Elbette şükür ederek konuya başlamak istiyorum. Nice aileler nice sorunu olanlar var. Ama... Ben ülkenin en güzel şehirlerinden birinde yaşarken tuttum üniversitede "sevdim" "sevildim" ve sonra yüzlerce kilometre öteye atanmış kendi memleketlim olmayan biriyle evlendim. Üniversitede hayat arkadaşını bulmuş kişilerin çoğunun akıbeti gibi... iki aileden de şimdi uzağız. Ama sonra?? Yüksek ihtimal eşimin ailesinin yanına taşınacağız. Muhtemelen sürekli görüşme, gitme iki gün tatil olur niye köye gelmediniz yok şu iş var yok bu iş var. Ya ben kötü niyetli biri değilim elbette yaparım yapılır. Ama... bazen niye bunu kendime yaptım diye düşünüyorum. Sevmek nedir? Sevgi nedir? Insan tek kişiyi mi sevebilir ? Başkası da beni sevemez mıydı? Ailemin memleketinden biriyle evlensem bunca "katlanmışlık" olur muydu? O zaman da baska sorunlar mı çıkardı ? Bilmiyorum.... Üniden mezun olur olmaz evlendim atanamadım.
Çok şükür seviyorum seviliyorum. Dünyalar tatlısı bir bebeğim var. Gelirimiz iyi. Şükür. Elbette şükür. Ama bu sorular nerdeyse her gün aklımdan geçiyor. Diyorum ailene yakın olsa belki eşin iyi biri olmayacaktı. Sonra da düşünüyorum ben hiç akrabalarımı sevmem hep uzak yaşamak istedim zaten ama bu eşimin ailesi ne yakın yaşamak istediğim anlamına gelmiyor. Akrabaya tahammül edecek olsam kendiminkilere tahammul ederim. Eşim illa kendi memleketine yerleşmek istiyor. (Onceden bu fikirde degildi) ben diyorum mesleki gelismemiz ve çocuğumuzun geleceği bakımından büyükşehirlerde yaşamamız daha iyi olur fikrindeyim. Eşim benim bağımsız kişiliğimi biliyor memleketime gitsek bile uzak yere yerlesiriz seni çok muhatap etmem diyor. Ama bu mümkün değil biliyorum.
Sorun yok şimdilik benimki sadece ilerde sorunlar çıkar mı deyip kaygilanmak.
Off keşke yurtdışına yerleşme imkanımız olsa
Çok şükür seviyorum seviliyorum. Dünyalar tatlısı bir bebeğim var. Gelirimiz iyi. Şükür. Elbette şükür. Ama bu sorular nerdeyse her gün aklımdan geçiyor. Diyorum ailene yakın olsa belki eşin iyi biri olmayacaktı. Sonra da düşünüyorum ben hiç akrabalarımı sevmem hep uzak yaşamak istedim zaten ama bu eşimin ailesi ne yakın yaşamak istediğim anlamına gelmiyor. Akrabaya tahammül edecek olsam kendiminkilere tahammul ederim. Eşim illa kendi memleketine yerleşmek istiyor. (Onceden bu fikirde degildi) ben diyorum mesleki gelismemiz ve çocuğumuzun geleceği bakımından büyükşehirlerde yaşamamız daha iyi olur fikrindeyim. Eşim benim bağımsız kişiliğimi biliyor memleketime gitsek bile uzak yere yerlesiriz seni çok muhatap etmem diyor. Ama bu mümkün değil biliyorum.
Sorun yok şimdilik benimki sadece ilerde sorunlar çıkar mı deyip kaygilanmak.
Off keşke yurtdışına yerleşme imkanımız olsa