Bazı üyeler iyi bazıları kötü. Bariz kötülükleri yok ama. Sadece eşimi çok koşturtuyorlar eşim de hayır diyemiyor ben sinir oluyorumAilesi nasil biri peki ?
HaklısınızDertlenmeye yer ariyorsunuz :) Evde çok mu bos vaktiniz var desem bebeginiz varmia o da degil. Zamani gelince dusunursunuz. Hayat bu kadar detayli dusunmeye gelmez ki
Gonderin gitsin yanliz , hic takilmayinBen de tamamen sizin gibiyim. Ama niye gelmiyorsunuz baskılarında eşimi yalnız göndermek istemediğim için
O açılardan bakınca haklısınız o kadar detaylı bakmamıştım,ayrıca annemi bile 2 saat ziyaret ediyorum demişsiniz o kadar hassa olduğunuzu da bilmiyordum ki bu durumda daha kötü olur o aileyle sorun yaşayabilirsiniz bile halinizden anlamyanlar olursa bu durumda eşinizde mutlu olamayacağından zaten bi r anlamı yok bunu yapmasının,umarım ikna edebilirsiniz açık açık detaylıca konuşup halledersiniz.Yani sadece aile olarak düşünmeyin. Elbette isteyebilir. Ama biraz uzak ve daha gelişmiş bir ilde yaşamak da aileyi reddetmek degil ki. Dediğim gibi kendisi gelişmeye açık bir meslekte. Keza ben de öyle. Büyükşehir her zaman bizim ve çocuğumuz için daha avantajlı olucak. Önceden o da böyle düşünürdü. Şimdi de aslında fırsat oluştu da girmedim mi diyerek güya beni destekliyor. Ama biliyorum ki aynı anda hem memleketinde hem örneğin ankarada pozisyon açılsa o memleketini seçecek.
Tamamini okumadan cevap veriyorum sakin ama sakin esinin ailesine yakin oturmayin. Mumkunse baska il olsun. İlçe olarak yakin olsaniz zirt pirt gorusmek isterler. Dunya iyisi olsalar bile sıkılırsın. Arkadaslarimdan biliyorum suan kocalari bin pisman neden ailemize yakin tayin istedik diye. Bin pismanlar yaniElbette şükür ederek konuya başlamak istiyorum. Nice aileler nice sorunu olanlar var. Ama... Ben ülkenin en güzel şehirlerinden birinde yaşarken tuttum üniversitede "sevdim" "sevildim" ve sonra yüzlerce kilometre öteye atanmış kendi memleketlim olmayan biriyle evlendim. Üniversitede hayat arkadaşını bulmuş kişilerin çoğunun akıbeti gibi... iki aileden de şimdi uzağız. Ama sonra?? Yüksek ihtimal eşimin ailesinin yanına taşınacağız. Muhtemelen sürekli görüşme, gitme iki gün tatil olur niye köye gelmediniz yok şu iş var yok bu iş var. Ya ben kötü niyetli biri değilim elbette yaparım yapılır. Ama... bazen niye bunu kendime yaptım diye düşünüyorum. Sevmek nedir? Sevgi nedir? Insan tek kişiyi mi sevebilir ? Başkası da beni sevemez mıydı? Ailemin memleketinden biriyle evlensem bunca "katlanmışlık" olur muydu? O zaman da baska sorunlar mı çıkardı ? Bilmiyorum.... Üniden mezun olur olmaz evlendim atanamadım.
Çok şükür seviyorum seviliyorum. Dünyalar tatlısı bir bebeğim var. Gelirimiz iyi. Şükür. Elbette şükür. Ama bu sorular nerdeyse her gün aklımdan geçiyor. Diyorum ailene yakın olsa belki eşin iyi biri olmayacaktı. Sonra da düşünüyorum ben hiç akrabalarımı sevmem hep uzak yaşamak istedim zaten ama bu eşimin ailesi ne yakın yaşamak istediğim anlamına gelmiyor. Akrabaya tahammül edecek olsam kendiminkilere tahammul ederim. Eşim illa kendi memleketine yerleşmek istiyor. (Onceden bu fikirde degildi) ben diyorum mesleki gelismemiz ve çocuğumuzun geleceği bakımından büyükşehirlerde yaşamamız daha iyi olur fikrindeyim. Eşim benim bağımsız kişiliğimi biliyor memleketime gitsek bile uzak yere yerlesiriz seni çok muhatap etmem diyor. Ama bu mümkün değil biliyorum.
Sorun yok şimdilik benimki sadece ilerde sorunlar çıkar mı deyip kaygilanmak.
Off keşke yurtdışına yerleşme imkanımız olsa
Ay çok hoşsunuz siz anlatırken rahatladım yeminle. Umarım iş oraya kadar gelmez de güzel bir büyük şehire yerlesirizGonderin gitsin yanliz , hic takilmayin
Zaten bir sure sonra alisirlar
Hic takilip dert etmeyin kendinize bu mevzuyu
Bana artik kimse sormuyor bile neden gelmiyorsun diye , herkes alisti ben boyleyim , isteyen kabul eder , etmeyende kendi bilir
Insallah gonlunuze gore olurAy çok hoşsunuz siz anlatırken rahatladım yeminle. Umarım iş oraya kadar gelmez de güzel bir büyük şehire yerlesiriz
Hep böyle plancıyım malesef çok yorucuderdiniz yokken niye durup durup böyle bir şey kurdunuz ki şimdi? olmayana değil olana odaklanın hayatınızda.olmayan şeylere takılıp kalmayın.
Bazı üyeler iyi bazıları kötü. Bariz kötülükleri yok ama. Sadece eşimi çok koşturtuyorlar eşim de hayır diyemiyor ben sinir oluyorum
2 saati yazan ben değilim ama ben de aile oturmalarını sevmem hep annemin hatrına...O açılardan bakınca haklısınız o kadar detaylı bakmamıştım,ayrıca annemi bile 2 saat ziyaret ediyorum demişsiniz o kadar hassa olduğunuzu da bilmiyordum ki bu durumda daha kötü olur o aileyle sorun yaşayabilirsiniz bile halinizden anlamyanlar olursa bu durumda eşinizde mutlu olamayacağından zaten bi r anlamı yok bunu yapmasının,umarım ikna edebilirsiniz açık açık detaylıca konuşup halledersiniz.
Inşallah diyeyim...Anliyorum ama wardir herseyde bir hayir.
Ole dusunmeyin, bakin ne guzel seviliyor seviyorsunuz hayattaki en guzel sey bu :)
Hersey cok guzel olucak mesajini evrene yollayin. Ailenin yaninda olsaniz mutsuz olabilirdiniz bunu kendinizde solediniz.
Bende esimin gorevi nedeniyle uzak bir sehire gidicem.smdilik kendi sehrimdeyim burda gorev yapiyor.
Annem cok uzuldu baska sehire gidicem diye, burda olsaydin burda evlenseydin vs dedi ilk, Ama ona ayni sizin dediginiz gibi cumle.kurdum yaninda olurdum mutsuz olurdum, uzakta olurum huzurlu olurum, gozunle baktm hak verdi.
Simdi cok mutlu oldugumu da goruyor ici rahat.
Esimin ailesi dogu tarafinda oturuyor, sark cikinca, ailesinin sehrine yakin biryer istiyorum ki ailesi yakin olsun tanidik birileri olsun yanimda en azindan ailem gibiler.
Bu hem esimi.mutlu ediyor hemde beni.
Cunku gittigimiz yerde heran herkesle samimi olamayabilirz, kendimi yapayanliz hissedebilirim.
O yuzden icinizi rahat tutun esiniz sizi sevip deger verriyorsa zaten sizin uzulmemeniz icin elinden geleni yapicaktir.
Ah kıyamam kader arkadaşıyız... o kadar büyük yalnızlık ki hasta olsan çorba yapacak annen yok dertlenip kahve içeceğin kız kardeşin Yok , beraber sinemaya gideceğin baban Yok .... ama çok eşin var sadece eşin, hepsine onu sığdırmaya çalıyoruz bu sefer eşimizi yoruyoruz... o kadar üzülüyorum ki arkadaşlarım iş çıkışı annesine yemeğe gidiyo benim anneme gitmem için 6 saat yol gitmem lazım , o kadar şanslılar ki... o kadar imreniyorum ki anlatamam , ben tüm acıları mutlulukları telefona sığdırıyorum telefonu açmayınca binbir türlü şey düşünüyorum . “ annecim bana sarma yapar mısın “ demek bile bana o kadar lüks ki, herşeyimi tek başına eşim ve ben yapmak zorundayız .... insanların canı sıkılınca gideceği halası teyzesi var benim ciddi anlamda bu şehirde hiçkimsem yok.. var ama yok bunu ben tercih ettim kendi memleketimden biriyle evlenmedim çekeceksin Azra diyorum ... hergün her an çok üzülüyorum eşimi çok seviyorum .. ama ailem onlara dair tüm mutlulukları tüm paylaşımları kaçırıyorum .. çok kötü seni bir ben anlarım arkadaşım duygulandırdın beni ağlattın akşam akşamElbette şükür ederek konuya başlamak istiyorum. Nice aileler nice sorunu olanlar var. Ama... Ben ülkenin en güzel şehirlerinden birinde yaşarken tuttum üniversitede "sevdim" "sevildim" ve sonra yüzlerce kilometre öteye atanmış kendi memleketlim olmayan biriyle evlendim. Üniversitede hayat arkadaşını bulmuş kişilerin çoğunun akıbeti gibi... iki aileden de şimdi uzağız. Ama sonra?? Yüksek ihtimal eşimin ailesinin yanına taşınacağız. Muhtemelen sürekli görüşme, gitme iki gün tatil olur niye köye gelmediniz yok şu iş var yok bu iş var. Ya ben kötü niyetli biri değilim elbette yaparım yapılır. Ama... bazen niye bunu kendime yaptım diye düşünüyorum. Sevmek nedir? Sevgi nedir? Insan tek kişiyi mi sevebilir ? Başkası da beni sevemez mıydı? Ailemin memleketinden biriyle evlensem bunca "katlanmışlık" olur muydu? O zaman da baska sorunlar mı çıkardı ? Bilmiyorum.... Üniden mezun olur olmaz evlendim atanamadım.
Çok şükür seviyorum seviliyorum. Dünyalar tatlısı bir bebeğim var. Gelirimiz iyi. Şükür. Elbette şükür. Ama bu sorular nerdeyse her gün aklımdan geçiyor. Diyorum ailene yakın olsa belki eşin iyi biri olmayacaktı. Sonra da düşünüyorum ben hiç akrabalarımı sevmem hep uzak yaşamak istedim zaten ama bu eşimin ailesi ne yakın yaşamak istediğim anlamına gelmiyor. Akrabaya tahammül edecek olsam kendiminkilere tahammul ederim. Eşim illa kendi memleketine yerleşmek istiyor. (Onceden bu fikirde degildi) ben diyorum mesleki gelismemiz ve çocuğumuzun geleceği bakımından büyükşehirlerde yaşamamız daha iyi olur fikrindeyim. Eşim benim bağımsız kişiliğimi biliyor memleketime gitsek bile uzak yere yerlesiriz seni çok muhatap etmem diyor. Ama bu mümkün değil biliyorum.
Sorun yok şimdilik benimki sadece ilerde sorunlar çıkar mı deyip kaygilanmak.
Off keşke yurtdışına yerleşme imkanımız olsa
Canım benim kıyamam sana... benim babam kardeşim yok zaten. Hala teyze de o kadar ilgili değil hatta fesattır. Ama senin durumun daha üzücü. Sinemaya gittiğim bir babam olsaydı onu gerçekten özlerdim... tek annemi özlüyorum çok... tek tesellim annesine yakın ama eşi onu yeterince sevmeyen kisilerAh kıyamam kader arkadaşıyız... o kadar büyük yalnızlık ki hasta olsan çorba yapacak annen yok dertlenip kahve içeceğin kız kardeşin Yok , beraber sinemaya gideceğin baban Yok .... ama çok eşin var sadece eşin, hepsine onu sığdırmaya çalıyoruz bu sefer eşimizi yoruyoruz... o kadar üzülüyorum ki arkadaşlarım iş çıkışı annesine yemeğe gidiyo benim anneme gitmem için 6 saat yol gitmem lazım , o kadar şanslılar ki... o kadar imreniyorum ki anlatamam , ben tüm acıları mutlulukları telefona sığdırıyorum telefonu açmayınca binbir türlü şey düşünüyorum . “ annecim bana sarma yapar mısın “ demek bile bana o kadar lüks ki, herşeyimi tek başına eşim ve ben yapmak zorundayız .... insanların canı sıkılınca gideceği halası teyzesi var benim ciddi anlamda bu şehirde hiçkimsem yok.. var ama yok bunu ben tercih ettim kendi memleketimden biriyle evlenmedim çekeceksin Azra diyorum ... hergün her an çok üzülüyorum eşimi çok seviyorum .. ama ailem onlara dair tüm mutlulukları tüm paylaşımları kaçırıyorum .. çok kötü seni bir ben anlarım arkadaşım duygulandırdın beni ağlattın akşam akşam
Bilmiyorum şımarıklık değil de ben biraz yabaniyim galiba akraba yanına gitmek istemiyorum. Kendi akrabam da dahil. Eşim de öyleydi. Ama zaman onu değiştirdiBu ne sevgi ah bu ne ızdırap...
Seviyorum demişsiniz ısrarla ama yazdıklarınızı okuyunca pek de öyle gelmedi. Neymiş bu katlanmışlığınız? İki aileden de uzak bir şehirde yaşamak mı? Allah dert vermesin de katlanmak zorunda kalmayın ama ne sıkıntılar çeken insanlar var sevdiğinin hatırına. İleride eşinizin ailesinin yanına gidebilme ihtimali fikrine dahi katlanamıyorsanız, elin oğlunun başını ne diye yaktınız? Yazık vallahi yaaa... Keşke evlenmeseydiniz.
Ha bir de yurtdışına gitsek diyorsunuz sanki o daha kolaymış gibi...
Tavrınız çok şımarıkça görünüyor buradan.
Bilmiyorum şımarıklık değil de ben biraz yabaniyim galiba akraba yanına gitmek istemiyorum. Kendi akrabam da dahil. Eşim de öyleydi. Ama zaman onu değiştirdiBu ne sevgi ah bu ne ızdırap...
Seviyorum demişsiniz ısrarla ama yazdıklarınızı okuyunca pek de öyle gelmedi. Neymiş bu katlanmışlığınız? İki aileden de uzak bir şehirde yaşamak mı? Allah dert vermesin de katlanmak zorunda kalmayın ama ne sıkıntılar çeken insanlar var sevdiğinin hatırına. İleride eşinizin ailesinin yanına gidebilme ihtimali fikrine dahi katlanamıyorsanız, elin oğlunun başını ne diye yaktınız? Yazık vallahi yaaa... Keşke evlenmeseydiniz.
Ha bir de yurtdışına gitsek diyorsunuz sanki o daha kolaymış gibi...
Tavrınız çok şımarıkça görünüyor buradan.
Bencilce değil ama bu hayatta herşeyi onunla dolduruyoruzCanım benim kıyamam sana... benim babam kardeşim yok zaten. Hala teyze de o kadar ilgili değil hatta fesattır. Ama senin durumun daha üzücü. Sinemaya gittiğim bir babam olsaydı onu gerçekten özlerdim... tek annemi özlüyorum çok... tek tesellim annesine yakın ama eşi onu yeterince sevmeyen kisilerbiraz bencilce ama en azından eşim beni seviyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?