Eee yok artık,daha neler?Biraz daha abartsaydınız bunlar az gelir.Hamilesiniz diye duygusal olmanız,biraz ilgi alåka beklemeniz normal.Ama,evinizi terk edecek kadar da uzatılacak ve kendinizi üzüp duracak bir mesele değil.Abarttıkça haklı olduğunuz noktalarda bile haksız konuma düşeceksiniz.Kendiniz ve bebeğinizin sağlığı,ayrıca evinizin huzuru için bu konuyu daha da uzatacak davranışlardan sakının bence.Açılacağı kadar açıldı. Sitenin bahçesinde oturuyorum. Eşim de hala gelmedi. Geldiğinde arayıp ısrar etmezse geceyi bir arkadaşımda geçirebilirim. Tamamen onun tepkisine göre hareket edeceğim.
Beni arayıp sormasalar bir geçmiş olsun demeseler ben olsam bende gitmek istemem ve gitmem de yani. Eşin iyi niyetlidir o yüzden öyle düşünüyordur.Nerden başlayacağım bilemiyorum. Evlendiğimin ilk gününden beri eşimin ailesiyle mesafeliyiz. Onlar soğuk davranınca ben de yaklaşmaya çalışmadım. Saygısızlıkta yapmadım kesinlikle. 7 yıllık evliyim. Birçok düşük ve ufak sayılabilecek ameliyatlardan sonra çok şükür hamileyim. Birkaç ay sonra kısmetse bebeğimi kucağıma alacağım. Benim canımı sıkan bahsettiğim bu kötü süreçlerden geçerken eşimin tarafından kimse yanımda olmadı. Sadece telefonla kuru bir geçmiş olsun bazen o da yok. Şimdi eltim ufak bir operasyon geçirdi eşim hemen aynı gün hastaneye gidelim dedi. Nasılsa 1 gece yatacakmış eve geçince gideriz dedim. Bu sabah eve geçtiler. Aradık akşama gelelim diye bir arkadaşlarına gideceklermiş müsait değiliz dediler. Şimdi gelelim dedik başka işleri varmış. İyi o zaman yarın geliriz diyor eşim. Geçmiş olsun demek için boş vakitlerini kovalıyoruz yani. Tabi benim sinirlerim bozuldu. Benim yanıma kimse gelmedi bile. Eşimle de tartışma çıktı. Ona göre ben abartıyorum. Kindarım. Fırsat bulsalar gelirlermiş mutlaka. Hamileliğimde 7. Aya girdim. Yedi yabancı hayırlı olsun demeye geldi aileden kimse ortada yok. Bir de politikler beni yormak istemiyorlarmış. Eşim arkamda durmazsa tabi önemsemezler diyorum eşime o daha sen yokken konuşuyorum zorla mı getirteyim diyor. Zorla getirtemez doğru ama insan biraz tepki gösterir mesafe koyar eşimi saymazsanız aramız açılır mesajı falan verir. Sinirimden ağlamak üzereyim.
Üzülmeyin lütfen. 1 haftalığına gelsin eşinizin annesi sonrasında alışırsınız zatenMaalesef kimsem yok. Annem yarı yatalak durumda bakıcı bakıyor ona. İki kardeşim var ama şehir dışında çalışıyorlar kendi çocukları da var. Ancak birkaç günlüğüne gelebilirler sanırım
Hic üzmeyin kendinizi inanin degmez ..Nerden başlayacağım bilemiyorum. Evlendiğimin ilk gününden beri eşimin ailesiyle mesafeliyiz. Onlar soğuk davranınca ben de yaklaşmaya çalışmadım. Saygısızlıkta yapmadım kesinlikle. 7 yıllık evliyim. Birçok düşük ve ufak sayılabilecek ameliyatlardan sonra çok şükür hamileyim. Birkaç ay sonra kısmetse bebeğimi kucağıma alacağım. Benim canımı sıkan bahsettiğim bu kötü süreçlerden geçerken eşimin tarafından kimse yanımda olmadı. Sadece telefonla kuru bir geçmiş olsun bazen o da yok. Şimdi eltim ufak bir operasyon geçirdi eşim hemen aynı gün hastaneye gidelim dedi. Nasılsa 1 gece yatacakmış eve geçince gideriz dedim. Bu sabah eve geçtiler. Aradık akşama gelelim diye bir arkadaşlarına gideceklermiş müsait değiliz dediler. Şimdi gelelim dedik başka işleri varmış. İyi o zaman yarın geliriz diyor eşim. Geçmiş olsun demek için boş vakitlerini kovalıyoruz yani. Tabi benim sinirlerim bozuldu. Benim yanıma kimse gelmedi bile. Eşimle de tartışma çıktı. Ona göre ben abartıyorum. Kindarım. Fırsat bulsalar gelirlermiş mutlaka. Hamileliğimde 7. Aya girdim. Yedi yabancı hayırlı olsun demeye geldi aileden kimse ortada yok. Bir de politikler beni yormak istemiyorlarmış. Eşim arkamda durmazsa tabi önemsemezler diyorum eşime o daha sen yokken konuşuyorum zorla mı getirteyim diyor. Zorla getirtemez doğru ama insan biraz tepki gösterir mesafe koyar eşimi saymazsanız aramız açılır mesajı falan verir. Sinirimden ağlamak üzereyim.
O kadar yıl ve üzüntüden sonra hamile kalmışsınız. Dert ettiğiniz şeye bakın. Sizin strese girmemeniz, uzulmemeniz gerekirken abuk sabuk nedenlerle geriliyorsunuz. Siz kendinizi on3mseyin önce, değer verin. Sonrası zaten umurunuzda olmaz.Nerden başlayacağım bilemiyorum. Evlendiğimin ilk gününden beri eşimin ailesiyle mesafeliyiz. Onlar soğuk davranınca ben de yaklaşmaya çalışmadım. Saygısızlıkta yapmadım kesinlikle. 7 yıllık evliyim. Birçok düşük ve ufak sayılabilecek ameliyatlardan sonra çok şükür hamileyim. Birkaç ay sonra kısmetse bebeğimi kucağıma alacağım. Benim canımı sıkan bahsettiğim bu kötü süreçlerden geçerken eşimin tarafından kimse yanımda olmadı. Sadece telefonla kuru bir geçmiş olsun bazen o da yok. Şimdi eltim ufak bir operasyon geçirdi eşim hemen aynı gün hastaneye gidelim dedi. Nasılsa 1 gece yatacakmış eve geçince gideriz dedim. Bu sabah eve geçtiler. Aradık akşama gelelim diye bir arkadaşlarına gideceklermiş müsait değiliz dediler. Şimdi gelelim dedik başka işleri varmış. İyi o zaman yarın geliriz diyor eşim. Geçmiş olsun demek için boş vakitlerini kovalıyoruz yani. Tabi benim sinirlerim bozuldu. Benim yanıma kimse gelmedi bile. Eşimle de tartışma çıktı. Ona göre ben abartıyorum. Kindarım. Fırsat bulsalar gelirlermiş mutlaka. Hamileliğimde 7. Aya girdim. Yedi yabancı hayırlı olsun demeye geldi aileden kimse ortada yok. Bir de politikler beni yormak istemiyorlarmış. Eşim arkamda durmazsa tabi önemsemezler diyorum eşime o daha sen yokken konuşuyorum zorla mı getirteyim diyor. Zorla getirtemez doğru ama insan biraz tepki gösterir mesafe koyar eşimi saymazsanız aramız açılır mesajı falan verir. Sinirimden ağlamak üzereyim.
O kadar yıl ve üzüntüden sonra hamile kalmışsınız. Dert ettiğiniz şeye bakın. Sizin strese girmemeniz, uzulmemeniz gerekirken abuk sabuk nedenlerle geriliyorsunuz. Siz kendinizi on3mseyin önce, değer verin. Sonrası zaten umurunuzda olmaz.
Sen mesafeli olunca onlarda mesafeli olmuşlar. Sinirden ağlanacak bi durum göremedim.Nerden başlayacağım bilemiyorum. Evlendiğimin ilk gününden beri eşimin ailesiyle mesafeliyiz. Onlar soğuk davranınca ben de yaklaşmaya çalışmadım. Saygısızlıkta yapmadım kesinlikle. 7 yıllık evliyim. Birçok düşük ve ufak sayılabilecek ameliyatlardan sonra çok şükür hamileyim. Birkaç ay sonra kısmetse bebeğimi kucağıma alacağım. Benim canımı sıkan bahsettiğim bu kötü süreçlerden geçerken eşimin tarafından kimse yanımda olmadı. Sadece telefonla kuru bir geçmiş olsun bazen o da yok. Şimdi eltim ufak bir operasyon geçirdi eşim hemen aynı gün hastaneye gidelim dedi. Nasılsa 1 gece yatacakmış eve geçince gideriz dedim. Bu sabah eve geçtiler. Aradık akşama gelelim diye bir arkadaşlarına gideceklermiş müsait değiliz dediler. Şimdi gelelim dedik başka işleri varmış. İyi o zaman yarın geliriz diyor eşim. Geçmiş olsun demek için boş vakitlerini kovalıyoruz yani. Tabi benim sinirlerim bozuldu. Benim yanıma kimse gelmedi bile. Eşimle de tartışma çıktı. Ona göre ben abartıyorum. Kindarım. Fırsat bulsalar gelirlermiş mutlaka. Hamileliğimde 7. Aya girdim. Yedi yabancı hayırlı olsun demeye geldi aileden kimse ortada yok. Bir de politikler beni yormak istemiyorlarmış. Eşim arkamda durmazsa tabi önemsemezler diyorum eşime o daha sen yokken konuşuyorum zorla mı getirteyim diyor. Zorla getirtemez doğru ama insan biraz tepki gösterir mesafe koyar eşimi saymazsanız aramız açılır mesajı falan verir. Sinirimden ağlamak üzereyim.
Sen mesafeli olunca onlarda mesafeli olmuşlar. Sinirden ağlanacak bi durum göremedim.
Ne geliyosa yakınından geliyor.Mesafe evet ilk baştan beri var. Ama benim bahsettiğim hastalık ve kötü zamanlar. Kötü günlerimizde birlik olmayacaksak neden aile diyoruzki bu topluluğa.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?