kendimi eve ve çocuklara adapte edemiyorum ne yapacağım ?

2 cocuk kolay mi.. destek olacak birileri varsa gelip yukunuzu alsınlar, bi mutlu olursunuz ki..
 

Öncelikle hizmetci modunu birakin. Annenizden kayinvalidenizden veya herhangi bir insandan yardim alabilirmisiniz?yemeginize icmenize dikkat ediyormusunuz? Sohbet edebileceginiz herhangi biri var mi? Esiniz süt verme konusunda israrci olamaz. En önemli süreci zaten doldurmussunuz. Sagliginizdan önemli degil süt vermek. Kendinize öyle veya böyle zaman ayiracaksiniz. Anne olmak süper, eş olmak da süper, ama ya siz? Yani siz ne olacaksiniz?
 
ya neguzel dediniz yaa ....işte orada bitiyorum ...ya ben ?? ben ne olacağım ...senelrdir bunu anlatmaya çalıştım kimsenin umrunda olmadı ....ama şuan öyle bir resti çektim ki kabul etmezsen boşan dedim ...zaten gözümle alakalı sağlık problemim doğdu ..bunu da kullanarak sonunda yolumdan çekilmesini sağladım çok şükür ....ama sudan çıkmış balık gibiyim şimdi ne yapacağımı bileniyorum bu mod ile ...annnem üç ay sonra müsait olacak bakarım dedi bebeğe ..her nekadar isteksiz dese de dedi iste
 
çocuklarla biryere gitmek zevk almaz oldum...bebeği hazırla bir dünya şey köy çantaya essek gibi o çantayı taşı ..büyük çocuğu eğlendirmeye çalış çocuk kucakta ..bana bir faydası yok ki bunların....
 
annem ve kardeşime bazen bırakıyorum çarşıya gidiyorum nekadar koşturarak da olsa anlık iyi geliyor ...arkadaş eksikliği eşle yaşanamayan şeyler olmamış hayaller çarşıda dışarda da hep kalbimde benimle geliyor ...hiç arkadaşım yok hadi bunaldım cafeye gidip kahve içelim diyebilecehim
 
Bence sen bunalmissin çocuklarında alıp bir yerlere mi gitseniz ailenize tatilefilan
 

Ben su anda yorgunluk üzerine bir kitap okuyorum. Alman bir doktor tarafindan yazildi. O sunu yazdi: "Bana gelen cogu insanin fiziksel olarak ufak tefek rahatsizligi olsa da, yorgunluklarin temel sebebi yasam sartlari. Bunu ilk onlara söylesem kabul etmiyorlar, cünkü o zaman ilacla düzelmeyecek birsey oldugunu kabul etmek zorunda olacaklar".
Ve gercekten de öyle oluyor. Benim de iki evladim var ve aralarinda pek yas farki yok. Bana bazen nerdeyse hic zaman kalmiyor. Onun icin hem onlara iyi gelecek, hem bana iyi gelecek seyler yapmaya calisiyorum. Bahceye cikiyoruz. Yürüyüs yaoiyoruz. Herseyi 4/4 lük yapmiyoruz. Anneligin yorgulugun yaninda kronik bir hastaligim var. 8 saat uyusam bile böyle dinc kalkmiyorum sabahlari. Esim cocuklari alir gezdirir, bende elime bir kahve alirim, sevdigim bir kitap alir okurum o sirada mesela. O zamanda ev isi felan yok. Cünkü bizim ruhumuzun da birseylere ihtiyacini var. Onun icin kücük adimlarla baslayin. En sevdiginiz seylerden ufak tefek. Kendinizi yeniden hareketlilige alistirmaniz lazim. O donup kalma hissini iyi bilirim. Kendi yemenize icmenize ve bakiminiza da dikkat edin. Dedigim gibi ufak adimlar. Simdiye kadar yaptiklariniz sizi mutsuz etmisse, yaptiklarinizi degistirmeniz lazim. Gözlerinizdeki rahatsizlik icin de gecmis olsun
 
arada annem ve kardeşim geliyor ama çok nadir herkes kendi hayatında pek değişen bişey olmuyor iste
ben de tek buyuttum. sadece haftada 1 temizlikçi aldım. yemekleri 2 günlük yaptım geceleri, gunduz vaktim olmuyordu.
yeni arkadaslarimi da hep parkta buldum. mesajlaşıp ayni saatte çocukları parkta buluşturuyoruz. cocuklar oynarken biz 2 saat muhabbet ediyoruz yoksa benim de komşum vs yok hic.
 
çok teşekkür ederim çok güzel biilgiler yazmışsınız yani bende elbet bahçeye indiriyorum ama bu bana yetmiyor senelerdir bu rutin zaten..mutlu etmiyor beni....ruhum böyle tatmin olmuyor ..anlık nefes alıyorum gibi bişey okuyor eve çıkarken yine tukeniyorim...yemem içmem de bu moddan dolayı iyi değil gün içinde Nescafe ile duruyorum buaralar çünkü içim almıyor ...en sevdiğim şeyi verseler önüme yok almıyor içim...kahvaltı önemli biliyorum ama zorluyorum bazen kendimi ..böyle yani ....benim çalışmam lazım bence acilen evden uzaklaşmam lazım para kazanıp özgür hissetmem lazim
 
Surdaki yazılanları okuyorumda esim yardim etmese halim nice olurduu
Bitmiyoor valla hersey bitse su ev işi bulaşık yemek bitmiyor,cok zahmetli biz kadinlarin isi yaa ahhh
 
ah haftada bir temizlikçi çalışırsam en büyük hayalim ...hiç yaşamadım bu duyguyu..ne yazikki arkadaşım yok ..bu da eksikliğin oldu
 
Pandemi sebebiyle evden calisiyor esim. Isi yogun bayagi. Surekli pc basinda gece gunduz. Varligiyla yoklugu bir evde cunku hicbir seyle ilgilenmiyor ama ben emrivaki yapip cikiyorum cunku dayanamiyorum.artik..kendimi bogulacak gibi hisdediyorum bazen. Arabayi gerekirse daha sik kacir veya gec saatte guvenli bir yer varsa yuru derim.veya en kotu h.sonu esin 1 saat baksin sen kendine zaman ayir. Kendimizle basbssa kalmaya ihtiyacimiz var
 
Pazar günü çocukları eşinize bırakıp yürüyüş yapın.
Çok iyi geleceğini düşünüyorum.
 
evet dediklerinizin hepsi var ..kilo kaybı dahil ..en sevdiğim sarmayı önüme koysalar yemem o derece yım...görenler ne olmuş sana böyle diyor ...ya yürüyüş elbet iyi gelebilir ben bunların bilincindeyim ama bir süre iyi geliyor sonra yine aynı ...evin içinde olmak eve geri dönmek ...yine bütün modum düşüyor hele o mutfak Allah'ım migdem bulanıyor mutfaktan geçince ..ne düzen kaldı ne birşey ...hani kadınlar hevesli hevesli dekor yaparlar mutfaklarına eksik eşya alırlar suslerler ..yok hiç biri yok ...yemek çocuklar için zorla yapıyorum ve kendimi sıkarak mutfağı üstten topluyorum bitti ....eskiden bukadar da değildim ..yine arada oluyordu ama kısa zamanda normale dönüyordum şimdi bir aydır geçmedi ..yürüdüm araç kullandım ki en sevdiğim şey araçla gezmek müzikle ....ama eve geri dönerken basıyor beni yine ...
 
Pazar günü çocukları eşinize bırakıp yürüyüş yapın.
Çok iyi geleceğini düşünüyorum.
yapıyorum inanki ...ölü gibi cikiyorum evden yürürken de ölü gibi ot çiçek böcek herşey boş gibi. sonra yine o hisle aynı ortaam dön yemek yap bulaşık yıka ..hicbirsey değişmiyor ruhum icin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…