30 yaşındayım. 20 yasindayken de burdaydım. 30da da burdayım. Degisen bir şey yok. Kendimle kavgam o zaman da vardı simdi de var. Bitmiyor, değişemedim, aşamadım.
Terapi aldım hala alıyorum, hesapladım terapilerime terazi 10bine yakin para ödemişim. Bir anda değişmeyi beklemiyorum. Ama boyle hic degisemeyecekmis gibi hissetmek, hayatı bu benle gecirecek olma düşüncesini de kabul edemiyorum.
Insanlarla iliskimde sorun yaşıyorum, is hayatımda sorun yasiyorum, ailemle onlar bilmese de kendi icimde sorun yasiyorum.
En onemlisi kendimle sorunum var.
Yine bir kriz yaşadım, yasadigim seyin onemi yok. Çünkü bugün bunu yasadim boyle bitik hissediyorum, yarin cok farkli sey yasayacagim ve ayni sekilde bitik hissedicem ama.
Evlenmek cocuk yapmak fikri bana cok uzak. Boyleyken bir cocuk dunya getiremem, evlenirsem bir baskasini mutsuz edemem.
Normal bir insan olmayi oyle isterdim ki.
Bu sureclerden gecen var mi aranizda.
Asabilen, ben degistim diyebilen, bunu icsellestirebilen. Bunun mumkun olduguna inanmaya col ihtiyacim var
