çevremde umursanmayan,dedikleri önemsenmeyen,saçma sapan bi insanım.ne konuşmasını biliyorum ne de nerde oturup kalkmasını.ot gibi büyütmüşler beni.arkadaşlarım bana saygı göstermiyor.rahatsız oluyorum ama bi yandan da kendimden nefret ediyorum.çünkü ben yeni tanıştığım bi insana hemen kendimi açıyorum onu önemsiyorum o da sığ gördüğü dereyi geçiyor.laf sokamam,espri yapamam beni kim yanında niye istesin diye düşünüyorum hep.kendimi açıyorum sonra da beni kabullensin diye olmadığım biri gibi davranıyorum.ama elimde olmadan doğal bi reflex sanki hiç düzeltemedim bu huyumu.1.sınıftan beri arkadaşlarımın bana tepkisi konuşması aynı her sene. mesafeli çok yanaşmak istemeyen samimiyet kurmak istemeyen insanlar..her sene senaryo aynıyeter bıktım...bıktım kendimden de o davranışlardan da...ne yapcam kendimi nasıl düzeltirim nasıl geliştiririm bi yardım edin üniveresitedeyim tıp 1.sınıf.evde kalıyorum ya iki kız var biride benimle aynı okulda beni öyle bi takmıyo ki okadar çok şey paylaşmış olmamıza rağmen ben onun yanında olmaktan nefret ediyorum ya.ama el mecbur.aynı evdesin aynı fakültedesin...bugün mesela anltıyorum olayı tamı tamına.
aynı sınıfta pratik dersimiz var dersten önce çıkıyor bi başka arkadaşıyla. aynı evdeyiz ya bana hiç haber vermeden çıkmış gitmiş.bi geldim arkadaşı da yanında masada oturmuş yemek yiyorlar."ya sen nerdesin ben seni göremedim"dedi en azından ara ben çıktım de yada mesaj at dimi?ben de dedim ki aynı sınıftayız nasıl göremedin bilmem.arayabilirdin beni
ama hata bende insanlara nasıl davranılması gerektiğini bilmiyorum ben öğrenemiyorum da bi türlü.kimsenin sevgisini geç saygısını kazanamıyorum daha.ne yapcam nasıl düzeltirim kendimi ya da onların davranışını ya bi yol gösterin bana yalvarıyorum bıktım!!!nolur....((
Canim sen hep karsindaki insanlara cok deger verdigin icin kaybediyorsun.Genelde insanlar birinden cok deger gördukleri zaman "ya bu kiz ne zaman istersem yanima cagiririm hemen kosa kosa gelir"derler.Sen onlari takma fazla deger gösterme sanki yokmuslar gibi davran istedigini yap,bak o zaman göreceksin onlarin nasil senin pesinden geldiklerini.Cunki insan kaybettiklerinin degerini ancak kaybettikten sonra anlar.Sen onlari takmadigin zaman onlar"bu kiz nerde ya,nereye kayboldu" diye bir merak uyanacak iclerinde sana karsi.Onlari yok saymak simdi senin icin zor ama birazdan 1-2 gun böyle davrandigin zaman faydasini gördugun zaman dogru yolda oldugunu hic kimsenin senden daha degerli olmadigini anlayacksin ve kendine daha cok deger vereceksin
önerileriniz için çok sağolun ama bana somut birşeyler söylerseniz. mesela kendine değer ver demiş herkes ben bunu hayatımın hiçbi evresinde yapmadığım için hep başkalarını üstün tutup onların düşşünceerini daha çok önemsediğim için bilmiyorum "KENDİNE DEĞER VERMEK?????"
şimdi aynı evdeyiz aramızda bi soğukluk oldu bugün ama her sabah okul a beraber gidiyoruz ve ben uyandırıyorum onu. artık onu n yanında olmak bile zor geliyor.yarın tek başıma gitmeyi düşününüyorum okula ama bu şekilde ben resti çekmiş oluyorum onun da bunu umursayacağı yok zannetmiyorum çünküü evde benim dışımda herkesle arası iyi.yokluğumu farketmez bile.ne yapmalıyım sence nerden başlayayım??????bu takmama komple görmezlikten gelme mi olsun yoksa nasıl olsun?bu arada çok sağol biraz rahatlattın yazdıklarınla beni!
işte kısacası insanllar sana nasıl davranıyorsa sen de öyle davran sorun çözülür
önerileriniz için çok sağolun ama bana somut birşeyler söylerseniz. mesela kendine değer ver demiş herkes ben bunu hayatımın hiçbi evresinde yapmadığım için hep başkalarını üstün tutup onların düşşünceerini daha çok önemsediğim için bilmiyorum "KENDİNE DEĞER VERMEK?????"
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?