Öncelikle kızınıza geçmiş olsun diliyorum, umarım düzelmişti ve hep sağlıklı mutlu olur.Eşim hastaneden geldiğim gün tamamen beni suçlar haldeydi, huysuz ve memnuniyetsiz olduğum düşüncesini ben gelene kadar işlemiş eşime.Epey de bir dedikodumu yapmış, hatta eve geldikten sonra ben de yakaladım tesadüfen mutfakta.Bir de çok hasta taklidi yaptı, sürekli öksürme ve başını kaldıramama numaralarına başvurdu.Eşimin annesi yatağımı aldığı halde gecenin bir yarısı sırf söylendim diye beni ağlatıp, üstüne bir de çete gibi davranmasını unutamıyorum.Sonrasında annesine neden böyle yapıyorsun, yardım et dediği çok oldu, ama yaptığı şeyler daha önce yapmadıklarını sildiremiyor kafamda.Ama artık kadınla hiç görüşmüyorum, bu hislerimi atabilirsem hem ben hem evliliğim iyiye gidecek.ama nasıl yapacağım inanın bir fikrim yok.Kv-nizin size yaşattiklarinin aynisini, hatta daha kotusunu ben yaşadim. Ama kocam her zaman yanimda oldu, annesina yapma etme dedi, yardim et dedi, anlatmaya calisti. Oyuzden benim kinim eşime yok, kaynanamadir. Dogumda yardimini gectim, kizim 6ci ayinda ameliyat oldugunda da aynisini, hatta daha kotusunu yapti. Ondan sonra delirdim, sabrim taşdi, yerini gosterdim. Kelin ilaci olsa kendi kafasina surer, kinim hic bi sekilde gecmiyo, kv-min yaptiklari surekli kafamda, kurtulamiyorum bu durumdan. Benim de guclu bir piskologa ihtiyacim var malesef ...
Bir piskologa gidin mutlaka. Hic bişey yapmadan cok zor. Durduk yerde, hic bir sebep olmadan insana sinir geliyo. ALLAH yardimciniz olsun. Onemli olan kocanizin deyismesi, sizi anlamasi, pisman olmasi ...Öncelikle kızınıza geçmiş olsun diliyorum, umarım düzelmişti ve hep sağlıklı mutlu olur.Eşim hastaneden geldiğim gün tamamen beni suçlar haldeydi, huysuz ve memnuniyetsiz olduğum düşüncesini ben gelene kadar işlemiş eşime.Epey de bir dedikodumu yapmış, hatta eve geldikten sonra ben de yakaladım tesadüfen mutfakta.Bir de çok hasta taklidi yaptı, sürekli öksürme ve başını kaldıramama numaralarına başvurdu.Eşimin annesi yatağımı aldığı halde gecenin bir yarısı sırf söylendim diye beni ağlatıp, üstüne bir de çete gibi davranmasını unutamıyorum.Sonrasında annesine neden böyle yapıyorsun, yardım et dediği çok oldu, ama yaptığı şeyler daha önce yapmadıklarını sildiremiyor kafamda.Ama artık kadınla hiç görüşmüyorum, bu hislerimi atabilirsem hem ben hem evliliğim iyiye gidecek.ama nasıl yapacağım inanın bir fikrim yok.
Haklısınız, böyle ağır şeyler olduktan sonra özrün bir anlamı olmuyor, benim lohusalığımı, bebeğimin ilk doğduğu günleri kimse bana geri veremiyor mesela.Uğraşıyorum aslında aklıma getirmemeye ama işte şöyle oluyor, eşim bir hastalansa ve ilgi azlığından ya da kendisine merhamet gösterilmiyor oluşundan bahsetse aniden içimden başka biri çıkıyor, çok mu zor altı üstü soğuk algınlığında bile çok mu ağır geliyor her şey diye düşünmeye başlıyorum.Çünkü bana elime kıymık batmış gibi bile davranmadılar.Eşim sezeryanın çok basit olduğu fikrindeydi, annesinin faranjit olduğun ve kafasını kaldıramadığını söylüyor ona bir şey olur diye endişeleniyordu, o öksürdükçe peşinde gezip duruyordu.Düşündükçe iyice kızıyorum.Mümkün değil ben de unutamam. Bir özür her şeyi halletmiyor işte. İş bittikten sonra herkes özür dilemesini bilir.
Ne diyeyim inşallah unutabilirsiniz. Aklınıza getirmemeye çalışacaksınız mecbur.
Şöyle anlatayım eşimin açıklaması şu, benim algılarım ve farkındalığım açık değildi, hayata bakışım bambaşkaydı, anneme koşulsuz güveniyordum ve sırtımı dayıyordum.Bacağım da kırıktı onun psikolojisiyle, sakat kalma korkusuyla çevremde olanları tam olarak algılayamıyordum, birine güvenip yükü devretmeye ihtiyacım vardı ve bu doğal olarak annem oldu, her şeyin doğrusunu yapıyordur zaten diye düşündüm ama annem benim güvenime ihanet etti, sırtımı ona dayayamayacağımı gösterdi, her şey için çok pişmanım ama zamanı geri alamıyorum diyor.Bana da söylediği açıklamalar şey gibi geliyor hani son zamanda gündemde bir olay var, kızın annesi erkek çıkmış ya, babası da karımın erkek olduğunu bilmiyordum diye açıklama yapıyor, bu açıklamayı kafamda hiç oturtamıyorum, mantığıma sığdıramıyorum.Eşimin açıklamaların da kulağıma " karımın erkek olduğunu anlayamadım" cümlesi gibi geliyor ve evet çok güvensizim başıma bir şey gelse yine aynı görmemezliğe kapılmayacağına inanmam güç oluyor.Eşiniz bütün bunları görüp sesini çıkarmadıysa merhametsiz biri demektir. İstediği kadar özür dilesin sonradan merhamet sahibi olamaz. Sanırım siz de bunun farkındasınız ondan dinmiyor öfkeniz. Yarın bir gün yine benzer bir durumda kalsanız aynı şeyleri yaşamaktan korkuyorsunuz ki garantisi de yok evet.
Okurken yüreğim sıkıştı resmen,üzüldüm... Madem affettiniz , ve karşıdan da çaba gördünüz uzatmayın derim ben... bu olaylar yeni mi bilmiyorum ama biraz zamana ihtiyacınız var diye düşünüyorum... ama yok bir türlü dindiremiyorum kinimi diyorsanız da uzman desteğe ihtiyacınız var... hayırlısını diliyorumArkadaşlar, eşime karşı kinimi bir türlü yenemiyorum, ne kadar maziye sünger çekmeye çalışsam da bir noktadan sonra bir bakıyorum yine aynı yere dönmüşüm.
Lohusalığımda çektiğim şeyleri bir türlü unutamadım unutamıyorum.Bebeğim dünyaya geldiğinde eşimin ayağı kırıktı, evde iki yaşına bile girmemiş bir bebeğim vardı, eski konularımı hatırlayanlar vardır lakin bilmeyenler için hatırlatayım, mecbur annesini çağırmıştı eşim, ama kadının taaa hastanede başlayan hareketleri evde işkenceye dönüştü, lohusa yatağını aldı, çok hastayım deyip hiç kafasını kaldırmadı, ancak laf sokmak ve komşu gezmesi için o yataktan kalktı, hastaneden geldiğim gün başladı, dolabı çek oyuncak kaçtı, git ışık açık kalmış söndür, bardağı yıkamadan koymuşsun gibi laflara.yemeklerimin hepsini ilk günden itibaren ben yaptım, çocuk ağlasa beşiği bile sallamadı, ben bulaşık yıkarken salla diye mutfaktan beni çağırdı, bebeğim sarılık olmuştu hastaneye gittik kucağımda bebek ordan oraya koşturdum, bir su alacağım vakit bile bebeği tutmadı, tutmadığı gibi su almaya da gitmedi, eşimin yanınızda dursun diye verdiği parayı cebinden çıkarttırıp bir çay bile içemedim hastanede.aynı gün sağlık ocağında, ben başımı kaldıramıyorum gidip yatacağım deyip beni yalnız bırakıp gitti.Üç günlük sezeryanlı halimle tek başıma kucağımda bebeğim karlı yolda eve gittim.Düşüp bayılabilirdim, bebeğime bir şey olabilirdi.Umuruna bile takmadı.
Diğer bebeğimin dişi ağrıyordu, her şey üst üste geldi o sıra, gene üç günlük sezeryanlı halimle hastaneye bebeğimi yalnız götürdüm, tek başıma gidemem yardım et dediğimde yiyecekler mi seni dedi.Eşim de hiçbirini görmedi duymadı, bana göre umursamadı, eşime göre annesine güvendiği için gözüne perde inmişti.Boşanma aşamasından döndük, bana bir şans vermemi, hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını söyledi ben de şans verdim.Ve evet gerçektende bu zaman zarfında telafi etmeye çalıştı her şeyi, ailesiyle arasına kesin bir sınır çizdi, hoşlanmadığım şeyleri düzetti, sürekli özür diliyor geçmişte olan şeyleri görmeyip bana bunları yaşattığı için.Eskiden ne kadar körmüşüm diyor af diliyor.
Ama gel gelelim ben içimdeki kini bir türlü susturamıyorum, eğer bir şans verdiysem artık sünger çekmem gerek ama yapamıyorum.Ne zaman bir şey olsa kinim ortaya çıkıyor, bu sefer de ben evliliğimi kendi elimle bitirmek üzereyim.Bir yanım eşime merhamet duyarken aniden diğer yanım ortaya çıkıyor ve kinimi susturamıyorum.Geçen gün hasta olduğunu söyledi üzüldüm hastalığına ama çocuklar ne zaman yanına gitse söylenmeye başladı bende en son "sen prens misin, geçmişte en kötü anımda ben sizin her şeyinizi çektim, altı üstü soğuk algınlığında bile böyle yapıyorsan ben tam aptal olmalıyım dedim". çok ciddi kavga ettik.Ona merhametim olmadığını eğer geçmişi unutamayacaksam bu işe bir çözüm bulmamız gerektiğini söyledi.Haklı bana göre, ben de her şeyi unutmak ve normal duygular beslemek istiyorum ama başarılı olamıyorum.Sizce ne yapmalıyım.Bir uzman bana yardım edebilir mi acaba? Bu kinimi nasıl yenebilirim?
Aynı şeyi düşünmüşuzEşiniz bütün bunları görüp sesini çıkarmadıysa merhametsiz biri demektir. İstediği kadar özür dilesin sonradan merhamet sahibi olamaz. Sanırım siz de bunun farkındasınız ondan dinmiyor öfkeniz. Yarın bir gün yine benzer bir durumda kalsanız aynı şeyleri yaşamaktan korkuyorsunuz ki garantisi de yok evet.
Olumsuz yorum yapan kimseye kızmadım, size de asla kızmamışımdır, çünkü haklısınız yapılması gereken zaten buydu.Ama ben bir şans verdim, eşim de çaba sarf etti, ama ne kadar gerçek ne kadar sürekliliği olur bilmiyorum.İki yıl oldu ailesiyle arasında sonsuz sınırlar açıldı, ayda bir bile aramıyor ama işte yarın bir şey olsa ne olur, inanın kesin cevabım yok buna.Belki beni hatirlamazsin ama konularina yorum yapan üyelerden biriydim
Seni kizdirmisimdir uyelerin çoğu gibi bosan kocanida kaynanida tuttuğun gibi kolundan at yazmıştım çünkü sanırım
Ama madem evliliğe devam ettin artık her seyi geride birak kocan kaynanan için değil kendi ic huzurun için yap
Arada bir yerde korkuyorum bir gün ellerine düşersem yazmissin umarım öyle bir sey hiç olmaz
Çünkü kaynananda kocanda zalimin önde gideni
Şu an bir şey yapmiyorlarsa fırsatını bulamadiklarindan yapmıyorlar yine çaresiz kaldığın bir durumda daha beterlerini yaparlar
Aradan çok uzun zaman geçti, iki yıl oldu aslında, geçmiyor bir uzmana gerçekten ihtiyacım var, çünkü kendi başıma üstesinden gelemedim.Yabancı uyruklu değilim.Öylesine bir isim dostoyevkinin budala romanından bir karakter .Filipovnaydı önceden ama eşim anlar diye değişiklik yapılmış hali. :)Okurken yüreğim sıkıştı resmen,üzüldüm... Madem affettiniz , ve karşıdan da çaba gördünüz uzatmayın derim ben... bu olaylar yeni mi bilmiyorum ama biraz zamana ihtiyacınız var diye düşünüyorum... ama yok bir türlü dindiremiyorum kinimi diyorsanız da uzman desteğe ihtiyacınız var... hayırlısını diliyorum
Umarım gelebilirim, yeterince vaktimi verdim zaten bu konuya, ömür geçiyor ve ben bu anlamsızlığa biraz daha ömür harcamak istemiyorum.Belki de okb yimdir diye düşünüyorum, çünkü şimdiye geçmesi unutmam gerekirdi.Sağlıklı değilim de ondan mı bu denli kafaya takıyorum acaba? bilmyorum inanın.Kolay şeyler değil yaşadıkların...okurken kendim yaşamışcasına Canım yandı...bende anneyim... biz güçlüyüz...üstesinden geleceğine inanıyorum
Açıklaması da çok komikmiş cidden. Kaç yaşında bu adam? Size neden dayamamış peki sırtını size güvenmemiş mi? Lohusa eşine yardım etsin diye çağırdığı annesinin popoyu devirip yattığını idrak edemeyecek kadar algısını kapatacak ne olmuş? Bacaktan geçen sinirler bilinci komple kapatıyor galiba...Şöyle anlatayım eşimin açıklaması şu, benim algılarım ve farkındalığım açık değildi, hayata bakışım bambaşkaydı, anneme koşulsuz güveniyordum ve sırtımı dayıyordum.Bacağım da kırıktı onun psikolojisiyle, sakat kalma korkusuyla çevremde olanları tam olarak algılayamıyordum, birine güvenip yükü devretmeye ihtiyacım vardı ve bu doğal olarak annem oldu, her şeyin doğrusunu yapıyordur zaten diye düşündüm ama annem benim güvenime ihanet etti, sırtımı ona dayayamayacağımı gösterdi, her şey için çok pişmanım ama zamanı geri alamıyorum diyor.Bana da söylediği açıklamalar şey gibi geliyor hani son zamanda gündemde bir olay var, kızın annesi erkek çıkmış ya, babası da karımın erkek olduğunu bilmiyordum diye açıklama yapıyor, bu açıklamayı kafamda hiç oturtamıyorum, mantığıma sığdıramıyorum.Eşimin açıklamaların da kulağıma " karımın erkek olduğunu anlayamadım" cümlesi gibi geliyor ve evet çok güvensizim başıma bir şey gelse yine aynı görmemezliğe kapılmayacağına inanmam güç oluyor.
uzman desteğe ihtiyacın var... faydalı gelecekUmarım gelebilirim, yeterince vaktimi verdim zaten bu konuya, ömür geçiyor ve ben bu anlamsızlığa biraz daha ömür harcamak istemiyorum.Belki de okb yimdir diye düşünüyorum, çünkü şimdiye geçmesi unutmam gerekirdi.Sağlıklı değilim de ondan mı bu denli kafaya takıyorum acaba? bilmyorum inanın.
Ya bana da saçma geldiği için belki sinirlerim bozuluyor, ona göre ayak kırılması sezaryenin yanında çok çok büyük bir şeydi.Her kadın çocuk doğuruyor ve sezaryen oluyor diye bakıyordu olaya, toplumda çok mu basitleştirildi bu sezaryen bilmiyorum.Diyorum ki ameliyatlı bir insanın yatağı olması gerektiğini mutlaka birinin söylemesi mi gerekir yoksa zaten ortalama zekaya sahip bir insan bunu otomatik olarak bilir diyorum, sen bana söyleseydin ben hallederdim zaten diyor, eee illah söylemem gerektiğini düşünmüyorum, ameliyattan gelen insanın yatağına yatılmaz zaten, bir yatağı zaten olmalı diyorum eee hadi onu da geçtim ben söyledim kendisine o zaman bana dedi ki " yaşlı insan, hasta başını bile kaldıramıyor, üstelik misafir ben bir şey desem ayıp olur, anne işte bir şey de denmiyor" diye kendisi söyledi.Şimdi bu söylediğini hatırlamadığını söylüyor, daha bir sürü şey, olay bir türlü yerli yerine oturup mantıklanamıyor, böyle olunca ben de sürekli öfke içindeyim.Açıklaması da çok komikmiş cidden. Kaç yaşında bu adam? Size neden dayamamış peki sırtını size güvenmemiş mi? Lohusa eşine yardım etsin diye çağırdığı annesinin popoyu devirip yattığını idrak edemeyecek kadar algısını kapatacak ne olmuş? Bacaktan geçen sinirler bilinci komple kapatıyor galiba...
Ya iyi de o yaşlı insanı size yardım diye çağırmadı mı? Gitseydi o zaman evine. Ay kusura bakmayın belli ki rahatlamak için açtınız konuyu ama ben iyice sinir oldum. Umarım siz atlatabilirsiniz.Ya bana da saçma geldiği için belki sinirlerim bozuluyor, ona göre ayak kırılması sezaryenin yanında çok çok büyük bir şeydi.Her kadın çocuk doğuruyor ve sezaryen oluyor diye bakıyordu olaya, toplumda çok mu basitleştirildi bu sezaryen bilmiyorum.Diyorum ki ameliyatlı bir insanın yatağı olması gerektiğini mutlaka birinin söylemesi mi gerekir yoksa zaten ortalama zekaya sahip bir insan bunu otomatik olarak bilir diyorum, sen bana söyleseydin ben hallederdim zaten diyor, eee illah söylemem gerektiğini düşünmüyorum, ameliyattan gelen insanın yatağına yatılmaz zaten, bir yatağı zaten olmalı diyorum eee hadi onu da geçtim ben söyledim kendisine o zaman bana dedi ki " yaşlı insan, hasta başını bile kaldıramıyor, üstelik misafir ben bir şey desem ayıp olur, anne işte bir şey de denmiyor" diye kendisi söyledi.Şimdi bu söylediğini hatırlamadığını söylüyor, daha bir sürü şey, olay bir türlü yerli yerine oturup mantıklanamıyor, böyle olunca ben de sürekli öfke içindeyim.
Umarım atlatırım benim temennim de bu açıkçası, yaşlı dediği kadın 55 yaşında zaten.Sadece ölecek annem diye çok korktu.Kadın numara yapıyordu onu fark edemedi.Ya iyi de o yaşlı insanı size yardım diye çağırmadı mı? Gitseydi o zaman evine. Ay kusura bakmayın belli ki rahatlamak için açtınız konuyu ama ben iyice sinir oldum. Umarım siz atlatabilirsiniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?