Kinimi yenemiyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Lohusalığım öncesinde bu tarz şeyleri çok duydum zaten, ama annesidir seviyor diye umursamamıştım, işin bu kadar büyüyeceğini hesap edemedim.Bir seferinde eşim telefon edip hazırlan seni yemeğe götüreceğim dedi, giyindim süslendim geldi aldı, tam kırtasiyeden bir şey alıp yemeğe geçeceğiz annesinden bir telefon, oğlum gelmeyecek misiniz? oysa yemekten sonra uğrayacaktık.Direksiyon ne ara bana hiçbir şey demeden annesinin evine kırıldı anlayamadım.Bana verdiği yemek sözü yalan oldu.Eve gidince tartıştık, neden beni kandırıyorsun madem dedim cevap yine ilginçti "annem annesini kaybetti, yanında olmak istedim kendini çok yalnız hissediyordur, kıyamadım"dedi.Bu arada kv annesi öleli de bir yılı geçmişti.Ona kıyamadı ama bana kıydı.Şimdi son lohusalıktan sonra bunlar da dağ gibi büyüyor aklımda.Cidden yardım alsam iyi olacak.
 
Kadın unutmaz, unutmuş gibi yapar diye bir söz vardır sizin ki de o misal olmuş. Her şeye katlanacak kadar seviyorsanız yapacak bir şey yok böyle devam edeceksiniz. Zamanla derinlere atarsınız. Ama unutmayı beklemeyin yıllar sonra bile herhangi bir kavgada yine bu konular ortaya çıkacak bilesiniz.
 
Eski konularının hepsini okumuştum, seni de çok seviyorum bu arada^^
Bence bu adamdan sana bir cacık olmaz.
Sen zaten kendi çocuklarınla çok mutlusun
Sen zaten kendi çocuklarına ekonomik olarak yetecek birisin. Kaldı ki hatırladığım kadarıyla esinin eve maddi yarardan çok zararı var.
Ayrıca vurdumduymaz birisi, senin gibi sorumluluk sahibi de değil...
Zaman içinde bu gerçeği apaçık farkettiğin için artık bu adam ağzıyla kuş da tutsa sana yaramaz bence. Çünkü senin içinde 'onsuz da yasarim' fikri yeşermiş bir kere(önceki konularından hatırladığım kadarıyla)
Biliyorsun ki sen onsuz da yaşarsın, hattaaa pek daha güzel yaşarsın. Çocuklarını huzur içinde kavgasız gürültüsüz ortamda büyütebilirsin... Bunu bile bile sadece laf olsun diye bu evliliği sürdürmeye sen razı olsan için razı değil bence. Bu kin değil, başka birşey...
 
İnsallah duzelir gercekten cok uzucu
Onlari en iyi siz tanirsiniz elbette biz bir yere kadar yorumlayabiliriz. Niyetlerini,yapmak istediklerini dogru analiz ettiginize inaniyorum ben,umarim cok mutlu olursunuz bundan sonra.
 
Sizi cok iyi anliyorum ben de 20 yasina kadar sizin gibiydim. Cocuklugumu mahvetmis birine karsilik kinim tukenmiyordu, iyi davransam rol yapiyordum, en ufak bir olayda hemen yuzune vuruyordum. Sonra baktim ki bu bana zarar veriyor, terapiye basladim. Terapistim bana dedi ki; 'Sen olanlari affedersen unutacagini ve ayni seylerin tekrar basina gelecegini dusunuyorsun. Affetmek unutmak demek degildir. Sen bunlari elbette hatirlayacaksin ve bir daha basina gelmeyecegine emin olacaksin. Affetmek seninle ilgili bir olay, senin huzurun icin yapman gereken bir sey.'
Su an 25 yasindayim ve gercekten bana kotulugu dokunmus herkesi affediyorum kendi icimde. Yeterince hayatimdan zaman calan kisileri gelecekte onlara kin duyarak daha fazla zamanimi ve huzurumu calmalarina izin vermiyorum. Ancak hayatima tekrar almiyorum hicbir sekilde. Affetmeyi tamamen kendim icin yapiyorum yani.

Bakin 2 sene olmus, 2 senede bu durum zaman zaman sizin huzurunuzu calmis. Bir 20 sene daha boyle yasamaya deger mi? Affetmeyi kendiniz icin yapmalisiniz. Ne kayinvalde ne es, en onemli kendinizsiniz.
 
Çok çok teşekkür ederim, ben de görmeden cümlelerinizden sevdim sizi varolun. İşte asıl sıkıntım da bu, gerçekten pekçok şeyi düzeltti, ilk tanıdığım adam asla değil, öyle olsa çoktan ayrılmıştım zaten.Tam her şey düzelmişken, kendi elimle bozmaya da içim el vermiyor, kendime açıklama yapamıyorum madem ayrılacaktın baştan ayrılsaydın o zaman diyorum, şimdi her şey yoluna girmişken, onca emek vermişken neden diyorum.İki yıldır eski adam değil, o yüzden çözüm aramaya çalışıyorum.
 
İnsallah duzelir gercekten cok uzucu
Onlari en iyi siz tanirsiniz elbette biz bir yere kadar yorumlayabiliriz. Niyetlerini,yapmak istediklerini dogru analiz ettiginize inaniyorum ben,umarim cok mutlu olursunuz bundan sonra.
varolun güzel dilekleriniz için, eşim ana kuzusuydu, annesi de sonuna kadar kullandı bunu, hastalıklı kişiliğini ben de tatmin etti.İçime hazmedemiyorum ama etmek zorundayım devam edeceksem.Tekrar teşekkürler.
 
Çok haklısınız, biliyorum bu beni yıpratıyor ama nasıl yapacağım, çok uğraştım ama bir türlü içimdeki durumu sonlandıramadım.Bir yöntemi varsa cidden ihtiyacım var, siz nasıl yaptınız?
 
Erkekler bir türlü dengeyi kuramıyor maalesef. EVenice aileler birden kıymetli oluyor.
 

Ama eşiniz size birşey yapmamış, görümcenizin yaptıklarının acısını eşinizden çıkaramazsınız.
 
Peki kv ile yüzleşsen eşinin yanında versen veriştirsen
Geçmez mi içindeki öfke
Onu da yaptım, oturttum koltuğa, tek tek sordum yaptıklarını, önce bir atarlandı "aaa mahkeme mi burası ayol gidiyorum ben" dedi, koştum kapıyı kilitledim gitmeyeceksin sorduklarıma cevap vermek zorundasın diye mecbur oturdu, hiçbir soruma cevap veremedi doğru dürüst ben zaten yaşlıyım hastayım deyip ağlamaya başladı.alt komşusu vardı çok fitne fesat bir insan onunla mı planladınız bu yaptıklarını diye sordum, yatağımı nasıl alabildin bu nasıl bir vicdan dedim dedim de dedim bağırmak çağırmak istedi ben daha yüksek bağırınca kesti sesini soruların cevabından tatmin olmayıp ardı ardına sorular sorunca da ağladı sızladı.Kinim geçmedi geçmiyor, o gün konuştuğumda kasıtlı olarak bunları yaptığına iyice emin olunca daha fazla öfkelendirdi bu beni.Genede birkaç ay sonra eşim sızlanıp annemlere gidelim, ben yapayalnız kalıyorum tek başıma gidince deyince üzülüp tekrar gittim, gittiğimde kadında bir gram değişme yoktu, aynı şekilde bana laf sokup eşimin karşısında küçük düşürmeye çalışıyordu, hatta memelerin sarkmış dedi eşimin yanında.oradan geldikten sonra kanamam başladı bir ay boyunca hiç durmadan devam etti, kanser oldum sandım, rahimden parça alınmaya kadar gitti olay.baktım benimki benden gidiyor bundan sonra ne yüzünü görürüm ne adım atarım dedim.üç çocuğum var annesiz kalsınlar istemiyorum.İlginçtir sorunum bu kararı verdikten sonra bitti, daha o gündür hiç adet sapması dahi yaşamadım.
 
Yaşadıkların zor ve seni anlıyorum..
Ama inan unutmuyorsun yardım almak ıyi gelebilir..
Ama hafızandan silinmez gerçekten insan unutamıyor rafa kaldırıyorsun ama en ufak rüzgarda ne var ne yok iniveriyor aşağı içindeki öfke çıkıyor..
Neden? Soruları
Kafanın içindeki o kin duyduğun insana zamanında yapamadiklarina senaryolar üretip şunu yapsaydım bu deseydim...
Bitmiyor...
Şöyle düşün bu kin,öfke kırgınlık hissettiğin ne ise bir kutuya koy ve bunu 7 katlı bir yere kilitle öfke anında çıkarmaya çalıştığında her katında değer verdiğin şeyleri getir aklına
Çocukların
Eşinin güzel davranışı
Güzel geçirdiğiniz bir zaman....

Belki ise yarar umarım herşey senin için çok güzel olur..❤
 
Seninle ayni durumdayiz aradan 1 senedrn fazla zaman gecti seninki telafi etmis yine benimkinin umrunda degil ne ozur dilemek ne telafi etmek ustune suclu olarak beni goruyor gun gun soguyorum hala.Ne diyebilirim ki kelin ilaci olsa kendi basina surer.
 
Tam bir pislikmiş kv
Kolay kolay unutulacak şeylerde değilmiş yaşadıkların
O kadar olay olurken sesini çıkaramayan adam bir zahmet sen kimini kusarkende sussun otursun
Haketmiş
Allah kalbine ferahlık versin
 
Peki yüreğiniz ne diyor bu duruma? Siz eşinizi gerçekten içten affettiniz mi yoksa özür dilediği için vicdanen, sırf bir zamanlar sevip evlendiğiniz çocuklarınızın babası olduğu için şans vermek adına affetmiş gibi mi hissediyorsunuz?
Özür dilemiş telafi edeceğim diyen bir adamı neden geri çevirdin denmesin diye mi dilinizle affedip yüreğinizle affedemediniz.

Uzman yardımı almanız şart ama çözüm sizde, eşinizi affedecek kadar seviyor ve sayıyor musunuz yoksa o artık yalnızca çocuklarınızın babası mı sizin için? Sevdiğiniz adam değil sadece bir baba olarak görüyorsanız üstüne sünger çektiğiniz tüm geçmiş en ufak bir olumsuzlukta gün yüzüne çıkıp daha büyük kavgalarla kendini gösterecektir çünkü.

 
Kocanı arayıp çocuğu hastaneye götürcem 3 günlük sezeryanlı halimle anan hastaneye yardıma gelmiyor bu kadın niye geldi diye telefon ettiniz mi
 
canım gercekten uzman yardımı cok faydalı olur ve bu konuşarla ilgili kitaplar okuyabilir youtubedan dyolar izleyebilirsin . haklısın
 
şu yazdıklarınıza kişiler farklı olaylar benzerini yaşadım.
ikimizinde ailesine yakın otıruyoruz ama hiç birinin faydası olmadı.
bir dönem unutmadım onlarla arama mesafe koyarak görüşmeyi azaltarak aramayarak yaptım.
hayatımın çizgisini çekip şimdi UNUTABİLİRİM dedim .
unuttum mu hemde bir çogunu sizde aynısını yapın UNUTUCAM komutunu beyninize verin.
sık sık dışarı çıkın yanlız kalmayın.
onların istedigi bizim mutsuz olmamız ogullarından ayrılmamız .
mutlu mu olacaklar bilemem ama ben daha fazla mutlu olup ekmeklerini yag sürdürmemeyi planladım.
sizde yaparsınız hemde daha fazlasını siz benden güçlüsünüzdür.
ben inanıyorum mutlu olarak onları mutsuz edin
 
Bence ve ben bunu kesinlikle yargilamadan söylüyorum: Sizin esinize karsi olan güveniniz gitmis bu olaylar yüzünden. Yani sizi gerekirse koruyamicagini da anladiniz. En zayif zamaninizda (ve lohusalik cok hassas bir dönem) sizi düpedüz manevi olarak yapayalniz birakti. Siz esinizi aslinda hic affetmediniz bu yüzden. Aslinda bir imkaniniz olsa belki ayrilirdiniz bile. Mesele hicde basit degil .uzman yardimi almak istersiniz belki,ama faydasi olur mu bilemedim
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…