Bugün açtığım ikinci konu ve az önce de annemle günün son didişmesini yaşamış bulunmaktayım. 20 yaşındayım ve 3.kez sınava hazırlanacak olmanın verdiği rehavetle dahada aksileştim.
Ters biriyim tamam kabul ama 20 yaşındayım ve kendimce bi olgunluğum olsun istiyorum. Ergenliğe yeni girmiş gibi sürekli aksi ya da salak saçma düşünmeden konuşuyorum. Sevgilime karşıda böyle. En ufak bi tartışmada ağzıma geleni söylüyorum işi ayrılığa kadar götürüyorum. Sanki o an biri tüm tahammülümü elimden almış gibi. Annemle ya da kardeşimle de öyle. Acaba çok mu yüz göz oluyorum. Kendime has bi ağırlığım saygınlığım olsun istiyorum. Ne yapmalıyım.
Ters biriyim tamam kabul ama 20 yaşındayım ve kendimce bi olgunluğum olsun istiyorum. Ergenliğe yeni girmiş gibi sürekli aksi ya da salak saçma düşünmeden konuşuyorum. Sevgilime karşıda böyle. En ufak bi tartışmada ağzıma geleni söylüyorum işi ayrılığa kadar götürüyorum. Sanki o an biri tüm tahammülümü elimden almış gibi. Annemle ya da kardeşimle de öyle. Acaba çok mu yüz göz oluyorum. Kendime has bi ağırlığım saygınlığım olsun istiyorum. Ne yapmalıyım.