ben de aynı şekilde.senin gibiyimBende tam tersiyim bunu napacaznefret ediyorum içimdeki bu vicdan vefa duygusunun fazla olmasından boşver en güzeli senin ki sonuçta herkesde öyle aslında
Cok tesekkur ederim yazdiklarniz icin. Okuyunca gozlerim doldu. Beni elestiren oh iyi olmus diyen insanlara guzel bir cevap verdiniz. Ben 4 senedir sosyal medya kullanmiyorum bu bahsettigim dusunceler yuzunden. Boyle de saklaniyor gibi hissediyorum ama olsun.Öncelikle bu hislerinin farkına vardığın ve öz değerlendirmeni yapabildiğin için durumun umutsuz değil bence. Ve bu konuya yorum yapanlardan görüyorsun ki kendini iyi zannedenler o kadar iyi değil. Çünkü kendini böyle acımasızca eleştirenilen birine bile oh olsun , kötüsün, hakketmişsin şeklinde yorumlar.. Kız zaten hakkettim mi demiyor, kendini değiştirmek istiyor, bu bile içindeki iyilik bence. sorununun kaynağı Allah in dur bakalım sen hakettin gör gününü şeklinde kindar davranmasında değil, evrenin negatif enerjiye negatif enerjiyle cevap vermesi. Bence biran önce zihnini temizlenmelisin. Yani kimsenin ne yaptığıyla ilgilenme, hatta sosyal hesaplarını kapat ve güzel şeyler düşün bunu başarırsan herşey yoluna giricek görüceksin. Neden böyle olduğuna gelirsek muhtemelen yetiştirilme şeklin, eğer ailen hatta annen çok yargılayıcı eleştirici negatif bi insansa çok dedikodulu ortamda büyüdüysen, sebep bu olabilir bence. Ama öyleyse de onlara kızma o da öyle yetiştirilmiştir çünkü.
seni açtığın konundan dolayı tebrik ediyorum,hislerini çekinmeden yazmış olman kendinin farkında olduğun anlamına geliyor ve eğer soruyu biliyorsan cevabıda bulursun :) ayrıca seni burda yargılayanlar emin ol ya senden beter durumdalar yada buraya yazıp çizdiklerinden sonra başlarına bir gelecek var beter olma yolundalar.Kiskancligimdan ve insanlarin iyiligini istemedigimden rahatsiz oluyorum. Ben cok rekabetli ortamlarda okudum buna bagliyorum. Size iyi hislerimden basetmedim. Bir baska arkadasim evlendiginde onun icin gercekten mutlu oldum. Cok vicdanliyim mesela aci ceken birine hemen yardima kosarim, ezilenlerin yaninda duruyorum hep. Hic kimse mukemmel degildir. Hem kiskanclik insana has bir duygudur sanki tek ben mi kiskanc oldum? Hak ettigim hayatin bu oldugunu dusunmuyorum beni yargilamak da size dusmez.
Kendine guvenen, konuskan, sicak, mutlu, guclu, sevgilisi olan, duzgun bir isi olan, sevilen, arkadas cevresi genis olan herkesden nefret ediyor resmen.
Cok yakin arkadaslarimin bile iyiligini istemiyorum mesela onlar sinifta kalsin ben geceyim, ben is bulayim onlar bulmasin gibi.
Daha sonralarda ise hem herseyde ben cuvalladim bu kotu hislerim daha cok cogaldi.
Cekingen ve sessiz biriyim herkesle arkadas olamiyorum.
seni açtığın konundan dolayı tebrik ediyorum,hislerini çekinmeden yazmış olman kendinin farkında olduğun anlamına geliyor ve eğer soruyu biliyorsan cevabıda bulursun :) ayrıca seni burda yargılayanlar emin ol ya senden beter durumdalar yada buraya yazıp çizdiklerinden sonra başlarına bir gelecek var beter olma yolundalar.
bak canim yasadigin seyler cok insani, herkes melek rolu kesse de hepimiz buna benzer duygular hissediyoruz zaman zaman. Ama seninkiler artik sana zarar verecek boyuta gelmis. Sanirim demin gordugum sosyal medya konusunu da sen acmistin. Kendini her anlamda sorgulamaya baslamissin. Ki degisim anlaminda cok onemli ve buyuk bi adim bu. Bence gercekten bi psikologa gitsen cok fazla faydasini goreceksin. Cunku sen zaten psikologun yapmasi grreken isin yarisini kendi ic dunyanda halletmis, kendi kendine bi farkindalik kazanmissin. Bundan sonrasi senin icin cok daha kolay. Bi cok insan gercek duygularini inkar pozisyonunda gidiyor psikologa ve aylarca ona gercegi gormesini saglamakla ugrasiyorsunMerhaba arkadaslar, benim bir sorunum var baskalarina soyleyemedigim. Cok yakin arkadaslarimin bile iyiligini istemiyorum mesela onlar sinifta kalsin ben geceyim, ben is bulayim onlar bulmasin gibi. Daha sonralarda ise hem herseyde ben cuvalladim bu kotu hislerim daha cok cogaldi. Simdi sanki insanlarin benim dustugume sevindiklerini hic kimsenin birbirinin iyiligini istemedigini hissediyorum. Gecenlerde yakin bir arkadasim baska biri icin cok havali olan sonra fena yere cakilir gibi birsey dedi. Kendi uzerime alindim. Kuzenim de ben ve diger kuzenlerimin yaninda "ben herseyi sizden once yaptim; sizden once mezun oldum, sizden once evlendim anne oldum gibi". Insanlarin her sozune takilmiyayim diyorum birsey demiyorum sozlerine, zaten cevrem cok genis degil diyorum ama olmuyor. Sonra icimde kin tutuyorum istemeden, kimseyi sevmedigimi goruyorumOnceleri sadece secici oldugum icin hoslanmadigim insanlarin cok oldugunu dusunuyordum ama simdi kendimden biktim. Cekingen ve sessiz biriyim herkesle arkadas olamiyorum. Cogu zaman insanlarin benim hakkimda neler dusundugune takiyorum. Kendine guvenen, konuskan, sicak, mutlu, guclu, sevgilisi olan, duzgun bir isi olan, sevilen, arkadas cevresi genis olan herkesden nefret ediyor resmen. Bu kotu hislerimin kaynagi nedir sizce? (Asiri hirstan, bencillikten, yasadigim fazla mutsuzluklar mi yoksa ben kotu birimiyim? Siz de boyle hissediyor musunuz?
Ha o yargılayanlardan birisi olduğum için cevap hakkım var demek ki sende KÖTÜ birisin ki bunlar sana normal geliyor yazık acıdım sana. Hayatım boyunca kimsenin mutsuz olmasını istemedim. Bana en büyük kötülüğü yapanlara bile beddua etmedim. Çünkü içimde "Allah" korkusu var. Ne demek olduğunu biliyor musun?
Allah'a şükür her zaman ne istemişsem verdi.Kötü günler yaşadım bir kere isyan etmedim. Daha sonra öyle muhteşem şeyler verdi ki. Ben o kötü günlere bile şükrettim. Üzülerek söylüyorum ama şu an çok mutluyum. Ve niyetimi bozmadığım için de hep mutlu olacağımı biliyorum. Daha beter duruma düşecek olan kişiler insanların mutsuzluğu bile beslenen, kıskanç, fesat kişiler. Bu sana birini hatırlatıyor mu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?