Kızımın göşyaşları😢

çok üzülüyorum böyle konuları okuyunca.
Allah gönlünüze göre versin her zaman.
Teşekkür ederim sizin de öyle.O günler eskide kaldı , insan yaş aldıkça bazı kavramları sorguluyor.Ben de böyle bakıyorum olaya ve üzülmüyorum hiç de üzülmedim hatta fark ettiğim için şanslı bile hissediyorum kendimi.
 
Çözüm basit aslında: Mesafe..
Tabi ki ziyaret edin, ama kısa kalın, hatta bazen kızınızı almayın yanınıza. Anneniz isterse size gelir.

Var ama yok olan bir babanne torunuyum. Gider elini öper, halini hatırını sorardık. Babam kalmamız içim zorlasaydı eğer babamdan da soğurdum.
 
Ayni seyleri yasiyoruz. cok guzel anlatmissiniz.Ben defalarca yazdim sanirim arada kaynadi yada kendimi anlatamadim.Babam yok benim annem babamin emaneti ben oyle goruyorum kirilmasin gonul koymasin diye ugrastim.Mumkun oldugunca cocuguma hissettirmedim simdiye kadar evet ben her gece agladim kac kere valizi toplayip aniden cekip gittim.Burda yazilanlarin cogunu yaptim.Ama sunu altini cizerek soyluyorum buraya kosarak gelmiyorum hevesli hic degilim ama ben gelmessem dert sahibi olacak ve ben benim yuzumden oldu diye kahreicem...
 
Cnm bu yazilanlari okudukca bi nebze rahatliyorum.sanki benim yasadiklarimi ozetlemissiniz.aynen annemde ablamda beni bencillikle sucluyor güya benim icin sadece cocugum ve esim varmis.Bunca eziyete katlanmama ragmen.
Ama bazi klavye kahramanlari sadece yargisiz infaz yapiyorlar uzaktan konusmasi kolay
 
Siz bu eziyete katlanmak istiyor olabilirsiniz saygi duyuyorum ama kizinizi neden pesinizden surukluyorsunuz? O mecbur degil ki..
 
gitmeyin deger gormediginizi dusundugunuz ortamda bulunup daha cok gerilecek seyler yasamaya gerek varmi
 
Ama bazi klavye kahramanlari sadece yargisiz infaz yapiyorlar uzaktan konusmasi kolay
Aslında herkes size yardımcı olmaya ve gerçekleri görmenize uğraşıyor.

Anneniz size babanızın emanetiyse siz de annenize babanızın emanetisiniz, kızınız da Allahın size emaneti Biraz da farklı açıdan bakmaya çalışın.

Siz bence çözüm değil de kendinize yaptığınız bu eziyete destekçi aramak için konu açmışsınız.

İlerde aklı erince kızınızın da sizden nefret etmesini istiyorsanız böyle annenize her tatilde gitmeye devam edin.
 
Ben bu konularda çok gaddarım sanırım
Beni üzen birisi üzüldüğünde hiç üzülemem bu annem bile olsa öyle
mesafeliyimdir annemle torununu çok seviyor ölür onun için ama genç kızlığım ve çocukluğumda hep kardeşlerimi kayırdı (ben tek kızım) hala içim soğumuş değil gidip gelmeyince üzülüyor ama yapabileceğim bişey yok bende çok üzüldüm sıra onda İstediği kadar üzülebilir
 
Hiç bir şey evladınızdan daha değerli değil anneniz bile ..
Evladınız küçücük yaşta böyle üzülüyor içleniyor gitmeyin o eve hem size hem kızınıza yazık ..
 
Hemen cikin yavru daha fazla uzulmesin mutlu oldugunuz ve onun mutlu oldugu ortama geri donun kusun demiyorum bayramda ozel gunde mesafeli bir sekilde yatili vs kalmadan uzerinize duseni yapin gerisini Allaha havale edin bnm de bitane evladim var ondan kiymetli kimse yok degil aglamak sesinin tonu degisse gozum hic bisey gormez ve kiziniz 12 yasindayms ergenlige girmek uzere boyle bir zamanda onu bu duygulardan kurtarin smdi dunyasi karmakariskdir zaten ve cok uzuldum Allah size bagislasin ins hep mutlu olsun yavrnz
 
Ben niye koştura koştura gittiniz onu anlamadım
Hem de ilk kez yapmıyormuş da anneniz.
Siz de annenizin size yaşattığını bir nevi kızınıza yaşatıyorsunuz
Kızınızı üzen ağlatan insanların arasına bilerek sokuyorsunuz
Bence en değerli şey kızınız.
Çıkın gidin o evden. Kızınızı da üzmeyin.
 
Evinize dönün.
Kızınız daha fazla üzülmesin.
Maalesef bazı ananeler böyle.
Yakında olan daha çok sevilir.
Benim kuzenlerim hep el üstünde tutuldu biz iki gün ananemde kalsak of pof derler olay olurdu.
Ananemin cenazesine bile gitmedim zaten hep soğuktum o tarafa karşı.
Çok şükür ki annem-babamla mutlu mesut yıllarca yaşadım bir tek onlar var benim için.
Üzülmeyin siz kızınızı da üzmeyin alın yavrunuzu ilgilenin yaşadığınız şehirde.
Hiç değmez. gerçekten.
 
Ben anlamadim hem orda durmaktan mutsuzsunuz hem de her tatilde gidiyorsunuz...Niye bu işkence ? Ailesiyle sorunu olmayanlar bile her tatilde gitmiyor.Annenizi silin demiyoruz,gidin 3-5 gün kalin dönün,ya da tatillerde onu getirin,siz de farkli davraniyormuş.
Ama bu kadar mıçmıç gerek yok,üzülecekse de biraz kiziniz yerine anneniz üzülsün madem.
 
sanırım bu hemen hemen her aile oluyor.ayırmıyoruz diyorlar ama gözden ırak gönülden ırak oluyor.madem üzülüyorsunuz gitmeyin, bayramdan bayrama gidersiniz.
 
benim anneananem de öyleydi. Bizi hiç sevmezdi, annemde bizi sürekli götürmezdi,uzak tutardı. Babaannemle iç içe büyüdük. ilerde zaten anlıyor çocuklar ne olup bittiğini gardını kendi alıyor. Kötü bir durum olmasa keşke ama yapacak birşey yok.
 
Yorumlariniz ve iyi dilekleriniz icin tesekkur ederim.Ben icimde olan durumu anlatip bi nebzede olsa rahatlamak ve akil almak istedim.herkesin fikrine saygim var saygi cercevesinde yazan herkese.yanlis anlamayin ama burasini buyuk harflerle yazacagim.YAZIMIN HIC BIR YERINDE KOŞA KOŞA GELIYORUM BEN MAZOJISTIM KENDIME VE KIZIMA OZELLIKLE ACI CEKTIRIYORUM DEMEDIM.hangi insan bunu yapar.bu ayrimi otekilestirmeyi kabullenir.kabullenmedigim icin başka sehirdeyim.tatilde geliyorum 1 hafta kaliyorum ve dönüyorum.ama burnumdan geliyor.donus yolundayim.Kizimla konusiyorum hep anlayacagi sekilde anlatiyorum.Ozellikle ilerde kizinizda sizden nefret eder size sinir oldum diyen arkadaslar buyuk konusuyorsunuz.Basiniza gelmeden anlayamassiniz.Benim cabam hep beraber mutlu yasayalim yoksa bende eziyet cekme meraklisi degilim.Ne kendimi ne kizimi ezdirmiyorum.olan duruma cok uzuluyorum.sizlerle paylaşmak istemistim
 
Annelik tehlikenin geldiğinin farkına varınca önlem almayı da gerektirir, siz sadece korkup durmamışsınız sanırım aman kızım anlamasın diye.
Olur mu öyle şey, annenizle konuşmadınız mı olmaz artık bu kadar da böyle yaparsan gelmem diye
 


Sizi çok iyi anlıyorum. Eskiden burada rahatça derdimizi anlatır yorum alırdık. Şimdi hep bir “ben daha bilinçliyim en doğruyu ben bilirim” havaları ve acımasızca eleştiri moda olmuş. Sadece fikri olanın fikir belirtmesi gerekirken ithamda bulunma hakkı buluyoruz kendimizde ne yazık ki. Daha da kötüsü fikir belirtmeyle ithamda bulunmayı karıştırıyoruz.

Konuyu başından beri takip ettim. Yorumlarınızı okudum. Hem annenizi hem de kızınızı idare etme çabanız bana kendi çocukluğumu anımsattı. Biz de küçükken her yaz anneanneme giderdik ve ne yazık ki onun “en gözde” torunları değildik. Annem de bariz bir şekilde diğer kardeşlerinden daha az değer görürdü. Ama yine de annesine kıyamaz her yaz bizi de götürürdü. Ben hep kızardım anneme hep onlara değer veriyorsun bizi önemsenmiyorsun diye. Oysaki annem denge kurmaya çalışırmış.

Anneannemi kaybedince annemin hissettiği boşluktan sonra onu daha iyi anladım. Kendim onun yerine koymaya çalıştım. İnsan kaç yaşına gelirse gelsin iyi Ya da kötü anneye ihtiyaç duyuyor.

Çoçuğum her şeyden değerli vs vs diyenleri çok bencilce buluyorum. Anne ve evlat kıyaslanacak konumlarda değiller.

Belki biraz daha mesafeli olursanız anneniz anlayabilir bazı şeyleri.

Oradan ayrılırken konuştunuz mu kendisiyle? Biliyor mu neden erken döndüğünüzü?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…