Gittiğim terapistim uzman klinik psikiyatrist. Yanında bir psikiyatrist daha var.Uzman bir psikiyatrist muayenesi olmadan ve o gerek görmeden antidepresan kullanmamalısınız. Sizinde onayınız elbette gerekiyor ama uygun olup olmadığına kesinlikle bir uzman karar vermeli öyle çay kahve içer misiniz diye sorar gibi antidepresan mı yazılır yaw
İyi diyende var kötü diyende var. Nasıl etki eder acaba daha öncede kullanmadım hiç dediğim gibi.Antidepresan öyle herşeyi mükemmel yapan bir ilaç değil. İş yine sizde bitiyor. O biraz destek oluyor sadece.
psikiyatri gerekli görüyorsa kullanmalısınızGittiğim terapistim uzman klinik psikiyatrist. Yanında bir psikiyatrist daha var.
İnsanlara ne bakıyosunuz doktorunuz ne derse ona bakın. Neden kötü olsun anlamadım. Ben 2 kez kullandım gayet memnun kaldım. Kurtarıcı varsa kendinizsiniz bunu unutmayın ilaç güzel bir destek.İyi diyende var kötü diyende var. Nasıl etki eder acaba daha öncede kullanmadım hiç dediğim gibi.
Kendimde çözemiyorum sorunlarımı çok duygusalım bu huyumdan nefret ediyorum. O yüzden bi kurtarıcı olarak gördüm antidepresanı şuan
Psikiyatristi terapi yapıyormuş zaten.Yazdıklarınızı okuduğumda aslında iyi bir psikologla da sonuç alabileceğinizi düşündüm. Bence önce onu bir deneyin.
Bu ülkedeki antidepresan karşıtlığı gerçekten çok vahim. Böyle yaşamak ilaç kullanmaktan daha mı iyi yani. Kendinize neden işkence çektiriyorsunuz. Bir süre kullanın zaten iyi hissettiğiniz zaman doktor kontrolünde yavaş yavaş bırakırsınız.Merhabalar öncelikle, 3 seans terapi aldım devamda ediyorum.. 3. seansımda terapiste kendimi anlattığımda '' isterseniz antidepresan yazabilirim size '' demişti. Bende korktum daha önce kullanmadığım için ve reddettim biraz daha bekleyelim diyerek.. Beni daha da halsiz depresif uykulu bitkin yapar diye korktum...
Aşamadığım bir sürü düşünce ve his var. Kendim başa çıkamayacağım büyük ihtimalle ve antidepresan kullanmaya başlamak istiyorum tek çarem o galiba... Çünkü hiçbir şey yapamıyorum hiç mutlu değilim... Geçmişteki hislerimi bastıramıyorum. Suçluluk, Utanç, Değersizlik, Öfke, Özlem, Pişmanlık....
Artık ailemde benden bıktı. Ne doğru dürüst iş bulabildim (girdiğimde de ya 1 ay da ya da 6 ayda çıkarıldım çeşitli nedenlerle) ne evlendim hiç bir şey yok asalak gibiyim.. Yakınlarda annemin samimi bir arkadaşının kızı (aynı yaştayız evlendi boşandı) Güzel bir yere atandı. Annemle de konuşurlar benim için o da çalışsın özel sektörde kendini heba etmesin düzgün çalışırsa olur ben çok pişman oldum neden daha önceden dişimi sıkıp çalışmadığıma falan dedi.. Annemde sürekli şu KPSS'ye gir memur ol geleceğini hiç mi düşünmüyorsun? Herkes yol aldı sen aynı yerdesin. İlişkin olur bağlanır gidersin sonra aylarca yas tutarsın hani hangisi yanında oldu vs söylendi. Bazen çok ağırda konuşuyor ama biliyorum kötü bir niyeti yok
Sözel bir bölümden Lisans mezunuyum.. 1 2 kere KPSS'ye girmiştim. Başlarda iyi çalışıp sonra boşladım ya da öylesine denemek için girdim tabi 63 puanda kaldım hep.
Şuan 32 yaşındayım belki de bu son şansım düzgün bir iş bulabilmem için. Kafamı toparlayıp sınava çalışmam gerekiyor birazda bu yüzden antidepresan kullanmak istiyorum. Belki sınava daha da odaklanırım umuduyla... Bir de takıntılarımdan kurtulmak istiyorum güçlü olmak istiyorum her anlamda... Beni düşünmeyen bir insanı düşünmek istemiyorum. En başta kendime değer vermek istiyorum... Öz güvenimin artmasını istiyorum. Aşk ilişkilerimde kendimi rezil etmek istemiyorum sevgi dilenmek istemiyorum küçülmek istemiyorum. İnsanların ne kadar güçsüz demelerini istemiyorum... Kafamdan bazı şeyleri atmak istiyorum. Yaşımda geçiyor psikolojim o kadar altüst oldu ki...
Sizce antidepresan kullanarak daha mutlu huzurlu hissedebilir miyim? Kendimi değiştirebilir miyim? Geçmişi unutabilir miyim?
Ruhum iyileşmeyecek gibi hissediyorum. Biraz güçle öz değerle öz saygı ile alakalı sanırım bu da.Vakti zamanında kullandığım antidepresan sayesinde hayat kalitem artmıştı. Ruh iyileşince vücut hapa ihtiyaç duymuyor zaten.
Benim kullandığım ilaç uyku vs yapmıyordu bir de. Gerçekten hayata dönmüştüm diyebilirim. Kafam daha netti. Saçma sapan şeylere üzülmek içimden gelmiyordu..
Kendi minik ama etkisi büyüktü :)
Karşıt değilimde anneme dediğimde çok yan etkisi varmış bence kullanma falan demişti. Dün bir karar aldım diye söyledim kullanayım başka türlü olmayacak diye. Tamam kızım sen bilirsin dedi. Burada da sormak istedim. Kullananların yorumlarını merak ettim. Bir de sınava çalışmaya başlamam lazım ama ruh halim izin vermiyor. Hem önceki açtığım konuyu ve kişiyi unutamıyorum hem de gelecek kaygısı herkes bir bir yolunu bulurken benim yerimde sayıyor oluşum kendime güvenmemem vs her şey çok yoruyor çok düşündürüyor.Bu ülkedeki antidepresan karşıtlığı gerçekten çok vahim. Böyle yaşamak ilaç kullanmaktan daha mı iyi yani. Kendinize neden işkence çektiriyorsunuz. Bir süre kullanın zaten iyi hissettiğiniz zaman doktor kontrolünde yavaş yavaş bırakırsınız.
Evet böyle hissetmen normal tabii. Bende tam olarak böyle hissettiğim için başlamıştım zaten. Ama bak şimdi çok daha iyiyim. Geçti gitti o süreç ve ilacın çok faydası olduRuhum iyileşmeyecek gibi hissediyorum. Biraz güçle öz değerle öz saygı ile alakalı sanırım bu da.
İlaçtan medet umuyorum.. değiştirsin beni daha iyi hissedeyim bazı şeyleri aşabileyim.. kafam düzelsin üzülüp kafama takmayayım istiyorum…
bu hafta gideceğim seansta kabul edeceğim başka türlü olmayacak gibi
Doğru söylüyorsunuz bende bir nevi şu düşüncelerimi sustursun diye başlamak istiyorum. Mahkeme kuruyorum kafamda şöyleydi böyleydi sonra kendimi yargılıyorum sonra tekrar tekrar. Şu düşüncelerden çıkıp düzen kurmak istiyorum.. KPSS’ye adamak istiyorum bilmiyorum iyi puan alıp atanır mıyım herhangi bir memurluğa burdan gidip kendi ayaklarının üstünde durmak istiyorum. Yanlış anlaşılmasın ailemden uzaklaşmak değil niyetim seviyorum onları… sadece burada boğuluyorum şuan o kişi yüzünden tabiki iletişim yok aramızda. şuan böyle düşünüyorum belkide seneye diyeceğim ki oldu bitti Napalım. Ama şuan gereksiz bir düşünce hali hiç bit şeye odaklanamamak. Ailemin benden beklentileri… yine özel sektörde bir işe girip çıkartılırsam korkusu…İlaç içtim hadi şimdi hayata roket gibi başlayım derseniz çakılırsınız, o iş öyle olmuyor,sabır azim lazım. İlaç sadece tabiri caizse yolu daha iyi görmenizi sağlar, yolu gitmek yerinde durmak size kalmış gayret kendine yön çizme azmi yoksa, hiç bir anlamı yok....
Karşıt değilimde anneme dediğimde çok yan etkisi varmış bence kullanma falan demişti. Dün bir karar aldım diye söyledim kullanayım başka türlü olmayacak diye. Tamam kızım sen bilirsin dedi. Burada da sormak istedim. Kullananların yorumlarını merak ettim. Bir de sınava çalışmaya başlamam lazım ama ruh halim izin vermiyor. Hem önceki açtığım konuyu ve kişiyi unutamıyorum hem de gelecek kaygısı herkes bir bir yolunu bulurken benim yerimde sayıyor oluşum kendime güvenmemem vs her şey çok yoruyor çok düşündürüyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?