kızlar sağlıklı, aklıllı ve mantıklı bir yola ihtiyacım var

Sevgide yoksa 80 lik hanimnineler gibi alismayimi bekliyorsunuz bari sevgi olsaydı hem bu kadar falsoyla sevmemeniz garip gelmedi benim kocamda aile güdümlü füze olsa çocuk gibi gelir gözüme yani.Eş gibi değil
 
Boşanmayı düşünüyor olmak bile boşanmak için yeterli bir sebep bence. Mutlu olsaydınız emin olun düşünmezdiniz
 
Eşinle konuştun mı bu konuları. Sadece maaşı değil manevi olarak her şeyi yüklendiğini hissettiğini, çalışan biri olarak kendine, ailene vakit ayırmak istediğini, boşanmayı bile düşündüğünü? Konuşup çözüm bulamadıysan, boşanmaktan başka çare yok bana göre.
 
sence evlilikteki yükleri sorumlulukları nasıl bölüşüyor dedim bir kaç gün önce
oda %50 %50 dedi
ne diyim daha ...
 
Katibin Ruhu daha çok örnek görmüştür bu konuda eminim çocuk sahibi olduk diye anne olunca anladım diye birşey vardiye her zulmede anne diye susamayiz ben ihbar ediyorum kendi adıma bu konu çok uç olmasada hiçbir çocuk pullu davetiye göndermiyor beni doğur diye yapamayan anne olmasın dayak aşağılama kaç yaşında olursa olsun hıncını ondan çıkarmak geleceğin kendine güvensiz insanını yetiştirmektir daha ne kötü orneklerde var biraz öğrenmek bilinçli anne insan olmak lazım .Toplum yapısı ortada travmadan geçilmiyor sonra niye bu hale geldik anne diye her kadını kutsallastirmam hadi ordan
 
sence evlilikteki yükleri sorumlulukları nasıl bölüşüyor dedim bir kaç gün önce
oda %50 %50 dedi
ne diyim daha ...
Hayır öyle anlamaz. Anlamıyor kütükler. Düşün iyice, gözüne batan, sana zor gelen, boşanma nedeni olarak gördüğün şeyleri listele. İnsan konuşma anında unutuyor, üste çıkmak için çabalıyorlar kafan karışıyor. Kendimden biliyorum yaşadım. Hepsini söyle bakalım cevabı ne olacak. Yine kendinde hata bulmazsa boşanmalısın, düzelmez.
 
boşandıktan sonra aile evine dönmeni de tavsiye etmem
o da saçma
belki birkaç aylığına olabilir ama temelli olmamalı
kendine ayrı bir ev tutmalısın madem gelirin var. boşandıktan sonra tekrar anne babayla yaşamak da ayrı bi travma sebebi
 
Kim ne derse desin evlilikte erkeğin maddi olarak kadından düşük durumda olması her zaman göze batıyor. Çabalamıyorsa sırtını sana yasladığını hissediyorsan o iş yürümüyor. Ben bunun içgüdüsel olduğunu düşünüyorum erkek diye adlandırdığımız şeye yakıştıramıyoruz. İşsizlik olur iflas olur bunlar ayrı ama 30 lü yaşları ortalamış bir erkeğin bu şekilde karım yapsın karım alsın karım çözdün davranışları tamamen annesinden kaynaklanır. Çekin maaşınızı adamın üstünden bakalım bir görün ne yapıyor :) bir borca girdim deyin bir şey aldım kendim için şunu yaptım deyin o parayı da kenara atın birkaç aya gerçek yüzü çıkar onun. Boşansanız en azından sadece kendinize bakmaya uğraşırsınız bir gün çocuk olsa ne olacak asgari ücretle çocuk mu büyüyor bu devirde? Yaşınız çok ilerlemeden bitirin bence
 
bunları gerçekten dediğiniz gibi yazıp tek tek konuşacağım bu yöntemi genelde kullanırım , ben her şeyi yazarım zaten
bu tüm canımı sıkan durumları annemle konuşuyorum annemin dediği olumsu olumsuz herşeyi teraziye koy adil ol kararını öyle ver

ben sanırım yazıcam sol olumsuz sağ olumlu diye

yani ben yemek yaparım o bulaşıkları halleder , ben eksikleri tespit ederim o marketi pazarı halleder, marketlikleri taşır dolaba yerlerine yerleştirir, çamaşırları ben katlayamazsam o katlar , dolaba yerleştirir bile bazen , çöpleri atar

ben evi temizlerim , banyo mutfak detaylı temizlik yaparım, ütü yaparım , yemek yaparım ,toz alırım ev işlerinde de bölüşmemiz böyle

ya atıyorum gece 1 de canım şunu çekti desem alır gelir sesini çıkarmaz

kafasına eser 2 demet çiçek gül birşey alır gelir

böylede garip bi adam

ama sorumsuz ne yaptığını bilmeyen anneye bağlı bi kişilik ..
benide belkide annesi gibi gören bi kişilik
 
Revna buna ne diyorsun ?
 
Şöyle düşünün şu anda bu sebeplerden dolayı boşanmış olsanız daha sonrası için onunla görüşeceğiz hiçbir ortak şeyiniz yok çocuğunuz olmadığı için bı adım önde olduğunuzu söylemek istiyorum. Çocuk olmasaydı boşanırım diyen bir sürü tanıdık var.. sadece çocuğu için evliliğe katlanan bir sürü konular var. Bu yüzden çocuktan önce sizin için en doğru kararı verin.
 
Analttiklariniz dan eşinizi bence sevmiyorsunuz saygı da duymuyorsunuz eşiniz de sizi çok sevmiyor gibi birbirinize karşı zorunlulugunuz da yok ee neden devam edeceksiniz ikinizde hayatınıza bakın brlki ikinizin de karşısına gerçekten çok daha mutlu olacağı yeni yollar çıkar
 

Ben ve diğerleri burada yazacağın her şeyi kendimizce yorumlarız.
Ama senin, eşinin, senin ilişkinizin bir parmak izi var, herkesten ve her şeyden farklı.
Biz yalnızca yorumlarız, sen alabildiğin kadar sorumluluk alırsın.
Yani biz sınav okuluna kadar eşlik edebiliriz, sınavın nasıl geçeceği senin alanın.
O nedenle burda net yönlendirme yapanlara temkinle yaklaş, ben de net olarak boşan ya da boşanma demem.
Senin özünle bağlantı kurman gerekir.
Ben bu ilişkiye ne katıyorum, ne almam gerekiyor ve ne alıyorum?
Aldığım şeyler esas ihtiyaçlarım mı yoksa idare etmem için ağzıma bal mı çalınıyor?
Devam etmemi sağlayan, hayallerim mi, amaçlarım mı, korkularım mı, bilmediğim ihtiyaçlarım mı?
Bunların hepsinin cevabı sende.
İşte bu aşamada da daha fazlasına vakıf olamayacağım ve hatta olsam da elimden bir şey gelmeyeceği için, ısrarla sana seni keşfettirecek kaynaklar gönderdim.
Yani bu işten sen seni tanıyarak çıkacaksın.
Ne eşini irdele, ne kimsenin boşan ya da boşanma sözüne bel bağla.
Kendini tanı, ne umdun hayattan, nerdesin hayat yolculuğunda, mevcut koşulların hayat amacına hizmet ediyor mu?
Söyleyeceklerim bu kadar.
Lütfen kendini tanı, gerisini ona bırak.
 
Günümü güzelleştirdi yazdıkların
Ağzına , yüreğine sağlık
 
kızlar merhaba eski konum olduğu için yeniden gündeme gelmesini istedim

boşandık.

psikolog evliliğimizde ebeveynleştiğimi aktardı . + rolleri değiştiğimizi

eşini ebeveyn olarak gören adamlar düzelebilir miydi ? bu içimde kalacaktı. ve hep düşüneceğim

bir erkek beceri ve sorumluluk kazanabilir miydi ?

ve bundan sonra beni ne bekliyor tecrübeli arkadaşlar bana lütfen deneyimlerinizi yazın .
 
24 yaşında evlenmişsiniz; daha hayattan ne istediğinizi bile tam anlamıyla keşfedememişsiniz. İnsanlar ancak 27’sinden sonra yavaş yavaş kendini tanımaya, arzularını fark etmeye başlıyor. Bence siz eşinize saygı duymuyorsunuz ve bu evliliğin yürümesi pek mümkün görünmüyor.

Her şey para değil elbette. Ama diyelim ki eşiniz daha az kazansaydı; yine de bazı hobileri olsaydı, mesela hafta içi kütüphaneden kitap alıp okusaydı, beğendiklerinden size bahsetseydi… Ya da hafta sonları sizi ve ilişkinizi özel hissettirecek küçük anılar biriktirmeye çalışsaydı —örneğin yeşillik bir alanda bir kekle piknik yapmak, kır çiçeği toplamak, saçınızı okşamak— bunlar ne kadar pahalı olabilir ki? Evlilik iki kişiyle yaşanırdı o zaman. Böyle olsaydı, sanmıyorum ki bu ilişkiyi sorgulamak zorunda kalırdınız.

Evet, severek, hatta aşık olarak evlenmiş olabilirsiniz. Ama sevgi tek başına yeterli değil; manen de bir yere kadar tatmin eder insanı. Kaldı ki eşiniz de sizinle sanki bir görev gibi evlenmiş. Yaşı gelmiş, “vasat aileme bir gelin getireyim, düzenime aynen devam edeyim” demiş gibi.

Evlilikteki o duygusal bağ bir başkasıyla kapatılamaz. Bir tane eşiniz var ve o da sizi mutlu, huzurlu hissettirmiyor. Bekarlıkta mutsuzluk garanti değil; en azından size uygun, saygıdeğer birini bulma umudunuz olur. Hem çocuğunuz da yok. Bence siz zaten boşanmaya karar vermişsiniz ama şu an bu süreci daha az hasarla atlatmak için çevrenizden onay ve öneri toplamaya çalışıyorsunuz.

Yolunuz açık olsun.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…