- Konu Sahibi gulsahfener
-
- #1
Aynı duyguları hissettiğim anda yol verdim. Çok koştu arkamdan ama dönmedim ve kısa süre sonra eşimle tanıştım. Gelen gideni arattı mı dersen aratmadı. Çünkü onda olmayana özellkler eşimde var diye onu sevmiştim.Merhabalarsizlerden bir konuda fikir almak istiyorum. 25 yaşındayım.6 yıllık inişli çıkışlı bir ilişkim vardı. Şu an var mı yok mu belli olmayan bir durum söz konusu. Sorun şu ki hatalarını anlayıp tam istediğim olmasını hayal ettiğim insana dönüşmüşken ben ben değilim sanki. Birkaç yıl önce herşeyiyle severdim , can atardım yanına gitmek için. Şu an içi boş bir kutu gibi kalbim. Anlamlandıramıyorum. Fiziksel özellikleri içten içe sorun yaratmaya başladı. Parmakları ince değil, burnu büyük galiba gibi şeyler düşünmeye başladım istemsiz olarak. Herşeyi batıyor kısacası. Geçmişte yaşanan sorunlar sebebiyle tükendim galiba. Sabrım kalmadı artık.Soğudum, tahammülsüzleştim. Farklı arayışlar içine girdim sanki. Yeni bir hayat yeni bir insan yeni bir düzen ister oldum. Ben bırakmak isterken o bırakmıyor, bu kadar yıllık emek verildi ben sen kendini iyi hissedene kadar eskisi gibi olana kadar beklerim diyor. Ama ben bunu ona yapamam, yani sonu belli değil, eskisi gibi olabilir miyim bilemiyorum. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı şaşırmış durumdayım. Bir yandan da acaba yeni bir insanı tanımaya , çözmeye, sevmeye sabrım ve gücüm var mı diye kendimi sorguluyorum. Ya kötü bir insan çıkarsa karşıma, ya pişman olursam , ya gelen gideni aratırsa diyorum bir yandan da . Hayatıma giren ilk insandı ve sanki ondan başkasıyla yapamam gibi geliyor, çok zor geliyor yeni birini tanıma ihtimali. Tecrübelerinizle bana bir çıkış yolu gösterir misiniz?
Aslinda soyle sanirim:Yargılamak için yazmıyorum ama parmakları ince olsa ne kalın olsa ne anlayamadim
Bu adamı 19 yaşında sevmişsiniz aşk o demekmiş sizin için. Olgunlaştınız büyüdünüz. Hayata bakış açınız değişti. Artık o insan doğru insan değil belki de sizin için. 30 a geldiğinizde hepten mutsuz olacaksınız belki. İniş çıkış da yıpratmıştır. Uzun ilişkiler bu anlamda kötü.Merhabalarsizlerden bir konuda fikir almak istiyorum. 25 yaşındayım.6 yıllık inişli çıkışlı bir ilişkim vardı. Şu an var mı yok mu belli olmayan bir durum söz konusu. Sorun şu ki hatalarını anlayıp tam istediğim olmasını hayal ettiğim insana dönüşmüşken ben ben değilim sanki. Birkaç yıl önce herşeyiyle severdim , can atardım yanına gitmek için. Şu an içi boş bir kutu gibi kalbim. Anlamlandıramıyorum. Fiziksel özellikleri içten içe sorun yaratmaya başladı. Parmakları ince değil, burnu büyük galiba gibi şeyler düşünmeye başladım istemsiz olarak. Herşeyi batıyor kısacası. Geçmişte yaşanan sorunlar sebebiyle tükendim galiba. Sabrım kalmadı artık.Soğudum, tahammülsüzleştim. Farklı arayışlar içine girdim sanki. Yeni bir hayat yeni bir insan yeni bir düzen ister oldum. Ben bırakmak isterken o bırakmıyor, bu kadar yıllık emek verildi ben sen kendini iyi hissedene kadar eskisi gibi olana kadar beklerim diyor. Ama ben bunu ona yapamam, yani sonu belli değil, eskisi gibi olabilir miyim bilemiyorum. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı şaşırmış durumdayım. Bir yandan da acaba yeni bir insanı tanımaya , çözmeye, sevmeye sabrım ve gücüm var mı diye kendimi sorguluyorum. Ya kötü bir insan çıkarsa karşıma, ya pişman olursam , ya gelen gideni aratırsa diyorum bir yandan da . Hayatıma giren ilk insandı ve sanki ondan başkasıyla yapamam gibi geliyor, çok zor geliyor yeni birini tanıma ihtimali. Tecrübelerinizle bana bir çıkış yolu gösterir misiniz?
Ama ne güldüm şimdi varya Allah iyiliğinizi versin, inşallah ataşında yanmazsınız
Merhabalarsizlerden bir konuda fikir almak istiyorum. 25 yaşındayım.6 yıllık inişli çıkışlı bir ilişkim vardı. Şu an var mı yok mu belli olmayan bir durum söz konusu. Sorun şu ki hatalarını anlayıp tam istediğim olmasını hayal ettiğim insana dönüşmüşken ben ben değilim sanki. Birkaç yıl önce herşeyiyle severdim , can atardım yanına gitmek için. Şu an içi boş bir kutu gibi kalbim. Anlamlandıramıyorum. Fiziksel özellikleri içten içe sorun yaratmaya başladı. Parmakları ince değil, burnu büyük galiba gibi şeyler düşünmeye başladım istemsiz olarak. Herşeyi batıyor kısacası. Geçmişte yaşanan sorunlar sebebiyle tükendim galiba. Sabrım kalmadı artık.Soğudum, tahammülsüzleştim. Farklı arayışlar içine girdim sanki. Yeni bir hayat yeni bir insan yeni bir düzen ister oldum. Ben bırakmak isterken o bırakmıyor, bu kadar yıllık emek verildi ben sen kendini iyi hissedene kadar eskisi gibi olana kadar beklerim diyor. Ama ben bunu ona yapamam, yani sonu belli değil, eskisi gibi olabilir miyim bilemiyorum. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı şaşırmış durumdayım. Bir yandan da acaba yeni bir insanı tanımaya , çözmeye, sevmeye sabrım ve gücüm var mı diye kendimi sorguluyorum. Ya kötü bir insan çıkarsa karşıma, ya pişman olursam , ya gelen gideni aratırsa diyorum bir yandan da . Hayatıma giren ilk insandı ve sanki ondan başkasıyla yapamam gibi geliyor, çok zor geliyor yeni birini tanıma ihtimali. Tecrübelerinizle bana bir çıkış yolu gösterir misiniz?
aşk bitmiş,tahammülsüzlük başlamış,kalan saygıyı yok etmeden ayrılmayı başarmanız lazım.kırmadan,dökmeden o yüreği bitirin derim.insan oğlu aşıktır aşık olmaya bu benim sloganım.siz aşık olmayı istiyorsunuz.yeni bir ses,yeni bir soluk.Merhabalarsizlerden bir konuda fikir almak istiyorum. 25 yaşındayım.6 yıllık inişli çıkışlı bir ilişkim vardı. Şu an var mı yok mu belli olmayan bir durum söz konusu. Sorun şu ki hatalarını anlayıp tam istediğim olmasını hayal ettiğim insana dönüşmüşken ben ben değilim sanki. Birkaç yıl önce herşeyiyle severdim , can atardım yanına gitmek için. Şu an içi boş bir kutu gibi kalbim. Anlamlandıramıyorum. Fiziksel özellikleri içten içe sorun yaratmaya başladı. Parmakları ince değil, burnu büyük galiba gibi şeyler düşünmeye başladım istemsiz olarak. Herşeyi batıyor kısacası. Geçmişte yaşanan sorunlar sebebiyle tükendim galiba. Sabrım kalmadı artık.Soğudum, tahammülsüzleştim. Farklı arayışlar içine girdim sanki. Yeni bir hayat yeni bir insan yeni bir düzen ister oldum. Ben bırakmak isterken o bırakmıyor, bu kadar yıllık emek verildi ben sen kendini iyi hissedene kadar eskisi gibi olana kadar beklerim diyor. Ama ben bunu ona yapamam, yani sonu belli değil, eskisi gibi olabilir miyim bilemiyorum. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı şaşırmış durumdayım. Bir yandan da acaba yeni bir insanı tanımaya , çözmeye, sevmeye sabrım ve gücüm var mı diye kendimi sorguluyorum. Ya kötü bir insan çıkarsa karşıma, ya pişman olursam , ya gelen gideni aratırsa diyorum bir yandan da . Hayatıma giren ilk insandı ve sanki ondan başkasıyla yapamam gibi geliyor, çok zor geliyor yeni birini tanıma ihtimali. Tecrübelerinizle bana bir çıkış yolu gösterir misiniz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?