kocama hayatı zehir ettim...pişmanmıyım...hayır

Ah be güzelim, yarının ne güzellikler getireceğini nerden bilebilirsin ki, imkansız dediğin şeyler bile oluverir bir anda sen bile inanamazsın. Sadece biraz umut yeşert içinde, hayat bir sınav sonuçta ve bazı şeyler ne yazık ki yaşamadan öğrenilmiyor.

Bir şeylerin değişmesinin senin elinde olduğunu unutma, eşine resti çek, ya benim isteklerimi kabul edersin ya da bu iş biter de, sonuçta çalışıyorsun işin var, sen ne kadar güçlü durursan eşin o kadar korkacaktır seni kaybetmekten. Gerçi eşinin yapısını bilemem ama buda yapabileceğin bir şey.
 

canım sana yardım edebilecek tek kişi SENSİN!! Başka kimse sana yardım edemez,evet derdini dinler,akıl verir ama herşey sende biter,unutma lütfen.ayrıca kendini bu kadar aciz görmen çok yalnış. İstemiyorsan eşini bir çok çözüm var.Ailenle konuş,mutlaka seni yalnız bırakmıcaklardır.Boşanıp yeni bi hayata başlayabilirsin bu kadar pişmansan madem.Neden kendine eziyet ediyosun bu kadar,bir tek hayatın var ve bu hayatınıda haketmeyen insanların eziyeti altında geçirerk kendine haksızlık etme! Unutma kendine değer verip,saygı duymayan kişiye hiçkimse saygı duymaz,değer vermez.Önce kendi düşüncelerini düzeltmekle başla işe bence,lütfen canım
 

ahh teolog canım seni bana yemin edrim allah göderdi sanki içimi okuyorsun..işte sorunda bu eğer eşimi bırakırsam yok olur düşer kalkamaz hayatta tek tutunduğu dal benim...ayrıldık bir yıl ayrı kaldık evine geldimki ne göreyim inanki öyle bir sefalet sefillikk pislikki..acıdım hastalanmıştı ciğerleri çürümüş iktidarsızlık başlamıştı...elinden tuttum ayağa kaldırdım felç oluyormuş neredeyse geç kalınsa şimdi sapasağlam morali düzgün hayat bağlı..ama şimdi onu bırakırsam kesin ölür çünkü ailesi asla destek olmaz
 

ya evlilik terapistine görünseniz
senden çok eşine üzüldüm dersem bana kızma olur mu
otur düzgünce konuş bu akşam olmadı onun ailesinden uzak bir şehre taşının
eşin ne iş yapıyor
 
eşinin de bu kadar pasif oldugunu bilmiyordum
onunda sana hakaret ettiğini dışladıgını düşünmüştüm
 
eşimin bazan çok kurb-naz olduğun u düşünüyorum ben herşeye duygusal ve iyi niyetli yaklaşırken o hep kendisini düşünmüş..onunla evlenlediğimden beri kadın olduumu duygularım olduğunu unuttum..birkere bile bana iltifat etmez güzelsin demez..kii çok güzel bir bayanım..ancak şimdi aynaya bakıyorumda yaşlıyım artık....alllaahhhhhhhhııımmm diye bağırdım evin içinde tüm komşulara rezil olduk..kimseden utanmıyorum korkmuyorum.....sadec yok olmak istiyorum...cinsel problemleri vardı eşimin rahatsızdı aylarca sustum ses etmedim kimseye demedim..çare aradım...internette sabahlara kadar...ilişkiye girmedik ben suçlu olurdum..beli ağrırdı sirozun eşiğinden döderdim onu aşırı alkol almaktan olmuş...şimdi hiçbir kötü alışkanlığı kalmadı ancak evde iki yabancıyız paylaştığımız şeyler okadar azki...
 

eşini o duruma getiren ailesi
bu akşam otur konuş bakalım ne diyecek
evlilik hayatı kalmamış ki
 
eşinin de bu kadar pasif oldugunu bilmiyordum
onunda sana hakaret ettiğini dışladıgını düşünmüştüm

teolog sana binlerce kez teşekkür ederim beni okadar iyi anladınki..işte sorun bu eşime acıyorum..onunda durumu pek parlak değil ve eşim bana hiç kötülük yapma yapamaz ancak çok pısırık..düşün 22 yaşında bile babasından dayak yemiş...ne yapacağım eğer ondan boşanorsam hayatının sorumlusu ben olurum biliyorumki ufalanıp gider ona ben sahip çıktım allaha yalvarıyorum eşim bana birtek kötülük yapsında vicdanen rahatlayıp ayrılayım diye ancak yok yapmıyor hep susuyor bazan ağlıyor..ablamda yazık yapma o sendende kötü gücü yetmiyor diyor..ne yapayım şimdi..sen olsan bırakabilirmiydin..bense aksine bir kadına göre haddinden fazla gözükarayım tek başıma dünyaya kafa tutarım ...
 

bırakamazdım canım ne yalan söyleyyeim çok aciz biriymiş
bir de boşanıp ailesinden kurtulmuşken onların eline düşerse bu adam hepten perişan olur
bilmiyorum ki işin çok zor
bu akşam otur konuş eminim seni dinleyecektir
 
eşini o duruma getiren ailesi
bu akşam otur konuş bakalım ne diyecek
evlilik hayatı kalmamış ki

canım eşimle tam 1.5 yıl ayrı kaldıktan sonra birleştik ancak eşim artık siroz ve felç oluyordu..doktora götürdük kayınbabamın arabasını aldık..kaynanam ne dedi biliyormusun bana evlat gerek değil geberirse gebersin umurumda bile değil arabamıza bişey yaparsanız sizi polise veririm dedi...allahım şaşırayımmı lanetmi okuyayım..eşimin hayttaaki tek dalı benim ancak bunu kabuletmiyor hala onlara yalakalık yapıp beni ezdiriyor..onlar şunu çok iyi biliyor ben oğullarını bırakırsam oğullarının canı çok yanacak ve mutlu olacaklar
 
aman allah ım
ya aciz oldugu için onlara yaranmaya çalşıyor ne olacak hep aşağılanmış belki gözlerine girerim diye mi düşünüyor
ikili konuşmaya dönüştü bu topic ama hem sana hem eşine üzüldüm
eşine psikolog için ikna et bakalım ne diyecek
 

konuşuyorum bana hak veriyor aslında haklısın diyor ancak gende sen gelme ben onlara giderim diyor ve eşimin oraya yalnız gitmesi demek bizim ayrılmamız demek yalan iftira dedikodu herşey var..benim yanımda eşimi dolduruyorlar kaybolan şunu dedi bunu dedi diye halbuki ağzımı açmadım...düşün şimdi nasıl göndereyim oraya yalnız eşimi.ve diğer oğullarından köpek gibi korkup karısını baştacı yapıyorlar...geldikleri zaman valizlerini doldurup salar benimde evimden eşya çalar
 
arkadaşlar hepinize teşekkür ederim teolog beni okadar iyi anladıki ona yoğunlaştım sanki sımsıkı sarıldım ellerine yardım et diye özür dilerim hepinizden eminimki sizde hayretler içinde okuyorsunuz..lütfen beni yalnız bırakmayın...çözüm istiyorum..şimdi kalkıp eşyalarımı toplayıp yarın bi ev tutup çıkabilirim buna her türlü olanağım var ancak kocam çok yalnız kalacak herkes dışlayacak onu..burada herkes onu suçlu görecek ailesininn ne şirret olduğunu kimse bilmez...
 
teolog evet sanırsam yıllarca ezdikleri için şimdi onlara yalakalık yapıp kendini ispatlamaya çalışıyor..hatta düşün evimize geldiler 8 çeşit yemek yaptım kayınbabam ve kaynanam ne dedi biliyormusun..pilava mercimek koymamışsın....teşekkür etmezler sağol demezler kapımdan çıkar çıkmaz dedikodumu yaparlar..kayınbabm hala derki oğlumu şöyle bi çam kazıkla iyice dövsem der..30 yaşındaki adamı
 

çok sevindim canım az da olsa seni rahatlatmışsam
bence acele etme otur konuş eşinle terapist için ikna et
 
çok sevindim canım az da olsa seni rahatlatmışsam
bence acele etme otur konuş eşinle terapist için ikna et

teolog inanki sen yazmadan önce eşyalarımı topluyordum...senin yazdıklarından sonra oturup düşündüm..eşiminde durumu benden pek farklı değğiil zaten ona acıdığım için bukadar şeye susmuştum bunca mücadeleyi göze almıştım...şundan eminimki onu bırakırsam uçuruma atılmış taş gibi yuvarlanıp gidecek..ama şuan başım çatlayacak gibi..intikam almak istiyorum ondan..senin ailen ban yapıyor bende san yaparım diyorum ve arada olan bizim evliliğimize oluyor ve kocam hep susuyor dinliyor sesini bile yükseltmiyor..ya bana hak veriyor yada pısırık olduğu için banada eziliyor...oooffff allahım bekarlara tavsiyem 40 yaşına kadar evlenmeyin
 
canım ikili konuşmaya dönüştü topik
o yüzden yazmak istemiyorum şimdilik sen bu akşam görüş motive edici şeyler söyle gel terapiste ya da psikoloğa gidelim kendine olan güvenin gelecek güçlü hissedeceksin filan bakalım ne diyecek
gelişmeleri yazrın yazarsın
 
her kelimesini okudum yazdıklarının..tek bir cümle sana tavsiyem..hastalıklı bir ilişki yumağı seni yok etmeden boşan tatlımm...boşan hatta hiç durma..bırak eşin koca adam sensiz olamayacak olsa senin kıymetini anlar..
 
Canım merhaba konunu okudum önceki konularını da biliyorum ama tam olarak hatırlamıyorum o yüzden sadece bu konuna göre cevap vereceğim.
Sanırım kendi ailenle ve eşinin ailesi ile aynı şehirde yaşıyorsunuz, bence en güzel çözüm başka uzak bir şehre taşınmak eşini bu konuda ikna edebilirsin, evliliğinin bitmesindense taşınmak daha mantıklı.
Kesinlikle bu insanlar eşinden tepki görmedikleri için bu şekilde davranabiliyorlar, öncelikle eşinin seni koruması kollaması gerekir. Bir eş bunu yapmayacaksa daha ne yapacak ki.
Benim buna benzer değil, ama eşimin ailesine karşı beni savunmaması problem olmuştu bunu iki kez yaptı, beni değil onların tarafında oldu bu beni çok kırdı, soğudum ondan.
Senin eşinin ailesinden korkması ses çıkaramaması onun için de kötü, o yüzden terk edersen anlattığın gibi boşandıktan sonra çok kötü olur.
O yüzden tayin isteyin gidin o şehirden eşin kabul ederse tabi kabul etmezse iş değişir, sen onlara katlanmak zorunda değilsin. Ayrılmakla tehdit et eşini, hem senden ayrılmak istemeyecektir hem de sen olmayınca ailesinin tekrar onunla uğraşacağını bilir.
Evlilik terapisti de bence faydalı bence bir deneyin, eşine bir şans daha ver.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…