ben birazcık bakım yapsam kızıyor. az makyaz yapsam niye yaptı oluyorum güzel ve şık giginsem niye süslendm oluyorum . saçımı boyatsam dikkat çekici rekler istemiyor ojelrimi hep çöpe attı. bunların hepsini sevgiliylen yaptı ama ben dayanamıyorum bazen belli belirsiz oje sürüyorum makür yaptırınca gerekiyor manikürü gösteriyor çünkü allık göz kalemi kullanıyoru gördüğünde siliyor. hemen Beni bakımsız yapan o aslında insanda bağıra çağıra heves bırakmıyor. ben eski ilişkim hakkında çok konuşmam konu bu güne kadar eşim dışında bir pskologuma birde en yakın arkadaşıma açtım . hayatımdaki başka hiç kimse bunu bilmiyor. bilmesinide istemiyorki bunu anlatmasıda hatırlamasıda çok moralimi bozuyor benim kocama zor anlatmıştım zaten yüzüme vurunca çok kötü oldum tutamadım kendimi hıçkırarak ağladım.aslında anlatamadığım çok şey var biz eşimle ilk sene birlikte olurken ben eşimden hamile kaldım . ama o zamanlar beni sahiplene bileceğini hiç düşünemedim geçmişte bu kadar büyük bir olay yaşadıkdan sonra eşimin yada başka bir erkeğin beni kabullene bileceğini ve bir aile kurabileceğime hiç inanmadım . hamile kaldığımı bebek 1,5 aylıkken anladım reğlim geçikince stresden diye düşündüm çünkü aynı aylarda hem iş hem ev hem şehir değiştirdim. sonra doktora gidmeye korkdum ya öğleyse diye eşimle paylaştım bunu eğer öğleyse ben bunu yanlız duymayı kaldıramam dedim birlikte doktora gidik gelmek istemedi önce sonra geldi hamile çıktım . duyunca yüzü asıldı belliki oda beklemiyor istemiyordu ben 2 gün konuşamadım 3. gün dedim ki aldıralım bebeği hiç bişey demedi sabah benimle doktorada gelmedi kendimi çok kötü hissettim . istanbulda yaşayanlar bilir zeynep kamile yönlendirdi aile hekimi beni hem utanıyordum hemde mecburdum aldırmaya zeynep kamildeki doktorlar insana hiç değer vermiyor beni çok korkuttular. uyuşturmadan alıyorlarmış kıpirdarsan bidaha bebeğin olmazmış falan gibi şeyler belkide vazgeçirmeye çalıştılar ertesi gün için randevu verdiler sabah alcaklardı . korkudan yüzüm nasıl olduysa eve gidince bayıldım ama anlatmadım . ona ne yaşadığımı ne hissediğimi dil ucuzla evleiğe hazır değilim aldırmak istemiyorsan evlenelim ama sana çok bişey veremem dedi .
bende bebek içinmi diye sordum evet dedi bunun için kendini mecbur hissetme evlenmek zorunda değilsin benimle ayrıca hiç böyle hayal etmemiştim ne evliliği nede çocuk sahibi olmayı dedim. hiç bişey söylemedi.ertesi gün benimle birlikte geldi . kurtaj olcaktım ama kendimi tutamadım aylamaya çok korktum . çok tepkisizdi bana karşı en son gidelim burdan dedim eve gidince uyuşturucu ile alınacak bir merkeze baktım. bulduğum heryeri aradım sordum fiyat aldım. bi yer buldum ne oldu dedi bende hastanede uyutmadan yapıyorlar ben bunu yaptırablceğimi sanmıyorum zaten benim için zor bir durum kaldıramayabilir o yuzden ne olduğunu hatırlamayacağım biryer varsa oraya gidicem dedim. ve orda aldırdık .
aradan 5 ay geçtikten sonra evlenme teklif etti belkide bunun için etti ama evlenmemiz çok uzun zaman aldı . 4 yıl sonra evlendik . ben yaşadığım her kötü olayı içime atıyorum beni çok üzen şeyleri işe hiç kimsee anlatamıyorum anlatırsam o anı yaşıycakmış gibi geliyor şuan bunu yazarken bile yüzüm değişiyor. zorlanıyorum .kim konuşamıyorum bu konular hakkında
bu güzdenmi evlendi isteğini sordum hayır demişdi . ama şimdi ne derse inanmak gelmiyor içimden vicdanmı yaptı yoksa dediği gibi gerçekte sevdimi
