Senaryo hep aynı.
Tabii ki herkes torununa bakmak ister ama bunu haftanın 5/6 günü, günde on saat ve tek başına yapmak istemez. Çoğu anneye bile fazla gelen bir sorumluluk bu.
Ve duyar kasmak değil, tam olarak emek sömürme bunun ismi.
Hakkini ödüyoruz dediğiniz mesela tam zamanlı mesai için asgari ücret + SSK ödüyor musunuz? Yoksa evinin alışverişini yapıp 'karin tokluguna' mi calistiriyorsunuz? Eğer ele gelecek bir maaş ödüyor olsaydınız konu iicnde bin kere yazarsınız zaten
Üzgünüm ama ucuz etin yahnisi pek olur derler. Bir kadın hem mesai gibi bebeğe bakıp hem para almayıp hem de sizin her istediğinizi yapamaz .
Etrafımda çok fazla çocuğunu annelere bırakan insan var, gerçekten bunun adı bencillik. Başka bir şey degil.
Kimse -eger evlat edinmediyse- başkasının çocuğuna bakmak zorunda değil. İsterse torunu olsun. Zaten kadının o yasta çocuğa bakacak eneriisi olsaydı doğa insanlara menapoz diye bir çağı vermezdi. Bebek isteyen kirkbeste elli beste doğurur dururdu...
Yıllar önce bir akraba aile problmeleri ve ekonomik sebeplerle bebeğini bize bırakmıştı.
Çocuğun yemeğini yediren biz,parka çıkaran biz,yıkayan biz, hastalandığında başında bekleyen biz, huysuzluklarini ceken biz, gözünden bir saniye ayırmayan biz, ağlama krizlerini çeken biz,oyun kuran kitap okuyan biz..çocuk da haliyle bize anne diyordu. Ve çocuğun konuşma zamanına kadar gerçekten angarya olan 'baskasinin bebeğine bakma işi' o anne demeye başladıktan sonra angaryaliktan biraz daha çıkar oldu. Çünkü bünye 'napayim,kendi çocuğum gibi bakayım bari' moduna giriyor, bakım kolaylasiyor.
Hoş, benim annem yalvarsam da daha bakmaz bir bebege ama eğer ben annemin ya da kayinvalidemin emeğini sömürürsem, emeklerinin karşılığını para ile ödemeden onlara sabah akşam çocuğumu baktirirsam çocuğum istedigini diyebilir. Hakkı da vardır.