Liseden evliliğe :)

bizim hikayemiz biraz daha ilginç.biz ilkokulda aynı sınıftaydık kocacımla.5 seneden sonra okul bitti,bir daha görüşmedik.11 yıl sonra ortak bi arkadaşımız sayesinde biraraya geldik.14 şubatta başladık,14 mayısta nişanlandık,19 ekimde evlendik.şimdi 2.5 yaşında bir meleğimiz var.geçenlerde evlilik yıldönümümüzde kocacım çiçekle gelince küçük hanım kıskandı."babam hep anneme çiçek alıyo,bana hiç almıyo"diye şikayet ediyo dedesine.bu akşam da onun çiçeği geldi.küçücük bir buket:)anne-kız çekişmeleri başladı anlayacağınız:)hepinizin böyle tatlı kuzucukları olsun inşallah:)
 

çok hoş ya bayıldım valla :)))
 

evlilik cidden kader bakar mısınız nerden nereye hay maşalllaahh :)
 
Evet biz de liseden beri beraberiz. Lise 2 de ilk çıkma teklifi etmişti ama ancak lise sonda çıkmaya başladık hemde 2. dönemi . Aynı dönemdeyiz ama hiç aynı sınıfta olamadık. Üniversiteyi de aynı şehirde ama farklı okullarda okuduk ben şimdi yüksek lisans yapıyorum o da son sınıfta. Geçen bayramda ailemle tanıştırdım sonunda . çıkmaya başladığımız zamanlardan beri evlilik düşünüyoruz ama var daha 2-3 yıl bakalım kısmet
 
bizde üniversite sınavına hazırlanırken dersanede tanımışmıştık Nisanda 7. yıldönümümüzde düğünümüz var Canım aşkım Onu ilk günkü kadar çok seviyorum
Maşallah deyin heee
 
bende eşimle lise 2 de tanıştım sonra lise bitti biz evlenene kadar hiç aynı şehirde bulunmadık heeeep ayrıydıkk dersane derken sınavı kazandım 4 yıl üniversite hadi o da bitti atandım tayin işleri derken ancak 8 ay önce evlenebildimmm 7 yıl bittiiiii
 
lisede 3 yıl aynı sınıftaydık ama bir kelime dahi konuşmadık
lise bitti o askere ben üniversiteye gittim
2 yıl geçti aradan bir arkadaş ortamında konuşmaya başladık ve o günden sonra 4. yılımızı bitirdik nişanlıyız
seneye evleniyoruz hayırlısıyla
 
bizim de hikayemiz lise 2 de dersanede başlıyor.ben o zamanlar lisenin ilk günü görüp aşık olduğum çocukla birlikteyim ama nasıl canımı yakıyo ilk aşkımla yaşadıklarım anlatamam ve ben her o çocuk canımı yaktığında O'nun yanında yani şimdiki erkek arkadaşımın yanında huzur buluyodum...sonra bir gün sevgilisinden ayrıldı ve bana aşık olduğunu söyledi..o zamanlar çok denedim onu sevebilmeyi ama tabiki deneyerek olmuyor bu işler..hep adım attım sonra hep kaçtım sonrası da vicdan azabı pişmanlık..çünkü onu üzmek kalbimi deliyordu sanki ama yapamıyordum çünkü aşık olduğum biri vardı hangi duygu aşkın üstüne geçebilirdi ki?...huzurun değil tutkunun peşinden gidiyordum..yıllar geçti aşık olduğum çocuktan büyük kazıklar yedim aşkla takıntıyı inadı karıştırdığım çok nokta olduğunu farkettim.saygının desteğin birlik olmanın önemini anladım..anladıkça da O'nun değeri hep arttı gözümde..aklımın ucunda hep kaldı..ama yine de hala bişey beni ondan uzak tutuyodu sanırım hala heyecan arayışındaydım..benden bir sene sonra o da kazandı üniversiteyi..tercih zamanı yine konuşuyorduk ara ara..benim olduğum yeri yazmak istiyodu ama benim için olduğunu hiç söylemiyodu.ben de yine onu umutlandırıp yarı yolda bırakmaktan korkup ona artık görüşmeyelim dedim bu aralarda..tercihlerini vermişti ama son güne kadar değiştirme hakkı varmış meğerse..benim o sözüm üzerine gidip tercihlerini değiştirip ablasının okuduğu ili yazmış..benim için gelip beni o şehirde başkalarıyla görmek istemediği için ve ailesine de maddi açıdan yük olmamak için bunu çok sonradan öğrenicektim..onun başka bir ile gidişinden 3 ay sonra dayanamadım ve ona bir adım attım..benim için çok zor olan bu adım bana tahmin edemediğim kadar büyük mutluluklar getirdi..daha önce onunla birlikte olmamak için sıraladığım nedenler uçtu gitti..aslında hala vardılar ama yanında çok güzel şeyler de vardı ve gözüm o ufak tefek şeyleri hiç görmedi..yaptığım hataysa bizim tam 5 senemizi(en az) farklı şehirlerde geçirmemize neden oldu..ama kısmet böyleydi belki de..o buraya gelseydi herşey daha farklı olurdu belki de yanımda olunca yine korkup kaçardım kimbilir..7 yıldır tanışıyoruz 2,5 yıldır da birlikteyiz.ben kimseyle evlenme hayalleri kurcağımı düşünmüyoken onunla daha ilk günden bunları düşünmeye başladık..umarım bu hikaye benim mutlu sonum olur
 
Lise 2 de tanıştık aşkımla.. nöbet günüydü aynı yere verdileri bizi. 8 yıl birlikte olduk zor günler geçirdim geçirdik ama hiç bırakmadı ellerimi.. yeri geldi annemi karşıma aldım ne dayaklar yedim :) şu anda 5 aylık evliyiz. gözüm onda açıldı onda kapanacak inşallah..
Not: aslında daha çok yazılacak şey var ama işte olduğum için yazamıyorum
 
lise bitiminde tanıstık 2007ydı :) sonra çıkmaya başaladık ve 2011 denişanlandık,7 ay sonra evlenıyoruz hayatımın aşkıyla <3 o ayrı ben ayrı şehirde okudukk cokta sıkıntı çektık ama yılmadık bırakmadık bırbırımızı çok şükür
 
Bizde lisede aynı sınıftaydık, üniversitede ben başka şehirdeydim ama devam ettik. 3,5 ay yurtdışına gittim yıkılmadık tam gaz..En büyük destekçimdi. Geldim mezun olduk, askerliği, iş bulma telaşı... Ev hazırlıkları, 10 senelik bir beraberlik ve 2 ay sonra düğünümüz var hayırlısıyla inşallah...
 

ay çok güzel bizim ilişkimize benziyor yazın stajım gereği 4 ay yurtdışına çıkıcak gibiyim onu ayrı şehirlerdeyken çok özlüyorum ayrı ülkeyi düşünemiyorum bizimkisi de umarım sizin gibi mutlu sonla biter çok istiyorum bunu Mutluluklar diliyorum size de
 
bizde eşimle lisede tanıştık önce çok yakın arkadaş olduk sonra üniyi farklı şehirlerde okuduk ve 2. sınıftayken çıkmaya başladık 7 sene sevgiliydik 7 aydırda evliyiz bence aşkın en güzel başlangıcı dostluk sizi anlayan bi dost
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…