Malesef sorun bende...

cydates

Yetişin komşulaaaarrr!!!
Kayıtlı Üye
9 Nisan 2014
1.972
1.310
158
Arkadaşlar canım çok sıkkın. Birileriyle paylaşıp rahatlamak istiyorum, artık dayanamıyorum...
Forumda ara sıra yazıyorum, ilişkiler konusunda tecrübeliyim. Lakin kendimi bir türlü düzeltemiyorum. Psikoloğa da gittim. Buralarda dinlemeden gönderiyorlar maalesef. Özel hastane falan da yok. İlaç kullanamam, bebeğim küçük, emziriyorum.
Sorunum şu; kendimden hiç memnun değilim. Sakin, normal biri olmaya çalışıyorum ama başaramıyorum. En ufak bir olayda bile aniden öfkelenip, bütün gemileri yakıyorum...
Doğu'da küçük bir ilde görev yapıyor eşim. Ben de haliyle buradayım. Tayinimizin çıkmasına iki ay kaldı ama ben bu şehirde çok boğuldum. Evden dışarı çıkamıyorum, komşuların gürültüsünden patırtısından bıktım. Bebeğimin uykusu çok hafif, çıt sesine uyanıyor. Apartmanda sürekli bir gürültü... Komşularla muhabbetim yok, kavga dışında tabii... Ben kızıyorum, onlar Türkçe bilmediği için cevap vermiyorlar.
En son bugün, camdan bakıyordum... Kafamdan patır patır bir şeyler döküldü. Bağırdım kızdım ama cevap vermeyip içeri girdi komşu. Sofra bezi çırptı kadın. Ben de bağırdım, yeter artık defalarca uyardım, elimde kalacaksınız dedim. O içeri girdi ama ben halen sakinleşmedim. 2 Senedir hep böyle, eşlerine de söyledim, belki defalarca kibarca uyardım. Ama artık dayanamıyorum. Bıçağı alıp, boğazlarını kesesim geliyor... Sinirim de halen geçmedi. Ne yapacağım bilemiyorum. Bıktım artık. Bıktım...
 
Ne kadar süre daha ordasiniz? Gideceğiniz günü düşünün, iyi gelir belki.

Bizde bebekleri gürültüde uyumaya alıştırırlar hep. Ev boş olsa en azından müzik açarlar ki çocuk uyurken başka bir sesten dolayi da uyanmasin. Bebeğiniz küçükse deneyebilirsiniz.

Insanlari degistirmek zor malesef. Görmemek en iyisi.
 
İki ay kalmış, sayılı gün çabuk geçer derler. Bu arada komik filmler izlemeye çalışın, neşeli arkadaşlarınızı arayın, oynak müzikler dinleyin. Gittiğiniz ilde de yine böyle olursanız mutlaka iyi bir psikoloğa gidin.
 
Boğazlarını kesmek falan uç bir dusunce degilmi sizcede..Korkuttunuz biran beni biran öfkenize sahip çıkamazsınız diye...
Belliki çok bunalmışsınız orda bence esiniz gidemese bile biraz olsun uzaklasın oradan.Ciddi bir depresyon içindesiniz belliki..
 
Aslında 2 ay sonra tayin isteyeceğiz ama gidip gitmeyecegimiz belli değil. Zaten senenin 7 ayı bile evimde değilim. Hep memlekete gidiyorum bunalinca. Bazen 2 ay gelmediğim oluyor. Ama eve dönünce yine aynı.
İste benim sorunum da bu. Görmezden gelemiyorum. Hele hele aynı şeye defalarca maruz kalıp haksızlığa uğrayınca, içimden cinnet geçirmiş bir katil çıkıveriyor.
Açıkça söylüyorum bunu, öldürme dürtüsü... Birisi sürekli olarak bana sevmediğim bir şeyi yapıp kızdırınca, onu öldürmek istiyorum.
Bir gün yine dayanılmaz derecede gürültü yaptılar, kızım 7 -8 defa uyandı geri uyuttum. Abartmıyorum. Artık sabrım taştı ve kim yapıyorsa bulup dövmeye çıktım. Gözüm dönmüştü çünkü. Üst iki kata çıkıp tek tek kapıları çaldım. Kime sorsam biz yapmadık dedi. Alt komşuya gittim o da evde yoktu.
Çıldırmak üzereyim artık. Aileme anlatıyorum, boşver onemseme az kaldı diyor. Deniyorum ama saha ne kadar dayanabilirim bilmiyorum. Elimi belada koymadan gitmek istiyorum buradan... Arkadaşım yok, evden çıkmıyorum. Ev, yemek, çocuk, ütü, üstüne çekilmez komsular.
Eşimden boşanmak istiyorum ama sebep yok ortada. Sebep bunalmış olmam aslında. Birine anlatsam hasta bu kız, bu yüzden bosanılır mı diyecek...
 
Bıçağı alıp boğazlarını kesesim geliyoda kaldım
Hayır insan sinirlenir de en fazla nebiliyim yüzlerine tükürmek falan gelir.
Çocukluğunuza inmek lazım bence sizin.
Bu kadar öfke aşırı.
Benim sorunum da bu zaten... Tahammülsüzlük... Kimseye karşı tahammülüm yok... Ben daha önce hiç boyle seyle karsilasmadim. Hic derken, sürekli uyardığın insanin 2 sene boyunca sana aynı şeyi yapması gibi. Insan tahammül edemedigi seye bir muddet maruz kalınca bir muddet sonra katil oluyor haliyle. Sabırlı insan bile dayanamaz buna. Tamam gidip oldurmez ama kavga eder en azindan. Ben zaten sinirli biriyim. Ki babam da aynı benim gibidir. Katil değil ama cok ofkelendiginde yabanci birine karsi bile siddete basvurdugu zamanlar olmustur.
 
Boğazını kesme düşüncesi pek sağlıklı değil. Kürtçe bilen birini bulun ve sizin yanınızda çeviri yapsın. Karşılıklı anlaşmaya varın. Böyle olmaz.
Ahaha. Canim benim ya. Çok iyi geldi yorumun. Ciddi ciddi boğazını kesecek değilim, kendimi bu durtuler konusunda kontrol edebiliyorum ama yipraniyorum ya... En azından dövmek istiyorum. Belki anlar diye. Esini defalarca aradim ben bu hanımın. Esi Türkçe biliyor. Kendi de bilmiyorum diyor ama gecenlerde gurultu icin ciktigimda biz yapmiyoruz, evde sadece 1 cocugum var o da oturuyordu dedi. Demekki bilmiyoruz dese bile anliyor. Eşine söyledim, yapmasın bakin hakkimi helal etmiyorum. Ben yapma demekten usandım artık dedim. Söylerim diyor, ama kadın halen yapıyor
 
Ev değiştirip en üst kata gecseniz? Başka bir durumda 2 ay için değmez derdim ama sizin için o evde kalmanız çok riskli psikolojinizi alt üst etmişler.
 
Yok yahu ben senelerce halkına herkesin yobaz dediği bir ilde yaşadım. Bir kere söylerdik, bir daha asla olmazdı. Hiç görmedim böyle şey. Eşimin arkadaşının camından tencereyle yemek dokmusler. O da kızmış eve çıkınca, biz burda cam silmeyiz ne var camin kirlendiyse, silme demiş. Saka gibi...
 
Ay tatlım al sofra bezini çık yukarı kata kapısının önüne çırp. Türkçe anlamıyorsa, algısı kıt değil ya. Her yaptığında bunu yap. Nasıl anlayacak?
 
Ev değiştirip en üst kata gecseniz? Başka bir durumda 2 ay için değmez derdim ama sizin için o evde kalmanız çok riskli psikolojinizi alt üst etmişler.
En üst dolu malesef. Bu evi bulana kadar öldü eşim. Neredeyse düğünü erteleyecektik düşünün. Ayrica en üstün bir altında bu tepemden sofra bezi cirpan kadin oturuyor. Apartman onların. Başka bir kiracının duvarını yumrukluyormus çocukları, ev sahibine söylemişler, çocugunuz duvarimiza vuruyor güm güm, korkuyoruz demişler. Ev bizim, istediği gibi vurur demiş. Zaten ben bugün o komsuyu aradım. Daha dün ilk kez gittim evlerine. Yaşlı bir teyze. Durumu anlattim. Isterse dünyanın sahibi olsun, gidin söyleyin bir daha denk gelirsem, çıkar camdan atarım onu aşağı dedim. Tabii ki yapmayacağım ama ne duruma geldim düşünün, salak salak şeyler söylüyorum.
 
Git kapısını çal, elinde ki sofra bezini kapı açılınca içeriye çırp

Terbiyesizler.

Biraz daha sabırlı ol yapacak bir sey yok, az kalmış zaten.

Uzun zamandır yoksun forumda bebek olduktan sonra giremedin sanırım :)
Sağlıkla büyüsün inşallah cydates
 
Ay tatlım al sofra bezini çık yukarı kata kapısının önüne çırp. Türkçe anlamıyorsa, algısı kıt değil ya. Her yaptığında bunu yap. Nasıl anlayacak?
O zaman da eşim bana şöyle diyor, senin onlardan ne farkın kaldı... Bazen beni hayrete dusuruyorsun, sen bunlarla bir misin, onlar hayvanlık yapıyor diye sen de mi hayvan olacaksın diyor. Yerin dibine geçiyorum.
Bir kere yaptım çünkü, cok gurultu yapıyorlardı. Televizyonun sesini sonuna kadar aciyordum, belki anlarlar diye...
Esim kumandayi aldı ve aynen böyle söyledi. Çok utandim. Zaten kavgayı da bir tek eşim evde yokken edebiliyorum. Yoksa beni tutuyor. Duzgunce birşeyler söylüyor. Ben hakliyken haksız duruma düşüyorum.
 
Cok benzettim sizi kendime, ben de ayni sekildeyim
Sifir tahammul
İstemedigim bir sey oluyorsa ve hatta uyarmama ragmen yine yapiliyorsa icimden canavar cikiyor
Nefret ediyorum o halimden ama duzelemiyorum da
 
Bende böyleyim herseye hemen sinirleniyorum kendimi düzeltmeye çalışıyorum en fazla iki gün sonra tekrar eski halime dönüyorum ne yapıcam bilmiyorum
 
Sizin sinirleriniz ciddi boyutta bozulmuş. Ayraca uyarmış zaten kadınların kocasını insan olan anlar. 2 ay kalmış sabretmeye çalış eğer orda kalırsanız başka bir eve çıkma imkanınız yok mu. En üst kat bi yeri tutun kafanız rahat olsun.
 
Hiç sorma canım ya... Sabırlı olmaya çalışıyorum zaten. Olmasam ne olacak, laftan anlayan mı var. Koskoca kadını çıkıp dövsem, belki rahatlayacağım ama bu ilk vukaatım olmadığı için hapise tıkacaklar beni.
Öncesinde de gürültü meselesi yüzünden bir kızla bu duruma geldik. Ama bu günlerce değil bir kaç saatte olup biten bir şeydi. Once kibarca uyardım. Devam edince güvenliği aradım. Uyarın dedim. Baktım halen yapıyor. Gittim kızdım.Bu da biraz külhanbeyi tipliydi ben 3. Sefer uyarmayip bağırınca bana saldırdı. Ben de ona tabi... Dava açtım. Annem bırak uğraşma, kız öğretmen olacak, işe giremez dedi. Duruşmaya gitmedim. Yalancı şahit bulmuşlar tabi, ben şahit olarak bir kaç kişiye guvenmistim. Onlar da gelip mahkemede ifade vermemek icin biz duymadık demişler. Hakliyken haksız duruma düştüm.
Şimdi bu kadınla ugrassam basim belaya girecek. Ugrasmayinca da dert babası oldum. En ufak seye tahammülüm kalmadı. En iyisi KKya gireyim, rahatlayayim dedim. Aileme anlatamıyorum. Arkadaşı arasam her biri işinde gücünde. Rahatsız etmeye çekiniyorum. Ne yapacağımı şaşırdım. Buraya yazıp rahatlamak istedim.
 
1 Aylığına memlekete gideceğim zaten ama memleketten döneli daha 42 gün oldu. Aileme ne diyeceğim... Bir kac hafta daha disimi sıkıp gitmeyi planlıyorum zaten.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…