düşünmekten artık sıyırmalardayım.
zaten ondan dolayı gitmesini istedim. düzgün bir karar vermek adına.
ama nafile gene başaramıyorum.
tam gitmeye karar veriyorum. eşyalarımı toplarken ağlama krizleri başlıyor.
aileme hiç bir arkadaşıma da anlatmadım.
bilmiyorum yenilgi gibi geliyor ve bunu kimsenin görmesine hazır değilim sanırım daha.
4,5 ay oldu aldıramam artık doğurmak zorundayım diyor.
Koz olarak kullanıyor.
Zaten bunu da evlendiğimiz haberini aldığı gibi söyledi.
En başında demişti, ilk sevgili olduğumuzda.
Beni mahvettiniz siz de mutlu olamayacaksınız diye.
Tebrik ediyorum kendisini çok güzel başardı bunu.
çook ama çok bir durum gibi görünse de insan gözünü karartırsa yapamayacağı şey yoktur.
sizi aldatmamış bu yüzden onada kıyamıyorsunuz. ama o çocuk doğacak heralde çünkü alınabileceği zamanı geçmişler. sağ salim dünyaya gelirse elbette babalık yapacak. çok zor bir durum.
bence ilerisine katlanmak dayanmak çok zor bırakın gidin. demesidaha kolay ve mantıklı geliyor. ama ya o çocuk doğmazsa nasip meselesi.. veya ya eşinizden değilse... yada kız yüzünü göstermiycem kendim büyütücem der ise eşindene halin varsa gör deyip arayıp sormazsa...
bunun için hem zamana ihtiyacın var. hem de açıkça her ikisiylede konuşmayaa..
İhanet olsa keşke. cidden razıydım.
yok sayabilirdim belki.unutulur giderdi belki.
ama çocuk ,çocuk işte sıkıyosa yok gibi davran ama imkansız.
kendime kızıyorum ben zaten nasıl böyle bir eşşeklik yaptım diye.
kendimi şu duruma nasıl düşürebildim diye.
çevremde herkes acele etme dedi.
en az 1 sene bekle dedi.
herkese bilmiş bilmiş konuştum, o nedenle de şimdi sorunumu tek başına yaşamak zorunda kaldım.
eşim evden kovaladığımda canlı cenaze gibiydi zaten yemiyor,içmiyor,konuşmuyor.
en ağır hakaretleri ettim cevap bile vermedi.
git dediğimde yalvarmaya başladı,tepki verdi anca.
geçici olduğunu düşünmek için istediğimi söylediğimde gitti.
şuan haberlerini aldım, yanına çakmakla gitsem patlayacak derecede alkole vermiş kendini.
resmen laçkaya vurdum ama sinirim bozuk hiç iyi değilim.
arkadaşım öncelikle sabırlar diliyorum hakkaten zor bir durum inşallah Rabbim size en doğru kararı vermeyi kısmet eder....
bebek 4,5 aylık olmuş ve bence bu zamana kadar bilerek saklanmış çocuk babasından... yasal kürtaj süresi aşılmış zaten bunu yapacak olanda şuanı beklemez çoktan yapardı.......
nikahın iptali oluyor mu bilmiyorum...fakat o kısma gelene kadar bence burada sizin tek başınıza karar vermenizden ziyade eşinizle birlikte karar vermeniz lazım.. çünkü oda aşık olup sizle evleniyor ama zank diye eski sevgili çıkıp 5 ay sonra baba oluyosun diyo... yok öyle yağma... bana sorarsanız eğer bu saate kadar sakladıysa bu bebeği o yükü sırtlamış demektir... siz evlenip barklanmışsınız.... bebek doğduktan sonrada eşiniz babası olduğunu inkar edecek değil, birde masum herşeyden habersiz bir bebecik tabiki babasından babalık görmek en tabii hakkı olacak... yani gidip babalık görevini tam yapabilecekse siz neden evliliğinizi bozasınız ki... birde eşinizi evden göndererek eski ilişkisine ellerinizle göndermişte olabilirsiniz... bence şuan her şartta yan yana olmalısınız... bu ortak kararlarınızla şekillenmesi gereken bir süreç.....
tabi burda eşinize güvenmenizde önemli.. bebeğin yüzü tatlı gelip eski aşk depreşirse oda feci bir durum olur.. öyle olmasındansa tabiki şimdiden bitirmek en mantıklısı bununda eşini<i tanıyan kişi olarak eniyi analizini siz yapabilirsiniz.... bir yandanda belkide eski aşk asla alevlenmeyecek bebek bişiyleri düzeltemiyecek olsa bile ister istemez bebek sebebiyle görüşülecek sık sık.... birde bunu kaldırabilmek var..... daha düşünsek dahada ince detaylar var aslında bunlar ilk aklıma gelenler.....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?