zaten kafan karışıktı iyice kafan karıştı galiba............
ya biliyordum ama.
daha yeni kendime de itiraf ettiğim vicdan hesaplaşmalarım da başladı.
eskiden mesela böyle düşünmezdim hiç ama bazen diyorum ben olmasam belki de ayrılmazlardı hiç bu çözülmez kördüğüm de olmazdı.
çekip gitme fikrimin altında yatan kaynak noktası da bu aslında
yok canım emin ol daha da karışabileceği bi üst seviye daha kalmamıştır:)
şöyle anlatayım zihnimin içinde bir tenis maçı var sanki
karar mekanizmam da aynı öyle bir öyle bir böyle bir öyle bir böyle.
sağlıklı karar vermek için zihnimde detay aradıkça daha batıyorum.
birşeyi merak ediyorum....
haklısın burda bişiy paylaşmanın en büyük yararı herkesin kendi fikrini özgürce söylemesi ve seni tanımadığı için daha objektif olabilmesi..
peki çevrende hiç seni yargılamadan dinleyecek kimse yokmu? annen kızardeşin dostun vs....?
herkes mi karşındaydı evlenirken....?
bir Allah kuluda her şartta yanındayım demedimi arkadaşım ki gidip onla konuşasın belki öyle daha iyi bir sonuç elde edersin...
yok canım emin ol daha da karışabileceği bi üst seviye daha kalmamıştır:)
şöyle anlatayım zihnimin içinde bir tenis maçı var sanki
karar mekanizmam da aynı öyle bir öyle bir böyle bir öyle bir böyle.
sağlıklı karar vermek için zihnimde detay aradıkça daha batıyorum.
Kendinizi yine hazırlayabilir, buna alıştırabilirsiniz. Evet kimse sizden böyle bir fedakârlık bekleyemez ama eşinizin arkasında durabilir, yuvanızı dağıtmayabilir, günahsız bir bebeğin babasıyla ilişkisini olgunlukla seyredebilirsiniz.
Bu, ani verilmesi gereken bir karar değil, kendinize zaman tanıyın. Şimdilik sadece kısa zamanda atlatmaya bakın bu ilk şoku, sonra emin olun eşinizle kafa kafaya verip ne yapacağınıza karar vereceğiniz zamanlar da gelecek kaçınılmaz olarak. O yüzden acele edip sonradan pişman olacağınız şeyler yapmayın ikiniz de.
Bir de haddim olmasa da bir şey söylemek istiyorum, ben olsam eşimi eve geri çağırırdım. Böyle hassas bir durumda kopuk olmak istemezdim. Bakardım birbirimize karşı tavrımız nasıl, bunu el ele atlatma olasılığımız var mı, yoksa yıkıma doğru mu gidiyoruz diye. Bence birbirinize ihtiyacınız var, ama emin olun onun size daha çok ihtiyacı var.
Bence sağlıklı bir karar vermeye çalışmak şu ruh hâli ile yapacağınız son şey bile olmamalı. Düşündükçe bir yere varamaz anca kendinizi yıpratırsınız. Bir süre daha kendinizi oyalayın, kararları sonraya saklayın derim âcizane. Kafanızda bir şeyler kurup durmayın.
Emin olun bu sizin kuruntunuz, ve özellikle şu durumda size çok zarar veriyor. Sonuçta eşinizi o kadının kollarından zorla çekip almadınız. Onların nasıl ayrıldığını biz bilmiyoruz ama eşiniz sizi seçmiş, siz olmasaydınız o ayrılık yine olurdu muhtemelen, lütfen kendinizi suçlamayın bu konuda.
Birkaç gün önce nasılsın diye aradığında öyle bir bağırdım ki kendime engel olamadım.
evde yankılandı sesim o derece.
gördüğümde işi daha da çıkmaza sokmaktan korkuyorum.
sinir sistemim çöktü,ruhsal durumum hiç iyi değil
tepkilerimi kontrol altına alamıyorum
terapist de sakinleşmeyi beklememi öyle bişeylerin çözümünü aramamızı önerdi.
ama günün birinde sakinleşecek miyim inanamıyorum bu fikre artık.
ya şaşkınlıklar içinde okudum. gerceklen Allah yardımcın olsun. çok çok sevimsiz bir durum. eşinin cok uzun bir ilişkisi olmuş ve arkasından hemen seninle evlenmiş zaten baslı basına saglıksız bir durum ama bilirim aşk olunca hersey oluyor işte. ben de su sanıye bir karar almak zorunda degilsin derim. yavas yavas hayat kendini şekillendirecektir zaten. ama ben senin yerınde olsam eşimi direk itmezdim. uzaklastırırsan hicbirsey ogrenemezsin. anlayamazsın. kız dogru mu soyluyor acaba ne bıcım insanlar var ya 24 yasında ne cesaretle evli adamdan cocuk yapmaya kalkıyor. yok mu ailesi bu kızın hayret birsey yani. nasıl bir cesaret bu ! eğer eşinin seni gerçekten sevdigine inanıyorsan bırakma derim artık zaten evlenmişsin biraz daha dene derim. hareketlerine gore mutlaka herseyi dogru tartar ona gore kararını verirsin. tabi konuşması kolay burdan ama cok zor bu durum. insanların 30 senelik kocalarının kac yasında cocukları cıkıyor bunları da dusun. en azından ihanete ugramamıssın!
hata işte ahh ahh şu şoktan sonra gelen mantıgın %1i o dönem olsa yapar mıydım böyle bir hata.
ki yüzsüz karı ataklarını evli olduğumuzu öğrendiken sonra arttırdı.
zaten sinirim yatışana kadar boşanma kararı almamaya karar verdim.
ihanet aslında var biraz.
bana aşık olduğunu itiraf ettiği dönem olmuş bu olanlar.
haklısın durum karışacağı kadar karışmış içinde zaten.... :teselli:
ama ben hala şunu savunuyorumki kafandaki detaylı detaysız onlarca düşünce arasında boğulmaktansa; belkide eşinle konuşursan birde onu dinlersen o kafandaki tenis topğunun gittiği 10 düşünce varsa 3 e düşer o düşünceler belki ve seninde karar vermen dahada kolaylaşır......
bence eşini kendinden uzak tutarak o kadının ekmeğine yağ sürüyorsun bu biir.....
eğer kadın yalan söylüyorsa bunuda yine eşini kendinden uzak tuttuğun için öğrenemezsin çünkü sizin aranız bozuldukça oda yalan söylüyorsa bunu sürdürmeye devam edecektir sizde belkide bir yalan uğruna evliliğinizden olacaksınız.... hala değmez diyorum bu yalnızlığa.....
Sakinleşeceksiniz..
Biliyorsunuz ki eşiniz onu değil sizi seçmişti
Biliyorsunuz ki bu eşinizin sizden önceki ilişkisinde olan bir şey
Biliyorsunuz ki eşinizin bir suçu yok. Biliyorsunuz ama içinizdeki öfkeyi yönlendirebileceğiniz başka birisi ya da başka bir şey yok. Ve bunları sanırım ilk defa üçüncü kişilerle paylaştınız, böyle bir gerçeği çevreye çaktırmadan içinde taşımak da eminim çok zordur. Bu yazdıklarımız size yardımcı oluyor mu bilmiyorum, ama eminim ki en azından birilerine anlatabildiğiniz için yarın kendinizi biraz daha hafif hissediyor olacaksınız.
Sizin için daha iyi olacaksa bir süre daha ayrı kalın. Ama en azından eşiniz sebebini bilsin, "İyi değilim, seni incitmek istemiyorum, bana biraz zaman tanı, sonra konuşuruz" diye bir kısa mesaj gönderebilirsiniz belki. Zaten durumunuz çok hassas, onu kendinizden uzaklaştırmayın bence.
Ben de geçen sene gibi böyle bir yıkım yaşamıştım kendi çapımda, kendimi eve kapatmış, bir haftada beş sezon Desperate Housewives izlemiştim. Bir de, size saçma gelebilir ama Half Life oynamak bundan da iyi gelmişti bana. Psikopatça gelebilir ama silahla birilerini vurmak insanın içindeki öfkeyi zamanla azaltıyor, ve oyalanmak için iyi bir yoldu. Paylaşmak istedim.
Bunu eşiniz mi itiraf etti, yoksa 4.5 ay gebelikten yola çıkıp mı bu sonuca vardınız?
gerçekten daha iyi geldi.
kafamı dağıtmaya çalıştığımda anlık kurtuluş oluyordu.
oyalanmam bittiğinde en başa sarıyordum.
terapistle konuşmak da iyi geldi ama ne kadar profesyonel yardım da olsa bir yüzeysellik var o nedenle de tam rahatlık ve rahatlamam söz konusu olmadı.
beni az çok tanıyorsa zaten farkındadır. onu kovup da gecelerde piyasa kovalamıyorum sonuçta, ki kendini eve kapatan birinin psikolojisini az çok tahmin edecek zekası vardır umarım.
ki şu aptallığı yapan birinden artık şüpheliyim.
niye psikopatlık olsun canım, ben de counter strike, knight online bu ikisine sardım.
dediğini de deniycem.
izlediğim filmler bile gerilim,aksiyon,korku.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?