Yeni evlendik ve şuan 1+1 eşyalı bir evde yaşıyoruz. Koltuklar, tv, yatak gibi temel eşyalar ev sahibinin, kalan eşyalar da bizim. Fazla eşyayı hiç sevmiyorum aslında ama gözümü attığım her yer garip bir şekilde döküt. Ev büyük olmadığından mı bana öyle geliyor ondan da emin değilim ama çocuklu ev olsa sanırım bu kadar dağılır.
Evdeki bu gereksizliği yaratan biraz da biziz tabii. Misal tura katıldık ve hediyelik dükkanlarda filan satılan şu uzun ve kocaman kalemler var ya onlardan aldık. Ne mana ben de bilmiyorum sanırım kitaplığıma koyarım diye düşünüp aldım. O an gereksiz olduğunu düşünemiyorum, bunu anlamam için eve getirip bir süre bekletmem gerekiyor heralde. Kitaplığımda da kitaptan çok gereksiz eşya var zaten. En son peluş oyuncak koymuştum sanırım. Kendime verdiğim ihtiyacım dışı şeylerle evi doldurmayacağım sözünü tutamıyorum. Bir gün elbet lazım olur diye kaldırıp atamıyorum çoğu şeyi. Kıyafette de eşyada da aynısı. Kullanırım nasılsa dediğim tüm kıyafetlerimi poşetleyip dekor adı altında aldığım tüm eşyalarımı da başkalarına veresim geliyor. Çıldırmak üzereyim :C
Kredi olayına girmeden elimizdeki miktarlar ile düğün yapalım dedik öyle de oldu ama masraf geldi mi üst üste geldiği için düğün sonrası arabamız bozulduğu ve kredi kartını bir takım işlerde kullandığımız için birkaç ay maaşlarımızdan elimize pek birşey kalmayacak, o yüzden gıda dışında hiçbir şey almak istemiyorum. Kısamayacağım tek alan o çünkü.
Tek bir eksiğim var, ütü masası. Onu aldıktan sonra artık hiçbir şey alasım gelmiyor. Tezgahımda smothie blenderimin olup ütü masamın olmaması da ayrı bir mesele. Tamamen ihtiyaç dışı çalışmışım.
Bu arada bugün evli olarak geçireceğim ilk doğum günüm ve eşime lütfen hediye alma diyerek bu olayın finalini yaptığımı düşünüyorum