- 29 Ekim 2007
- 2.174
- 1.026
- 698
- 41
ben hassas ince ve nazik ve karşısındakini önemseyen bir insan olarak yorumladım sizi nerisona
ben hassas ince ve nazik ve karşısındakini önemseyen bir insan olarak yorumladım sizi nerisonapeki arkadaşlar teşekkür ediyorum, kendimle ilgili yorumların üzerinde durmayacağım bundan sonra. Bir başka sorum daha var, bu ve benzerine de örnek vereyim, siz bu durumlarda ne yapıyorsunuz mesela?
Bayramda güzel bir otele gitmiştik, benim küçük kızın bakıcısı bayram dönüşü ''neler yaptınız bayramda'' diye sorunca ben gerilmeye başladım, yani kadıncağızın aldığı para belli, ben şimdi ne diyeyim, maddi olarak dengim değil ki, büyük kız (4.5 yaşında) atlar gibi oldu, ben konuyu değiştirmeye çalışıyorum, (çünkü çocuk bunu anlayacak yaşta değil ki önceden bir konuşma yapayım) ''işte ne yapalım abla, çocukları bir denize sokalım dedik'' vs diyorum, buyuk hala bir seyler demeye çalışıyor, ben geriliyorum. Sormak istediğim siz de bu ve benzeri durumlarda geriliyor musunuz? Sorulan soruları geçiştiriyor musunuz?
bende de benzer durum var .sevmiyorum bu halimi .taviz vermiş gibi oluyorum buda başıma iş açıyor. bakıyorum karşımdakiler kendine bakmadan beni aşağılıyorBende uzun zamandır fark ettiğim ama adını yeni koyduğum bu hastalık var;
Örneklerle gideyim :
Birisi fitsin dese ''yok canım, senin görmediğin yerlerde neler var''.
Kocan iyi dese ''senin bilmediğin kötü huyları da var''
Üstündeki güzelmiş dese ''ucuza aldım''
Saçın güzel ''kırığım çok ama''
Geçenlerde yeni araba aldık, bir şeyini çözemedim, okuldan arkadaşa sordum, sonra da dedim ki ''ben utanırım, ne olur bana soracağın şeyler varsa yalnızken sor''
Sadece teşekkür etmek yerine bir bahane bulup durumu önemsizleştirme, küçültme çabası var bende.
Kimsenin gözü kalır , nazar değer falan gibi bir düşüncem yok, nazara da inanmam, yanlış anlaşılmasın.
Ben niye böyleyim ya, benim gibi olan var mı? Bu sıkıntının adı nedir?
Bu arada bulduğum bahanelerde mutlaka az ya da çok oranda gerçeklik payı oluyor, yalan söylemiyorum yani ama mutlaka bunu belirtmek zorunda hissediyorum.
Ekleme: Bunları daha çok birebirken değil de toplumda yapıyorum, yani benden olumsuz durumda olan insanlar incinmesin diye olabilir diye düşünüyorum...
katılıyorumben hassas ince ve nazik ve karşısındakini önemseyen bir insan olarak yorumladım sizi nerisona
Bende uzun zamandır fark ettiğim ama adını yeni koyduğum bu hastalık var;
Örneklerle gideyim :
Birisi fitsin dese ''yok canım, senin görmediğin yerlerde neler var''.
Kocan iyi dese ''senin bilmediğin kötü huyları da var''
Üstündeki güzelmiş dese ''ucuza aldım''
Saçın güzel ''kırığım çok ama''
Geçenlerde yeni araba aldık, bir şeyini çözemedim, okuldan arkadaşa sordum, sonra da dedim ki ''ben utanırım, ne olur bana soracağın şeyler varsa yalnızken sor''
Sadece teşekkür etmek yerine bir bahane bulup durumu önemsizleştirme, küçültme çabası var bende.
Kimsenin gözü kalır , nazar değer falan gibi bir düşüncem yok, nazara da inanmam, yanlış anlaşılmasın.
Ben niye böyleyim ya, benim gibi olan var mı? Bu sıkıntının adı nedir?
Bu arada bulduğum bahanelerde mutlaka az ya da çok oranda gerçeklik payı oluyor, yalan söylemiyorum yani ama mutlaka bunu belirtmek zorunda hissediyorum.
Ekleme: Bunları daha çok birebirken değil de toplumda yapıyorum, yani benden olumsuz durumda olan insanlar incinmesin diye olabilir diye düşünüyorum...
Güncelleme :
Peki arkadaşlar teşekkür ediyorum, kendimle ilgili yorumların üzerinde durmayacağım bundan sonra. Bir başka sorum daha var, bu ve benzerine de örnek vereyim, siz bu durumlarda ne yapıyorsunuz mesela?
Bayramda güzel bir otele gitmiştik, benim küçük kızın bakıcısı bayram dönüşü ''neler yaptınız bayramda'' diye sorunca ben gerilmeye başladım, yani kadıncağızın aldığı para belli, ben şimdi ne diyeyim, maddi olarak dengim değil ki, büyük kız (4.5 yaşında) atlar gibi oldu, ben konuyu değiştirmeye çalışıyorum, (çünkü çocuk bunu anlayacak yaşta değil ki önceden bir konuşma yapayım) ''işte ne yapalım abla, çocukları bir denize sokalım dedik'' vs diyorum, buyuk hala bir seyler demeye çalışıyor, ben geriliyorum. Sormak istediğim siz de bu ve benzeri durumlarda geriliyor musunuz? Sorulan soruları geçiştiriyor musunuz?
Kim diyor yok diye isterseniz size kuranı kerimdeki sayfa ve ayetinide yazım .Sizi uyarmak benimgörevim dinen. Uyarmasan mebal atında kalırim.son yazdıgınızı anlamadım eşiniz diye yazmısiniz.Ama nazar yokmuş,ki eşiniz de dinî konular konuşmayın banbyer siniz
Bnde yok demiyorum ki karşısınzda cahil biri yok ama bazı şeyleri söylemem e gerek yokKim diyor yok diye isterseniz size kuranı kerimdeki sayfa ve ayetinide yazım .Sizi uyarmak benimgörevim dinen. Uyarmasan mebal atında kalırim.son yazdıgınızı anlamadım eşiniz diye yazmısiniz.
peki arkadaşlar teşekkür ediyorum, kendimle ilgili yorumların üzerinde durmayacağım bundan sonra. Bir başka sorum daha var, bu ve benzerine de örnek vereyim, siz bu durumlarda ne yapıyorsunuz mesela?
Bayramda güzel bir otele gitmiştik, benim küçük kızın bakıcısı bayram dönüşü ''neler yaptınız bayramda'' diye sorunca ben gerilmeye başladım, yani kadıncağızın aldığı para belli, ben şimdi ne diyeyim, maddi olarak dengim değil ki, büyük kız (4.5 yaşında) atlar gibi oldu, ben konuyu değiştirmeye çalışıyorum, (çünkü çocuk bunu anlayacak yaşta değil ki önceden bir konuşma yapayım) ''işte ne yapalım abla, çocukları bir denize sokalım dedik'' vs diyorum, buyuk hala bir seyler demeye çalışıyor, ben geriliyorum. Sormak istediğim siz de bu ve benzeri durumlarda geriliyor musunuz? Sorulan soruları geçiştiriyor musunuz?
Ben cahilsiniz demedim konunuzda nazara inanmam yazmıssınız bende uyarmak istedim.Bnde yok demiyorum ki karşısınzda cahil biri yok ama bazı şeyleri söylemem e gerek yok
Şöyle inanmam bi insan iyi huylu iken kötü huylu oluyor sa nazara mi gelir,yada kötü iken iyi olsa imana mi geliyorBen cahilsiniz demedim konunuzda nazara inanmam yazmıssınız bende uyarmak istedim.
yok, aşırı gizlemedim. siz de böyle yapıyor musunuz?bence abartmadan gerçeği söyleyin ama çok aşırı da gizlemeyin.
bu sefer sizden değil etraftan duyarlarsa "benden gizliyor nazar değiririm diye benden saklıyor, beni küçük görüyor." diye düşünür.
yok, aşırı gizlemedim. siz de böyle yapıyor musunuz?
ben de evde bol bol takdir ediyorum; evde de toplumda da bol fiziksel temasta bulunup, sevgi sözcükleri kullanıyorum. Ama bir başarısı ya da önden giden bir gelişimi hakkında gerekmedikçe konuşmuyorum. Sadece komik şeylerini anlatıyorum.ben de hava atmayı sevmem. dengede tutmaya çalışıyorum atıyorum bi hediye alırsa sevgilim etrafa anlatmam birisi görür sorarsa söylerim küçümsemem ama çok konuşmayı sevmem bu konularda. benim için maddi şeyler övünülecek şeyler değil. yermem de sadece muhabbeti kısa keserim.
ama çocuğum olsa onu aksine pohpohlardım sanırım ben takdir duygusunun eksikliğini çektim çocuk için kötü bir şey onu yapmayın.
Tabii ki yalandan iltifat edenler de var, gerçek olabilme olasılığına karşı ben açıklama yapıyordum. Ama zaten güncelleme yaptım, bir daha konuşmayacağım konu hakkında (en azından yarısında başarırsam kar)Ama birisi bize şuran güzel vs diyince illa öyle olduğu için demiyordur. Ya da onunki kötü olduğu için demiyordur. Açıklama yapınca böbürlenmemiş olmuuosun yani
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?