oturdum ağlıyorum her zaman ki gibi...isyan etmiyorum ama çok zor dayanmak için gücüm kalmadı O'NU İSTİYORUM....MELEĞİMİ İSTİYORUM...her anne gibi onu kucağıma almak istiyorum onu öpüp kucaklamak istiyorum onu çok özledim meleğim eğer yaşasaydı yarın tam bir aylık olacaktı bana gülücükler saçacaktı ağlayacaktı ben onu susturmaya çalışcaktım ama olmadı evet her şer de bi hayır var diolar mantığım bunu kabul ediyo ama kalbim kabul etmiyor edemiyor benimle birlikte hamile olanlar şimdi çocuklarını seviyorlar ama ben sevemiyorum her anne bebeğine ninni söylerken ben bi yastığın üzerine bebeğimin fotoğrafını çıkarttırdım her gece ona ninni söylüyorum delirdiğimi düşünebilrsiniz ama bende kızıma ninni söyledğimi hayal ederek yastığa ninni söylüyorum 3 günlük dünya derlerdi de inanmazdım ama dünya gerçekten 3 günlükmüş benim için o 3 günde kızımın yaşadığı 3 günmüş canım acıyor hayatımı Yağmur'uma göre kurmuştum ben herşeyim onun üzerine dayalı döşeliydi şimdi ise hayat diye birşey yok benim için çare yok...öleceğim günü bekliyorum her gün yaşadıkça biraz daha avı çekiyorum olmuyor yapamıyorum daha gençsin diyorlar bi da olur diyorlar delirecek gibi oluyorum olur mu Yağmur'umun yerini tutar mı ben bi eşyamı kaybetmedim ki bi da olur diyeyim ben evladımı kaybettim( onu kucağıma almaya kıyamazken kara toprağa verdim benim kızım artık toprak kokuyor benim kızım artık bi melek...geçen gün hava soğuktu rüzgar vardı o gece gözüme uyku girmedi acaba kızım üşüyor mudur diye küçücüktü benim kızım o beyaz çarşaf ısıtmış mıdır onu benim sardığım gibi sarmış mıdır çarşaf bedeni belki de artık buz gibi oldu kızımın...insanlar çaresizim diyorlar ya asıl çaresizlik bu özleyip dokunamamak büyüdğünü asla görememek her geçen gün daha da özlemek... rabbim bana akıl ver bana sabır ver...beni daha fazla kızımsız bırakma allah'ım(amin)
sabır dilekleriniz için teşekkür ederimhiç bu kadar aciz olmadım hayatta...hayat benim önüme her seferinde zorluklar koydu ve ben her seferinde bu zorlukları yendim çünkü ben güçlüydüm ama artık gücüm yok kızımı özledim onun geri gelmeyeceğini biliyorum ama kızımı istiyorum ((
geçen gün hastaneye gttim benden önce doğum yapan bi ablamız vardı onu gördüm o kadar kötü oldum ki anlatamam bi zamanlar konuşuoduk öle mi olur böle mi die hastanenin her köşesi bana kızımı hatırlatıyor( en acı yanı da her zaman hatırlatacak olması çünkü ben doğum yaptğım hastanede çalışıyorum
acını kalbine gömme zaten bırak gözyaşlarınla akıp gitsin. içine hiç birşey atma. acının yerini sevgi alsın orda öyle bir sevgi olarak kalsın. herkesin yeri ayrı ama Rabbim bir teselli göndersin sana. hayat öyle ki ne acılar unutuluyor. Allah acıyı unutturacak acı vermesin. kendini toparladığın zaman yeniden kalk ayağa bunu minik yağmurun için yap o annesinin bu kadar üzülmesini istermiydi hiç? inan buraya gelince bende gözyaşlarımı tutamıyorum. teyzemde 7 yaşındaki dünya güzeli yavrusunu kaybetti. çok acı gerçekten acı. yıllar geçsede o hep kalıyor içinde. ama bak yıllar geçti diğer kızını evlendirdi geçen aylarda. o tesellisiyle yaşıyor tutundu hayata. sende başaracaksın. buna inanmalısın.
tam hastaneni ve doktorunu değiştir bir daha oraya gitme diyecektim orada çalıştığını okuyunca ne diyeceğimi bilemedim. başka bir yerde çalışma imkanı bulabilirmisin biraz çevre muhit iş yeri değiştirsen belki yenilik iyi gelecek sana. insanın hayatındaki acıları blen insanlarla aynı ortamda olması da acıyı pekiştiriyor.
canım benim inan elimden geleni yapmaya çalışıyorum dışardan güçlüymüşüm gibi davranıyorum ama kimseye birşey diyemiyorum eşim herşeyi içine atıyor ona bir şey olur diye ağlamıyorum bile göz yaşlarımı içime atıyorum onu olmadığı zamanlar da gizli gizli ağlıyorum çok doldum gücümün azaldığını hissediyorum doğum yaptıktan sonra eve geldğimde o beşik boş kaldı yaa işte o gün yıkıldım benfazla bir şey istememiştim ki ben her zaman küçük şeylerle mutlu olabilen biriydim...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?