Narsistle Mucadele

Eşinizin empati yapabildiği gerçekten sevdiğini düşündüğünÜz bir insan yada merhamet hissettiği biri var mı
 
bitmek üzere ben aslında sonrası için de sordum çünkü ben gorusmesemde çocuk ömür boyu görüşecek ve onun bu karakterden etkilenmemesi için nasıl davranmam gerekiyor. oğluma nasıl anlatmaliyim.

boyle seyler cocuga anlatilmaz,
siz bir ebeveyn olarak cocuga olabilecek en iyi ornek olmaya calisirsiniz,
cocugun cevresindeki insanlari da elinizden geldigince iyi orneklerden secmeye calisirsiniz,
elbette cocugun babasini da siz sectiniz ama o kismi goz ardi edersek, babayi secemiyorsunuz su asamada, bu durumda sadece cocugunuza kendiniz iyi ornek olarak bazi seyleri gormesini saglayabilirsiniz.
Zaten cocuklarin hisleri cok kuvvetli, bu konuda kendinizi cok uzmenize gerek yok.

ancak, siz baba ile yasamaya devam ederek iyi bir ornek olamazsiniz cocugunuza uzgunum, asla olamazsiniz, bunun sarti surtu yok maalesef. Yani tek aklima gelen olumlu secenek su; esinizi takmamayi hatta yokmus gibi davranmayi basarabilirseniz belki o ihtimalde olabilir. Ama okudugum kadari ile narsistler bu duruma izin vermezler diyor. Bu da ihtimal degil yani.
 
ama çocuğa anlatmak sunun için gerekli olmazmi her durumda hakaret eden herkesi suçlayan empati yapmayan çocuğuna sevgi hissettirmeyen bir baba var çocuk kendini hep suçlu sevilmeye layık olmayan hakaret edilmeye suçlu hissetmesine sebep olan durumun kendisi ile ilgili olmadığını bilse daha iyi olmazmi sonuçta boşandıginda çocuk baba ile gorysmeye devam ettiğinde bunlara buyuk ihtimalle maruz kalacak anlayacağI şekilde açıklansa belki en az hasarla atlatir diye düşünüyorum
 

ama cocucgun onunde sadece baba figuru yok ki,
anne figuru de var, ve anne ne kadar guclu, sevecen sevdigini hissettiren bir anne olursa ve babaya karsi da ayakta durursa cocugun gozundeki iyi ornek olacaktir. Bu durumda baba veya baska narsist bir yakin cocuga zarar veremez. Tabi ki benim bahsettigim iyi figur olan anne cocugunu bu narsist kisi ile ayni cati altinda barindirmayacaktir.
 
Eşinizin empati yapabildiği gerçekten sevdiğini düşündüğünÜz bir insan yada merhamet hissettiği biri var mı

Tam olarak ne hissettigini bilmiyorum, ama annesi olabilir. Merhamet gibi degil ama, daha cok mantiken dusunup annesine uzuluyor hani hissetmek gibi degilde dusunup anlamak gibi. Annesi biraz cile cekmis hayatta, onunla ilgili annesine sunmak istedigi cok sey var mesela onu mutlu etmek icin. Ama yanyana geldiklerinde kadini cok kirabiliyor yinede.
Sorunun cevabi yok galiba
 
karşılarında ki kişi manipüle edemeyecekleri bir karakterşe sanki onların karşısında ezik oluyorlar.
 
Benim narsist annesini cok kücük yasta kaybetmis ve narsizmini savunma mekanizması olarak geliştirmiş. Heinz Kohut-Kendiliğin Çözümlenmesi kitabında açıklıyor bu insanların hepsi çocukluğunda öyle ya da böyle ihmal edilmiş ya ebeveyn terki, ya ölümü ya da şiddet yahut tacize maruz kalmış oluyorlar.. 4 seanstır terapiye gidiyor halen kabul etmiş değil ama kökene inebilmişler. Ben her halukarda bosanacağım ama son insanlığımı yapıp terapiye ikna ettim.
 


Hangi terapiden faydaliniyor esiniz?
terapiye gitmesi de iyi, ama devam edermi bilmiyorum , ederse en cok kendine fayda tabiki...
 
Güzel cevap... Konu sahibine tercüman oldunuz . Tam ben yazacaktım ki siz yazdınız. Burada hanımları anlamakta zorlamıyorum. Konu sahibi bir evlilikte olması gereken vefa gereği işsiz olduğu halde beklemiş. Ne yani adam şu ya da bu sebepten işsiz kaldı diye haydi kapının önüne mi denmeli? Adamı savunmuyorum, sadece vefa bunu gerektirir bazen. Kadinlar işsiz kalınca da erkekler koysun kapıya o zaman. Karşı taraf bu vefayı anlamaz, o ayrı konu. Zaten adam anlamamış ki kadıncağız bosanma planları yapmış. Hanımefendi, ben yaşadıklarımdan şunu anladım. Size de tavsiyem, siz vefalı bir eş olarak elinizden geleni yaptığınıza inanıyorsanız, vicdanınız da rahat demektir. Eşiniz işine girsin, siz de geregini yaparsiniz. Ben boyle bir esle 20 sene yasadim, ruh sagligim nese ve keder arasinda gitti geldi. Cunku bir sever bir bakarsiniz dusmani olmussunuz. En kucuk seyde sizi harcar. Duzelmiyorlar. Maalesef...Inşallah düze çıkarsınız.
 
Var mi bilmiyorum da eger narsist bir insanla yasamaya devam ederseniz ve o insan kendini normal sizi anormal gorurse fibromiyaljiden kurtulmaniz imkansiz olur.
 
Yok tutarsızlık değil. Narsistlerin davranış biçimi bu. Söyle bir örnek vereyim. Şimdi bir anne düşünün. Cocugu yere bir şey düşürdü, anne çok kızdı. Yarın benzer bir olay oldu. Anne çocuğa önemli değil, dedi. Yani anne çocuğa karşı tutarsız. Narsistler de böyle. Bir gün kötü, ertesi gün dünya tatlısı. Siz de işte, ne yapacağını bilemeyen ama annesini sevmekten de vazgeçemeyen o küçük çocuk gibi oluyorsunuz. Sonra cocuk büyüyor ve anneye tepki veriyor. Siz de nihayet bir narsistle yaşadığınızı anlıyorsunuz ve çareler arıyorsunuz. Konu sahibi de bunu yapmaya çalışıyor. Bilmiyorum örnek doğru oldu mu? Ama böyle....
 
Üzmez çünkü kendini oğluna haklı gösterecek ya. Hem merak etmeyin, çok zaman da geçirmeyecek. Bir iki saat sonra eve gelecek cocuk. Sorumluluk alamayacak zaten. Çünkü kendisinin çok önemli işleri ya da oğlunuzun birtakım engelleri olacak. Benim durum bu çünkü...
 
Yaşadıklarımı yazdınız adeta..yaşamayan bilmez, bilemez. Allah yaşatmasin da..
 
Yok yazdiklariniz tam okunmuyor galiba. Adam doktora gitmiş tanı ile dönmüş arkadaşlar. Kadıncağız koymamış tanıyı, doktor koymuş....
 
Benim çok yakınında var böyle biri. Başlarda bu duygu karmaşaları, devamlı bir sevgi kırıntısı beklemek ve hayal kırıklığına uğramak gibi pek çok şeyi yaşadım. Üzüldüm, kırıldım.

durumunu anlayıp kabul ettikten sonra şunu gördüm. Gözümüzü korkutacak, canavar gibi bir şey değiller. Çok acınası durumdalar hatta. Kalplerinde kendilerinden başkasına açacak yerleri yok.

sevgi güçtür ya hani. Bir annenin çocuğuna bir şey olduğunda nasıl kaplan kesildiğini biliriz, çocuğumuza sarıldığımızda içimizin nasıl coştuğunu. Ya da Allah korusun bir uçakta düşüyor olsanız, yapacağınız son şey, sevdikleri nizi arayıp seslerini duymaktır..

Bunların hiçbirini yaşayamıyorlar. Hayata küsmüş şımarık çocuk gibi dolanıyorlar ortada.

Ben bunu anlayınca kızmak yerine acıdım hatta. Hayatta sevmekten daha güzel bir şey yok ki. Anneni, babanı, eşini, çocuğunu, arkadaşını. en başta kendini.

Ve bu insanlar sizi sevmiyor, kendilerini çok yüceltiyor gibi görünebilir ama aslında çok derinlerde en başta kendilerini sevmiyorlar. Kendisini sevmiyor. Aslında başkalarına yaptıklarının kötü olduğunu biliyor ve bunu yaptıkları İçin hem mutlu olup hem de bir şekilde kendilerinden nefret ediyorlar. Ama içlerindeki bu son derece mutsuz insanı kimsenin görmemesi için kat kat kat örtüyorlar. Mutluysanız, kendinizden memnunsanız kıskanıyorlar sizi, kendileri bu mutluluğu yakalayamadığı için.

eşiyle bu durumu yaşayanlar bir şekilde hayatlarından çıkarabiliyor, benim öyle bir imkanım yok mesela. Ailemin içinde. Geçmişte çok ağlatmış olmasına rağmen, şu anda hiç dokunamıyor bile.

bu insanları gözümüzde korkutucu hale getirmeden, aslında duygusal olarak onlardan çok daha güçlü olduğunuzu fark etmek lazım.
 
Evet gerçekten insan acıyor. Hatta daha dün konuştuk oğlumla. Anne bana öyle bir bakışi var ki çok acıyorum. Gözlerinin altı çökük üzülüyorum, dedi. Acıma oğlum kendi seçimi, dedim. Biliyorum anne, sonuçta babam, elimde değil, dedi. Çok üzüldüm ama ben o kör kuyulardan çıkmam diyene ne dersiniz? Hiç...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…