- 25 Ağustos 2016
- 2.690
- 3.429
- 53
- Konu Sahibi brenda chenowith
-
- #1
Merhaba yine ben :) Biraz can sıkıntısından biraz da kendim çözemediğimden size sorayım dedim.
Özet geçiyorum sevgilimle söz hazırlığı içindeyiz ben işsizim bir süredir iş arıyorum haliyle birikimimi tükettim. Sevgilim çalışıyor ve para biriktirmeye çalışıyor. O da bu yaşına kadar birikim yapmamış har vurup harman savurmuş ama artık öyle değil. Mesela benimle tanışmadan önce arabası varmış satmış parasını yemiş falan filan. Beni ilgilendirmiyor bu konu.
Şu anki işinde 2500-3500 arası kazanıyor ayına göre değişiyor. Ailesiyle yaşadığı için belli bir miktarını biriktirebiliyor çok masrafı yok buluştuğumuzda da hep o karşılar iş durumumdan dolayı neyse. Ben araba almaya hep karşı oldum çünkü hazırda bir evimiz yok peşinatı aileler ve birikim ile halledip ev alalım dedi bu fikrini beğendim ve destekledim. Ama ben de maksimum 2500 kazansam hem kredi hem geçim şu bu çok zor olacak zaten. İstanbul'da yaşamayı düşünüyoruz. Bana zaman zaman ya bir araba mı alsak derdi ben de hep ona araba alırız taksitle falan hatta ortak bile alırız ben işe girince ama almakla bitmiyor benzini, bakımı, vergisi durduğu yerde masraf bana göre şart değil senin ne zamandır araban yok alıştın benim zaten hiç arabam olmadı ailemin de öyle bence gereksiz alırsak bile evin önünde duracak işe giderken araba kullanmaktan haz etmiyorum dedim. Çevre için de çok zararlı trafik de çekilmez en güzeli toplu taşıma dedim kendi fikrimi söyledim o da bana haklısın düşününce gerek yok derdi o zamanlar öyle kaldı.
Dün başka bir konudan konuşurken (bu aralar sıkkınız ikimiz de ben iş aramaktan bıktım o da yoğun çalışmaktan) pek mutlu gelmiyor sesin iyi misin anlatmak ister misin dedim ne bileyim brenda sıkıldım güzel bir arabam olsun, motorum olsun, başka bir hayatım olsun isterdim maddi açıdan dedi. Ama çok içten söyledi.
Bir şey demedim bence gerek yok arabaya mutlu olman için araba şart değil ama illa istiyorsan alırsın taksitle senden önemli mi dedim. Önceliğim sensin seninle bir an önce aynı evde yaşamak istiyorum dedi ben de bir müddet erteleriz gerekirse dedim o da hayır asla dedi. Ben engelliyor muyum onu ya? İstediklerini benim yüzümden mi yapamıyor? Sadece gerçekçi olmaya çalışıyorum anca döndürürüz bu süreci kıvırırız o maaşla hayat acı maalesef ben de o istediği her şeye sahip olsun isterim. Beni sıkıcı bulur mu bu yüzden? Okuduğunuz için teşekkürler.
Özet geçiyorum sevgilimle söz hazırlığı içindeyiz ben işsizim bir süredir iş arıyorum haliyle birikimimi tükettim. Sevgilim çalışıyor ve para biriktirmeye çalışıyor. O da bu yaşına kadar birikim yapmamış har vurup harman savurmuş ama artık öyle değil. Mesela benimle tanışmadan önce arabası varmış satmış parasını yemiş falan filan. Beni ilgilendirmiyor bu konu.
Şu anki işinde 2500-3500 arası kazanıyor ayına göre değişiyor. Ailesiyle yaşadığı için belli bir miktarını biriktirebiliyor çok masrafı yok buluştuğumuzda da hep o karşılar iş durumumdan dolayı neyse. Ben araba almaya hep karşı oldum çünkü hazırda bir evimiz yok peşinatı aileler ve birikim ile halledip ev alalım dedi bu fikrini beğendim ve destekledim. Ama ben de maksimum 2500 kazansam hem kredi hem geçim şu bu çok zor olacak zaten. İstanbul'da yaşamayı düşünüyoruz. Bana zaman zaman ya bir araba mı alsak derdi ben de hep ona araba alırız taksitle falan hatta ortak bile alırız ben işe girince ama almakla bitmiyor benzini, bakımı, vergisi durduğu yerde masraf bana göre şart değil senin ne zamandır araban yok alıştın benim zaten hiç arabam olmadı ailemin de öyle bence gereksiz alırsak bile evin önünde duracak işe giderken araba kullanmaktan haz etmiyorum dedim. Çevre için de çok zararlı trafik de çekilmez en güzeli toplu taşıma dedim kendi fikrimi söyledim o da bana haklısın düşününce gerek yok derdi o zamanlar öyle kaldı.
Dün başka bir konudan konuşurken (bu aralar sıkkınız ikimiz de ben iş aramaktan bıktım o da yoğun çalışmaktan) pek mutlu gelmiyor sesin iyi misin anlatmak ister misin dedim ne bileyim brenda sıkıldım güzel bir arabam olsun, motorum olsun, başka bir hayatım olsun isterdim maddi açıdan dedi. Ama çok içten söyledi.
Bir şey demedim bence gerek yok arabaya mutlu olman için araba şart değil ama illa istiyorsan alırsın taksitle senden önemli mi dedim. Önceliğim sensin seninle bir an önce aynı evde yaşamak istiyorum dedi ben de bir müddet erteleriz gerekirse dedim o da hayır asla dedi. Ben engelliyor muyum onu ya? İstediklerini benim yüzümden mi yapamıyor? Sadece gerçekçi olmaya çalışıyorum anca döndürürüz bu süreci kıvırırız o maaşla hayat acı maalesef ben de o istediği her şeye sahip olsun isterim. Beni sıkıcı bulur mu bu yüzden? Okuduğunuz için teşekkürler.