- 5 Mayıs 2013
- 33.829
- 41.245
- 798
- Konu Sahibi Summer-girl
-
- #121
Ben kar kış yağmur ve her türlü kasvetli havada depresyona girerim.Sonbahar ve kis mevsimi ruhuma agir geliyor. Depresif bir hal aliyorum bu mevsimlerde. Gunes olmayinca kendimi dipte hissediyorum. Simdiden kara kara dusunuyorum nasil gececek bu 2 mevsim diye. Benim gibi olan var mi?
Ayy ne sevimlisin sen öyle. Taklit olsada başarılı buldumHenüz 8 aylık üyeyim 55 günüm banlı geçti. ☺ Bir süre pamuk şeker taklidi yaparak dolanmam lazım forumda. ☺ Abartmışım evet özür dilemem gerekmiyormuş. ☺ Ama hep abartmaktan başım belaya girer zaten. ☺ Sakinliğim mucize bilen bilir. ☺ Bir de bugün konu sahibiyle aynı psikolojideyim. ☺
Es es ahhhBen de tam tersi sabah 7’de dikildim ayağaGüneş benim enerjimi düşürüyor. İlkbahar-yaz sanki anormal de sonbahar-kış asıl olması gereken hali gibi geliyor bana. Yani sonbahar-kış izlediğimiz dizi film de, ilkbahar-yaz reklam arası gibi bana göre Büyük bir ihtimalle öğrencilik ve okula odaklı yaşamımdan kaynaklıdır bu. Ağaçların renkleri, düşen yapraklar, yağan ilk kar... Bir de eylülde doğmuş olmamdan kaynaklı olarak düşündüğüm bir sonbahar aşkım var benim. Eskişehir’de ilk kez bugün “tamam sonbahar geldi ” diyebildim. Eskiden ağustos ortasında başlardı, küresel ısınmayla geçiş mevsimler de iyice kısaldı.
Öyle gerçektenEs es ahhhNasıl da özledim öğrencilik yıllarımı. Tam da yerinde okumuşuz üniversiteyi ❤
Konu sahibi haklısınız bence. kış doğumlu olmama rağmen sonbahar kış aylarını zerre sevmem. yani sonbahar yine bir derece. arada hava ısınıyor güneş yüzünü gösteriyor da kış başka boyut. kuru ayaz, buz gibi kapalı hava. yazın açık havada püfür püfür oturulur, istenilen kıyafetler giyilebilir, her türlü aktiviteye hava müsait. en önemlisi şemsiye taşımaktan ve kalın giyinmekten nefret ederim. zaten yeterince sıkıcı değil gibi bu sene bir de pandemi var. moral vereyim derken iyice içinizi karartıyorum ben deama yani bir şekilde geçecek kış günleri de. kaç yaşındaysanız o kadar kere kış geçirdiniz hepsi de bi şekilde geçti gitti değil mi? bu sene de geçecek. birşeylerle oyalanmak iyi fikir aslında. teziniz varmış ona odaklanın. sıcak kahvenizi yapıp battaniye altında tv izleyin, bir diziye sarın cidden oyalıyor. sevgiliniz varsa bu aktiviteleri onunla gerçekleştirebilirsiniz. yoksa da mühim değil tek başına daha zevkli emin olun. yaz planlarını şimdiden yapmaya başlayın. hedeflerimizin olması bizi tekdüzelikten çıkarır, depresyondan korur bence
bugün burada yağmur yağıyor. oldukça zorlu koşullar altında yazdım tavsiyeleri gerçektenYalniz olmadigimi bilmek guzel.Guzel tavsiyeleriniz icin de tesekkur ederim.
Özelden yazayim dedim kapalıymış :) anadoluda okudumÖyle gerçektenHangisinde okudun sen? Osmangazi mi Anadolu mu?
Ben de Anadolu’dan mezunumÖzelden yazayim dedim kapalıymış :) anadoluda okudum
Hic bir şehre degismemmm ah caniimm es esimBen de Anadolu’dan mezunumKampüsümüz bu mevsimde çok çok güzel sonbaharı sevmeyen insana bile sevdirir o güzelim renk renk ağaçlarıyla.
Allah şifa versin canım. Size de güç versin. Çok zor bilirim.Güzelim senin annenle ilgili yardım alman lazım. Bak benimki 7-8 yıl oluyor artık, daha dün tuvaletini altına yapıyor diye ağladım bir saat. Salak kedim bile kumunu biliyor başka yere yapmıyor, bu kadıncağız, benim dağ gibi, temiz, titiz, her şeyini elinden geldiğince en iyisini yapan annem neden bu hâle geldi diye kahrediyorum hâlâ kendimi. Ben senin her türlü duygu dalgalanmalarını buna bağlıyorum. Çünkü aynısını ben yaşıyorum. Babama asla belli etmiyorum, anneme asla yansıtmıyorum. Sen de annen için güçlü durmaya uğraştığın için olabilir güzelim.
Güzelim senin annenle ilgili yardım alman lazım. Bak benimki 7-8 yıl oluyor artık, daha dün tuvaletini altına yapıyor diye ağladım bir saat. Salak kedim bile kumunu biliyor başka yere yapmıyor, bu kadıncağız, benim dağ gibi, temiz, titiz, her şeyini elinden geldiğince en iyisini yapan annem neden bu hâle geldi diye kahrediyorum hâlâ kendimi. Ben senin her türlü duygu dalgalanmalarını buna bağlıyorum. Çünkü aynısını ben yaşıyorum. Babama asla belli etmiyorum, anneme asla yansıtmıyorum. Sen de annen için güçlü durmaya uğraştığın için olabilir güzelim.
Hangi yardimi alirsam alayim icimdeki burukluk asla ortadan kalkmayacak M MrsDelfino . Eskisine gore daha iyiyim ama yasam enerjim hic yok. Bu bulutlar, bu kasvetli hava canimi daha bir yakiyor sanki.
Disaridan baktiginda cok gucluyum, cok normal goruyorum bu yasananlari ama yalnizken beni gor, nasil da darmadaginigim.
Beni aramak annemin aklina gelmiyor artik. Oyle yalnizlastirdi ki bu durum beni. Eskiden bilirdim dag gibi bir annem var, telefondaki sesi bile guc verirdi. Simdi cok yalnizim ve bu yuku yalniz basima ustlenmek eritiyor beni.
Annemsiz bir hayat hicbir anlam ifade etmiyor benim icin.
Cok uzgunum.
Mutluysaniz, iç huzurunuz yerindeyse her mevsim güzeldir. Her mevsimin ayrı güzelliği var ama ben en çok Sonbaharın gelişini severim. Yağmurlarla gelir ya hani, hava kapanır ben çok severim. Ama mutsuz günlerimde beni dibe çekerdi eskiden, ona rağmen bu mevsimi hep çok severim. Kesinlikle size katılıyorum yorumunuzdam
Her mevsimde ayrı bir güzellik var bence.
Soğuk ama dinlendirici bir yanı var yağmurun, karın.
Bizi yoran, karamsar eden içimizdeki meseleler diye düşünüyorum..
Bir suçlu aramalı tabi.
Mevsime suç buluruz genelde.
Allah iç ferahlığı versin, soğukta üşümeyiz, sıcakta yanmayız.
Bilmez miyim güzelim. Geçmiyor ama azıcık da olsa yükünü azaltır diye diyorum. Bir %20-25 bile hafiflese rahatlarsın. İşte o enerji eksikliği annelerimizin bu halinden hep. Annemin durumu ilerlediğinden beri benim üzerimde ölü toprağı var sanki. Ne enerjim var ne neşem ne yaşama sevincim. Sadece sınıflarda, öğrencilerimle bir arada olduğumda aklımdan tamamen siliniyordu bu. Geçtiğimiz yıl çalışmadım. Çalışmayınca yıl içinde biraz daha kötüleştim sanırım. Ben de bu ara ekstra bir kötüydüm. Yazın siniri vardı bende de tam tersi. İnan yüzümü yıkayasım hatta yataktan çıkasım bile gelmiyordu.
Bir değerlendirme yaptım. Son 6 yılda, özellikle son 4’ünde, 26 (toplamda 36) kilo aldım. Kendimi iyice saldım. Diş fırçalamamı bile düzensizleştirdi, duşa bile giresim bir saçımı bile tarayasım gelmiyordu. Nasıl bir depresyona girdiysem... Memurluk istediğim için de korkuyorum yardım almaya, ilaç kullanmaya, önüme çıkar mı çıkmaz mı ileride bu diye. O yüzden kendi kendime baş etmeye çalışıyorum ben de. Hep depresif olduğumu biliyordum, kendi kendime dönem dönem kıpırdanmalarım oluyordu. İlk kez tam anlamıyla belirleyebildim sıkıntılarımı. Sağolsun bir tanıdığım psikiyatrdan yardım istedim biraz, o da yönlendirdi. Baş edemediğimi hissettiğim noktada yardım alacağım artık. Tek başına baş etmek zor, nasıl baş edeceğimizi öğrenmek için desteğe ihtiyacımız var. O, bu işte yalnız olduğun hissinden kurtulmak için de yardıma ihtiyacımız var.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?