ne olucak şimdi....

melnes .!.:

kızlar benimde yazıp rahatlamaya ihtiyacım var .günlerdir düşünüyorum nasıl anlatırım bilemiyorum ama ..aslında çok uzun bir hikaye nasıl sığdırırım bilmiyorum .neyse başlayayım artık..ben tam 10 yıldır eşimin ailesiyle görüşmüyorum daha doğrusu eşimde görüşmüyor.bi kızım var tam 12 yaşında bu yaşına kadar toplasan toplasan 10 kere görmüşlerdir .çok kavgalarımız anlaşmazlıklarımız oldu nişanlılık zamanından beri
kopma noktasını daha önce bir konumda anlatmıştım ve şimdi geçen cumartesi eşimin teyzesi gelmek için aramış eşimi bende kabul ettim tek o gelicek diye bir baktım ki yanında kayın validede var .gelince bi şey yapamadım teyzesine ayıp olmasın diye ama konular açılınca döktüm tabi içimi.ağladım çok yalnız kaldığımı falan söyledim .zor günler geçiriyoruz konularımı bilenler vardır eşimin borçlarından dolayı icralıkız falan kimse bu güne kadar bir kere bile aramamış ve eşim bu güne kadar hep beni tutardı hatta arkadaşlarımıza ölseler bile gitmem derdi.benim için sen ve kızım önemli falan. ama o gün bir baktım ki ağlıyor bu arada 39 yaşında)işte hiç bir şey yaşanmamış gibi şu kadar bayram şu kadar anneler günü geçti falan diyor bide gitti yemek aldı geldi onlara hiçbirşey olmamış gibi hizmet ettim bende .sonra gittiler eşim geçirdi geldi tabi kavga başladı.. ben dedim şimdi ne olucak herşey unutuldu mu yani diye bu güne kadar kimsem yok diyordun ölseler gitmem diyordun nedir bu ağlamalar diye başladım söylenmeye ..bana hiçbir zaman oraya gitmek zorunda olmadığımı ama kendisinin gidebileceğini artık herşeyi allaha havale ettiğini söyledi ..o günden beri evin içinde iki yabancı gibiyiz ben yediremiyorum onca yanlızlığı onca lafı .bu güne kadar herkesin yanında ölseler gitmem diyen adama bakın hıhhhh ve ben ona evimizi başka yere taşırken demiştim ki bir gün umarım seçim yapmak zorunda kalmazsın ama sana söylüyorum bunca olayın üstüne gün gelir barışıklık olursa sen orda ben burda ben böyle bir evliliği yürütemem diye..ne olucak şimdi hiç bilmiyorum içim çok acıyor .hangi birine yanayım şimdi ..bu güne kadar açta olsam açıkta olsam hep yanında durduğumamı ,onca şeye rağmen benim yanlızlığıma mı kızımın bi anda tanıştığı babanesine mi ne yapayıım şimdi kızlar ben ne olur akıl verin bana çok mutsuz ve gurursuz hissediyorum kendimi ..

Genişletmek için tıkla...

melnes .!.:

kısa bir özet geçeyim ben bilmeyenler için inanın şu an yazarken bile kalbim çarpıyor sinirden..her türlü kavga geçti hep unuttum bi küs bi barışık..ama bundan on sene önce damatları benim küçük kızıma hiç hoş olmayan bir küfür etti yazsam eminim öfkeden delirirsiniz ve bu insan kayınvalide yani bana kızdı bu durumu eşime anlattığım için..ve olaydan sonra çocuğumu alıp ordan gittim ve tam on yıldır o insanı değil bizi çıkarmışlardı hayatlarından..torunu için bende torun çok görsemde olur görmesemde demişti ..ve şimdi..ne oldu..eşimde bu durumu biliyor bende onun ailesiyim .e.kızımızı ve beni savunmasını istiyorum çok şey mi bu..az değil 10- 12 yıldan bahsediyorum hiç aranmamış sorulmamış ölürsem sakın haber verme onlara diyordu ya eşim ben bunları hazmedemiyorum hepsi bu..

Genişletmek için tıkla...

melnes .!.:

kızlar benimde yazıp rahatlamaya ihtiyacım var .günlerdir düşünüyorum nasıl anlatırım bilemiyorum ama ..aslında çok uzun bir hikaye nasıl sığdırırım bilmiyorum .neyse başlayayım artık..ben tam 10 yıldır eşimin ailesiyle görüşmüyorum daha doğrusu eşimde görüşmüyor.bi kızım var tam 12 yaşında bu yaşına kadar toplasan toplasan 10 kere görmüşlerdir .çok kavgalarımız anlaşmazlıklarımız oldu nişanlılık zamanından beri
kopma noktasını daha önce bir konumda anlatmıştım ve şimdi geçen cumartesi eşimin teyzesi gelmek için aramış eşimi bende kabul ettim tek o gelicek diye bir baktım ki yanında kayın validede var .gelince bi şey yapamadım teyzesine ayıp olmasın diye ama konular açılınca döktüm tabi içimi.ağladım çok yalnız kaldığımı falan söyledim .zor günler geçiriyoruz konularımı bilenler vardır eşimin borçlarından dolayı icralıkız falan kimse bu güne kadar bir kere bile aramamış ve eşim bu güne kadar hep beni tutardı hatta arkadaşlarımıza ölseler bile gitmem derdi.benim için sen ve kızım önemli falan. ama o gün bir baktım ki ağlıyor bu arada 39 yaşında)işte hiç bir şey yaşanmamış gibi şu kadar bayram şu kadar anneler günü geçti falan diyor bide gitti yemek aldı geldi onlara hiçbirşey olmamış gibi hizmet ettim bende .sonra gittiler eşim geçirdi geldi tabi kavga başladı.. ben dedim şimdi ne olucak herşey unutuldu mu yani diye bu güne kadar kimsem yok diyordun ölseler gitmem diyordun nedir bu ağlamalar diye başladım söylenmeye ..bana hiçbir zaman oraya gitmek zorunda olmadığımı ama kendisinin gidebileceğini artık herşeyi allaha havale ettiğini söyledi ..o günden beri evin içinde iki yabancı gibiyiz ben yediremiyorum onca yanlızlığı onca lafı .bu güne kadar herkesin yanında ölseler gitmem diyen adama bakın hıhhhh ve ben ona evimizi başka yere taşırken demiştim ki bir gün umarım seçim yapmak zorunda kalmazsın ama sana söylüyorum bunca olayın üstüne gün gelir barışıklık olursa sen orda ben burda ben böyle bir evliliği yürütemem diye..ne olucak şimdi hiç bilmiyorum içim çok acıyor .hangi birine yanayım şimdi ..bu güne kadar açta olsam açıkta olsam hep yanında durduğumamı ,onca şeye rağmen benim yanlızlığıma mı kızımın bi anda tanıştığı babanesine mi ne yapayıım şimdi kızlar ben ne olur akıl verin bana çok mutsuz ve gurursuz hissediyorum kendimi ..

Genişletmek için tıkla...

melnes .!.:

öyle midir gerçekten..

Genişletmek için tıkla...

melnes .!.:

kızlar benimde yazıp rahatlamaya ihtiyacım var .günlerdir düşünüyorum nasıl anlatırım bilemiyorum ama ..aslında çok uzun bir hikaye nasıl sığdırırım bilmiyorum .neyse başlayayım artık..ben tam 10 yıldır eşimin ailesiyle görüşmüyorum daha doğrusu eşimde görüşmüyor.bi kızım var tam 12 yaşında bu yaşına kadar toplasan toplasan 10 kere görmüşlerdir .çok kavgalarımız anlaşmazlıklarımız oldu nişanlılık zamanından beri
kopma noktasını daha önce bir konumda anlatmıştım ve şimdi geçen cumartesi eşimin teyzesi gelmek için aramış eşimi bende kabul ettim tek o gelicek diye bir baktım ki yanında kayın validede var .gelince bi şey yapamadım teyzesine ayıp olmasın diye ama konular açılınca döktüm tabi içimi.ağladım çok yalnız kaldığımı falan söyledim .zor günler geçiriyoruz konularımı bilenler vardır eşimin borçlarından dolayı icralıkız falan kimse bu güne kadar bir kere bile aramamış ve eşim bu güne kadar hep beni tutardı hatta arkadaşlarımıza ölseler bile gitmem derdi.benim için sen ve kızım önemli falan. ama o gün bir baktım ki ağlıyor bu arada 39 yaşında)işte hiç bir şey yaşanmamış gibi şu kadar bayram şu kadar anneler günü geçti falan diyor bide gitti yemek aldı geldi onlara hiçbirşey olmamış gibi hizmet ettim bende .sonra gittiler eşim geçirdi geldi tabi kavga başladı.. ben dedim şimdi ne olucak herşey unutuldu mu yani diye bu güne kadar kimsem yok diyordun ölseler gitmem diyordun nedir bu ağlamalar diye başladım söylenmeye ..bana hiçbir zaman oraya gitmek zorunda olmadığımı ama kendisinin gidebileceğini artık herşeyi allaha havale ettiğini söyledi ..o günden beri evin içinde iki yabancı gibiyiz ben yediremiyorum onca yanlızlığı onca lafı .bu güne kadar herkesin yanında ölseler gitmem diyen adama bakın hıhhhh ve ben ona evimizi başka yere taşırken demiştim ki bir gün umarım seçim yapmak zorunda kalmazsın ama sana söylüyorum bunca olayın üstüne gün gelir barışıklık olursa sen orda ben burda ben böyle bir evliliği yürütemem diye..ne olucak şimdi hiç bilmiyorum içim çok acıyor .hangi birine yanayım şimdi ..bu güne kadar açta olsam açıkta olsam hep yanında durduğumamı ,onca şeye rağmen benim yanlızlığıma mı kızımın bi anda tanıştığı babanesine mi ne yapayıım şimdi kızlar ben ne olur akıl verin bana çok mutsuz ve gurursuz hissediyorum kendimi ..

Genişletmek için tıkla...

melnes .!.:

kızlar benimde yazıp rahatlamaya ihtiyacım var .günlerdir düşünüyorum nasıl anlatırım bilemiyorum ama ..aslında çok uzun bir hikaye nasıl sığdırırım bilmiyorum .neyse başlayayım artık..ben tam 10 yıldır eşimin ailesiyle görüşmüyorum daha doğrusu eşimde görüşmüyor.bi kızım var tam 12 yaşında bu yaşına kadar toplasan toplasan 10 kere görmüşlerdir .çok kavgalarımız anlaşmazlıklarımız oldu nişanlılık zamanından beri
kopma noktasını daha önce bir konumda anlatmıştım ve şimdi geçen cumartesi eşimin teyzesi gelmek için aramış eşimi bende kabul ettim tek o gelicek diye bir baktım ki yanında kayın validede var .gelince bi şey yapamadım teyzesine ayıp olmasın diye ama konular açılınca döktüm tabi içimi.ağladım çok yalnız kaldığımı falan söyledim .zor günler geçiriyoruz konularımı bilenler vardır eşimin borçlarından dolayı icralıkız falan kimse bu güne kadar bir kere bile aramamış ve eşim bu güne kadar hep beni tutardı hatta arkadaşlarımıza ölseler bile gitmem derdi.benim için sen ve kızım önemli falan. ama o gün bir baktım ki ağlıyor bu arada 39 yaşında)işte hiç bir şey yaşanmamış gibi şu kadar bayram şu kadar anneler günü geçti falan diyor bide gitti yemek aldı geldi onlara hiçbirşey olmamış gibi hizmet ettim bende .sonra gittiler eşim geçirdi geldi tabi kavga başladı.. ben dedim şimdi ne olucak herşey unutuldu mu yani diye bu güne kadar kimsem yok diyordun ölseler gitmem diyordun nedir bu ağlamalar diye başladım söylenmeye ..bana hiçbir zaman oraya gitmek zorunda olmadığımı ama kendisinin gidebileceğini artık herşeyi allaha havale ettiğini söyledi ..o günden beri evin içinde iki yabancı gibiyiz ben yediremiyorum onca yanlızlığı onca lafı .bu güne kadar herkesin yanında ölseler gitmem diyen adama bakın hıhhhh ve ben ona evimizi başka yere taşırken demiştim ki bir gün umarım seçim yapmak zorunda kalmazsın ama sana söylüyorum bunca olayın üstüne gün gelir barışıklık olursa sen orda ben burda ben böyle bir evliliği yürütemem diye..ne olucak şimdi hiç bilmiyorum içim çok acıyor .hangi birine yanayım şimdi ..bu güne kadar açta olsam açıkta olsam hep yanında durduğumamı ,onca şeye rağmen benim yanlızlığıma mı kızımın bi anda tanıştığı babanesine mi ne yapayıım şimdi kızlar ben ne olur akıl verin bana çok mutsuz ve gurursuz hissediyorum kendimi ..

Genişletmek için tıkla...