Ne yapmalıyım ?

reedd

Guru
Kayıtlı Üye
2 Şubat 2013
910
1.039
313
Herkese merhaba.
Önceki konularımı okuyanlar bilir. Eşim şuanda depresyonda. İlaç kullanıyor iki hafta oldu fakat henüz bir iyileşme yok. Hep yalnız kalmak istiyor, herkese her şeye karşı soğumuş durumda. Bana yaklaşmıyor ve soğuk. Ailesine karşı da öyle. Sinirli ve öfkeli halleri geçti ama bu sefer de modu hep çok düşük. Böyle kalırsam sana da faydam yok ayrılırız o zaman diyor.
Asıl mesele ise onun böyle olması değil. Ben kendi içimde evlendiğinizden beri evliliğimizi sorguluyordum zaten. Zaman zaman olan ilgisiz tavırları, dönem dönem içine kapanmaları, fazla uyuması, ortak bir şey yapamıyor oluşumuz.. ( birlikte yemek yapmak, temizlik yapmak vs gibi.) aslında evlilikten beklentim bu değilmiş diye düşünüyordum. Şimdi kendisi de böyle olunca acaba gerçekten ayrılmalı mıyız artık diye düşünüyorum. İyileşirse de ya yine böyle olursa ? Ben anne olmak istiyorum ama nasıl güveneceğim tekrar böyle olmayacağına ? Yaşım 30 oldu. Böyle bırakmak da vicdanıma tabi ki sığmıyor. Ne yapacağım nasıl çıkacağım bu işin içinden bir aydır bu durumdayım ve hergün ağlıyorum resmen. Bana yardım edecek biriler var mı?
 
Ayni durumda siz de olabilirdiniz hastalıkta saglikta denen durum tam olarak bu.Düzeldiğinde mutlu degilseniz tabii ki ayrilma hakkina sahipsiniz ama depresyondaki esinize arkanızı dönmemelisiniz aldatma siddet gibi bir sebep yoksa
 
Suan dusuk doz kullaniyordur yeni basladiysa arttikca duzelir insallah sende bu kadar buyutme iyi düşün
 
Ayni durumda siz de olabilirdiniz hastalıkta saglikta denen durum tam olarak bu.Düzeldiğinde mutlu degilseniz tabii ki ayrilma hakkina sahipsiniz ama depresyondaki esinize arkanızı dönmemelisiniz aldatma siddet gibi bir sebep yoksa
Aldatma şiddet yok hayır. Arkamı dönmek tabiki istemiyorum ama beni ilişkimizin önceki hali de düşündürüyor. Hep böyle gel gitliydi çünkü ve nasıl dayanacağım artık diyorum.
 
Aldatma şiddet yok hayır. Arkamı dönmek tabiki istemiyorum ama beni ilişkimizin önceki hali de düşündürüyor. Hep böyle gel gitliydi çünkü ve nasıl dayanacağım artık diyorum.
Peko sadece depresyon mu problem yoksa baska psikolojik sorunlari da var mi bipolar gibi asil düşündüren o mu ?
 
Benim devam edip etmeme isteğim tamamen onun bana davranışlarıyla alakalı bir durum işte. İyiyken çok iyi hakkını yiyemem ama böyle olduğu zamanlar da çok fazla.
 
Herkese merhaba.
Önceki konularımı okuyanlar bilir. Eşim şuanda depresyonda. İlaç kullanıyor iki hafta oldu fakat henüz bir iyileşme yok. Hep yalnız kalmak istiyor, herkese her şeye karşı soğumuş durumda. Bana yaklaşmıyor ve soğuk. Ailesine karşı da öyle. Sinirli ve öfkeli halleri geçti ama bu sefer de modu hep çok düşük. Böyle kalırsam sana da faydam yok ayrılırız o zaman diyor.
Asıl mesele ise onun böyle olması değil. Ben kendi içimde evlendiğinizden beri evliliğimizi sorguluyordum zaten. Zaman zaman olan ilgisiz tavırları, dönem dönem içine kapanmaları, fazla uyuması, ortak bir şey yapamıyor oluşumuz.. ( birlikte yemek yapmak, temizlik yapmak vs gibi.) aslında evlilikten beklentim bu değilmiş diye düşünüyordum. Şimdi kendisi de böyle olunca acaba gerçekten ayrılmalı mıyız artık diye düşünüyorum. İyileşirse de ya yine böyle olursa ? Ben anne olmak istiyorum ama nasıl güveneceğim tekrar böyle olmayacağına ? Yaşım 30 oldu. Böyle bırakmak da vicdanıma tabi ki sığmıyor. Ne yapacağım nasıl çıkacağım bu işin içinden bir aydır bu durumdayım ve hergün ağlıyorum resmen. Bana yardım edecek biriler var mı?
Yine burda depresyon ilaçlarının 2 ayda etki gösterdiğini yazmıştı bir hanım belki şuan eşinizin bünyesi ilaca alışma evresinde ve iyileşme etkisini daha sonra gösterecek olabilir.
Mutsuzsanız tabiki ayrılın ama şuan bu kadarı almak çok doğru görünmüyor çünkü ilerde pişmanlık yaşayabilirsiniz ve bu karar eşinizi daha kötü etkilerse kötü sonuçlar doğurabilir Allah korusun. Size de sabırlar dilerim umarım her şey yoluna girer 🥰
 
Ben basit psikolojik ilaç almaya başlamıştım, ilk günler beni tamamen alt-üst etti. Başlarda daha Zor oluyor, sonra toparlanmıştım. Bir az zaman tanıyın isterseniz.
 
Yazdıklarınızdan sanki eşiniz hep depresyondaymış gibi geldi.
Sürekli uyuma, bir şeyler yapmak istememe, bir çok iyi bir çok kçtü olma vs depresyon belirtileri diye biliyorum.
Ancak sanırım iyice şiddetlene kadar durumu anlamamış ve tedaviye başlamamışsınız.
Kesin bir karar vermeden tedavinin sonuç vermesini beklemenizi öneririm.
Bir de sadece ilaç değil psikoterapi ile desteklenmiş bir tedavi daha kalıcı olacaktır diye düşünüyorum.
Tekrar tekrar aynı döngüleri yaşamamak için bu seçeneği de değerlendirmek gerekebilir.
Tedavi sonunda birlikte olmaktan çok hoşlandığınız biri çıkabilir karşınıza.
Eğer yine de sonlandırmak isterseniz elbette ki sizin kararınız.
 
2 hafta çok çok erken bir zaman, normal hastalıklarda bile ilaçlar 1 aya etki gösteriyor da tekrar kontrole 1 ay sonra çağırıyorlar, eşin hep mi böyleydi yoksa bir süredir mi böyle ? Biraz daha zaman ver çabası var mı ona bak,şimdi bosanirsan pişman olabilirsin
 
ben sizin evlenmeden önceki konularinizda hatirliyorum. Esiniz o zamanlarda böyleydi ve baska sorunlarda vardi. Ben mesela depresif bir insanla yapamam cünkü benide asagiya ceker. Su sartlarda evlenmeniz yanlis olmustu ama degisir, duzelir umudunuz vardi. Ben acikcasi esinizin degisecegine, duzelecegine bu sebebten inanmiyorum.
 
Evet genelde depresifti zaten ama çok neşeli ve iyi zamanları da oluyordu. Bu konuda artık acaba bipolar mı diye düşündürüyor beni. Çok korkuyorum böyle olmasından da çünkü o zaman iyice vicdan yaparım sanırım. Kafam aşırı karışık
 
Herkese merhaba.
Önceki konularımı okuyanlar bilir. Eşim şuanda depresyonda. İlaç kullanıyor iki hafta oldu fakat henüz bir iyileşme yok. Hep yalnız kalmak istiyor, herkese her şeye karşı soğumuş durumda. Bana yaklaşmıyor ve soğuk. Ailesine karşı da öyle. Sinirli ve öfkeli halleri geçti ama bu sefer de modu hep çok düşük. Böyle kalırsam sana da faydam yok ayrılırız o zaman diyor.
Asıl mesele ise onun böyle olması değil. Ben kendi içimde evlendiğinizden beri evliliğimizi sorguluyordum zaten. Zaman zaman olan ilgisiz tavırları, dönem dönem içine kapanmaları, fazla uyuması, ortak bir şey yapamıyor oluşumuz.. ( birlikte yemek yapmak, temizlik yapmak vs gibi.) aslında evlilikten beklentim bu değilmiş diye düşünüyordum. Şimdi kendisi de böyle olunca acaba gerçekten ayrılmalı mıyız artık diye düşünüyorum. İyileşirse de ya yine böyle olursa ? Ben anne olmak istiyorum ama nasıl güveneceğim tekrar böyle olmayacağına ? Yaşım 30 oldu. Böyle bırakmak da vicdanıma tabi ki sığmıyor. Ne yapacağım nasıl çıkacağım bu işin içinden bir aydır bu durumdayım ve hergün ağlıyorum resmen. Bana yardım edecek biriler var mı?
Depresyon denen şey maalesef "ilaçlarını al hadi 3 ayda tamamsın" gibi bir şey değil. Keşke olsa...
Kişiden kişiye değişiyor, kimisi senelerce atlatamıyor. Ki zaten evliliğinizin başından beri sorunlarınız varmış, belki daha önceleri başlamış bir depresyon bu.

Bebek için 35'e kadar endişe etmeyin, ama bu evlilikle ilgili bence çok umut beslemeyin. Çıkış yollarınızı arayın, kendinize odaklanın. Belki ayrılacak ve çok mutlu bir ilişkiye başlayacaksınız? Bu ihtimaller de var.
Kalırsanız, bu sizin yaptığınız çok büyük bir fedakarlık olur.
Kişisel olarak ben olsam kalbimdeki sevgiye bakardım. Onun için bu fedakarlığı yapacak sevgim var mı? Vefa borcum var mı?
 
Tam tanısını da bilmiyoruz aslında. Öfke ve sinirle gittik ve antidepresan verdi ama ilacı kullanmaya başlayınca depresif bir moda girdi.
 
Herkese merhaba.
Önceki konularımı okuyanlar bilir. Eşim şuanda depresyonda. İlaç kullanıyor iki hafta oldu fakat henüz bir iyileşme yok. Hep yalnız kalmak istiyor, herkese her şeye karşı soğumuş durumda. Bana yaklaşmıyor ve soğuk. Ailesine karşı da öyle. Sinirli ve öfkeli halleri geçti ama bu sefer de modu hep çok düşük. Böyle kalırsam sana da faydam yok ayrılırız o zaman diyor.
Asıl mesele ise onun böyle olması değil. Ben kendi içimde evlendiğinizden beri evliliğimizi sorguluyordum zaten. Zaman zaman olan ilgisiz tavırları, dönem dönem içine kapanmaları, fazla uyuması, ortak bir şey yapamıyor oluşumuz.. ( birlikte yemek yapmak, temizlik yapmak vs gibi.) aslında evlilikten beklentim bu değilmiş diye düşünüyordum. Şimdi kendisi de böyle olunca acaba gerçekten ayrılmalı mıyız artık diye düşünüyorum. İyileşirse de ya yine böyle olursa ? Ben anne olmak istiyorum ama nasıl güveneceğim tekrar böyle olmayacağına ? Yaşım 30 oldu. Böyle bırakmak da vicdanıma tabi ki sığmıyor. Ne yapacağım nasıl çıkacağım bu işin içinden bir aydır bu durumdayım ve hergün ağlıyorum resmen. Bana yardım edecek biriler var mı?
Bu yazdıklariniz az şeyler gibi görünüyor ama içten içe insanı bitiren şeyler. Sizin de hayat enerjiniz , neşeniz kalmaz. Mesela bir haftasonu bir yere kaçmak sizi heyecanlandiran birseyken, karşıdakinin aynı heyecanı paylaşmayi bırak bir de sürekli evde yatmak istemesi, ruhsuzlugu, yavaş yavaş sizi de mutsuz, mızmız birine dönüştürür
 
Ben şeye takildim.Bu durumdan öncede çok mutlu degilmissiniz ki.
Hani bir anda bir hastaliga yakalanmamis.
Ya da çok mutlu evliliğiniz yokmuş.
O yüzden vicdanlik durum gibi gelmedi bana.
 
Eşiniz hep depresyonda mı.? Yani önceden de varmaydı depresyon halleri. Hep varsa yada sık bir şekilde ara ara depresyona giriyorsa acaba başka psikolojik rahatsızlığı olabilir mi.?
 
Eşiniz hep depresyonda mı.? Yani önceden de varmaydı depresyon halleri. Hep varsa yada sık bir şekilde ara ara depresyona giriyorsa acaba başka psikolojik rahatsızlığı olabilir mi.?
Bu ara bende bunu düşünüyorum acaba hep depresyondaydı da biz mi farketmedik ya da dengesiz durumları vardı acaba bipolar mı diye
 
Back
X