Benim dört senelik bir ilişkim vardı. Dört sene içinde hep ayrılır, barışırdık ama ben ne olursa olsun onu hep affederdim, çünkü onu çok seviyordum. İlk aşkımdı bana gelen bir mucize olduğuna inanırdım, hep ama bitti hep ağladım onu bekledim. O gelmeyince ben gittim arkasından okuduğu şehri yazdım gittim yanına ama benim eski sevdiğim insan gitmiş yerine bambaşka bir insan gelmiş hayatına başkasını almış aynı şehirde iki yabancı olduk çok acı çektim çektiğim acıyı bile sebebi o diye sevdim sevgisi öyle bir içime işlemiş ki ne yaparsa yapsın unutamadım ben hep onu bekledim bana gelmesini sonra karşıma biri çıktı bana çok değer veren seven sevilmenin ne olduğunu öğreten bana gerçekten bunu hissettiren kişi çok çabaladı oda benim yüzümden acı çekti sonra kabul ettim hayat böyle geçmez diye severim belki unuturum eskiyi sanmıştım ama eskiyi unuttum onun verdiği zararlar benim aklımı başıma getirdi tek sorun şu anki konuştuğum çocuğu bazen seviyorum bazen sevemiyorum kalbim atmıyor ona karşı heyecanlan mı yorum neden böyle oluyor anlayamıyorum bunu içime atmak dahada yakıyor beni bende paylaşmak istedim ne yapmalıyım beni seven çocuk çok ciddi evlenmek istiyor benimle ben hissedemiyorum oda biliyor bunu bile bile beni seviyor oda acı çekiyor bende çok çaresizim sevemiyorum yeterince hissedemiyorum kalbim atmıyor herkes vakit geçir diyor onunla zamanla hissedersin diyor çok yoruldum ben kalbim artık dayanmıyor...