Neden yaşiyorsunuz?

her gün la la la la diyerek çiçeği koklayıp, şükredip.. koşup ağaca sarılıp gülümseyip! oradan derin bir nefes alıp aman hayat ne güzellll demenin yolu yok..
ara ara hayattan bıkmak, zorlanmak, anlamsız bulmak çoğu şeyi bence normal.. hatta daha sağlıklı..
o zaman yeni güne sevinmeyi, şükretmeyi, anlamayı başarabiliriz..
en iyi ihtimalle dişlerim dökülmeden, kızımı halam sanmadan, altıma bolca kaçırmadan bi 40 senem vardır..
tadını çıkarmayı planlıyorum.. allah kızıma sağlık afiyet verdikten sonra aksi için sebebim yok..
ben kızımı doğurduğumda dünya nüfusu 6 milyar civarında idi o andan beri gerçek nüfus artık "1"..
gerisi kuru kalabalık:)
not: beni hayattan soğutan tek bir unsur vardı hayatımda.. onun da icabına baktım.. herkesin derdi hayatı farklıdır ama sağlık varsa çözülmez bişey yok derler ya klişe gelmesin.. öyle.. ama gerçekten o güç ve istek varsa..
 
hem dunyalik icin çalış hem ahiretin için . ölüm son değil başlangıçtır Allaha kavuşmaktır . Allaha yakışır bir kul olmaya çalışmak lazım
 
seninki travma.sonucu stres bozuklugu olmus. bnmki de aile sorunlari sevgiliden ayrilmayla basladi.. aslinda hep depresifim ama yukseldi aklimi yitirecegimi dusunuyordum bir ay once baya kotu oldum simdi daha iyiyim.
 

sorun o guc ve istek zaten... allah saglik versin cidden. Once akil sagligi sonra fiziki Allah kimseyi zorda birakmasin.
 
Hayat guzel, kuslar cicekler falan

seviyorum ben yasamayi ya, ahiret inancim da yok, belki bu seyi yazip gonderemeden olecegim ve benim icin her sey bitecek, o yuzden yasadigim her anin tadini cikarmaya calisiyorum. Bidaha mi gelicez dunyaya cok dusunme yasa gitsin
 
İyi bir kul olabildiğimizi kanıtlamak için elbette. Evet her şeyi 4x4 yapamıyorum bunuda kabul ediyorum
Her insanın böyle dönemleri oluyor inşallah atlatırız bu günleride
Dünyaya gelmek bizim seçimimiz değil elbette ama nasıl gideceğimiz bizim elimizde...
 
sorun o guc ve istek zaten... allah saglik versin cidden. Once akil sagligi sonra fiziki Allah kimseyi zorda birakmasin.

o güç öyle her lazım olunca bulunmayabilir.. herşeyin zamanı var.. ben 30umdan sonra keşfettim örneğin.. kendinize zaman tanıyın.. çok sorgulamayın.. bir gün gelecek hiçbişey eskisi kadar zor gelmeyecek..
 
Ben dini yönden değerlendirmeyeceğim, sınav kısmına herkes değinmiş zaten.
Nasılsa biteceğini bildiğimiz için daha çok tadını çıkarmaya çalışmamız gerekmez mi?
Ölene kadar bu dünyadan ne koparsam kardır diye düşünüyorum, denemek istediğim şeyleri deniyorum. Tadını beğenmeyecek olsam da merak ettiğim yemekleri yiyorum mesela sırf denemeden ölmemiş olmak için. Görmek istediğim yerlere elimden geldiğince gitmeye çalışıyorum. Denemek istediğim aktiviteleri deniyorum, örnekler çoğaltılabilir. Şanslıyım ki ben bunları yapabilecek bir hayata doğdum. Kendimce anlam katmaya çalışıyorum hayatıma.
 
Ölmek için yaşıyoz işte, daha nolsun?
Ölmek kadar atraksiyonlu bi olay var mı şu dünyada? Yok.
En çok kafa yorulan eylem o dünyada. Ona odaklıyız ister istemez hepimiz.
 
Hayatına yeni hedefler koy kariyer ya da yuva kurmak gibi. Hayat zor şüphesiz ama hayatı anlamlı kılan da zorluklardır. Yemeklerin bile acısı tatlısı vardır ama hepsinin tadı başkadır . Hayat dediğin de bir nevi yemektir hatalarından ders çıkardığında hayattan zevk alırsın hayat o zaman acılı bir kebaba benzer :) ahhh ahhh olsa da yesek gari al eline kalemi doğrularını yanlışlarını bir kenara yaz ve yanlışlarını doğru istikamete çekmek de ilk hedefin olsun. HAYATTA BOL ŞANS DİLERİM :)
 
Eskiden olurdu ben de, hele lise zamanları bir süre şaşkın gibiydim, canım yansa insanlar neden böyle diye ağlardım, sürekli hayal kırıklığı yaşıyordum, neredeyim ben falan derdim.
Sonuç; mecburiyetten kabulleniyorsun, çaresi yok, yapmamız gereken yaşamak. Direnmek boşa geçen bir zaman gibi. Tabi dönem dönem ayrı zorluklar yoklayabiliyor, bu kadar olmasa da benzer bir düşünce olabiliyor.
 
Nasıl olsa bir gün öleceğiz diye kendimizi 9. kattan mı atalım ?
Ölümü hatırlamalı insan zaman zaman. Ama fazlasıyla gece gündüz bunu kafayı takarsanız psikolojik olarak etkiler.
 
Hepimiz zaman zaman zor zamanlar geciriyoruz hayattan zevk almadigim zamanlarda oluyor bir suru yollardan gectim.
Ozlemini cektigim ne zamn kavusacagim belli olmayan hatta kavusacakmiyim bilmedigim 2 evladim var.

Senin kadar dibe hic vurmadm sukurler olsun. Cok dusnme neden nicin yasadigimizi o kadar derine inmeye ne gerek var. Bu hale nasil geldin bizimle payls istersen neden kustun hayata bu kadar?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…