Nefes Alamıyorum

Son bir yorum yapmak isterim,
cocugum yok belki hadim de degil bir seyler soylemek fakat hepimiz bir yerlerden anliyoruz durumu, olumlu olumsuz size yazdik dusuncelerimizi ve bence siz, sahane cocugunuzla ustesinden geleceksiniz esinize dayattin lutfen, israrci olun.

Maalesef dunya erkek dunyasi ve kadinlar olarak her tarafin zor yonunde durmayi basariyoruz her defasinda !
Siz karninizda tasidiniz, dogurdunuz ve bunca zamandir da bakiyorsunuz bence esinizden bir kadin mukemmeliyetinden is yapmasinl, cocuk bakmasini beklemeden, onun yapabildigi kadariyla sizde yetinmeye calisin..
Gozunuzu kapatin bazi seylere ve gerkirse onun yaptiklarini da takdir edin ki devami gelsin.
Cunku sizin destege ihtiyaciniz bu surecte tek degil, ilkokul ve ergenlikte olacak..
 
Yaa ne güzel demişsiniz. Bu akşam eşimle konuştum ve sanırım son zamanlarda ne kadar dolduğumu anladı. Sen keyfine bak dedi, banyosunu yaptırdı, uyutuyor. Ben senin kadar sabırlı olamıyorum ben de işte çok yoruluyorum dedi ama dikkat edicem daha fazla dedi.
Tuvalet eğitiminden sonra dip köşe temizlik yapmam lazımdı annemle babamı aradım. Baktılar sağolsunlar, parka götürmüş babam. Tüm evi temizledim sonra eşim geldi kızdım dedim ki şu an bana yemek soracaksın ama yemek yok. Dışarıdan söyle diyeceksin ama inan onu söylemeye bile halim yok, bi değişiklik yapalım bu sefer her şeyi sen hallet dedim. Sonra ciddi ciddi konuştum ve şimdilik dikkatli davranıyor.
 
Malesef düşünen kimse olmuyor çok değil biraz nefes almak istiyor insan bende 15aydir büyütüyorum ve hem psikolojimi sağlam tutmak onu mutlu yetiştirmek aslında takinilmis maske mutlu maskesi de yoruyor insanı Allah yardımcımız olsun
 
Yapın ya valla yapın dışarı çıktım akşam yemekten sonra işim vardı, kocam masayı toplamış mutfağa götürmüş, çocuğa kitap okuyordu geldiğimde. Her şeyi üstüne almanın kimseye bi faydası olmuyor.
 
Anneniz çocuğunuza bakmak zorunda değil ki. Anne ve baba olarak bu sorumluluğu alamayacaksanız planlarınızı en baştan buna göre yapmalıydınız.
 
Anneanne babaanne toruna bakmak zorunda değil diyenleri hiç anlamıyorum, bir desteğe ihtiyacımız olduğunda annemizden beklemeyeceğiz de kimden bekleyeceğiz, aynı şekilde onların da desteğe ihtiyaçları olduğunda biz yardımcı olacağız, aile böyle birsey yani, kendileri kayinvalidelerine buyutmusler bize gelince yaşliyiz yorgunuz ohh ne güzel dünya, öyle torunum var diyip misafir gibi gelip sevip gitmekle olmuyor, bir kere anne olduysan hayatının sonuna kadar annesin.
 
Benim çocuğuma hiç annem bakmadı bir yasa kadar bakıcı sonrasında kreşe gitti. Ama o kadar çok isterdim ki annem yakınımda olsun bana destek olsun. Annemler de hep kendilerini kötü hissettiler bize destek olamadıkları için. Aile olma algisi herkeste farkli şekilde gelişiyor maalesef.
 
Oyun ablası tut bakıcı tut vallahi benim de oğlum 2 yaş krizinde ve boşandım düşünebiliyor musunuz travmalarımı boşanma depresyonu üstüne çocuğun krizi eklendi zar zor kazanıyorum ama o kreşe o parayı veriyorum umurumda değil akıl sağlığım gidecek yoksa kredi.çek borc al cocugunu kreşe ver kendıme alma harcama kreşe ver yoksa anne olarak inanılmaz yıpranıyoruz
 
Eşin çatır çatır kariyer yaparken seni işlerle çocukla baş başa bırakmış. Allah çok mutlu etsin ailenizi inş ama yarın öbürgün bir başına kalsan eşin hayatına bakacak sen kalakalacaksın maalesef. Demem o ki maaşının hepsi de gitse işe başla. Bakıcı bul Ya da 13 bin de olsa ver kreşe. 2-3 sene çocuğa çalışırsın sonradan devlet anaokuluna başlar olur biter.
 
Bu kez durumu yorumlamaya değil de sarılmaya geldim. Kızım 3.5 yaşında, doğum yaptıktan 3 ay sonra pandemi geldi. Evimde küçük bir balkon bile yoktu, hep 4 duvar. Hayatı boyunca kendi parasını kazanmış bir kadındım, ara vermek zorunda kaldığım için artık bu da yoktu.
Yemin ederim bir kez bile arkadaşımla çıkıp bir kahve içememiştim ki benim eşim tam destek olduğu halde.
Bir gün aynanın karşısında öyle kendime bakarken oturup çocuk gibi ağlamıştım. Ben bu duyguyu o kadar iyi bilirim ki..
Annem şey demişti bir keresinde ancak hastanelere falan düşersen çocuğuna bakarız.. ki yemin ederim kızımı bir gün bile birine bırakmadım, teklif bile etmedim. Sadece dertleşirken kendimle 1 saat bile olsa yalnız kalmayı çok özledim dedim diye böyle söylemişti.
Size kocaman sarılıyorum, hepsi geçecek
 
Ay evet bunu enteresan bi şekilde anlamıyorlar, tabi ki zorunluluk değil bu. Ama yarın bi gün ailem hastalansa koştura koştura ben gideceğim, ya da bir ihtiyaçları olsa koşa koşa yine ben gideceğim. Benim de ihtiyacım olduğunda yanımda olmalarını istemem bana mantıklı geliyor. Ben tutup da alın çocuğu gezdirin demem mesela yapabileceklerini biliyorum zaten fazlasını beklemem. Ama kızlarına bi alan açmak neden yük gibi bahsediyor insanlar.
 
Gerçekten bence bunu yaşamayan anlamıyor zaten. O kadar çok göstermeden ağlamaya çalıştığım oldu ki. Bi gün anneme dedim ki bi gün öncesinde artık gerçekten gücüm yok, yarın bırakabilir miyim, tamam dedi sonra sabahın 5inde uyucam diye mesaj attı, ertesi gün saat 3te getir istersen dedi ve çalışmıyorsun da bak işte dedi. O an telefonu kapattım, ilk defa oğlumun yanında hıçkıra hıçkıra ağladım. O zaman oğlum bana dedi ki ben yanındayım anne. Kimseye bırakmadan kendim büyüttüm oğlumu. Hep yanındaydım, o gün ona nasıl davrandığımı gösterdi bana. Ona hep yanındayım diyordum çünkü. Sonra o uyuyunca yine ağladım.
 
Halinize üzüldüm ama yine de belli bir yaşa gelmiş ebeveynlerin de artık kendi hayatlarını huzurlu yaşamaları taraftarıyım. Evet temizlik günü olur ani sıkışıklık vs olur destek olurlar tabi ki, ama her fırsatta da çocuğunu annesine kayınvalidesine bırakanlar da çok. Bana çok ayıp geliyor bunlar. Bu insanlar zaten yıllarca kendi çocuklarına bakıp çalışmışlar emek vermişler artık bi yaştan sonra da bebek bakmamalılar, herkes kendi evladının sorumluluğunu kendisi almalı fiye düşünüyorum. Hadi çalışan kadınlar var onları bir nebze anlıyorum hem çalış hem eve destek ol hem çocuk… Ama yine de bu anneannelere ve babaannelere biçilen yedek ebeveyn rolü bana acımasızca geliyor. Biraz huzurlu bir ömür herkesin hakkı
 
İki evladım var benim de oğlum dehb li durtuselligi yüksek kısacası çok zorlu bir çocuk şu an 7 yaşında ama benim saçlarım ağardı kızım 11 yaşında o da ergenliğe ufaktan giriş yaptı her neyse sizi çok iyi anlıyorum
Geçen hafta sonu oğlumda artukulasyon bozukluğu için dil terapisine goturuyorum orda anneler konuşuyor anlatiyor işte kızım ananesine gidicek işte babanesi yaz tatili olduğu için arada geliyor şöyle böyle orda kendimi tuttum ama eve gelince o kadar ağladım ki kendimi duşa attım hıçkıra hıçkıra ağladım neden dedim ya neden benim annem Bir kere demedi ki yavrum çok bunaldın gel çünkü kocası aman kocasından korktuğu için bu arada üvey falan değil ha öz babam utanıyorum baba dahi yazmam da neyse o kimsesizlik bazen çok dokunuyor işte insana
İşin özü evet ben de diyorum kimse bakmak zorunda değil sadece bazen ya çok nadir de olsa bir ihtiyaç halinde bir iki saat bakılsa ilgilenilse keşke ama olmayınca olmuyor inanın ben beklemeyi bıraktım
 
Ben hislerini çok iyi anlıyorum, benim de babamda var o durum rahatına çok düşkün bozulmasını hiç istemez, insan kırılıyor yani, koca 24 saat bakın demiyoruz zaten kafa dinleyecek vakitleri var, alıp birkaç saat Torun sevmek de yük gelmesin yani insanlara, insan istiyor ki seve seve yapsınlar.
 
Ya kıyamam size dezaten kimse sizin kadar yükü omuzlayamaz. Kimse annenin gösterdiği sabrı gösteremiyor o yüzden kimseye uzun uzun bırakamam zaten. İnsana gerçekten nasılsın diye sorulması o kadar iyi geliyor ki bekliyor.
 
Siz sürekli değil arada bir nefes almak için destek arıyorsunuz ve bu çok normal. Kimse kimseye yardım etmek zorunda değil ama aile olmak böyle bir şeydir. Çok bunalıp yardım isteyen kardeş olur , abi olur , anne olur , çocuk olur yardım edilir. Suistimal ediliyorsa başka ama sizin durumunuz da başka. Çok hasta olup yerinizden kalkamayıp annenizden yardım isteseydiniz ben seni büyüttüm yeter artık kendine bak mı diyecekti? Şimdi de ruhen hasta olmuşsunuz işte. Eşiniz zaten sorumluluk almalı ama karı - koca aktivitelere de hakkınız var tabii ki. İnsan hiç bir şey olmasa da arkasında bir güvence ya da sen çok yoruldun biraz dinlen diyen birini ister. Siz bir de kardeşinize falan da bakmışsınız. Bence haklısınız konu sahibi , kreşe vermeniz en iyi yol gibi duruyor. Hem başka arkadaşları olur , sosyalleşir çocuk. Artık mahalle arkadaşı kültürü yok çocuklar arkadaşsız kalıyor , kreşte daha çok eğleniyorlar. İşe dönmeniz için de hayatta sadece kendiniz için uğraşınız olması açısından önemli bence. Kreş parasının üstüne çok para kalmasa bile işe girip kreşe vermek herkes için en iyi yol gibi duruyor.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

  • Kilitli
Kocamın eski eşi…
3 4 5
Yorumlar
97
Görüntüleme
3K
unutmabenicicegi
P
Dertleşeceğim kimsem yok…
2 3 4
Yorumlar
61
Görüntüleme
2K
Amourette
A
K
Akraba Misafir
5 6 7
Yorumlar
136
Görüntüleme
7K
Peeves
K
Eşimin tahammülsüzlüğü
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
1K
mhdvran
M
S
Annem ve aşırı tepkileri
Yorumlar
19
Görüntüleme
1K
senaasm
S
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…