inan okurken çok üzüldüm kendimi seni yerine koydum
Merhaba arkadaşlar,
Öncelikle bu sitede emeği geçen herkese teşekkür ederim. En azından insan içini dökecek bir yer arıyor ve burası bu bakımdan muazzam bir yer.
2009 da başlayan bir ilişkim 2012 de nişanlanarak sonuçlandı. Ama nişanlanana kadarki süreçte yani biz sevgiliyken bile ailesi hiç beni istemedi, evlatlarını red ettiler, oğlu için harcadıkları eğitim parasını ve hatta babası soyadını bile geri istedi. Buna neden olan ise erkek arkadaşımın aramızdaki her sorunu annesiyle paylaşmasıydı. İlk zamanlar ailesini üzmemek için ayrıldık dedi ve annesi cep telefonunu zorla değiştirdi,bana gizlice haber veriyordu bu yeni telefonum diye, ailesi ayrılmadığımızı görünce tekrar reddediyorlardı. Ama o zaman erkek arkadaşım olarak yanımda yer aldı ve ailesine karşı çıkarak elimden bırakmadı. Daha sonra ailesi farklı bir şehire taşındı ve biz huzurlu şekilde devam ettik. Ailesinin tek çocuğu ve annesi çok korumacı bir tip (benden neden korumaya çalıştı anlamadım). Aileside eninde sonunda ikna oldu ve 1 yıl sonra nişanlandık. Çok mutluyduk, ta ki ailesi tekrar nişanlımla aynı şehirde olana kadar.
Elbette her ilişkide tartışma olabiliyor ve sonunda karşılıklı anlayışla çözüme kavuşuyor. Annesi bunun böyle olmadığına inandırmış nişanlımı. Doğum günümü birlikte mutlu mesut kutladıktan sonra nişanlım annesinin yanına gitmiş ve annesi kendini yerlere atarak "istemem o kızı, ayrıl" diye ağlamış nişanlıma. Nişanlım beni aradı evden çıkarak ve "Çok kötü durum annem ağlıyor ayrıl diyor, seninle tartıştığımızı duymuş, o kız seni üzüyor, sonra enayisin sen barışıyorsun sen diyor, eski duruma geri döndük, ne yapalım?" diye benimle konuştu. Ben inanamadım, hala da inanamıyorum inanın
Bu konuşmadan sonra bana mesajla bitti dedi ve ben daha ne oluyor demeden babamı aradı ve anlaşarak ayrıldık dedi. Ailemde bende şoktayız, Adam sandığım, sevgisinin arkasında durur sandığım kişi 3 yılını verdiği nişanlısından tek bir mesajla ayrıldı. Gel görüşelim ortak bir yol buluruz dediğimde, yalvardığımda, ağladığımda ise; görüşünce sen beni kandırıyorsun, merhametimi enayiliğe vuruyorsun dedi (Annesinin lafı). Daha sonra annesinden gizli gizli bana mesajlar attı, "seni çok seviyorum, çok aşığım, imkansız artık birlikte olmamız, mesaj attığımı kimseye söyleme" dedi. 2 gün önce yine telefonunu değiştirmiş. ulaşılamıyor. Annesi babamı aradı ve "anlaşarak ayrıldılar, bir araya gelmeyelim birdaha, altınlarımızı adres vereyim oraya kargolayın" dedi.
Ne yaptım da ben bu hale geldi, neden ailesi beni istemedi, sevenleri ayırmak günah değilmi? Psikolojim bozuldu, 20 yıl yaşlandım, yemek yiyemiyorum, kimseyle konuşamıyorum, ailem yanımda destekler ama nefes alamıyorum, inanamıyorum. Beni yarı yolda bıraktığına inanamıyorum. Hayata devam edebilmek için hiç umudum yok, psikolojik destekle ayakta duruyorum.
En yakın arkadaşını arayıp anlattım durumu, çok şaşırdı. O da çok kötü dedi, Onada anlaşamadık ayrıldık demiş, ben olayın iç yüzünü anlatınca inanamadı. Anlatmamış arkadaşına gerçeği. Belki de erkekliğine yediremedi bilmiyorum.
Arkadaşına göre beni ararmış, dönermiş, dayanamazmış acıya. Seviyomuş beni hala, seven insan bırakır mı? Beni öldürse ailem onu bırakmazdım, o neden bıraktı? Ona telefonunu değiştirdiği için maille ulaşmayı düşünüyorum, sizce beni yarı yolda bırakmasına rağmen ulaşayım mı?
inan okurken çok üzüldüm kendimi seni yerine koydumbizimde çok oldu bu sorunlarımız şükür atlatıık. ama nişanlının bu şekldeki tavrı zaten baslı basına yanlış ve kişiliği daha oturmamış. evet anlarım annesidir canıdır. kıyamaz dayanamaz Ama biryere kadar. aklı yokmu bunun annesinin lafına göre şekil alıyor . canım bence kurtulduna dua et. evlenince boşanmaktansa şimdi böyle olması daha iyi. ve sakın olaki mail atma sakın... kendini düşünmüyorsan aileni düşün. senide ailenide çok zor durumda bıakmışlar. eşe dosta karşı. . gerçi bunları yazmak çok kolay sen geçen yıllarını bilirsin. çektiğin acıları bilirsin ama bu benm fikrim sadece kendin iyice düşün nasıl mutlu olcaksan öle olsun
Valla size verilen öğütleri dinleyecek durumda değilsiniz. Hala geri dönsün diye bekliyorsunuz. Sizden özür dilese affedersiniz. Sizin durumunuz resmen saplantı. Aşık falan değil, düpedüz ona bağımlı yaşayan bir insansınız. Aşk bu değil. Aşk, karşılıklı sevgi ve fedakarlıkla olur. Burda insanlar 17-18 sayfayı boşuna yazmışlar. Çünkü aynı hatayı yapmaya şartlanmış durumdasınız. Kurtulduğunuza şükretmek yerine numaramı değiştirmedim, mail attı falan diyorsunuz. Mail adresini bile ailesinin kontrol ettiği birinin özel hayatı yoktur. Ailesi ne derse onu yapar, her yaptığı işten annesini haberdar eder. İyi bari, evlenince sizin yatak odanıza gizli kamera da koyup seyretsin oldu olacak. Kendinize acı çektirmekten zevk aldığınız sürece mutlu olamazsınız. Önünüze bakın ve size ulaşmasını engelleyin. Yalvarsa da yüzüne bakmayın. Bu kadar basit !
Benzer şeyler yaşamışız. 7 yılımı verdiğim adamla nikahtan döndüm bende ailesi yüzünden. Ve hep bana şöyle derdi, " Seni bi başkasıyla asla düşünemiyorum, aklım almıyo." Şimdi o evli, bense hala onun yerine birini sevemedim.
Canım için yana yana unutacaksın .
Başka bi çaren yok .
Bu herifden bi cacık olmaz.
30 yaşında tabir-i caizse kazık kadar adam bu .
O yaşta kendi kararlarını danışmaması bile lazım, o olgunluğa erişmiş olması lazım.
Ayriyeten mail atmalar seviyorum lar sonra görüşmeyelim ler.
Bu ne yahu ben olucak direk ararım o cadaloz anasını.
"Al oğlunu çıkardığın yere geri sok , ne seni ne onu bir daha görmek istemiyorum şeytan görsün yüzünüzü" der
Kaparım.
Altınlarıda yollama , git kurban kes.
Fakir fukara doyar en azından. Her halikarda size hak olan altınları istemek de ne demek miş ?
Sosyal paylaşım sitelerinde ilan et kurtuldum diye. . .
Çocuk oyuncağı yapmış senin duygularını güzel kardeşim.
Gözünü aç.
Arkadaşım;
Bana verilen tavsiyeler önemli. Dinleyip dinlemediğimi henüz anlayamıyorum. Aramıyorum zaten, bir şey yapmıyorum. Çok yeni daha, şokunu atlatamadım. Sağlıklı düşünemiyorum.
Saplantı demişssiniz, saplantı değil, ben saplantılı bir insan değilim zaten, Ona bağımlı da yaşamıyorum, onunla o kadar çok yaşanmışlıklarımız var ki, nelei atlattık, ne güçlüklere göğüs gerdik. Aşk'la ayakta durduk, sevgiyle durduk. Ben öyle durdum en azından kendi duygularım hakkında eminim.
İnsan mutlu olmak istemez mi? ben neden kendime bu kadar eziyet çektireyim ki.. İnan basit dediğin kadar basit olsaydı, yoluma devam edebilirdim. Keşke umursamaz bir insan olsaydım. Keşke...
Evet çok acı çektiğinizi anlayabiliyorum. Ama adamınki karakter meselesi. Herkes aynı şeyi söylemiş zaten. O yokken de yaşıyordunuz, o gitti ve yaşamaya devam ediyorsunuz. Çok acıyacak canınız, ama geçecek mutlaka. Her yaptığına annesini dahil eden biri mutlu olamaz, mutlu da edemez. Siz mutluluğu yakalayacaksınız ama o hep annesinin uydusu olarak kalacak. Ucuz atlatmışım deyin, arkadaşlarınızla vakit geçirin. Yumuşak bir battaniyenin altına girip patlamış mısırınızı alın ve komedi filmi izleyin. Kendi kendinizi mutlu edin. Küçük mutluluklar büyük acıları bile unutturur.
Amin canım bir genç kızın günahına girmek,onun hayalleriyle oynamak ne kadar günah,Allah da onlara gün yüzü göstermesinBugün daha güçlü uyandım. Çünkü dün yüz felci geçirdim. Sonra düşündüm, ben bunları hakedicek ne yaptım diye. Yanıt yok, ben elimden gelenin fazlasını yaptım.
Unutucam, onlara inat mutlu olarak yaşıyacağım. Günümü gün edicem, Lanet olsun öyle aşka sevgiye.
O kadar büyük bir kin nefret öfke var ki içimde, Rabbim bana bunu yaşatanların iki dünyada yüzlerini güldürmesin. Benim ahlarımla boğulsunlar.
Canım hala çok yanıyor ama içimdeki yangın hafifledi. Yapacak hiçbirşey olmadığından kaderime razı oldum sanırım. Nasip diyorum, hayırlısı diyorum avutuyorum kalbimi, kendimi. Geleceği düşünmeden günüme odaklanıyorum ve her biten gün yeni bir zafer kazanmış gibi hissedip mutlu olmaya çalışıyorum.
İşin sırrı sanırım bu. Günü yaşıyacaksın ve her gün bitimde hayata karşı zafer kazanacaksın..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?