Eğer yıllardır varsa bu gibi şeyler. Küçüklükten gelen bir travma ola bilir. Gerek okul olsun, gerek ev aile eğer baskıya ve başka bir şeye maruz kaldıysanız bundan gelen travma ola bilir.İyi düşünün. B. muslunun Beynine format at ve diğer kitapları okuduktan sonra anladım ki bende çocukluk travması var. Ben ilkokul 1de wcye gittim birisi vardı o çıkana kadar altımı az ıslatmışım. Herkes görecek rezil olacam diye sınıfa gidince saatlerce oturduğum sıradan kalkmadım çocuk aklı başımı kollarım üzerine koyup ağlıyordum. Öğretmenim sormak yerine neyin var diye kafama bir vurdu eliyle beynimde deprem oldu sanki. Sonra çıkarıp beni tahta önünde tek ayak üste durdurdu 1 saat o sırada sınıf arkadaşlarım da çocuk ya hepsi gülüyor kendimi çok kötü hissediyordum. Hala aklıma gelince gidip o çocukluğumun elinden tutup odadan çıkarmak istiyorum. Benim travmam bundan sonra oluşmuş kendimi ifade edememe, utangaçlık, telefonda müşt hizmetleri, gibi yada iş başvurulaırmda geri dönüş yapıldığında bile konuşamazdım. Ya açmazdım açınca da heyecandan konuşamazdım. Travmalarımla yüzleşdikten sonra ben o durumumu atlattım. Artık çok daha iyiyim. Ve kendimi burada yorum yazdığım gibi hayatta da gayet düzgün ifade ediyorum. Gereksiz gerilme ve utangaçlık da yok şükür.