- Konu Sahibi Goodbyemylover
-
- #1
Başlığı görüp "yine bir liseli" dediğinizi duyar gibiyim bazılarının fakat bu liseli sevgisi değil. Bayanlar ben 21 yaşıma gireceğim ve öğretmenimi bir türlü aklımdan çıkaramıyorum. Biraz daha ayrıntıya girmek istiyorum. Haftada iki kez olan bir bilgisayar kursuna gidiyoruz. Gidiyoruz derken ben ve sınıftan iki bayan arkadaşım. Diğerleri evli ve çocuklu büyük kadınlar ve üniye yeni başlamış iki kişi olmak üzere herkes bayan ve çok kişi yok 10 kişi falanız. İlk başta hoca diye çok üstüne düşmüyordum açıkçası sevgilisi yada eşi vardır diye düşünüyordum. Sonra bir gün kadınlardan biri sordu ve olmadığını öğrendim. Dedim nasıl olmaz içimden gayet hoş biri. Esprili ve samimi biri. Aramızda belki 10 yas vardır en fazla fakat bu mühim değil. Kendime diyorum imkansız değil yani aşk olduktan sonra her yaşta olur. Fakat onun bana adım atmasını beklemek yanlış olur mu? O sonuçta atamaz, etik değil fakat ben nasıl bir sinyal verebilirim ki cevap verebilsin ya da ilgisini çekebilirim bilemiyorum? benim tahmin ettiğim kadarıyla romantik birisi ve aslında hep kötü insanlar denk geldiği için mutsuz gibi ama belli etmiyor. ara sıra bekarlığıyla ilgili konular açılıyor o kadar. ve konu açılınca çok da rahatsızlık duymuyor. bize karşı çok samimi. adlarımızı ilk günden öğrendi. birimiz gelmeyince arayıp soruyor. espri yapıyor, öyle ciddi ve soğuk değil. fakat laubali de değil. fakat ben o kadar utangacım ki adım atamıyorum. tanışmak istiyorum. geçen word de yazı çalışması yapıyorduk. yine ilk önce ben bitirip kafamı masaya kapadım. bir ses duydum ne o başın mı ağrıdı diye. yok hocam dedim bitirdim yazımı. maşallah 1 sayfa şeyi ne çabuk bitirdin, yuh yani diyerek güldü = D. ben de dedim zaten amaç kendimizi zorlayıp daha da hızlanmak değil mi? haklısın iyi yapıyorsun dedi . ki bunu iltifat olarak aldım. sonra arkadaşım bir şey sordu bana, onu cevaplıyordum yine arkamızda sessizce ben ne göstericem diye bekliyormuş. gösterdikten sonra gördüm aa hocam falan dedim. bir sorununuz varsa ben ne güne duruyorum beni çağırsanıza dedi. başka bir şey daha gösterdi bunu bilmiyordum dedim. karışmak gibi oldu işinize ama dedi arada öyle göndermeler yapıyor. sonra ben yazısını bitirmeyen bir bayanın ekranına dalmıştım ki onun da yan gözle bana bakıp gülümsediğini gördüm. ben de ona baktım. daldın gittin? dedi sonra meğer bekarlık konusu açılmış. ben tam cevap veremeden arkadaşım da biliyor hoşlandığımı, benim yerime sordu hocam neden evlenmiyorsunuz diye. o da dedi ki bu işler iki taraflı yani ha deyince olmuyor dedi. ben de işin içine ettim dedim ki hocam bence vardır hani sizle evlenmek isteyen gibisinden dedim. o da dedi açıkçası ben çok kazık yedim dedi. deneyimliyim yani dedi. ben de dedim o zaman kullandırtmayın kendinizi, önce bir tanımaya çalışın. o da dedi ki ama aşk birden olur sevgi zamanla olur dedi. dışarıdan birine salak dersin ama ona aşıkken o sana göre en akıllıdır dedi. ben de kafa salladım haklısınız manasında. yani ben tabi hep kendim merkezli olayları anlattım. ama hoca hepimize karşı böyle sıcak kanlı yani birine farklı mı hissediyor anlayamazsınız. kursun başından beri sağ olsun, çok ilgili birisi. o yüzden biraz rahatsızım yani ne yapabilirim ki arada telefonuna mesaj bile atıyorum. sorunum olduğu zaman soruyorum filan. bazen diyorum o hocan ya, hatta kardeşimin okulunda hoca. tabi ki öğrencisine bir şey hissetse de söylemez. ama ben belli etsem? nasıl yapacağım? açıkça demeli miyim? çünkü ilgilendiği biri yok sanırım ve samimi bir insan. araya duvar örmüyor yani. sanki arayışta ama kötülüklerden ve aşık olduğu kız tarafından kırıldığı için bıkmış gibi sanki. ne kaybederim? reddetse de beni güzel bulmadığı için eder diye düşünüyorum çünkü bir insanın içini tanımadan bilemezsiniz ve kendimden bahsedecek olursam süslü püslü kendini beğenmiş para peşinde koşan bir kız değilim ve tipim de öyle değil. beni görseniz kendi halinde, utangaç, en fazla 17'sinde kız dersiniz bana. eğer karşılıksız sevgi bekliyorsa, tam biçilmiş kaftanım anlayacağınız. tabi bir de reddedilme korkusu da var bende. o zaman asla kursa gidemem ki. sizce ne yapmalıyım? ne çok belli edeyim sevgimi ne de çok sıradan olsun, bir işaret mi versem? nabzını yoklasam? aranızda vardır, çok yaş farkı olup evlenen ya da hocasına, patronuna, ustasına aşık olan? artık tüm hareketlerini kendime yorar oldum, acaba hoşlanıyor mu? diye düşünmeden edemiyorum. arkadaşlarım diyor sen belli ediyorsun mesaj falan atıyorsun diyor ama ben anladığını sanmıyorum. anlasa bile, kendini geri çekmemesi olumlu bir şey değil mi? ben de neredeyse 1 yıldır kimseyi sevmiyordum nereden başıma geldi bu nasıl oldu ben de anlamadım ki imkansızı buldum..
Son düzenleme: