Allah kalbine yüregine ferahlık versinÖzlemek zor,
özlemek acı,
Hele ki kavuşamayacağını bilirken
Özlemek dinmeyen ince bir sızı...
Babamı özlüyorum,
Kaybettiğim bebeklerimi özlüyorum
Mezarlıklar sevdiklerimle doldu taştı...
Unutmuyorum, unutamıyorum
Her duygu tam da ilk yaktığı aynı yerde duruyor hala
Zaman zaman gözlerim doluyor,
boğazım düğümleniyor,
Kalbim kanıyor,
Konuşamıyorum...
Rabbim dayanma gücü versin
Büyük eksiklik sizde haklısınız yaşınızdan dolayı kızmakta babanıza konuşmuyormusunuz şuan babanız la31 yaşındayım bir kere yanımda olmadı olmak istemedi
Amin çoknteşekkür ederimBöyle kötü şeyler düşünmeyin. İyi düşünün iyi olsun. Dua edin Allah başınızdan almasın
Bunun yaşla alakası yok bende 21 yaşındayım (aslında 22 ama bi yaş küçük söylerim hep) bende babamın yanında küçücük bi çocuk gibiydim şakalaşırdık gülerdik bazen kızardı öperdi yanına yatırırdı hergün bana halka tatlı alırdı seviyorum diye ama şimdi babamı kaybedeli daha 7 ay oldu o kadar eksik o kadar çaresizim ki zaman geçtikçe daha da eksik olacagım biliyorum"Bacaksız"ıydım ben babamın 33 yaşımdayım ama öyle severdi beni. 164 gün oldu hem korunmaya muhtaç minicik bir kız çocuğu gibiyim, hem de bıraktığı emanetlerine sahip çıkmaya çalışan erkek evlat gibiyim. Babalar gününde 16 haziranda karardı benim dünyam. Tanımak bilmek yetmez, kaybetmeyen anlamaz o acıyı. Nefesi, varlığı, bakışı bile insana ciddi anlamda güç veriyor. "Babam" varken 'dünyayı alt üst ederim' derken kaybedince zaten o dünyanın altında kalıyor insan.
Tek şansım 26 aylık kızım o olmasaydı ben bu acıyla başedemezdim. Aşırı derecede dolu olduğum bir konu, en hassas noktam, yürek yangınım. Babammmm
Bazen bende ölüm le ilgi içimden geçirdiklerimi dile getiremiyorum siz çok güzel anlatmışsınız ölüm bi yerde yok okuş bi yerde diriliş gibi çok tuhaf insan aglıyo ölüye ama öldügü için degil onu bir daha göremeyecegi için onu özleyecegi için
Su günlerde yaşadığım olay ; tam benim konum olmuş aslında , ben konu açamadım.. hastalığında bile konu açamadım . Olmeyecek gene eskisi gibi olacağız diye hayellere kapıldım. Babam 3 ay önce oldu . Beyin kanaması hiç beklenmeyen bisey hiç bir sorunu yoktu . O kadar pişmanlıklarım var ki anlatamam . Onu o kadar özlüyorum ki her ıkı günde rüyalarıma giriyor bana mesajlar veriyor rüyalarımda ,o şekilde ayakta kalıyorum . Yakınları olmüs arkadaşlarıma rahmet diliyorum mekanları cennet olsun hepsinin .
Benim babamında hiç bişeyi yoktu sabah çok güzel kahvaltı yaptık sofrada güldük eglendik çarşıya gitti telefon geldi bize babamı hastaneye kaldırmışlar beyin kanaması geçirmiş benim babamda ama benim babamın ki beyin sapındaymış bugüne kadar hiç kimse beyim sapı kanamasından kurtulamamış 12 gün mücadele etti 13. Günde vefat etti
Ben de aynen kahvaltı edip çeşmeye gittik . Çok güzel bi kahvaltıydı hepimiz neşeliydik .bilac saat sonra , çok kötü bir bas agrısı ve kusmayla beraber , beyin kanaması 25 gün mücadele etti , 25 . Gün vefat etti
bana göre öyle .. hepimize göre öyledir. Hergun goruyorum babami ruyamda , bana bir keresin de”seni cok seviyorum kizim “dedi Ben de ona “seni cok seviyorum “ dedim . Bir defa da dedi ki “ Ben burda mutluyum siz annen abin ve sen iyi olun”
Reankarnosyona bile inanmak istedim . Bir cok kitap okudum , ama hic bisey icimi rahat ettirmedi Ben babami cok ozledim . Cunku hic bir sey Geri getirmeyecek onu ...
Eksik kalan duygularımı tanımlamışsınız sanki. Annem ve ablam var "babamın" bana emaneti onların yanında güçlüyüm evet! ama hala yalnız kaldığım her an veya minicik bir sitem duyduğum, tavır gördüğüm an ortaya o küçük güçsüz çocuk çıkıyor. Sayfalarca yazabilirim, babama benzemişim babam gibi duygusal ve kırılganım. Belki birazda bu sebepten çok daha ağır oldu benim için.
Kikoo
kusura bakma kendi acım da aklıma gelince yazmamışım. Öncelikle size ve babasını kaybeden herkese Rabbim sabır ve dayanma gücü versin. Mekanları cennet olsun Inşallah. Maalesef ki eksik olacağız, insan hayatında (normal şartlardaki bir ailede) anne babanın yerinin dolmasına imkan yok çünkü. Hele de kız çocukları için (yaş farketmeksizin) babasızlık çok zor.
Şuan varya yüregim agzımda o ladar özledim ki babamı alışamadım ben babamı öpmeden babamında beni öpmeden yatmasına her gece yatakta aglıyorumBugünlerde 3. Ayı olacak babamın vefatı . Çok kötü günler geçirdim . Çok ağladım , kendimi bitirdim resmen çünkü babam benim , o kadar değerliydi ki. Kımsede olmaz bu kadar baba kız iliskisi
Bende babamdan sonra büyüdüm ama büyümek istemiyorum daha çok ihtiuacım var benim babama 22 yaşındayım ve daha yaşamadım
Nereye gittigini bilsede bişey yapamıyor ki insan özlemekten başka
Benim acımı anlayannpaylaşan insanları görmek bu ateşin içinde bike gülümsetiyor çol teşekkür ederim kız çocugu için evet çok çok daha önemli babaEksik kalan duygularımı tanımlamışsınız sanki. Annem ve ablam var "babamın" bana emaneti onların yanında güçlüyüm evet! ama hala yalnız kaldığım her an veya minicik bir sitem duyduğum, tavır gördüğüm an ortaya o küçük güçsüz çocuk çıkıyor. Sayfalarca yazabilirim, babama benzemişim babam gibi duygusal ve kırılganım. Belki birazda bu sebepten çok daha ağır oldu benim için.
Sevgili
Anlatılsa keşke insan belki rahatlar ama yok hemen dügüm dügüm bogazın susturuyor acı seniOfff hemde ne ozlemekk anlatılmaz yasanir
