Ölüm

ben 30 küsürlerde kaybettim annemi.
çok zor atlattım.
evli çocuklu işi gücü olan biriydim.
hayata geri tutunmam zor oldu.
sanırım kişiden kişiye değişebiliyor.
hastalık sürecimiz de bizi çok yıprattığı için belki de.
 

Anlıyorum, mantığa daha yakın olan insanlar için mesele daha karışık, diğerleri ağlıyor ediyo falan ama sen sonra ne olacak bu düzen nasıl işleyecek diyosun, acı da cabası
 

Tabi ki sadece yaş ile orantılı değil bu.
Herkesin acı eşikleri var
Bundan dolayı bazı insanlar kolay atlatırken
Bazıları zor atlatabilir.

Benim söylemek istediğim şey
Evet eksik kalıyorsun, belki kimsesiz de hissedebiliyorsun ama
Öyle yada böyle yaşıyorsun..
 
Hic olmeyecek gibi dunya icin, yarin olecekmis gibi ahiret icin calisin sozu geldi aklima sanki ölüm yok gibi telasimiz dertlerimiz oda olsun buda olsun hevesimiz ama yakinimizdan biri oldugunde ne kadar bos oldugunu anliyorum bilmiyorum inanmayan arkadaslara da cok hayret ediyorum tabiki herkezin inanci kendisine ama Rabbimi dusundugumde icimdeki hissi anlatamam o duygu inancimi yeniliyo sanki bunu hissetmemek olanaksiz gibi geliyo insan kendini bulabilmeli okuyun demis ayette bir ayetin anlamini hadisleri okuyun okudukca kendinizi bulacaksiniz... amacim asla sorgulamak deyil belki biraz yardimci olabilmek sadece lutfen okuyun anlayacaksiniz okudukca taslar yerine oturacak ve dusundugunuzde icinizdeki urperme hissi size daha cok sorgulamaya tesvik edecek zor bisey deyil inanmadan okuyun kendinizi bulacaksiniz... kusuruma bakmayin dini konusmalar yasak ama icimdekileri yazmadan edemezdim... ölümü her nefis tadacak umarim ölümün hayirlisini nasip eder Allahim cumlemize
 
bende ilk dedemi gördüm ölü bedenini , akrabalarımdan cenazelere gitsem bile asla bakmazdım ölüsüne , dedem de baktım alnına dokundum soguktu hemen geri çektim elimi çok korktum , babamla amcamı başında oturmuş ağlarken görmek falan yaşadığım en büyük psikolojik travma idi. Allah tüm yakınlarını kaybedenlerin yardımcısı olsun.
 

Bize cenaze yıkama ve kefenleme sertifikası verirken görevli hoca demişti ki "ölen kişinin son suyunu evlatlarına , birinci derece yakınlarına döktürün, döktürün ki ayaklarına yüzüne dokunsunlar, ölümün soğukluğu kalplerini soğutsun, acıları dipdiri kalmasın"

Teori de öğrenince güzel de, pratikte de çok anlamlı oluyor, sizde bana kanıtladınız bunu.

İki tane kız evladı annesi yıkanırken Nasıl ağladılar dışarda, feryat figan, görevli onları çağırdı içeri, annelerinin ayaklarını yıkattı, o kızlar lal oldu, ağlayamadılar bile.

Hepimize ölüm güzel gelsin inşallah.
 

Ben ankaraya doğuma geldim diye sevinirken babamın yoğun bakımda olduğunu öğrendim,3 gün sonra vefat etti, 9 aydır zaten görmüyodum hamileyim diye yoğun bakıma da almamışlardı, cenaze öncesi helallik için girmiş annem ve kardeşim, ben bayılmışım hastaneden gelesiye defnedilmiş, göremedim, dediğin doğru annem ve kardeşim çabuk kabullendi ben hala bekliyorum sanki
 
Az evvel profilimde paylaştığım bi söz vardı tamda bu karmaşayı anlatan..

15 temmuzda eşini ve oğlunu kaybeden bi kadının söylediği şu sözler herşeyi anlatıyor aslında..

Ölüm nedirki?
Onların ölümünden sonra ölümün hükmü yok..Ölüm öldü benim için..

Kimi ölüm'ü öldürecek kadar tecrübeli hale gelmiş..

Yaşanmışlıklar ve yaşanmamışlıklar karmaşası diyelim biz buna..
 

Başınız sağolsun, allahım size ve ailenize güzel bir ömür nasip etsin.

Siz zaten özlemle ayrılmışsınız babanızdan o yüzden de , Özleminize özlem ekleniyor şu an. Yüreğiniz soğumadığı için, içten içe yanıyor. Ama herşey de bir hayır vardır ve hiç birşey tesadüf değildir. Ben bunu bilir , bunu söylerim. Tavafuk vardır hayatta; oğlunuzun doğumu, babanızın vefatı tesadüf değil, tevafuk, rabbim ikisini bir denk gelsin istedi.
 
Doktor odanın dışında yeni can verdiğini söyledi, içeri girdiğimde sanki iyileşmiş, tüm acıları dinmiş gibi uyuyordu..

Evet babam ölmüştü, o an ablama tek bişi dedim, bak ne huzurlu..
Artık acı çekmiyor..
Ömrümde gördüğüm ilk "ölü" Babam'dı..

"Ölü"ye dair hiçbişi bilmezken bianda baktım, çenesini bağlamışız, ayak baş parmaklarını'da..

Ablamla hala konuşuruz, oan biz o şokla onları nasıl fikir edip yaptık?
Neyle bağladık, nerden bulduk? O soğukkanlılık, cesaret nerden geldi?

Ölüm sana geliyorsa, sabrı ve cesareti birlikte getiriyor..Bunu anladık

Ogünden sonrada hiçbir ölüm beni çok etkilemedi..

Rabbim evlatlarımıza, sevdiklerimize uzun ömürler versin..
 

Hasta mıydı
 
Kayıpları olan herkesin başı sağolsun...

İnanmıyorsan sorun ne diyenleri de anlamış değilim yalnız... İnanan biri için ölüm kabul edilmesi daha kolay bir olgudur. Bir yerlerde kavuşma, tekrar görüşme ümidi yeşerttiği için inanan insanlar ölümü daha kolay kabul ederler.

Fakat inanmayan bir insanın bu olguyu kabul etmesi daha karmaşık olabilir.

Hayat zaten zor ve karmaşık bir şeydir.
Özellikle ani ve genç ölümlerde insanın boşluğa düşmesi, hayatın manasızlaşması son derece normaldir.

Konu sahibinin ölen yakını genç değilmiş, ölümü ani de değilmiş ama ilk defa ölen bir bedeni görmek onda kafa karışıklığı yaratmış olabilir, ki bu da son derece insanidir.

İnanmıyorsan sanane vb. şeyler söylemek ise son derece saçma...
 
Bende aynı şeyleri yaşadım ilk kez ölü gördüğümde çok etkilendim. .
sürekli bende olabilirdim onun yerinde diye düşünüyordum. .
uyuyamiyordum uyanamam kokusuyla. .
gece kalkıp eşimi kontrol ediyordum nefes alıyor mu diye. .
sonra bikaç ay sonra dünya telaşına dalıp unutuyoruz malesef. .
 
Burada sevenleri vefat eden herkesin başı sağolsun.. Allah sabır versin hepinize (amin)

İyi bir insan olma çabasında olduktan sonra ve inancına göre Allah'ın emirlerini yerine getirdikten sonra ölümden korkmak çok anlamsız benim için.

Ben ölümden korkmuyorum. Sadece inancıma göre ahirete inanıyorum ve ne kadar doğru işler yaptım ne kadar dinimin yükümlülüklerini yerine getirdim onun korkusu içerisindeyim. Kabir azabından, cehenneme girmekten korkuyorum sadece.. Tabi ne kadar çabalayıp gayret ediyoruz bu korkumuzu yaşamamak adına orasını Rabb'im bilir. Allah affetsin hepimizi, doğru yola iletsin herkesi..

Bir film izlemiştim Bab' Aziz adında. Orada bir sahnede ölüm anlatılıyordu çok etkilenmiştim. Adam ölümünü düğün gecesi (Şeb-i Arus) olarak adlandırıyordu.. İyi bir hayat yaşarsak gerçekten de ölümü düğün gecemiz gibi sevinçle karşılayabiliriz..

 
Ben 3 sene önce kaybettim canım babacığımı..bir gün öncesinde de kayinpederim bizde kalırken aniden fenalasarak gözümün önünde göçtü gitti.
Ben babamın cenazesine gittim Türkiye'ye,eşim burada kendi babasının cenazesi için kaldı. İkimiz tam aynı anda baba acısı yaşadık. Birbirimizi anladık ama o anlarda teselli edemedik. Bitmişti işte..
Gittiğimde babamı görmek istedim son bir kez.morga gittik ablam ve agabimle.
Yüzünü açtılar. Ona dokundum bir kaya gibi sert ve buz gibi soğuktu. Neden buna şaşırdım o an bilmiyorum.Halbuki ölüler soğuk olur hele de morgda ise bunu biliyordum ama o an o sıcacık gülümseyen hareket eden babamı görmek istemiştim demekki.Babam değil bu demiştim içimden..çok garip. Hem ağlıyor hem bir yabancıya bakar gibi bakıyordum. Şoka girmiştim belkide .
İnsan herşeye alışıyor. Kabulleniyorsun yokluğunu ama özlemi hiç bitmiyor,tersine artıyor..
Yakınlarını kaybeden herkese sabır diliyorum..
 
Merhaba. Benim de ara sira aklima gelir, ya bana bir şey olursa eşim ne yapar? Hayati kim bilir ne hale gelir, perişan olur. Annem babam neler yaparlar? Babami amcam vefat ettiginde hickirarak aglarken gormustum ilk defa. Ben ölursem yine öyle mi ağlar? Ablalarimin, abimin kardeşlerini topragin altinda birakmalari ne kadar canlarini acitir kim bilir. Aklima hep bu sorular geliyor ve sevdiklerimin o halleri aklima geldikce agliyorum.

Hesap konusu da var, bir insan olarak bir kul olarak sayisiz hatalarim var. Peki Allah beni cehenneme atar mi acaba diye dusunuyorum. Yaptigim yanlislar film şeridi gibi geciyor gozumun önunden. Cehenneme gidersem canim çok acir mi? Sonra içime bir ferahlik geliyor. Bir anne bile hayirsiz evladina karşin hala şevkat besleyebiliyorsa ben yaradan Allah benden vazgecer mi? Vazgecmez bence, Allah bizi seviyor.hissediyorum.
 
hunter7 .!.:
ağlattın beni arkadaşım.

allah, önce babana,sonra tüm ölmüşlerimize rahmet etsin.sizlere uzun ömür versin
Genişletmek için tıkla...

Amin sağol arkadaşım,Rabbim hepimize uzun sağlıklı ömürler versin..
Zor ama alışıyorsun işte,hayat devam ediyordeniyor ya cidden devam ediyormuş.
Bir taraftan ağlarken birden gülmeye başlıyorsun,yengem demiştiki,ağlamak gülmenin kardeşidir derler dedi.
Çok doğru aslında..

libBiBido .!.:
Benim birçok şeyi uzatmayıp dert etmeme sebebimde budur neye canımızı sıkıyoruz dertleniyoruz ölüp gidicez sanki çok zamanımız varmış gibi herşeyi kafaya takıyoruz
Genişletmek için tıkla...

O kafaya takmamayı öğrensek aslında,hayat o kadar güzelki..
 

Aynı duyguları yaşadım bende,yüzüne bakıyorsun olamaz diyorsun ama maalesef oluyor ..
Dokunuyorsun soğuk geliyor eline,oradan yüreğine gidiyor .
Unutulmuyor hep akılda,seslerini yüzlerini düşünüyorsun..

Allah rahmet eylesin,mekanları cennet olsun ikisininde.
 
ölümden değil yaşamaktan korkuyorum daha çok. kim bilir neler ,ne imtihanlar bekliyor bizi. ölüm ise Allah a kavuştuğum gün olacak. inançlı biri olarak inşallah güzel şeyler bekliyor olacak beni.bu dünyada ise mutlulıklar gelip geçici. mutluluk veren şeyler bile zamanla bıktırır insanı. böyle bir dünyayı çok da ciddiye almamak lazım. sadece ölüm anı ve hesap gününden korkuyorm. rabbim inşallah inanan kullarını affeder.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

D
Ölüm korkusu takıntı lütfen yardımcı olun görenler ?
Yorumlar
2
Görüntüleme
354
Gizmooberoo
H
Duygusal boşluğun yarattığı bunalım ve çaresizlik bana yardım edin
2 3 4
Yorumlar
67
Görüntüleme
2K
Lirosa
DEPREM SONRASI KENDİMİ SIKINTIYA DÜŞÜRDÜM.
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
2K
Zaren
Kimsesizim
2
Yorumlar
31
Görüntüleme
1K
Siyah Palto
S
Kendimi hiçbir yere ait hissedemiyorum...
8 9 10
Yorumlar
197
Görüntüleme
5K
life without anxiety
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…