- 25 Eylül 2014
- 561
- 258
- 103
kadın sığınma evlerine başvursanız.
kadın sığınma evlerine başvursanız.Öncelikle merhaba..yeni üyeyim bu yüzden konuyu dogru yere açıp acmadıgımdan emin değilim ama yinede yazmak istiyorum. Yasim 24. Önlisans mezunuyum fakat elimde gelecege yönelik bi meslek güvence yok. Suan ev hanimiyim anlycaginiz. Güvence olsaydı zaten suan burada bunları yazıyor olmazdım başımı alıp çeker giderdim. Uzun yillar Hayatımda hep sorunlar ve acı olaylar vardı.Belki de hayatındaki tek doğru okumakti. ite kalka okudugum üniversite biter bitmez mutlu olmak adına aşık olarak bi evlilik yaptım. Bu evlilikte defalarca şiddet gördüm. Ne olursa olsun şiddet olmamalıydı. Ama karşımdaki insan hakediyorsun gibi cümlelerle kendini hep haklı buldu. Oysa bundan böyle gozunden bir damla yas akmayacak hep mutlu olacaksin derdi. Aradan belli bi zamanla Hamile kaldım. Ve bir kaç kez de bu halimle bana vurdu. Ailem benimle konuşmuyor eşimi sevmedikleri ve üstüne üstün kötü giden evliligimde hamile kaldığım için banada küsler. Kimsem yok yalnızım. Mide bulantilarim ve yaşadığım üzüntüyle bütün gün koltuğa gömülmüş ağlıyorm. İlgilenenim yok anlayacağınız. Zaten hiç arkadaşım da yok yanımda olabilecek kadar yakın. Komşumda yok. Yani hayatımda ondan başka kimse yok gibi. Oda bana vurup çekip gidiyor ve ben bütün günü bi koltuk üzerinde ağlayıp zıplayarak geçiriyorum.Zaten yaşadığım yer küçük bir kasaba ve etrafa rezil olma korkusuyla içimi döke döke ağlayamiyorum bile. Kürtaj düşündüm bir çok kez ama vicdanı uç noktalarda yaşayan biriyim. Kalbi bile atıyor bunu yapmaya cesaretim yok. Dünyaya gelirse de ona kötü bir hayat yaşatmak istemiyorum. Benim yaşadıklarimi o yaşamasin. Kavgalı bi aile ortamında büyüyüp sorunlu bi cocuk olmasın istiyorum. Çünkü bunların acısını biliyorm. Peki ne yapmalıyım. Ne yok etmek nede dünyaya getirmek istiyorum. Gitgellerim var. Şuan anne baba sevgisine mutluluga kendim o kadar açken ona nasıl yetebilcem. Ölümü düşünüyorum bazen.. kendimi asmayı. Ama ailemi perişan etme düşüncesi karnimdaki bebeğin vebali ve ölüm korkum beni geri itiyor. Çok kötüyüm. Aranızda çok mantıklı düşünen iyi insanlar var biliyorum. Sağlıklı düşünemiyorum bana birseyler söyler misiniz. Ne duymak istediğimi bilmiyorum ama birseyler duymak istiyorum..
Şaka yapıyorsunuz değil mi?Her evlilikte olur Başlarda . Şiddet kötü birşey ama bizim toplumumuz da böle. Bi nevi gelenek görenekler. Hangimiz Şiddete maruz kalmıyoruz ki. Sözlü yapılanı kimse şiddetten saymadığı için eminim ki tepkiler yapacaktır. Ama öle oturup sineye çekiyoruz.
Canim benim lutfen uzulme allah buyuk haklisin zor bir durum ama buda senin kaderin onune gecemezsin ki suan emoati kurdum ama omadi dusnemedim bile senin isin gercekten cok zor canim bnm yaaa gercekten yardim etmek isyiyorum ama ne yapmam lazim suan onuda bilmiyorum .s.s.s.sÖncelikle merhaba..yeni üyeyim bu yüzden konuyu dogru yere açıp acmadıgımdan emin değilim ama yinede yazmak istiyorum. Yasim 24. Önlisans mezunuyum fakat elimde gelecege yönelik bi meslek güvence yok. Suan ev hanimiyim anlycaginiz. Güvence olsaydı zaten suan burada bunları yazıyor olmazdım başımı alıp çeker giderdim. Uzun yillar Hayatımda hep sorunlar ve acı olaylar vardı.Belki de hayatındaki tek doğru okumakti. ite kalka okudugum üniversite biter bitmez mutlu olmak adına aşık olarak bi evlilik yaptım. Bu evlilikte defalarca şiddet gördüm. Ne olursa olsun şiddet olmamalıydı. Ama karşımdaki insan hakediyorsun gibi cümlelerle kendini hep haklı buldu. Oysa bundan böyle gozunden bir damla yas akmayacak hep mutlu olacaksin derdi. Aradan belli bi zamanla Hamile kaldım. Ve bir kaç kez de bu halimle bana vurdu. Ailem benimle konuşmuyor eşimi sevmedikleri ve üstüne üstün kötü giden evliligimde hamile kaldığım için banada küsler. Kimsem yok yalnızım. Mide bulantilarim ve yaşadığım üzüntüyle bütün gün koltuğa gömülmüş ağlıyorm. İlgilenenim yok anlayacağınız. Zaten hiç arkadaşım da yok yanımda olabilecek kadar yakın. Komşumda yok. Yani hayatımda ondan başka kimse yok gibi. Oda bana vurup çekip gidiyor ve ben bütün günü bi koltuk üzerinde ağlayıp zıplayarak geçiriyorum.Zaten yaşadığım yer küçük bir kasaba ve etrafa rezil olma korkusuyla içimi döke döke ağlayamiyorum bile. Kürtaj düşündüm bir çok kez ama vicdanı uç noktalarda yaşayan biriyim. Kalbi bile atıyor bunu yapmaya cesaretim yok. Dünyaya gelirse de ona kötü bir hayat yaşatmak istemiyorum. Benim yaşadıklarimi o yaşamasin. Kavgalı bi aile ortamında büyüyüp sorunlu bi cocuk olmasın istiyorum. Çünkü bunların acısını biliyorm. Peki ne yapmalıyım. Ne yok etmek nede dünyaya getirmek istiyorum. Gitgellerim var. Şuan anne baba sevgisine mutluluga kendim o kadar açken ona nasıl yetebilcem. Ölümü düşünüyorum bazen.. kendimi asmayı. Ama ailemi perişan etme düşüncesi karnimdaki bebeğin vebali ve ölüm korkum beni geri itiyor. Çok kötüyüm. Aranızda çok mantıklı düşünen iyi insanlar var biliyorum. Sağlıklı düşünemiyorum bana birseyler söyler misiniz. Ne duymak istediğimi bilmiyorum ama birseyler duymak istiyorum..
Her evlilikte olur Başlarda . Şiddet kötü birşey ama bizim toplumumuz da böle. Bi nevi gelenek görenekler. Hangimiz Şiddete maruz kalmıyoruz ki. Sözlü yapılanı kimse şiddetten saymadığı için eminim ki tepkiler yapacaktır. Ama öle oturup sineye çekiyoruz. Bol bol dua et . Allah a sığın . Karnındaki en büyük nimetlerden. Kaç kişi hamile kalabilmek için neler yapmaya hazır. Biraz daha Yapıcı olmaya çalışsan eşine karşı eminim ki yavrunuzda Dünya'ya gelince eski aşık olduğunuz adam geri gelecektir .
Katiliyorum sana cnm bnmYoruma yorum yapmamaya çalışırım ama buna dayanamadım.
Eşine yapıcı olsun ve bebeği dünyaya getirsin ardından aşık olduğu adam geri gelsin, bu bakış açısı fazla masalsı.
Konu sahibini sahipsiz ve hor görüyor eşi, şiddet uyguluyor yani ortada diş macunu ortadan sıkıldı diye küsen bir çift yok.
Bu hikaye çocuğun da şiddet tablosuna eklenmesi ve kuvvetle muhtemel kadın cinayetiyle sonuçlanıyor günümüzde, eski ataerkil kafa yapısıyla evliliğin ilk günlerinde kök söktürüp sonra süt dökmüş kediye dönen adamları göremiyoruz artık, üçüncü sayfalar onların ahlâken çökmüş, kanun boşluklarından yüz bulmuş torunlarıyla dolu.
Ve konu sahibi...
Tüm yorumları ve vardığınız sonucu okumadım ama kararınız ne olursa olsun, gitseniz de kalsanız da ailenizle aranızı düzeltin.
Çünkü hem maddi güvence hem de aile desteğinden mahrum bir kadın için fazlasıyla zor bir ülkede yaşıyoruz.
Benim ailem hamileyken bile beni döven bir adam için asla sizin tavsiyelerinizde bulunmaz.Yorumlarınıza büyük ölçüde Katılıyorum. Ailesiyle aranızı düzeltin demişsiniz. Diyelim düzeldi . Aileler de benim yorumuma benzer tavsiyelerde bulunmayacak mi.haa 2. Bi şık daha var kızlarına sahip çıkacaklar güya.yuva yıkılacak . Ekonomik özgürlüğü olmayan bi kadın o evde de horlanmıyacak mi ailenin istemediği biri ile evlenmişse özellikle. Başa kakmaları duyar gibiyim
Aman Allah ım, çıldırdınız mı ??Her evlilikte olur Başlarda . Şiddet kötü birşey ama bizim toplumumuz da böle. Bi nevi gelenek görenekler. Hangimiz Şiddete maruz kalmıyoruz ki. Sözlü yapılanı kimse şiddetten saymadığı için eminim ki tepkiler yapacaktır. Ama öle oturup sineye çekiyoruz. Bol bol dua et . Allah a sığın . Karnındaki en büyük nimetlerden. Kaç kişi hamile kalabilmek için neler yapmaya hazır. Biraz daha Yapıcı olmaya çalışsan eşine karşı eminim ki yavrunuzda Dünya'ya gelince eski aşık olduğunuz adam geri gelecektir .
Bu nasıl bir yorum yaa. Böyle düşünenler yüzünden kadınlar ölüyor.Aman Allah ım, çıldırdınız mı ??
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?