- Konu Sahibi Daughter of your father
-
- #141
Hepsini okuyamadım babamı yeni kaybettim bende. Benimki çok daha ayrı bir hikaye. Son anlarına doğru yoğun bakım daydı. Gittim yanına korkma baba ilaç verdiler biraz canın acıyabilir 3 gün dayan dedim. Beraber yürüyerek cikicaz burdan dedim. Doktorlar bilir dedim. Duydumu beni bilmem. Yalan söyledim ama hayalini kurarak söyledim.Herkesin bir yükselme hikayesi vardır ya,benim canım babamınki de kamyonculuk. .iş adamı (mesleğini söyleyemiyorum) olmadan önce birçok işi oldu ..en çok kamyonculuk yaptı ..beş altı yaşlarındayken ,alır beni ,koltuğun arka kısmındaki özenle hazırlanmış yatağa yatırırdı .birlikte uzun yola çıkardık .." şimdi uyu ki ,sabah uyanık olup sarı çiçekleri gorebilesin " derdi ..Çok severdim sarı çiçekleri (ayçiçeği) .. bir uyanırdım ,uçsuz bucaksız sarı çiçek tarlaları. .birlikte aralarında gezerdik ..dünyanın en şanslı çocuğu gibi hissederdim kendimi ..
Sonra bir de kahve maceramız var ..alırdı beni kahveye giderdik ..ben gazoz içerdim o , kahve ..Çok keyifli vakit geçirirdim o kahvehanede .. dönüş vakti gelirdi ,el ele tutuşup ,atlaya zıplaya eve giderdik. .daha doğrusu gidemezdik :) dedem yolun başında bekliyor olurdu .babam her zamanki gibi dedeme haber vermeyi unutmuş olurdu ..canım dedem elinde taşla bizi kovalar , beni alır ,babam da kaçardı.gece dedem uyuyunca eve gelirdi .
O kadar çok anımız var ki ,şuan şokta olduğum için aklıma getiremiyorum .gözümün önünde hep o son sahne ..Babam son nefesini veriyor ama ben iyileşiyor sanıyorum ..cünKü artık hiriltili nefes almıyor , nefesi sakin, yüzünde bir huzur ..bir baktım gözlerini bastırıyorlar, biri de kafasını sabit tutmaya çalışıyor ..hafif ses verdi ..sonrası sessizlik ..bir el yüzüne üzerinde bulunan çarşafı çekti ..sok oldum ..yapıştım çarşafa ,bağırdım napiyosunuz babama diye ..baktım herkes de ağlıyor ..bir tek salak ben miydim ? Babam ölmüş müydü gerçekten ? Baba ! Dedim ,baba,baba,baba,babaaaaaaa,ba-b. ........
Neden ? Neden o ?
Sabaha kadar elini tuttum ,yüzünü okşadım, elimi hala sıcak olan omzunda ve kolunda gezdirdim ..sıkı sıkı tuttum almasınlar diye ..vakit geldi ..zorla aldılar onu benden ..bağırdım ,bırakma beni baba,gitme baba,sensiz yaşayamam baba ................ sessizlik ...Çok canımı yakıyor bu sessizlik ..bir veda da tabutu başında gerçekleştirdik ..bu en zoruydu. .çünkü evde yatağında yatıyordu ..orda kara tabutta ...hiç yakışmadı hiç ,kalk ordan sen x sin sana yakışmaz dedim ama beni duymadı ..o kadar sarıldım ,öptüm ama o bana karşılık vermedi ...
Yanıyorum ,bir haftadır açım,açlık hissetmiyorum ..
Nasıl geçecek ? Nasıl hayata tutunacagim tekrar yada peşinden mi gideceğim ? Sığamıyorum bu dünyaya ..kimseyi görmek istemiyorum ,kimseyle konuşmak istemiyorum ..kendimi eve kapattım .bugün eşimi de evden kovdum .gitmedi ,birşey aldırma bahanesiyle gönderip ,kapıyı da kilitledim ...
Ah babam ,bir kere daha göreyim nolur ....ateşler içinde yanıyorum ,ruhum paramparça ..düşünemiyorum ,konuşamıyorum ,algilayamiyorum ...belki görürsem yangınım biraz hafifler ..nefes alamıyorum ..
Allah sabırlar versin .. gerçekten çok zor ! Hicbirseye benzemiyor ..yeri dolmuyor ..telafisi, ilacı yok ! Ömür boyu kanayacak bir yara ..Hepsini okuyamadım babamı yeni kaybettim bende. Benimki çok daha ayrı bir hikaye. Son anlarına doğru yoğun bakım daydı. Gittim yanına korkma baba ilaç verdiler biraz canın acıyabilir 3 gün dayan dedim. Beraber yürüyerek cikicaz burdan dedim. Doktorlar bilir dedim. Duydumu beni bilmem. Yalan söyledim ama hayalini kurarak söyledim.
Büyük ders verdi bana giderken. Çevremde küs olduğum herkesle görüştüm. Babamı yıllarca benden uzak tutanlara tek laf etmedim. Mezarı başında yanıma geldiler de babam duyar da üzülür diye sen ne yüzle yanıma geliyorsun demedim.
Ertesi gün yanına gitme hayali ile zar zor uykuya dalmışken sabaha karşı çağırdılar hastaneden.
Gitti babam. Acıları dindi.
Soru işaretleri ile gitti. Bakamadım dokunamadım nefes almayan haline.
Sadece yanaştım tabutuna. Kötü hiçbirşey hatırlamıyorum babam sadece çocukken ayaklarımı gıdıklayarak beni uyandırdığın anıları hatırlıyorum merak etme sen dedim.
Amin ,teşekkür ederim. Ben de hiç geçeceğini sanmıyorum ..alevler küçülür ama yangın devam eder ..Yazılanlar beni mahvetti.Babama cok duskunumdur.Her an dusunurum kaybedersem nasil olur diye cunku biliyorum ki arkamdaki saglam dayanagim herseyim o.Acinizi yasadim resmen kizlar,yasadim
Nasil gecer bilmem,düşüncesi bile gecmiyor avutacak birsey bulamiyorsun gercegini hic dusunemiyorum
Rabbim yardımcınız olsun,basiniz sagolsun
Amin. Sen yine şanslısın bak hep güzel anılar var hatıralarında.Allah sabırlar versin .. gerçekten çok zor ! Hicbirseye benzemiyor ..yeri dolmuyor ..telafisi, ilacı yok ! Ömür boyu kanayacak bir yara ..
Allah rahmet etsin ,cennette bulusursunuz insallah ..bu dünyada içinde kalan ne varsa orda yaşarsın ...
Ben hep çıkacak diyen umit ettim. Yoğun bakımdan. En son gördüm ince bir5çarşaf var üstüne. Görevliye dedim. Rica ediyorum kalın yorgan örtün. Üşür bacakları. Bizim sıcaktan yandığımız zamanlarda kalın yorganla yatardı. Annem alel acele yıkardı da yorganını ister dururdu. Kendini bilmez halde yatarken reflekslerini hep üşümesine yordum. Kaç gündür açık cam kapı yatıyorum üstümü ortmeden. Odamı böyle rahatsız hissetti diyorum. Sanki kimse beni anlamıyor. Eşyalarını çıkarmadım hala evden. 3. Günü çıkarılırmış evden nasıl yapıcam nasıl taşıycam bilmiyorum. Sanki oda son adım eşyalarda çıkınca evden herşey bitecek gibi. İnsan çok garip düşünüyor muş gerçekten. Bildiğin herşey farklılaşıyor. Sanki hala bir bağımız var. Az önce cantasına çarptı ayağım. Oma ait ne görsem hep aynı anlar geliyor gözümün önüne. Son hali.Ben onu yogunbakimda birakip giysileriyle eve dondugumde ne zoruma gitmisti..
Odasi yatagi bostu giysi posetini odaya koyarken..;(
Yazınızı okurken gözyaşlarımı tutamadım. Cok zor babasız olmak ben bilmiyorum ama bende babama asık bir insanım Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun insallah. Allah sabır versin. İlk günler aylar cok zor olur ama alınıyor insan Tabiki de boşluğu hiç gitmiyor eksik kalıyorsun ama ölene çare yok dua et bol bol duaHerkesin bir yükselme hikayesi vardır ya,benim canım babamınki de kamyonculuk. .iş adamı (mesleğini söyleyemiyorum) olmadan önce birçok işi oldu ..en çok kamyonculuk yaptı ..beş altı yaşlarındayken ,alır beni ,koltuğun arka kısmındaki özenle hazırlanmış yatağa yatırırdı .birlikte uzun yola çıkardık .." şimdi uyu ki ,sabah uyanık olup sarı çiçekleri gorebilesin " derdi ..Çok severdim sarı çiçekleri (ayçiçeği) .. bir uyanırdım ,uçsuz bucaksız sarı çiçek tarlaları. .birlikte aralarında gezerdik ..dünyanın en şanslı çocuğu gibi hissederdim kendimi ..
Sonra bir de kahve maceramız var ..alırdı beni kahveye giderdik ..ben gazoz içerdim o , kahve ..Çok keyifli vakit geçirirdim o kahvehanede .. dönüş vakti gelirdi ,el ele tutuşup ,atlaya zıplaya eve giderdik. .daha doğrusu gidemezdik :) dedem yolun başında bekliyor olurdu .babam her zamanki gibi dedeme haber vermeyi unutmuş olurdu ..canım dedem elinde taşla bizi kovalar , beni alır ,babam da kaçardı.gece dedem uyuyunca eve gelirdi .
O kadar çok anımız var ki ,şuan şokta olduğum için aklıma getiremiyorum .gözümün önünde hep o son sahne ..Babam son nefesini veriyor ama ben iyileşiyor sanıyorum ..cünKü artık hiriltili nefes almıyor , nefesi sakin, yüzünde bir huzur ..bir baktım gözlerini bastırıyorlar, biri de kafasını sabit tutmaya çalışıyor ..hafif ses verdi ..sonrası sessizlik ..bir el yüzüne üzerinde bulunan çarşafı çekti ..sok oldum ..yapıştım çarşafa ,bağırdım napiyosunuz babama diye ..baktım herkes de ağlıyor ..bir tek salak ben miydim ? Babam ölmüş müydü gerçekten ? Baba ! Dedim ,baba,baba,baba,babaaaaaaa,ba-b. ........
Neden ? Neden o ?
Sabaha kadar elini tuttum ,yüzünü okşadım, elimi hala sıcak olan omzunda ve kolunda gezdirdim ..sıkı sıkı tuttum almasınlar diye ..vakit geldi ..zorla aldılar onu benden ..bağırdım ,bırakma beni baba,gitme baba,sensiz yaşayamam baba ................ sessizlik ...Çok canımı yakıyor bu sessizlik ..bir veda da tabutu başında gerçekleştirdik ..bu en zoruydu. .çünkü evde yatağında yatıyordu ..orda kara tabutta ...hiç yakışmadı hiç ,kalk ordan sen x sin sana yakışmaz dedim ama beni duymadı ..o kadar sarıldım ,öptüm ama o bana karşılık vermedi ...
Yanıyorum ,bir haftadır açım,açlık hissetmiyorum ..
Nasıl geçecek ? Nasıl hayata tutunacagim tekrar yada peşinden mi gideceğim ? Sığamıyorum bu dünyaya ..kimseyi görmek istemiyorum ,kimseyle konuşmak istemiyorum ..kendimi eve kapattım .bugün eşimi de evden kovdum .gitmedi ,birşey aldırma bahanesiyle gönderip ,kapıyı da kilitledim ...
Ah babam ,bir kere daha göreyim nolur ....ateşler içinde yanıyorum ,ruhum paramparça ..düşünemiyorum ,konuşamıyorum ,algilayamiyorum ...belki görürsem yangınım biraz hafifler ..nefes alamıyorum ..
Biliyorum kuzummm hepsi üst üste geldi biliyorum buda çok büyük oldu ama isyan etmeyelim üç melek oldular bak evladının yanına gittiler Allah ahirette kavuşmayı nasip etsin insallahAmin ,çok teşekkür ederim sibelcim. .
Çok ağır ,bunun altından nasıl kalkacagimi bilemiyorum ..
Başın sağolsun canımmmHerkesin bir yükselme hikayesi vardır ya,benim canım babamınki de kamyonculuk. .iş adamı (mesleğini söyleyemiyorum) olmadan önce birçok işi oldu ..en çok kamyonculuk yaptı ..beş altı yaşlarındayken ,alır beni ,koltuğun arka kısmındaki özenle hazırlanmış yatağa yatırırdı .birlikte uzun yola çıkardık .." şimdi uyu ki ,sabah uyanık olup sarı çiçekleri gorebilesin " derdi ..Çok severdim sarı çiçekleri (ayçiçeği) .. bir uyanırdım ,uçsuz bucaksız sarı çiçek tarlaları. .birlikte aralarında gezerdik ..dünyanın en şanslı çocuğu gibi hissederdim kendimi ..
Sonra bir de kahve maceramız var ..alırdı beni kahveye giderdik ..ben gazoz içerdim o , kahve ..Çok keyifli vakit geçirirdim o kahvehanede .. dönüş vakti gelirdi ,el ele tutuşup ,atlaya zıplaya eve giderdik. .daha doğrusu gidemezdik :) dedem yolun başında bekliyor olurdu .babam her zamanki gibi dedeme haber vermeyi unutmuş olurdu ..canım dedem elinde taşla bizi kovalar , beni alır ,babam da kaçardı.gece dedem uyuyunca eve gelirdi .
O kadar çok anımız var ki ,şuan şokta olduğum için aklıma getiremiyorum .gözümün önünde hep o son sahne ..Babam son nefesini veriyor ama ben iyileşiyor sanıyorum ..cünKü artık hiriltili nefes almıyor , nefesi sakin, yüzünde bir huzur ..bir baktım gözlerini bastırıyorlar, biri de kafasını sabit tutmaya çalışıyor ..hafif ses verdi ..sonrası sessizlik ..bir el yüzüne üzerinde bulunan çarşafı çekti ..sok oldum ..yapıştım çarşafa ,bağırdım napiyosunuz babama diye ..baktım herkes de ağlıyor ..bir tek salak ben miydim ? Babam ölmüş müydü gerçekten ? Baba ! Dedim ,baba,baba,baba,babaaaaaaa,ba-b. ........
Neden ? Neden o ?
Sabaha kadar elini tuttum ,yüzünü okşadım, elimi hala sıcak olan omzunda ve kolunda gezdirdim ..sıkı sıkı tuttum almasınlar diye ..vakit geldi ..zorla aldılar onu benden ..bağırdım ,bırakma beni baba,gitme baba,sensiz yaşayamam baba ................ sessizlik ...Çok canımı yakıyor bu sessizlik ..bir veda da tabutu başında gerçekleştirdik ..bu en zoruydu. .çünkü evde yatağında yatıyordu ..orda kara tabutta ...hiç yakışmadı hiç ,kalk ordan sen x sin sana yakışmaz dedim ama beni duymadı ..o kadar sarıldım ,öptüm ama o bana karşılık vermedi ...
Yanıyorum ,bir haftadır açım,açlık hissetmiyorum ..
Nasıl geçecek ? Nasıl hayata tutunacagim tekrar yada peşinden mi gideceğim ? Sığamıyorum bu dünyaya ..kimseyi görmek istemiyorum ,kimseyle konuşmak istemiyorum ..kendimi eve kapattım .bugün eşimi de evden kovdum .gitmedi ,birşey aldırma bahanesiyle gönderip ,kapıyı da kilitledim ...
Ah babam ,bir kere daha göreyim nolur ....ateşler içinde yanıyorum ,ruhum paramparça ..düşünemiyorum ,konuşamıyorum ,algilayamiyorum ...belki görürsem yangınım biraz hafifler ..nefes alamıyorum ..
Sagol,Amin ,teşekkür ederim.
Acil şifalar diliyorum ..bolca sabır ..
Amin inşallah gelen misafirlere yemek yediriosun ya neymiş ölünün agizinda bulunacakmis işte ben en sonunda sinir krizi gecirmistim babam öldü öldü farkindamisiniz nasıl su sofraya oturup yiyosunuz nasıl içiniz alıo benim babam olmuş herkes yemeye içmeye gelio die bagirmistim 10aylikti oğlum günlerce ona bakamamistim halada toparlanamadim çok çok zor bazen hep düşünürüm babamın yanına gitmek için can atarım dünya boş ve anlamsız yaşama istediğimi yitirdim ben dilerim sen toparlarsinBenimle aynı acıyı yasayan ne kadar cok insan varmış kk da..halbuki yaşarken bunları görmüyor insan ..
Çok zor gerçekten ..ben kimseyle konuşamadığım için buraya yazdım .içimi dökeyim de taşmayayim diye .. insanlar bana zombi gibi geliyor ..iletişim kurmaktan kaçınıyorum. .yemek göresim yok ..hep babamın severek yediği şeyler geliyo önüme ..hiçbirini istemiyorum ..sevmediklerini de ..
Allah sabırlar versin ..cennette bulusursunuz insallah ..
Ben onu yogunbakimda birakip giysileriyle eve dondugumde ne zoruma gitmisti..
Odasi yatagi bostu giysi posetini odaya koyarken..;(
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?