- Konu Sahibi esmergizmo
-
- #1.441
SABAH ERKEN SAATTE YAZMIŞSIN BELLİ Kİ UYKU TUTMAMIŞ YAŞAYAN BİLİR BU DUYGUYU AMA AZALIYOR ZAMANLA GELECEKTEN ÜMİDİNİ KESME
nerdeyse 2 ay olacak
hala her gece kötüyüm
mutlu olamıyorum hala
hala göğsüme bir hançer saplanmış gibi kırgınım.
kor ateşte yanmış gibi yanıyor bedenim
hala içimdeki onu öldüremedim, aksine ateşi alevlendi canımı an geliyor daha çok yakıyor.
hala inanamıyorum bensizliğe nasıl alıştığına.
hala inanamıyorum yaptığı kalleşliğe.
ruhum o kadar yorgun ki... bugün onla gittiğimiz yerlere gittik arkadaşımla. eski yerlerde yeni anılar yapmak istiyorum.
tam o kafede oturup "ben senle böyle kafede oturmaktan bile mutluyum bana yetiyor" demişti. onu hatırladım. gözümde o canlandı ve o kelimeleri tekrar söyledi bana gülümseyerek.
her gün umutla kalkıyorum. çabalıyorum... nefret ediyorum. bugün farklı olacağım diyorum. ama her gecem yine onla sonlanıyor.
sonra gözümü kapatıyorum... o pis kadının yüzü canlanıyor. gözümde rüyalarımda hep onun yüzü var suratının kıvrımları kırışıkları yamuk burnu dişlerinin çarpıklığı o lepiska saçları iki kaşının ortasındaki kırışık... yüzü kabusum oldu. onu öpüşünü sevişini gözümde canlandırıyorum.... benimkini öptüğü gibi estetikli burnunu öpüyor mudur onun da?
bana sarılınca sıkıştırdığı gibi kollarıyla ona da sarılıyor mudur sımsıkı...
uzaklaşırken burnuna dokunup seni seviyorum demesi gibi ona da diyor mudur
telefonu kapatırken seni çok seviyorum diyor mudur ona da
yanıyor canım... artık onu bırakmak zorundayım...
evine gidip anahtarlarını bırakırken son kez kokladığım yastığındaki kokusu gibi kaldı beynimde herşeyi.
silinmiyor. ben burda ne kadar çabalasam boş...
SABAH ERKEN SAATTE YAZMIŞSIN BELLİ Kİ UYKU TUTMAMIŞ YAŞAYAN BİLİR BU DUYGUYU AMA AZALIYOR ZAMANLA GELECEKTEN ÜMİDİNİ KESME
Ölmüş kabul et. O yok artik. Ya da şöyle düşün o kadinla da mutlu olmayacak. Kadın zaten hafif biri diyorsun. Hafif bir kadinla mutlu olabilecek mi bakalim... Ah aldilar ikisi de.korkma gececek. Zamanla azalacak bu aci. Kim ayni duyguyla kaliyor ki...
Bu zamana kadar bişey yazmadım ama hep takipteyim. İnşallah bugünler geçecek. Ve önceki konuda narsistliğiyle ilgili şeyler yazmışsın. Tam olarak bi önceki sevgilim. Her şeyde beni kendiyle kıyaslaması, ona nispet yapmadığım halde iyi bişeyimden bahsedince hemen kendinin daha iyi olduğunu kanıtlama çabası. Her sınav dönemimde bi sorun ortaya çıkarması ve sınavlarımda nerdeyse kalacak boyuta getirmesi beni. Hatalı olmadığım halde sürekli beni suçlu hissettirmesi. Ayrıldıktan sonra uzun süre toparlanamadım çünkü bütün bunların yanında beni bu zamana kadar en özel hissettiren kişiydi. Üzdüğü kadar sevgiyi de dibine kadar hissediyordum. Ve o yıkık dönemde -ki hayatımın en kötü dönemleriydi- bi daha asla mutlu olamayacağımı düşündüm artık sadece yaşıyordum. Başka kimseye hiçbir his besleyemiyordum. Şu ansa hepsi geçti. Yeni beni seven bir sevgilim var. Ve o eski narsist sevgilim sevgilisi olduğu halde yine bana yazdı. Ki ara ara sürekli kendinden nefret ettirerek de olsa bi yerden çıkmıştı ayrı kaldığımız süreçte de. Kendini asla unutturmadı bişeyler yaparak. Sadece benzer şeyleri yaşayan biri olarak şöyle bi tavsiye vermek isterim; yıkıntıyı bu kadar büyük yapan aslında seni değersiz hissettirmesi özgüvenini zedelemesi olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden seni önemseyen kişilerle vakit geçirmeni, iyi olduğun şeyleri yapmanı yeteneğin olan ne biliyim resim olan başka bişey olan ve her gün şükretmeni tavsiye ederim. Mesela ne güzel bi doktorsun, çoğu kişinin gencin hayal ettiği yerdesin. Şu an çevremde ne kadar liseli tanıdığım varsa tıp istiyor. Kimisi tekrar hazırlanıyor bunun için. Belki sen başardığın için sana basit bişey gibi geliyor ama öyle değil işte. Bu örneklerden sadece biri iyi yönünden bakarsan eminim daha bir sürü şükredecek şey vardır. Değerlisin bunu hiçbir zaman unutma. Böyle bi insan hayatından çıktığı için de çok şanslısın
Açıkçası nasıl geçmiş diye bakıyorum. Başta baya süre 6 ay kadar geçmedi çünkü yalnızdım arkadaşım yoktu. Tabi geçmedi ama ilk günki gibi de değildi gittikçe azaldı. Sonra tam alıştım dedim tekrar geldi aklımı çeldi. Güzel güzel konuştu ikna etti. Ve bom tekrar gitti. İlk gidişi gibi olmadı ama yine bi üzüntü dönemi oldu. Sonrasına bakıyorum. Yavaş yavaş yeni arkadaş çevresi edindim. Kafa dengim kişiler buldum. Ama tam olarak unutmam yeni sevgilimle sorunlar yaşamamla oldu. Çivi çiviyi söker hesabı başkası için üzülünce o içimden gitti gittikçe. Tabi asla o eskisi kadar üzmüyordu yenisi. Sonra hiçbişeyi takmamaya başladım bi süre sonra. Ben takmadıkça insanlar da ters etki daha çok kıymetim bilinmeye başladı. Kendime güvendikçe inandıkça daha sevilen sayılan biri oldum. Kısacası zamanla geçti. Unutmaya zorlamak ters etki yapıyor. Çok klasik bir şey ama geçmişte yaptıkların için kendine asla kızma hem tecrübe oldu senin için ve o an ne yaptıysan o anki bilgi ve tecrüben onu gerektirdiği için yaptın. Ve şunu da söyliyim ben eski sevgilinin de şu an çok mutlu olduğuna inanmıyorum. Ki sen şahit olmasan da ilahi adalet yerini buluyor er yada geç. İnsan en dibi görünce olgunlaşıyor, yaşamanın değerini anlıyor. Ben o tecrübelerim sayesinde başta çöksem de sonrasında karşılaştırılmayacak kadar güçlü biri oldum. Kendini kimseye kanıtlamak zorunda değilsin, bu hayata bir kere geliyorsun ve daha çok gençsin. Bu hisleri yaşayan ilk kişi değilsin ve diğer kişiler gibi ben gibi sen de atlatacaksın.kesinlikle!
bazı insanlar diyor, insanlar kocalarından ayrılıyor, çocuklarını kaybediyor bu kadar dağılmıyor, sen neden bu kadar kötüsün.
çünkü bu yüzden. özgüvenim sarsıldı, yavaş yavaş hayatımdaki insanlardan koparılmışım (ki yeni insanlarla birleşmişim yine akıllılık edip o ayrı) sosyal alışkanlıklarım değiştirilmiş, kendimi hep yetersiz hissetmişim. sanki aptalmışım gibi.
hele bi de bunlara cerrah egosu eklendi üstüne adam yürüyen ego haline gelmiş, bana göstermiyordu ama çevresine gösteriyordu çok farkındaydım bunun ama bana yapmıyor bak diye kendimi kandırıyordum. halbuki göstererek yapmıyormuş sadece, ama çaktırmadan yapıyormuş bu kez de
ben de bir daha mutlu olamayacakmışım gibi hissediyorum. o aşamayı nasıl geçtiniz, toparlanmaya çalışıyorum bi başıma ama sonraki aşamaya geçemiyorum bir türlü.
bir de evde aile faktörüm, tus ve çevremde daha önceden beni kıskanıp ben şu an düşünce göbek atan hısımlarım var ne yazık ki... onlar da böyle ben kendimi toparlarken salak salak çıkıyorlar yırtık dondan çıkar gibi ya.
spora yazıldım. resim yeteneğim bi hayli var (hatta ex de şövale falan almıştı ama şimdi uğraşmayayım diye onun evinde bırakmıştım) karakalem bir şeyler çizerdim tekrar uğraşmak iyi gelebilir evet.
hayatı boyunca çok yoğun olmuş bi insan olarak hayattan kopmuşum gibi hissediyorum şu anda öyle olmasam belki bu kadar demoralize olmaz büyütmezdim kafamda. ama boş olmak hem çok koyuyor hem elimi ayağımı donduruyor benim
mesela bana da eskiden yaptığı jestler çok güzeldi, bazı konularda o kadar emek verdi ki bunları ben gerçek sevgi sandım mesela araba kullanmayı öğretti bana vs. ama bunları hep vazgeçilmez olmak için bir sebep uğruna yapmış, içinden geldiği için değil, bir amaç için yapmış. bunu şimdi görebiliyorum ve allak bullak oldum açıkçası, inandığım her şey, düşündüğüm her şey yalanmış, yıllarım ilk gençlik yıllarımın mutluluğu hep yalanmış, beni üzen bu yalanın içinde saf bir kelebek gibi mutluş mutluş her şeyden habersiz kendimi yavaş yavaş yıkışımı fark etmeyişim.
bu yüzden kafam karışık, hem eski bizi özlüyorum, hem ona sinirliyim, kendime daha çok sinirlyiim kendimden vazgeçtiğim için... sonuç bu..
Açıkçası nasıl geçmiş diye bakıyorum. Başta baya süre 6 ay kadar geçmedi çünkü yalnızdım arkadaşım yoktu. Tabi geçmedi ama ilk günki gibi de değildi gittikçe azaldı. Sonra tam alıştım dedim tekrar geldi aklımı çeldi. Güzel güzel konuştu ikna etti. Ve bom tekrar gitti. İlk gidişi gibi olmadı ama yine bi üzüntü dönemi oldu. Sonrasına bakıyorum. Yavaş yavaş yeni arkadaş çevresi edindim. Kafa dengim kişiler buldum. Ama tam olarak unutmam yeni sevgilimle sorunlar yaşamamla oldu. Çivi çiviyi söker hesabı başkası için üzülünce o içimden gitti gittikçe. Tabi asla o eskisi kadar üzmüyordu yenisi. Sonra hiçbişeyi takmamaya başladım bi süre sonra. Ben takmadıkça insanlar da ters etki daha çok kıymetim bilinmeye başladı. Kendime güvendikçe inandıkça daha sevilen sayılan biri oldum. Kısacası zamanla geçti. Unutmaya zorlamak ters etki yapıyor. Çok klasik bir şey ama geçmişte yaptıkların için kendine asla kızma hem tecrübe oldu senin için ve o an ne yaptıysan o anki bilgi ve tecrüben onu gerektirdiği için yaptın. Ve şunu da söyliyim ben eski sevgilinin de şu an çok mutlu olduğuna inanmıyorum. Ki sen şahit olmasan da ilahi adalet yerini buluyor er yada geç. İnsan en dibi görünce olgunlaşıyor, yaşamanın değerini anlıyor. Ben o tecrübelerim sayesinde başta çöksem de sonrasında karşılaştırılmayacak kadar güçlü biri oldum. Kendini kimseye kanıtlamak zorunda değilsin, bu hayata bir kere geliyorsun ve daha çok gençsin. Bu hisleri yaşayan ilk kişi değilsin ve diğer kişiler gibi ben gibi sen de atlatacaksın.
Oyalanmak için de ne bileyim online oyun olur, kitap olur, resim yeteneğin varmış onla oyalanabilirsin bence.
Birtanem neden böyle hissediyorsun ve neden böyle hissediyorum biliyor musun ??? Çünkü yıllardır onları yaşamın merkezine koyduk. En küçük bir şey yaparken bile onları düşünerek hareket ettik. Kimseyle görüşmedik. Bir yere gittiğimde bile hep onu düşünürdüm. Yani sanki tek o vardı. Ellerimle bir canavar yarattım. Adam kendini bulunmaz hint kumaşı sandı. Nasıl olsa artık arayan bendim. Her şeyi benden bekler oldu. O da seninki gibi seviyorum vs.. derdi. Ama hep planlıydı. Her şeyi kendi yaşamına göre planlıyordu. Yurt dışından geldiğinde bile beyimiz 1 ay kaldığı türkiyede 15 gün sonra beni bir defa görürdğ. Ama planları işlerse hemen görmek isterdi. Ben bunları maalesef 5 yılın ancak son 2 yılı fark etmeye başladım. Kemoterapi gördüğümde tesadüfen amerikadan buraya gelmişti. Benim için öleceğini diyen adam bana sadece yazmakla yetindi beni görmedi bile. Keşke ölseydi. Hep senden önce öleyim derdi. İşte o kadar çok çelişki varki. Sözler değil davranışlar önemli .. seven adam fedakar olurdu. Ben 5 yıl onun adıyla uyandım. O da derdiki 5 yıl hep adını diyerek uyandım. Saçımı kirpiğimi yıllarca saklayan buraya geldiğinde fiziksel olarak hiç yararlanmaya çalışmayan...ama bir taraftan beni sanalda sadistçe üzmeye çalışan bir adam... Hangisi gerçek ..Sevdi mi sevmedi mi .. Bilmiyorum. 1.5 ay oldu onu sildim. Çünkü hem asla ayrılmam diyordu ama manevi işkence yapıyordu. Şimdi senin gibi sudan çıkmış balık gibiyim. Her şey heyecansız. Dün hıçkırıklarla ağladım.anlıyorum. ama işte değmeyeceğini fark edince bu iyileşme dönemini bile vakit kaybı görüyor insan bi de ben yıllarımı kaybettim şimdi sanırım hem bir hareket edemiyorum hem de geçen zamanıma acıyorum feci bir kısır döngüye girdim.
yeni birilerine şans vermek istemiyorum henüz ama şu kahve teklifi eden ex'in eski arkadaşlarından biri var, kabul edeceğim sırf öylesine, instagramdan da eklemiş beni dikkatimi çekmeye çalışıyor bir şekilde. en azından arkadaş olarak bile yeni biriyle görüşmek kafamda onu bitirmeme yardımcı olur.
aa ben eski sevgilimin mutlu olmadığına eminim. sanırım ukraynalı/rus bir kıza takmış ama belli ki escort gibi bir şey oyun için kullandığı bir hesabı var orada sürekli o kişiyi arkadaş olarak önerip duruyor cep telefonunda konuşuyorlarsa demek. kız benden çirkin hıhbir de işte şu aldattığı iş arkadaşı falan hepsini toplasa anca ben eder kafasında. biliyorum benim gibi hem iyi kalpli, hem yüzü fiziği düzgün, hem hanımefendi, hem de zeki bir kızı bulamayacak. kendi kaybetti. ama erkeklerin çok umru değil bunlar. hepsini başka birinde bulup 10 kızla takılabilir artık kariyeri ve maddi imkanı olarak uğraşmasına gerek bile yok kendileri gelirler artık. beni üzen bu boş erkeklerden biri haline gelmesi yıllar içerisinde. toplum baskısı adama bile yansıdı resmen.
ben de güçlenmek istiyorum.. hem de çok. umursamaz ve kimseyi tınmaz biriydim ben de aynen el üstünde tutulurdum hem ailem hem sevgilim hem arkadaşlarım tarafından. ne zaman ki tersi oldum hem kendim zarar gördüm hem de insanlar uzaklaştı. önce bunu düzeltmeliyim.
güzel adımlar atıyorum... şaşkınım. daha 3 ay önce ilk kez arabayla tek başıma alışveriş merkezine gitmiştim. şimdiyse arkadaşlarımı alıp götürüyorum falan başka bir insanın sorumluluğunu alıyorum, bi başıma spor salonuna yazıldım vs bunlar benim için imkansız şeyler. psikiyatra gitmek bile benim için kült bir şeydi imkansızdı, şimdi 2 haftada bir otobüsle bu sıcakta gidiyorum sıra bekliyorum hastane fobim kayboldu.
bu adımları görüyorum ama benim için yeterli değiller. kariyerimi düzeltmem lazım. en önemlisi bu hayatımda artık. psikolojim düzeldi ama esas beni istediğim noktaya getirecek şey kariyer ve ben bunu yapamıyorum şu an adım atamıyorum bu konuda. beni sinir eden biraz da bu şu an.
peki mesela şu an gelse beni affet çok pişmanım dese tavrın ne olurevet tutmadı..
spor yapıyordum gündüzleri yürüyüş vs biraz gece erken uyumamı sağlıyordu ama havalar korkunç sıcak. hareket çok etmeyince gece uykum da gelmiyor.
gerçi spora yazıldım dün klimalı ortamda spor yaparım dedim, bugün başlayacaktım ama günüm uyuyarak geçti
evet gün içinde iyiyim mesela şimdi ama gece tam yatmadan önce kendimle baş başa kalınca uykum da gelmediyse kötü oluyorum. teşekkür ederiim...
peki mesela şu an gelse beni affet çok pişmanım dese tavrın ne olur
Nasıl oldun? Yazacaktım ama yoğunluktan fırsat bulamadım inşallah iyisindir.süründürürüm çok zevkli olur :) keşke gelse. hoş her yerden engelledim ama o gelmek isterse yırtar kendini bi yolunu bulur yeni hat alır bilmem ne. ondan içim rahat.
bi gün o gün gelse keşke ihtiyacım var hıncımı almaya nıhahah
Nasıl oldun? Yazacaktım ama yoğunluktan fırsat bulamadım inşallah iyisindir.
Zamanla uyku düzenin diğer şeyler de oturur inşallah. İnstagram hesabın konusu da ezik göstermez ama bunu ona inat yada başka sebeple değil içinden öyle geçiyorsa yap bence. Her halukarda onun da direkt mutlu olamayacağını düşünüyorum uzun bi ilişkiden çıkınca kolay alışılmıyor zaman gerekiyor işin içinde aldatan da olsa o da zorlanıyordur.değişiyor.
daha iyiyim tabi. ağlama krizlerim yok. nadiren spotify hesabına girip dinlediklerine bakıyorum. daha önce ayrıldığımızda dinleyip bana görüştüğümüzde dinlettiği şarkıyı bulup dinlemiş falan. (badem-geceyedir küsmelerim) hepsiburada hesabını kurcalıyorum teleskop almış?! yani sıkıntıda bence. çok da mutlu görünmüyor hayatından. bunu görmek bana iyi geldi.
onun dışında uyku düzenimi oturtamadım. spora başladım spora gidince erken uyuyorum ama huzurum yok açıkçası.
bikaç yavşak erkek sosyal medyadan durmaksızın mesaj atıyor cevap vermesem de. başta iyi geliyordu artık sinir basmaya başladı.
eski arkadaşının kahve teklifini kabul ettim bu arada. asla bişi düşünmem onla. maksat işte bi arkadaşça muhabbet olsun.
arkadaşlarıma biraz darılmıştım ses etmiyorlar diye fark ettiler sanırım üstüme düşmeye başladılar planlar yapıyolar vs. ben de üstelemedim artık kabul ettim.
insanların üzerine fazla düşüyorum galiba. kendi değerimi unutmuşum biraz. ne kadar iyi kalpli iyi anlaştığım biri bile olsa bi süre sonra kendini nimetten sanmaya başlıyor. o yüzden kendi değerimi hatırlıyorum biraz.
exin telefonunu da sildim zaten engelliydi. whatsapp konuşmamızı gizledim görmüyorum. o kadının telefonunu da sildim. ikisinin de hem fotoları hem son görülmeleri herkese açık. yani amaç beni takıntı yapsınlar ama ben onları umursamayayım demek. psikolojik taktik uyguluyorlar insanda.
a bu arada kadının eski kocasını ekledim. o da kabul etti tanıyordum zaten. baktım fotoları falan yok birlikte ayrılmışlar sanırım. bişi demedim ben de.
instagramı açık yapıp fotolar paylaş diyor insanlar bana. ama bu sefer daha ezik görülmez miyim? bana öyle geliyor.
ama şu an öyle bir furya var ki bilemiyorum hangisi doğru hangisi yanlış.
Sakin kalmak en iyisi bence. Icinden nasil geliyorsa oyle yap. Yani instagrami acmak istemiyorsan acma baskalari dedi diye. Birisi girse hayatina rahatlayacaksin. Emin ol. Duzgun biri cikar karsina en kisa zamanda umarim
Zamanla uyku düzenin diğer şeyler de oturur inşallah. İnstagram hesabın konusu da ezik göstermez ama bunu ona inat yada başka sebeple değil içinden öyle geçiyorsa yap bence. Her halukarda onun da direkt mutlu olamayacağını düşünüyorum uzun bi ilişkiden çıkınca kolay alışılmıyor zaman gerekiyor işin içinde aldatan da olsa o da zorlanıyordur.
Evet ! Sen başka birini sevmişsin. Aslında o kişi ölmüş. Sen o kişiyi düşününce üzülüyorsun. Oysa öldüğü günlerde tanıştığın kimlik , onun gerçek kimliğiydi bunu unutma. Göreceksin gün gelecek için soğuyacak. O gün geldiğinde sana yaşattıklarının öcünü alabilirsin. Nasıl mı ? Onunla iletişim kurup onu hala sevdiğini sandırıp sonra hiç bir şeyin eskisi gibi olmadığını ona gösterdiğin gün o tamamen bitecek. Ya da hiç aramazsın. Ama bitecek...Bak hayat devam ediyor. Yaşamak çok güzel. O da seni unutmayacak. Sen ondan soğuyunca sıra sana gelecek. Şarkıdaki gibi :) Yanına mı kalır sandın sıra bana gelecek bakalım o zaman seni kim kurtaracak. Hadi biraz gülümse bakalım. :)sanırım eve gelmiş geçerken gördüm ışıkları yanıyodu perdeler yoktu
belki taşınıyordur
insan bi saygısından görüşür de açıklama yapar bitirmek için
ne biçim adama senelerimi vermişim
dün bikaç ay önce çekilmiş fotolarımıza baktım. ne kadar şeker gülmüş. ne kadar beni seviyor gibi duruyor. halbuki o zamanlar aldatıyormuş. içim ısındı bi an. gerçekte var olmayan hayalimdeki bi adammış o fotolardaki. ve ben o hayalimdeki adamı hala seviyorum. ama o, hayalimdeki değil. o bambaşka bir pislik. ikisini birbirinden ayırdım... ben o adamın hüznünü yaşıyorum. bir şey oldu hastalandı ve öldü o adam. onun acısını yaşıyorum...
umarım bu hayat ona yaptıklarının cezasını verir. ben intikam alamayacak kadar güçsüzüm.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?