- 5 Şubat 2008
- 653
- 436
- 133
- 40
merhaba kızlar..
yıllardır sinirim bozuldukça burdan bişiler okur derdime derman bulmaya çalışırım..
ama bu sefer kendiminkine benzer bi sorun bulamadım :))
erkek arkadaşım bugün bana tavrımın hareketlerimin erkek gibi olduğunu ilişkide kim erkek anlamadığını söyledi geçenlerde de huylarımın kabuklaşmış olduğunu ve değişemeyeceğimi söylemişti.. tabi ki bu olanlara çok kırıldım.. mizacım biraz serttir haklı olduğum konularda sıkı tartışırım ama aslında içimde ilgi bekleyen küçük bi kız çocuğu var.. belki yetiştirilme tarzımdandır diye düşündüm ama abarttığı kadar erkek olsam tlfda zırıl zırıl ağlamazdım herhalde..
1 yıllık bir ilişkimiz var.. ben 27 o 26 yaşında.. işimiz sebebiyle yoğun olduğumzdan uzun zamandır ciddi konularda konuşamıyorduk ve bu konuşmaları tatil dönemine saklamıştık.. ama daha tatil girmeden bana sinyalleri verdi beyimiz.. şöyle anlatayım:
o-- canım sen çok sert mizaçlısın ben gelemiyorum buna kendimi ilişkide erkek gibi hissedemiyorum
ben--- canım ben değişmedim hep böyleydim 1 yıl sonra mı farkettin?
o--- düzelirsin diye düşündüm ama biraz düzelsen sonra yine aynı oluyosun..
ben-- ne yani şimdiye kadar bana katlandın yani sadece değişirim diye öyle mi?
o-- bi anlamda.. ama bu şekilde ilerde mutlu olma imkanımız pek yok..ayrıca benim çok fazla sorumluluğum var(işiyle ilgili)
ben-- canım aynı işi yapıyoruz benim de sorumluluklarım var.. ayrıca yanımda gayet mutlusun.. sarılırken öperken gezerken sorun yok.. rol mu yapıyodun?
o-- hayır ama bazen katlanamıyorum bazı tavırlarına...
vs. vs.
yani arkadaşlar 1 yıl geçti ne elinde bi çiçek gördüm geçenlerde tanışmamızın 1. yılıydı elimde hediyemle gittim daha ilk 5 dkda benle kavga etti zaten hediye fln hak getire..
akıttığım gözyaşının haddi hesabı yok.. seviyorum diye o kadar taviz vermişim ki bende ben kalmamış artık yazık..
tutamadım kendimi dedim artık sen yeterince erkek olsaydın benim erkek olmama gerek kalmazdı belki diye..
3 ay peşimde koştu tavlamak için.. rüya gibi yaşadık hakkaten bişeyleri.. ama şimdi bakıyorum da beni gözden çıkarmış resmen..
ve farkettiğim şu ki.. ben ne zaman ona değer vermeye başladıysam o zaman kendi değerimden kaybetmeye başladım..
son 3 ayda 30 defa bırakmaya çalıştı beni ben de hep engel oldum.. sevmiyor olduğunu bilsem zaten hiç uğraşmam ama kadınlar hisseder bilirsiniz seviyor biliyorum..
fakat sanki bize inanmıyor.. ciddi anlamda benim altımda ezildiğini düşünüyorum.. geçenlerde araba aldım inanın sanki sevinmedi onun yok diye..
1 yıldır tek bir şey istedim şu tlflarını duy arayınca aç.. yok arkadaş daha demin tartıştık yine bi de bana çemkiriyo ne kadar abartıyosun diye..
bana katlanamıyomuş çok bunaltıyomuşum..
neyse işte hepsini anlatsam sabaha kdr yazarım zaten:))
anlayacağınız kendimi batırdım kızlar.. ama bana hep böyle oluyo.. ilişkinin başında sultan oluyorum 1 yıldan sonra böle yerlerdeyim..
değer verip ihya ediyorum adamları.. nasıl giyinecek nasıl davranacak öğretiyorum.. adam ediyorum kısaca.. azıcık gözleri açılınca ilk yaptıkları beni beğenmemmek oluyo:)) paket yapıp gönderiyorum diğer kızlara yani:))
mal gibi hediyelere boğuyorum falan bi de utanmasam çiçek alıp gitcem töbee.. bi de bana demez mi liseli gibiymişim.. sen bu devirde seni lisedeki gibi saf sevecek kızı buluyosun da daha ne istiyosun dedim.. biliyorum ki yeter deyip bitirsem geri gelcek çünkü hep böyle oldu bana.. ama içimdeki ateşi söndürdükten sonra ne fayda? eski tadı vermez ki..
2 satır yazayım dedim baya olmuş.. daldan dala yazmış olabilirim kızlar kusura bakmayın kafam çok dolu..
bi de lütfen yorumları insaflı yapalım lütfen kırmadan.. yaptıklarımın hepsini çok sevdiğim için yaptım pişman değilim.. adam gibi hakkaten erkek gibi delikanlı gibi sevdim ben böyle seviyorum yapcak bişi yok:))
içten içe beni kaybetmekten korktuğunu biliyorum.. şimdiye dek taktik fln bilmedim.. ama artık kaybetmekten aptal yerine koyulmaktan bıktım..
o yüzden bilenlere soruyorum.. bu durumdan nasıl kurtulurum? bitecekse de böyle yerlerdeyken bitirmek istemiyorum sultanlığımı tekrar elime alıp başım dik bitirmek istiyorum.. ha yola gelip devam etmek isterse o ayrı hayırlı olsun derim.. seviyorum hala çünkü hem de çok.. fakat yapılan haksızlıklar özsaygımı zedelemeye başladı..
çok konuştum .. lütfen yardım:))
ha bi de şu erkeksi konuşmalarımı nasıl yenerim:))
yıllardır sinirim bozuldukça burdan bişiler okur derdime derman bulmaya çalışırım..
ama bu sefer kendiminkine benzer bi sorun bulamadım :))
erkek arkadaşım bugün bana tavrımın hareketlerimin erkek gibi olduğunu ilişkide kim erkek anlamadığını söyledi geçenlerde de huylarımın kabuklaşmış olduğunu ve değişemeyeceğimi söylemişti.. tabi ki bu olanlara çok kırıldım.. mizacım biraz serttir haklı olduğum konularda sıkı tartışırım ama aslında içimde ilgi bekleyen küçük bi kız çocuğu var.. belki yetiştirilme tarzımdandır diye düşündüm ama abarttığı kadar erkek olsam tlfda zırıl zırıl ağlamazdım herhalde..
1 yıllık bir ilişkimiz var.. ben 27 o 26 yaşında.. işimiz sebebiyle yoğun olduğumzdan uzun zamandır ciddi konularda konuşamıyorduk ve bu konuşmaları tatil dönemine saklamıştık.. ama daha tatil girmeden bana sinyalleri verdi beyimiz.. şöyle anlatayım:
o-- canım sen çok sert mizaçlısın ben gelemiyorum buna kendimi ilişkide erkek gibi hissedemiyorum
ben--- canım ben değişmedim hep böyleydim 1 yıl sonra mı farkettin?
o--- düzelirsin diye düşündüm ama biraz düzelsen sonra yine aynı oluyosun..
ben-- ne yani şimdiye kadar bana katlandın yani sadece değişirim diye öyle mi?
o-- bi anlamda.. ama bu şekilde ilerde mutlu olma imkanımız pek yok..ayrıca benim çok fazla sorumluluğum var(işiyle ilgili)
ben-- canım aynı işi yapıyoruz benim de sorumluluklarım var.. ayrıca yanımda gayet mutlusun.. sarılırken öperken gezerken sorun yok.. rol mu yapıyodun?
o-- hayır ama bazen katlanamıyorum bazı tavırlarına...
vs. vs.
yani arkadaşlar 1 yıl geçti ne elinde bi çiçek gördüm geçenlerde tanışmamızın 1. yılıydı elimde hediyemle gittim daha ilk 5 dkda benle kavga etti zaten hediye fln hak getire..
akıttığım gözyaşının haddi hesabı yok.. seviyorum diye o kadar taviz vermişim ki bende ben kalmamış artık yazık..
tutamadım kendimi dedim artık sen yeterince erkek olsaydın benim erkek olmama gerek kalmazdı belki diye..
3 ay peşimde koştu tavlamak için.. rüya gibi yaşadık hakkaten bişeyleri.. ama şimdi bakıyorum da beni gözden çıkarmış resmen..
ve farkettiğim şu ki.. ben ne zaman ona değer vermeye başladıysam o zaman kendi değerimden kaybetmeye başladım..
son 3 ayda 30 defa bırakmaya çalıştı beni ben de hep engel oldum.. sevmiyor olduğunu bilsem zaten hiç uğraşmam ama kadınlar hisseder bilirsiniz seviyor biliyorum..
fakat sanki bize inanmıyor.. ciddi anlamda benim altımda ezildiğini düşünüyorum.. geçenlerde araba aldım inanın sanki sevinmedi onun yok diye..
1 yıldır tek bir şey istedim şu tlflarını duy arayınca aç.. yok arkadaş daha demin tartıştık yine bi de bana çemkiriyo ne kadar abartıyosun diye..
bana katlanamıyomuş çok bunaltıyomuşum..
neyse işte hepsini anlatsam sabaha kdr yazarım zaten:))
anlayacağınız kendimi batırdım kızlar.. ama bana hep böyle oluyo.. ilişkinin başında sultan oluyorum 1 yıldan sonra böle yerlerdeyim..
değer verip ihya ediyorum adamları.. nasıl giyinecek nasıl davranacak öğretiyorum.. adam ediyorum kısaca.. azıcık gözleri açılınca ilk yaptıkları beni beğenmemmek oluyo:)) paket yapıp gönderiyorum diğer kızlara yani:))
mal gibi hediyelere boğuyorum falan bi de utanmasam çiçek alıp gitcem töbee.. bi de bana demez mi liseli gibiymişim.. sen bu devirde seni lisedeki gibi saf sevecek kızı buluyosun da daha ne istiyosun dedim.. biliyorum ki yeter deyip bitirsem geri gelcek çünkü hep böyle oldu bana.. ama içimdeki ateşi söndürdükten sonra ne fayda? eski tadı vermez ki..
2 satır yazayım dedim baya olmuş.. daldan dala yazmış olabilirim kızlar kusura bakmayın kafam çok dolu..
bi de lütfen yorumları insaflı yapalım lütfen kırmadan.. yaptıklarımın hepsini çok sevdiğim için yaptım pişman değilim.. adam gibi hakkaten erkek gibi delikanlı gibi sevdim ben böyle seviyorum yapcak bişi yok:))
içten içe beni kaybetmekten korktuğunu biliyorum.. şimdiye dek taktik fln bilmedim.. ama artık kaybetmekten aptal yerine koyulmaktan bıktım..
o yüzden bilenlere soruyorum.. bu durumdan nasıl kurtulurum? bitecekse de böyle yerlerdeyken bitirmek istemiyorum sultanlığımı tekrar elime alıp başım dik bitirmek istiyorum.. ha yola gelip devam etmek isterse o ayrı hayırlı olsun derim.. seviyorum hala çünkü hem de çok.. fakat yapılan haksızlıklar özsaygımı zedelemeye başladı..
çok konuştum .. lütfen yardım:))
ha bi de şu erkeksi konuşmalarımı nasıl yenerim:))