Merhaba! 11 senelik evlilik ve 2 çocuktan sonra kpss ye hazırlanıp,34 yaşımdayken kadrolu olarak atandım. İşimi seviyorum,yıllardır hayalini kurduğum yerdeyim aslında,kendi mesleğimi yapıyorum. 1 sene olacak başlayalı. Ancak sorunlu bir çocukluk ve evlilikten midir bilmiyorum en ufak bir sorunda stres yapıyorum,uykularım kaçıyor,ya yapamazsam ya beceremezsem korkusu,yoğum heyecan ve kalp çarpıntısı,ellerde titreme... Hata yapmaktan fena halde korkuyorum. Her şeye rağmen yapıyorum,başarıyorum ama her yeni sorunda veya yeni gelişmede acaba demekten alamıyorum kendimi... Ya yapamazsam,ya aptal bir ezik gibi görünürsem... Ki bazen öyle göründüğüme eminim.İşimin başındaki akademisyen hoca tuhaf bir adam. Dengesi belli olmuyor. Bazen çok iyi,bazen de ters. Kendimi O'na karşı savunamıyorum,susuyorum hep