Çıkarmalıyım hatta... Umarım fazla sürmez. Delireceğim yoksa...
Çıkarmalıyım hatta... Umarım fazla sürmez. Delireceğim yoksa...Bir çıksa ah bir çıksa... Aman adamla yüz yüze bakıyoruz,sorun çıkmasın.Boşver,süpür halının altına diye diye ezilen oldum hep. Çıkaracağım bir gün,kendimi tanıyorum.
Hali hazırda panik atak ve anksiyetem de var zaten :) Şimdi de obsesyon belirtileri de göstermeye başladım.Sorumlu olduğum 2 evladım var. Toplamalıyım kendimi ama çok dağınığım,sadece bana şuradan toplamaya başlayalım diye yön verecek biri lazım sanırım. Kitap siparişi vermeyi düşünüyorum. Bu konuda araştırıyorum. teşekkürler cevabınıza...Hayatınızda iş anlamında yeni bi gelişme olmuş. Çocuklukta gergin stresli ortamlarda büyüyen herkes maalesef yetişkin olduklarında bu tip kaygı sorunları yaşıyo. Zihninizi biraz boşaltın dicem ama pek mümkün olmayacak o yüzden bu kayginizi yönetmeniz gerekiyo. Bunu da zihninizi başka şeylerle doldurmalisiniz. Ben şuan çok zor bi dönemden geçiyorum . Bir dönem sinirimi stresimi yönetmekte çok zorlandım . Kendimi kitaplara verdim .bu benim rahatlama yöntemim sizi başka şeyler de rahatlatabilir. Ben kendimi bildim bileli kitapların çok faydasını gördüm ha keza bilimsel olarak da depresyon ve kaygı bozukluğu gibi durumlarda işe yarıyo
pandemide araya girdi , insanların yaşam biçimleri ve psikolojileri de buna bağlı olarak değiştiCevabınıza çok teşekkürler! 1 yıl olacak ama aşamadım hala. Gerçi esnek çalışma girdi araya,sonra bir daha başladım,şimdi yine esnek çalışmadayım. Ve anlayacağınız tam bir düzen de oturtamadım. Zaten eşimle ayrı kaldık (1600 km kadar),bilmediğim yabancı bir şehir,2 çocuk,annem benimle sağ olsun... Bilemiyorum. Tek bildiğim kendimi aşırı derecede yıprattığım. Çözülebilecek sorunları çok fazla gözümde büyütmem ve bunun bilincinde olmama ve bazen kendime telkinde bulunmama rağmen aşamamam.
Üst üste geldi aslında... Yapı olarak da hassas bir insanım zaten. Her şey mümkün inanın. Aşarım inşallah,aşmalıyım. En az hasarla umarım.pandemide araya girdi , insanların yaşam biçimleri ve psikolojileri de buna bağlı olarak değişti
Hayatınız zaten değişmiş bu da etkendir diye düşünüyorum
Çok doğru,katıksız doğru hem de... Bi sesim çıksa devamı gelecek ama önce çıkarmam lazım. Eziliyorum yoksa... Hep iyi niyetimden!Bu biraz da sizin insanları kırmak istememenizle alakalıdır. Kişilik oturduktan sonra kolay kolay yıkamıyoruz o yapmak istediklerimizi. Pratik yapa yapa asabilirsiniz. Unutmayin siz kaldirabiliyorsaniz onlarda kaldirir. Insanlara tepki vermenize gerek yok ama cevap verin mutlaka.
Bi tane de kendini iyileştirme kitabı var. İyi hissetmek yeni duygu durum tedavisi. Kitap sizin durumunuzda olan kişilere kendilerine bilişsel terapi yapmalarını öğretiyo ve uluslararası olarak kendini kanıtlamış bi kitap.isterseniz bu kitabı okuyarak başlayınHali hazırda panik atak ve anksiyetem de var zaten :) Şimdi de obsesyon belirtileri de göstermeye başladım.Sorumlu olduğum 2 evladım var. Toplamalıyım kendimi ama çok dağınığım,sadece bana şuradan toplamaya başlayalım diye yön verecek biri lazım sanırım. Kitap siparişi vermeyi düşünüyorum. Bu konuda araştırıyorum. teşekkürler cevabınıza...
Kitabın adı Kendini İyileştirme mi acaba? Yazarını da yazarsanız mutlu olurum.Bi tane de kendini iyileştirme kitabı var. İyi hissetmek yeni duygu durum tedavisi. Kitap sizin durumunuzda olan kişilere kendilerine bilişsel terapi yapmalarını öğretiyo ve uluslararası olarak kendini kanıtlamış bi kitap.isterseniz bu kitabı okuyarak başlayın
İyi hissetmek yeni duygu durum tedavisiKitabın adı Kendini İyileştirme mi acaba? Yazarını da yazarsanız mutlu olurum.
Çok teşekkürler. Bakıyorum hemen.İyi hissetmek yeni duygu durum tedavisi
gayet basarılısınız masallahMerhaba! 11 senelik evlilik ve 2 çocuktan sonra kpss ye hazırlanıp,34 yaşımdayken kadrolu olarak atandım. İşimi seviyorum,yıllardır hayalini kurduğum yerdeyim aslında,kendi mesleğimi yapıyorum. 1 sene olacak başlayalı. Ancak sorunlu bir çocukluk ve evlilikten midir bilmiyorum en ufak bir sorunda stres yapıyorum,uykularım kaçıyor,ya yapamazsam ya beceremezsem korkusu,yoğum heyecan ve kalp çarpıntısı,ellerde titreme... Hata yapmaktan fena halde korkuyorum. Her şeye rağmen yapıyorum,başarıyorum ama her yeni sorunda veya yeni gelişmede acaba demekten alamıyorum kendimi... Ya yapamazsam,ya aptal bir ezik gibi görünürsem... Ki bazen öyle göründüğüme eminim.İşimin başındaki akademisyen hoca tuhaf bir adam. Dengesi belli olmuyor. Bazen çok iyi,bazen de ters. Kendimi O'na karşı savunamıyorum,susuyorum hepÇocukken hep susturuldum çünkü... Sus sen konuşma,sus cevap verme,sus sana b.k yemek düşer vs. Şimdi de cevap veremiyorum. Hoca Beni telefonla arağıdında mesela,kalbim çarpıyor,ya dediğini anlamazsam, ya dediğini beceremezsem diye... Oysa ki birimi biz ikimiz kurduk.Ki ben meslekten 14 sene ayrı kaldım. Buna rağmen yapmaya çalıştım ve yaptım da... Öyle ya da böyle! Öğrenciyken değil sınıfın,bölümün en gözde öğrencilerinden biriydim. Şu an herkes iyi gittiğimi söylüyor ama buna bir tek inanmıyorum. Korkularımı aşamıyorum. Yerimde olmak isteyen binlerce kişi olmasına rağmen,bir gün çat diye istifa etmeyi bile düşündüm. Korkularım,endişelerim beni yıpratıyor, Uzun oldu kusura bakmayın lütfen ama ne olur bir cevap verin.
Teşekkür ederim,eksik olmayın. Haksız görmüyorum kendimi,ne yapsam yetersiz buluyorum,yapabilirimden ziyade yapabilir miyim acaba diye kendime sorarken korkuyorum yapamam diye... Yoksa karşı tarafın haksız olduğunun farkındayım,yaklaşımı yanlış en azından...gayet basarılısınız masallah
kendinize güvenin sz neden kendinizi haksız görüosunuz belki karsındaki sıkıntılıdır,..
brazda iyi niyetten oluo bunlar
iyiniyet bndede var kırmayım üzmeyim ayıp olmasın sonra olan bize oluyor, nekadar şafını verirsen o kadar degerli oluo insan sanki öyle gözlemliorum
Uzun süre evde hayat geçince korku olabilir.tekrat insan içine girme adapte sorunu olabilir.bence siz yeterli ve azimli bir insansınız korksaniz bile zamanla alisacaksinix ben isteğinizi aziminixi buradan gördüm kendinizi zorlamayın zamana bırakın.en kötü ne olabilir .Merhaba! 11 senelik evlilik ve 2 çocuktan sonra kpss ye hazırlanıp,34 yaşımdayken kadrolu olarak atandım. İşimi seviyorum,yıllardır hayalini kurduğum yerdeyim aslında,kendi mesleğimi yapıyorum. 1 sene olacak başlayalı. Ancak sorunlu bir çocukluk ve evlilikten midir bilmiyorum en ufak bir sorunda stres yapıyorum,uykularım kaçıyor,ya yapamazsam ya beceremezsem korkusu,yoğum heyecan ve kalp çarpıntısı,ellerde titreme... Hata yapmaktan fena halde korkuyorum. Her şeye rağmen yapıyorum,başarıyorum ama her yeni sorunda veya yeni gelişmede acaba demekten alamıyorum kendimi... Ya yapamazsam,ya aptal bir ezik gibi görünürsem... Ki bazen öyle göründüğüme eminim.İşimin başındaki akademisyen hoca tuhaf bir adam. Dengesi belli olmuyor. Bazen çok iyi,bazen de ters. Kendimi O'na karşı savunamıyorum,susuyorum hepÇocukken hep susturuldum çünkü... Sus sen konuşma,sus cevap verme,sus sana b.k yemek düşer vs. Şimdi de cevap veremiyorum. Hoca Beni telefonla arağıdında mesela,kalbim çarpıyor,ya dediğini anlamazsam, ya dediğini beceremezsem diye... Oysa ki birimi biz ikimiz kurduk.Ki ben meslekten 14 sene ayrı kaldım. Buna rağmen yapmaya çalıştım ve yaptım da... Öyle ya da böyle! Öğrenciyken değil sınıfın,bölümün en gözde öğrencilerinden biriydim. Şu an herkes iyi gittiğimi söylüyor ama buna bir tek inanmıyorum. Korkularımı aşamıyorum. Yerimde olmak isteyen binlerce kişi olmasına rağmen,bir gün çat diye istifa etmeyi bile düşündüm. Korkularım,endişelerim beni yıpratıyor, Uzun oldu kusura bakmayın lütfen ama ne olur bir cevap verin.
Kalp çarpıntısı titreme deyince aklıma tiroit geldiMerhaba! 11 senelik evlilik ve 2 çocuktan sonra kpss ye hazırlanıp,34 yaşımdayken kadrolu olarak atandım. İşimi seviyorum,yıllardır hayalini kurduğum yerdeyim aslında,kendi mesleğimi yapıyorum. 1 sene olacak başlayalı. Ancak sorunlu bir çocukluk ve evlilikten midir bilmiyorum en ufak bir sorunda stres yapıyorum,uykularım kaçıyor,ya yapamazsam ya beceremezsem korkusu,yoğum heyecan ve kalp çarpıntısı,ellerde titreme... Hata yapmaktan fena halde korkuyorum. Her şeye rağmen yapıyorum,başarıyorum ama her yeni sorunda veya yeni gelişmede acaba demekten alamıyorum kendimi... Ya yapamazsam,ya aptal bir ezik gibi görünürsem... Ki bazen öyle göründüğüme eminim.İşimin başındaki akademisyen hoca tuhaf bir adam. Dengesi belli olmuyor. Bazen çok iyi,bazen de ters. Kendimi O'na karşı savunamıyorum,susuyorum hepÇocukken hep susturuldum çünkü... Sus sen konuşma,sus cevap verme,sus sana b.k yemek düşer vs. Şimdi de cevap veremiyorum. Hoca Beni telefonla arağıdında mesela,kalbim çarpıyor,ya dediğini anlamazsam, ya dediğini beceremezsem diye... Oysa ki birimi biz ikimiz kurduk.Ki ben meslekten 14 sene ayrı kaldım. Buna rağmen yapmaya çalıştım ve yaptım da... Öyle ya da böyle! Öğrenciyken değil sınıfın,bölümün en gözde öğrencilerinden biriydim. Şu an herkes iyi gittiğimi söylüyor ama buna bir tek inanmıyorum. Korkularımı aşamıyorum. Yerimde olmak isteyen binlerce kişi olmasına rağmen,bir gün çat diye istifa etmeyi bile düşündüm. Korkularım,endişelerim beni yıpratıyor, Uzun oldu kusura bakmayın lütfen ama ne olur bir cevap verin.
Teşekkür ederim,eksik olmayın. Haksız görmüyorum kendimi,ne yapsam yetersiz buluyorum,yapabilirimden ziyade yapabilir miyim acaba diye kendime sorarken korkuyorum yapamam diye... Yoksa karşı tarafın haksız olduğunun farkındayım,yaklagayet basarılısınız masallah
kendinize güvenin sz neden kendinizi haksız görüosunuz belki karsındaki sıkıntılıdır,..
brazda iyi niyetten oluo bunlar
iyiniyet bndede var kırmayım üzmeyim ayıp olmasın sonra olan bize oluyor, nekadar şafını verirsen o kadar degerli oluo insan sanki öyle gözlemliorum
Kendime vakit ayırmayı,kendimle kalmayı seviyorum. Çocuklardan kalan vakit olursa tabiBen 35 yaşındayım. 23 yaşımdan beri çalışıyorum. Ben de genel olarak stresli biriyim aslında. Size tavsiyem, kendinizi mutlu edecek şeyler bulun. İşte, evde.. yani mesela beni bakım ve giyim mutlu ediyor bu konuda şımartıyorum kendimi ve özgüvenime de iyi geliyor gibi. Çalışıyorum, para kazanıyorum diye düşünerek motive oluyorum. Bir de siz üniversite ortamındasınız galiba. Ortamdan kaynaklı olabilir
Listemde var o kitap.Russ Harris in Özgüven Boşluğu kitabını okumanızı öneririm.
Çok uzun zamandır bende bu var. Çok kere de tiroitler de dahil olmak üzere tahlil yaptırmışlığım vardır. Bir sorun yoktu. Bu tamamen psikolojik bence. Sinirlendiğimde veya korktuğumda el ayak boşalması,yoğun heyecan yaşarım.Kalp çarpıntısı titreme deyince aklıma tiroit geldi
Bazen düşünüyorum biliyor musunuz? En kötü ne olabilir? Evet,uzun süre evdeydim,potansiyeli olan biriydim oysa... Sürekli evde kala kala paslanmışım demek ki... Evet arkadaşlarım,ailem,dostlarım var ama iş konusunda insan ilişkileri farklıymış. Yana yana öğreneceğim ama umarım en az hasarla geçer gider bu süreç. Çok yıprandım. Her gün stres yaşamaktan,en ufak şeyleri gözümde büyütmekten ben de yoruldum. İstemiyorum böyle olmayı ama elimde değil. Keşke mümkün olsa...Uzun süre evde hayat geçince korku olabilir.tekrat insan içine girme adapte sorunu olabilir.bence siz yeterli ve azimli bir insansınız korksaniz bile zamanla alisacaksinix ben isteğinizi aziminixi buradan gördüm kendinizi zorlamayın zamana bırakın.en kötü ne olabilir .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?