- Konu Sahibi Niloyatospikk
-
- #7.361
Anladım. Bayağı yüksek doza da çıkmışssın aslında. Bende şuan 300 e çıktım bakalım inşallah etki eder. İlk kez depresyonla doğum sonrası tanıştım o zaman 225 ile düzelmiş normale dönmüştüm. Bakalım bu sefer ne olur.Ben 1 sene 37.5 içtim sonra panikatağım da nüksetti 75 e çıktık sonra yine biraz iyiydim dozda 225 e kadar çıktık değişen bişey olmadı kademeli olarak azalttık sonra terapiye başladım terapi ile birlikte anafranil 10 25 mg aldım ve gayet iyiydim sonra pandemide dedemi kaybettim ona çok üzüldüm yine nüksetti sonra bir dönem yine iyi oldum benim genelde bişeylere çok üzülünce daha çok nüksediyor
Bende sabah olmasın istiyorum. Hatta öyleki bu son hafta gece sabaha karşı 4- 5 e kadar uyuyamadım iyilik hali gitmesin diye. Uyku düzenim tamamen bozuldu bu yüzden. İkindiye kadar yatıp sabaha kadar uyanık kalma isteği oluştu. Çünkü sabahki o kötü hale dayanamıyorum artık...Var demekki doktoru değiştirmeyi düşünüyorum ilaçtan sonra daha kötü oldum yada ilaç mı yetersiz anlamadım hep böyle kalsam keşke diyorum sabah olacak diye de korkuyorum
Maşşalh allah kabul etsin bize de dua etseydin niloya şifa niyetiyle. Bu kadar yapabiliyorsan maşallah çok iyisin. Zorla kendini ve bırakma sakın. Cilt temziliği falan geçtim banyo yapıp tırnak kesemiyorum öyle bir ölü toprağı serilmiş sanki üzerime. Çok özledim sevdiğim arkadaşlarımla köpüklü bir türk kahvesi içip sohbet edip gülmeyi... Hayattan keyif almayı bırak sanki eziyet çekiyor ruhum. Bitsin geçsin istiyorum artık niloya...Bugün Cuma saati Kuran okudum dua ettim sonra yattım 2 saat falan yatmışım sonra kalktım biraz dışarı çıktım annemleri kapıdan gördüm eve geldim mutfağı çamaşırı hallediyorum oturma odasını topluyorum tmm başka bir iş yapmıyorum canım istemiyor ne cildimi temizliyorum ne hergün içtiğim Nescafemi içiyorum
Depresyona da terapi iyi geliyor ben de depresyon ile doğumdan sonra tanıştım lohusa depresyonuydu sonra yine nüksetti kızım hastalandığı zaman ateşi falan yükseldiği zaman ben strese girip çok üzülüyordum sonra yine kötü oluyordum terapiye başladım gün gün iyi geldi ben kanepede öylece oturup boş boş bakıyordum eşimin zoruyla kalkıp kızımı parka götürüyordum sırf o sussun diye gayret etmedim demesin diye ilaç iyi gelmiş olsaydı ilaç o zaman fayda ederdi demek ki terapi fayda etmiş ki ben birçok iş yaptım başlarda zor geldi ama sonra arkası geldiAnladım. Bayağı yüksek doza da çıkmışssın aslında. Bende şuan 300 e çıktım bakalım inşallah etki eder. İlk kez depresyonla doğum sonrası tanıştım o zaman 225 ile düzelmiş normale dönmüştüm. Bakalım bu sefer ne olur.
Senin üzülünce stres kaynaklı oluyor demekki. Belki terapi bu yüzden sende çok etkili olabilir üzüntü ve stress ile başedebilme yöntemleri vs. faydalı olabilir sana. Benim bu sonuncusu tamamen bonus gibi ortada somut hiç bir sorun ya da durum yokken geldi. Sonu ne olur bilmiyorum ama artık bitsin istiyorum gücüm kalmadı...
Gayret etmezsen olmuyor bunu unutma bu akşam duş almak çok zor geldi mesela ama aldım ediyorum tüm hastalara ediyorum dua çok iyi değilim ama şuan gayret edip dua etmem gerekiyor teyzemden iyi haberler gelmesi içinMaşşalh allah kabul etsin bize de dua etseydin niloya şifa niyetiyle. Bu kadar yapabiliyorsan maşallah çok iyisin. Zorla kendini ve bırakma sakın. Cilt temziliği falan geçtim banyo yapıp tırnak kesemiyorum öyle bir ölü toprağı serilmiş sanki üzerime. Çok özledim sevdiğim arkadaşlarımla köpüklü bir türk kahvesi içip sohbet edip gülmeyi... Hayattan keyif almayı bırak sanki eziyet çekiyor ruhum. Bitsin geçsin istiyorum artık niloya...
Hergün aynı şeyleri yaşamak aynı düşüncelere uyanmak tüketti... Belirsizlik korku hiç olumlu bişey yok kafamın içinde zorlasam da olmuyorBende sabah olmasın istiyorum. Hatta öyleki bu son hafta gece sabaha karşı 4- 5 e kadar uyuyamadım iyilik hali gitmesin diye. Uyku düzenim tamamen bozuldu bu yüzden. İkindiye kadar yatıp sabaha kadar uyanık kalma isteği oluştu. Çünkü sabahki o kötü hale dayanamıyorum artık...
Terapi de birşeyler anlatmak gerekiyor ya işte ben onu yapamıyorum bu ara. Misal Ondan önceki gün kontrol vardı dr. bir günü nasıl geçiriyorsunuz anlatır mısınız diyor anlatamıyorum. Böyle susup kalıyorum dut yemiş bülbül gibi. Sonra zar zor ikndiye kadar yatıyor sonra az da olsa birşeyler yiyor sonra tekrar yatıyor gece de oturuyorum sabaha kadar diyebildim birşey de yapamıyorum ki ne anlatayım onu da bilmiyorum. Çok zor geliyor herşey galiba derece derece bu hastalıklarda Hafif orta ve ağır diye...Depresyona da terapi iyi geliyor ben de depresyon ile doğumdan sonra tanıştım lohusa depresyonuydu sonra yine nüksetti kızım hastalandığı zaman ateşi falan yükseldiği zaman ben strese girip çok üzülüyordum sonra yine kötü oluyordum terapiye başladım gün gün iyi geldi ben kanepede öylece oturup boş boş bakıyordum eşimin zoruyla kalkıp kızımı parka götürüyordum sırf o sussun diye gayret etmedim demesin diye ilaç iyi gelmiş olsaydı ilaç o zaman fayda ederdi demek ki terapi fayda etmiş ki ben birçok iş yaptım başlarda zor geldi ama sonra arkası geldi
Bende çok gayret ediyorm bazen oluyor bazen de olmuyor. Dua ediyorum sık sık sizlerede ediyorum. İlaçlarımı da alıyorum. Tv izle komedi izle vs diye öneriler geliyor oradaki gülme sesleri bile beni rahatsız ediyor neden ben bu kadar mutsuz ve üzgün hissediyorum diye. Dışarı çık iyi gelir diyorlar tam tersi dışardaki insanların koşuşturmalarını görünce kendi halime bakıp daha da kötü hissediyorum. Hep üzüntü ve üzgünlük mutsuzluk hissi ile yaşıyorum.. Oysaki yol kenarında açan bir çiçek görünce bile mutlu olan bir insandım nerden nereye...Gayret etmezsen olmuyor bunu unutma bu akşam duş almak çok zor geldi mesela ama aldım ediyorum tüm hastalara ediyorum dua çok iyi değilim ama şuan gayret edip dua etmem gerekiyor teyzemden iyi haberler gelmesi için
Biz de karşılıklı sohbet halinde ilerliyordu bana sorduktan sonra cevaplayınca doktorum halimi anlayıp anlatıyordu o zamanlar o anlatırken içimden diyordum boşa konuşuyorsun hiç fayda etmiyor ama gayret ettim gittim zamanla anlattıkları kafama oturdu hedefler belirledik başlarda çok zordu ama yaptıkça arkası geldi doktorumun desteğiyle şuan hobi amaçlı iş yapıyorum önceden hiçbir hayalim yoktu boşver yapamazsın edemezsin diyordu kafam gün gün az da olsa çalıştım yattığım yerden sayfamı takip ettim ilanları yayınladım olmasa da hep gayret ettim yaptım bir sürü de satış yaptımTerapi de birşeyler anlatmak gerekiyor ya işte ben onu yapamıyorum bu ara. Misal Ondan önceki gün kontrol vardı dr. bir günü nasıl geçiriyorsunuz anlatır mısınız diyor anlatamıyorum. Böyle susup kalıyorum dut yemiş bülbül gibi. Sonra zar zor ikndiye kadar yatıyor sonra az da olsa birşeyler yiyor sonra tekrar yatıyor gece de oturuyorum sabaha kadar diyebildim birşey de yapamıyorum ki ne anlatayım onu da bilmiyorum. Çok zor geliyor herşey galiba derece derece bu hastalıklarda Hafif orta ve ağır diye...
Benim de herşey olumsuz ve üzgünlük hissi çok fazla. Zorluyorum kendimi birşeyler yapayım diye bazen oluyor bazen hiiç olmuyor. Bilmiyorum nereye kadar sürer ama rabbim şifa verecek inşallah ümidini kaybetme..Hergün aynı şeyleri yaşamak aynı düşüncelere uyanmak tüketti... Belirsizlik korku hiç olumlu bişey yok kafamın içinde zorlasam da olmuyor
Bende öyleyim ya kimseyi göresim konuşasım yok arayan arkadaşlara cvp bile vermiyorum eşim önce eve girmek isteözdin şimdi evden çıkmıyorsun diyo o kadar basit geliyor ki başkalarına çık gez kafanı dağıt diyorlar keşke o kadarla geçse eskiye dönmek hep orda kalmak istiyorumBende çok gayret ediyorm bazen oluyor bazen de olmuyor. Dua ediyorum sık sık sizlerede ediyorum. İlaçlarımı da alıyorum. Tv izle komedi izle vs diye öneriler geliyor oradaki gülme sesleri bile beni rahatsız ediyor neden ben bu kadar mutsuz ve üzgün hissediyorum diye. Dışarı çık iyi gelir diyorlar tam tersi dışardaki insanların koşuşturmalarını görünce kendi halime bakıp daha da kötü hissediyorum. Hep üzüntü ve üzgünlük mutsuzluk hissi ile yaşıyorum.. Oysaki yol kenarında açan bir çiçek görünce bile mutlu olan bir insandım nerden nereye...
Seni çok iyi anlıyorum aynılarını yaşadım çünküBende çok gayret ediyorm bazen oluyor bazen de olmuyor. Dua ediyorum sık sık sizlerede ediyorum. İlaçlarımı da alıyorum. Tv izle komedi izle vs diye öneriler geliyor oradaki gülme sesleri bile beni rahatsız ediyor neden ben bu kadar mutsuz ve üzgün hissediyorum diye. Dışarı çık iyi gelir diyorlar tam tersi dışardaki insanların koşuşturmalarını görünce kendi halime bakıp daha da kötü hissediyorum. Hep üzüntü ve üzgünlük mutsuzluk hissi ile yaşıyorum.. Oysaki yol kenarında açan bir çiçek görünce bile mutlu olan bir insandım nerden nereye...
Kendinize birşey korkusu yaşıyorsanız ilacın yan etkisi olabilir doktorunla bi görüş istersen ben ilk psikatriye gittiğimde ilaç bende yan etki yapmıştı daha çok depresyona girdim sabaha kadar ben ölcem deyip ağlamıştım sonra başka bi doktora gittim ilaçları bana iyi geldiHafifliyor ama birdaha olma korkusu kendime bişey yapacağım korkusu delircem kendimi bilmşycem çocuklarım ne yapar korkusu hiç bitmiyor o an diyorum ki ölsem geçmişi geleceği düşündükçe içim daralıyor öyle daralıyor ki anlatamam korkudan bende hiçbişey yapamıyorum öyle yoruluyorum ki bedensel olarakta içimden hiçbirşey yapmak gelmiyor artık aklım almıyor
Teşekkür ederim geçmiş olsun size deBen de de tam tersi sabahları çok daha kötüyüm hiç kaldıramıyorum kafamı. Sürekli uyumak kalkmamak ve öylece kalmak istiyorum. Ancak ikindi den sonra birazcık kendime gelip birşeyler yiyebiliyorum zorla. Sabah kalkıp birşey yiyemediğim için ve bu uyku isteğinin ilaçla ilgili olduğunu sanıp ilaçları bile geceye çevirdim dra sorup. Tok karna ve aynı saatte aldıktan sonra istediğim zaman alabiliyormuşum. Bir aydır kafamın içinde bir cehennem ile yaşıyorum allah yardımcımız olsun...
Aynen insanlardan kaçıyorum çünkü kimse anlamıyor dediğin gibi çık gez dolaş diyorlar keşke o kadar basit olsa. Hepimiz aynı durumdayız boşver takma kafana diyorlar. Gündelik sıkıntılar gibi sanıyorlar oysaki nasıl zor nasıl kötü bir bela olduğunu ancak yaşayan biliyor. Çok zor bir hastalık bende geçmişteki iyi hallerimdeki gibi olmak istiyorum. Akşamları biraz daha iyi olurdum ama bu akşam maalesef iyi değilim.Bende öyleyim ya kimseyi göresim konuşasım yok arayan arkadaşlara cvp bile vermiyorum eşim önce eve girmek isteözdin şimdi evden çıkmıyorsun diyo o kadar basit geliyor ki başkalarına çık gez kafanı dağıt diyorlar keşke o kadarla geçse eskiye dönmek hep orda kalmak istiyorum
Tahliller yapıldı. B12 D vit. troit hornonları vs herşeye bakıldı. Maalesef tamamen depresyondan kaynaklı. Sizde de mi var majör depresyon.Teşekkür ederim geçmiş olsun size de
Fiziksel sebepleri ekarte etti mi doktorlar?
ben de gündüzleri çok yorgun oluyorum geceleri de yatağa giremiyorum.tabii bazen uykusuzluklar birikince baya uyuyorum.
Ben de kötüyüm canım her an kötü bişey olacak hissi gelince nefesim kesiliyor ölecek gibi oluyorumşuan yatıyorum hiçbir şey yapmıyorum
Aynı şeyleri bizlerden başka yaşayan insanlar da Var. Yalnız olmadığınızı düşünün o anlarda. Ben de mesela bu aralar kötüyüm. Sanki durup dururken böyle nefesim kesilecekmiş gibi oluyor. Sanki saniyelik nefessiz kalıyorum. Bu his mahvediyor beni. Nefes açlığı çekiyorum mesela. Böyle esneyerek daha rahat nefes alıyorum. Hatta bi ara covid oldum zannediyordum. Ama tamamen psikolojik. Valla ne ara bu hallere geldik çözemiyorum artık. Ama dermansız dert yoktur öyle düşünelim. Rabbim derdimizin dermanı olsun. Bitki çaylarını bir deneyin isterseniz ben Melisa’nın çok faydasını görüyordum.Bende tükendim artık hayat alt üst oldu bir aydır evde tencere kaynatamadım. Bir toz dahi alamadım hiç bir işi yapamıyorum saksı daki bitki gibiyim... Hayat anlamsız ve bomboş geliyor ölüp kurtulmak istiyorum çoğu zaman. Sonra bunların hastalıktan kaynaklandığını düşünüp tövbe edip dua edip şifa istiyorum allahtan....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?