bundan 7 ay önce nişanlımla düğünden 2 ay önce nikah yaptık.sebebi de eş durumundan tayin.farklı şehirlerdeydik.Ben ankara,o istanbuldaydı.o beni çok seviyordu,bunu iyi biliyordum.düğün salonu tutulmuş,gelinlik,eşya beğenilmiş,siparişi verilmişti.her şey hazırdı.son günlerde her şey öyle kötüye gitmeye başladı ki.tartışmaya başladık.ben onun ailesine karşı istemeden bir iki hakarette bulundum.özür diledim ama o çok alınmıştı.böyle birkaç tartışma yaşadık.bunları zor da olsa aştık.ama en son itiraf ediyorum öyle bir hata yaptım ki şu an çok pişmanım.ona danışmadan eski okuldan bir erkek arkadaşımı ve ailesini eve yemeğe davet ettim.evde bizim yaşayacağımız,eşyaları oraya yerleştireceğimiz evdi.ev ankarada.yani ben kalıyordum.tabi nişanlımın misafir haberini en son duyunca tepki verdi.daha benim görmediğim,tanımadğım bir erkeği ve ailesini bana danışmadan, nasıl ben orada olmadan davet edersin,hatta imam nikahı ve resmi nikah yapılmışken arada.sen evliliğe hazır değilsin dedi.ben de ne var bunda diye diklendim.ahh ahh sonra olay büyüdü büyüdü ve sonunda mahkeme ve boşanma...keşke yanlış yaptım,bir daha yapmam deseydim.geçenlerde duydum ki yeni birisiyle söz kesmiş.inanın şu an o kadar pişmanım kiii...arkadaşlar erkekler bunlara önem veriyor..aslında bu olayda bir şey yoktu.ama ben kız gözüyle baktığım için bir şey yoktu.erkeklerin güvenini sarstınız mı sonuçlar böyle oluyor...Allah'ım bana yardım et...şimdi benim için yaptığı güzel şeyleri yeni sözlüsü için yapıyordur ki bunları düşününce ara sıra kafayı yiyorum..evlenme teklifini bile unutamıyorum..önce pişman değildim ama sonradan çıkıyor pişmanlığı...keşke biraz düşünceli olup,empati kursaydım...keşke danışsaydım,düşünceli davransaydım.bir daha yapmam deseydim.nasıl bitti bilmiyorum.arkadaşlar hem pişmanlığı paylaşmak hem de evliliğin ciddiyetini anlamanızı istedim.ben anlayamadım,siz anlayın.........