Aslında burası çok rahattı evet devlet hastanesi. 25 dk gibi bir sürem vardı ama 7 dk falan durmuşum anlatamadım ki bir şey. Tanı koymadı ilaç vermedi yetersiz gördü anlattıklarımı sanırım.Geçmiş olsun. Emin ol görüştüğün psikiyatristin de kendini ezik, b.k gibi hissettigi zamanlari olmustur ve hatta agladığı. Normal ya, ne iyi etmişsin aglamakla ve hatta icinden geldikce de agla gitsin valla ben aglayinca acayip rahatliyorum.
Umarim görusmelerden fayda saglarsin ama sanirim devlet hastanesi gittigin yer ve fazla vakit ayiramiyorlar di mi. Tam bi terapi olur mu sanmam ve hemen tabii ilac veriyorlar. Sana ilac verdi mi?
Aslında burası çok rahattı evet devlet hastanesi. 25 dk gibi bir sürem vardı ama 7 dk falan durmuşum anlatamadım ki bir şey. Tanı koymadı ilaç vermedi yetersiz gördü anlattıklarımı sanırım.
Ve seni tekrar gel diye gonderdi. Anladim. Bi dahaki sefere anneni yaninda getir demesi de sanirim sen anlatamazsan yine anneni konusturmak icin.Aslında burası çok rahattı evet devlet hastanesi. 25 dk gibi bir sürem vardı ama 7 dk falan durmuşum anlatamadım ki bir şey. Tanı koymadı ilaç vermedi yetersiz gördü anlattıklarımı sanırım.
ne ilacı verdi peki,Canım annenle gitsen bile anlatacaklarını madde madde yazıp git bundan sonraki görüşmeye. Ben hiç ağlamadığım ya da duygulanmadığım halde öf yine tam anlatamadım kendimi hissiyle çıkıyordum her psikiyatristten. Not defteriyle görüşmeye gitmek işime yaramıştı.
Bir de psikiyatrist, psikolog hatta yaşam koçu, kişisel gelişim seminerleri ve kendine yardım kitapları denemiş biri olarak şunu söylemek istiyorum kamu spotu olarak. Psikiyatristten korkmayın. 15 dk dinleyip ilaç yazıp gönderiyorlar işime yaramaz diye düşünmeyin. 20 dklık bir görüşme sonucunda nihayet bana uyan ilacı bulduğumuzda bende olumlu etkisi inanılmaz oldu. İlaca başladıktan sonra 15 kilo verdim hala vermeye devam ediyorum. Çok uzun bir süre yalnızlıktan sonra ciddi bir ilişkiye başladım. Sosyal hayatım gelişti. Eski arkadaşlıklarımı toparladım. Yeni arkadaşlıklar kurdum. Ailemle bağlarım sıkılaştı. Saydığım diğer herşey farkındalık sağlamak için bana yardımcı oldu hatta zaman zaman pratik çözüm önerileri sundu ama psikiyatristin verdiği ilaç olmasa ben hayatımı toparlayacak tahammüle, özgüvene ve motivasyona sahip olamazdım.
ne ilacı verdi peki,
Vallaha ben çoknilac kullandim ve hiç birinde kendimi mutlu hisetmedim .İlaç ismi vermek yasak forumda. Ki zaten aynı tip ilaçlar farklı farklı etki edebiliyor kişiden kişiye. Önemli olan size uyan dozu ve etken maddeyi bulabilmek sanırım.
Vallaha ben çoknilac kullandim ve hiç birinde kendimi mutlu hisetmedim .
Beni ayakta tutdu ,yaşamak işlerimi yapmak için güc verdi ama birde içime hissizlik verdi .Artik ne güle biliyirum ne ağlaya biliyorum .
Monoton bir insan oldum ,robot gibi .
Aynı durumu ben de yaşamıştım, doktorun karşısında gerçek duygularım ortaya çıktığı ve mutlu rolü yapmadığım, o an sadece kendim gibi olduğum için dakikalarca ağladım, merak etmeyin doktorunuz hiç konuşmasanız, hiçbir şey anlatmasanız da hislerinizi anlamıştır, ağlamanız yanlış bir hareket olmamış tam tersi duygularınızın derinliğini çok net göstermişsiniz, en kısa zamanda iyi olmanızı diliyorumHerkese selam. Evet önceki konumdan sonra psikiyatriye gittim bu sabah. Sıra direkt bana geldi içeri girdim oturdum. Doktor sordu sorun nedir diye bana bir ağlama geldi bir ağlama geldi sesim değişti kendi sesimi tanıyamadım. Doktor peçete verdi sonra. Sorunlarımı anlatamadım bile. Sadece saçmaladım bir oradan bir buradan anlattım. Her şeyi de anlatamadım. Kendimi ifade edemedim. Kendimi çok aciz hissettim b*k gibi hissettim işin özü. Annemle birlikte tekrar gelmemi söyledi. Çıktım ben de... Hala ağlayasım var içim soğumuyor sadece anlatmak istedim...
Duygularınızı kağıda dökmekle çok iyi yapmışsınız ama yazmasanız da seansınız boşa gitmiş olmuyor, doktor ne kadar acı çekiyor olduğunuzu görüyor.Bir kere bende gitmistim gitmek zorunda kaldığım zaman çok zor bir dönemden geçmiştim. Konu açıldığında daha ağzımı açmadan ağlamaya başlıyordum o sebepten psikiyatriye gitmeden önce bir kağıda anlatmak istediğim her şeyi yazmıştım. Doktor aynı sizin ki neyiniz var dediginde ağlamaya başladım ve yazdigim kağıdı verdim okudu. Iyi olmuştu. Yoksa bir seans boşa gidecekti.
Kesinlikle katılıyorumCanım annenle gitsen bile anlatacaklarını madde madde yazıp git bundan sonraki görüşmeye. Ben hiç ağlamadığım ya da duygulanmadığım halde öf yine tam anlatamadım kendimi hissiyle çıkıyordum her psikiyatristten. Not defteriyle görüşmeye gitmek işime yaramıştı.
Bir de psikiyatrist, psikolog hatta yaşam koçu, kişisel gelişim seminerleri ve kendine yardım kitapları denemiş biri olarak şunu söylemek istiyorum kamu spotu olarak. Psikiyatristten korkmayın. 15 dk dinleyip ilaç yazıp gönderiyorlar işime yaramaz diye düşünmeyin. 20 dklık bir görüşme sonucunda nihayet bana uyan ilacı bulduğumuzda bende olumlu etkisi inanılmaz oldu. İlaca başladıktan sonra 15 kilo verdim hala vermeye devam ediyorum. Çok uzun bir süre yalnızlıktan sonra ciddi bir ilişkiye başladım. Sosyal hayatım gelişti. Eski arkadaşlıklarımı toparladım. Yeni arkadaşlıklar kurdum. Ailemle bağlarım sıkılaştı. Saydığım diğer herşey farkındalık sağlamak için bana yardımcı oldu hatta zaman zaman pratik çözüm önerileri sundu ama psikiyatristin verdiği ilaç olmasa ben hayatımı toparlayacak tahammüle, özgüvene ve motivasyona sahip olamazdım.
Vallaha ben çoknilac kullandim ve hiç birinde kendimi mutlu hisetmedim .
Beni ayakta tutdu ,yaşamak işlerimi yapmak için güc verdi ama birde içime hissizlik verdi .Artik ne güle biliyirum ne ağlaya biliyorum .
Monoton bir insan oldum ,robot gibi .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?