teşekkür ederim canımManzara ve Kahvaltı cok guzel afiyet olsun canim:)
misafirler geldi..tabi kuru pastalar,tatlılar saklandıkları yerden çıktılargözüm kalsa da yemedim yemedim bir tane kurabiye ile ara ögünümü yaptım..inanmazsanız şekil 1/a daki fotografta benim tabagım ve diger tabak arasındaki farka bakabilirsiniz
ara:1 kurabiye ve yaseminli yeşil çay
Eki Görüntüle 1611865
sorma kızz ben de ben deeeeeoyyyy iyi durmuşsun, pasta falan neyse de hamurişine hiiiççççç dayanamıyorum
sagol canımmm yeniden başlamak güzel oldu..bu modu yakalamam neredeyse bir sene sürdü ama sonunda oldu..geri geldimtebrikler canım. azmine hayranım:)
sagol canımmm yeniden başlamak güzel oldu..bu modu yakalamam neredeyse bir sene sürdü ama sonunda oldu..geri geldim
sagol arkadaşımçok iradeli döndün arkadaşım
Yarın gideceğim bu hafta çok zor geçti biraz önce 1 tabak makarna yedim ve daha çok mutsuz oldum. Hiç keyif vermedi. Yeme atakları için psikolojik öneriyor. Ama ben gitmek istemiyorum hiç obez olmamış birinin beni anlamayacagina inanıyorum. Bakalım yarın ne olacak bu gece bana zor geçecek orası kesin . Pişmanlık dolu bir gecemerhaba bende sıkılmak degil de kaçamaklar çok oluyordu..daha dogrusu belli bir kiloyu verdikten sonra biraz boşverme ve duraklama oldu..sende de aynısı olmuş olabilir.. biraz durakladıktan sonra yoluna devam ediceksin.. ama bu duraklamanın ne zaman bitecegine sen karar vericeksindaha dogru insan kilo verdikçe kendini begenmeye başlıyor..hele hele eskiyle kıyasladıkça daha çok begeniyorsun kendini.. ve belki bilinçsiz belki bilerek şu bluz ne güzel oldu şu pantolan nasılda güzel oldu derken "böyle de güzelim diyorsun".. böylece hedefinden uzaklaşıp oldugun yerde kalıyorsun..anladıgım kadarıyla sen bir de çabuk verdin kilolarını..şimdi duraklamada olman o bakımdan da normal aslında..vücut savunmaya alıyor kendini.. kilosunu sabit tutmak için direniyor bir süre..bi de bu yönü var işin.. diyetisyenin ne diyor?
şöyle düşün bir rahatsızlıktan dolayı doktora gittiginde de aynı rahatsızlıgı yaşamış doktor mu arıyorsun?yoksa o rahatsızlıgı yaşamadıgı için doktorun seni anlamayacagını mı düşünüyorsun? sana kendi tecrübemi söyleyeyim;yeme atakları yokluktan olur..tek çaresi herşeyden az yemegi ögremektir..Yarın gideceğim bu hafta çok zor geçti biraz önce 1 tabak makarna yedim ve daha çok mutsuz oldum. Hiç keyif vermedi. Yeme atakları için psikolojik öneriyor. Ama ben gitmek istemiyorum hiç obez olmamış birinin beni anlamayacagina inanıyorum. Bakalım yarın ne olacak bu gece bana zor geçecek orası kesin . Pişmanlık dolu bir gece
merhaba canım, seni gördügüme sevindim..Selam canım. .
Harikasın seni okudum ve ben de neden başladığını hatırladım bugün itibariyle sporuma başladım inşallah diyetime de senin gibi azimle tekrar başlarım.
Evet canım artık sık gorusucez ben sırf sana teşekkür etmek için üye olmuştum kk ya. Şimdi de her kkya girişimde senin sayfalarına bakıyorum resimli paylaşımlar mükemmel....merhaba canım, seni gördügüme sevindim..ve senin de tekrar başlamana da sevindim.. desene artık daha sık görüşücez
şöyle düşün bir rahatsızlıktan dolayı doktora gittiginde de aynı rahatsızlıgı yaşamış doktor mu arıyorsun?yoksa o rahatsızlıgı yaşamadıgı için doktorun seni anlamayacagını mı düşünüyorsun? sana kendi tecrübemi söyleyeyim;yeme atakları yokluktan olur..tek çaresi herşeyden az yemegi ögremektir..
Bugün yazdiklarini düşünüp 2 saat bisiklete bindim kalori cetveli 1000 kalorili gösteriyordu umarım dogrudur suan bacaklarım titriyor vazgecmeyecegim. Umarım yaktigim kalori yediğim makarnayi karşılar. Yarın doktora bu konuyu konuşmam gerekiyor. Listemde birseylerin degismesi gerekiyor gibi. Yarın yeni bir sabaha uyanacagim. ..şöyle düşün bir rahatsızlıktan dolayı doktora gittiginde de aynı rahatsızlıgı yaşamış doktor mu arıyorsun?yoksa o rahatsızlıgı yaşamadıgı için doktorun seni anlamayacagını mı düşünüyorsun? sana kendi tecrübemi söyleyeyim;yeme atakları yokluktan olur..tek çaresi herşeyden az yemegi ögremektir..
o ilk mesajı dün gibi hatırlıyorum..Evet canım artık sık gorusucez ben sırf sana teşekkür etmek için üye olmuştum kk ya. Şimdi de her kkya girişimde senin sayfalarına bakıyorum resimli paylaşımlar mükemmel....
bu günlüge ilk başladıgım zamanlar geliyor aklıma şimdi yeniden diyete başlayınca.. nasıl başlamıştım?? neler yaşamıştım??veeeeee esas hiç aklımdan çıkmayan "nasıl oldu da ben 78 KİLO olmuştum??? nasıl oluyorda görmüyordum kendimi??" o zamanlar fotograf çektirmiyordum zaten çok çirkin çıkıyorum diye.. işin ilginç yanı aynada ise çok rahatsız olmuyordum kendimden.. hani aşık olursunuz da büyülenirsiniz gözünüz bir şey görmez yaaa aynen öyleydim ben.. görmüyordum,görmek istemiyordum aynen bir sevgilinin aşık olunca sevgilisinin kötü huylarını görmezden gelmesi gibi.. ta ki aşk bitinceye kadar sürdü bu geçici körlük.. bunun süresi kişiye göre değişiyor bence..benim 78 kiloda bitti aşkım.. görüyorum ki bazısının 55 kiloda bitiyor bazısının ise 125 kiloda.. bu tamamen gözünüzü ne zaman açmak istediginizle ve kendinizi ne kadar çok sevdiginizle alakalı.. şöyle düşünüyorum kendini çok seven zaten kendine bakıyor..kendine karşı gerçekçi ve dürüst oluyor.. herşeyi görüyor.. önlemini alıyor.. birazcık kilo alsa hemen dikkat ediyor ve veriyor.. ne kadar az seviyorsak kendimizi o kadar uzun sürüyor aşk ve sonra bir anda bir bakıyoruz ki ne sevgi kalmış ne de aşk.. sadece nefret başlıyor.. hayata küsüyoruz.. depresyona giriyoruz.. hatta ve hatta kıyafetlerimiz olmuyor diye dışarı bile çıkmak istemiyoruz.. bunların hepsini yaşadım ben.. benim aşkım 78 kiloda bitti.. eşimle problemlerim başlamasıyla uyandım ben.. bir de hep o sildigim fotografları bir türlü aklımdan çıkaramamla.. siliyordum ama hep aklımdaydılar hayatı boyunca diyet yapmış ve çocuklugu bile diyetle geçmiş biri olarak başladım araştırmaya.. bir sürü kitap okudum bu konuda.. nette sayfalarca yazı.. bloglar vs.. ve nihayetinde "mevsimlerden roma" da durdum, bi kaldım öylece.. aslında bir sene önce keşfetmiştim mevsimlerden romayı.. "ne saçma kek, börek, bisküvi ile diyet mi olur?" deyip geçip gittigim o sayfalarda bu sefer her kelimesi her cümlesiyle günlerim aylarım geçmeye başladı.. okudukça kendimi buldum buldukça kilo verdim.. tabii sonra kilo verince ben gene kendime aşık oldum iyi mi? herkes "ooo süper vermişsin, çok güzelsin" vs vs iltifatlar etmeye başladılar..tabiki ben de iyice bi havaya girdim.. bu halime alıştım ve sevdim.. hani kendimi sevmeliydim yaaa.. işte seviyordum kendimi.. güzeldim,eski kıyafetlerim olmaya başlamıştı.. zayıflamıştım.. ama unuttugum birşey vardı.. hala vermem gereken en az 10 kilo vardı.. durup yerleşme zamanı degil,mola verip devam etme zamanıydı.. işte bunu anlamada yaklaşık 1 yıl sürdü.. şimdi gene görüyorum herşeyi.. kollarımda ki löp löp yagları,oturdugumda göbegimin katlarını,zaman zaman bacaklarımın birbirine sürtünmesinden olan yaraları.. bunları yazlıkta oldugum için mi görüyorum diye düşündüm sonra ama yok degil.. ondan degil.. geçen sene de burdaydım.. geçen sene de mayo giydim.. ee peki ne olmuştu?? diyorum ya aşk bitti.. yerini nefret almadan sevgiye dönüşüyor şimdi.. yine fotograflarımı siliyorum çogunlukla(tabi daha az ama siliyorum şişko çıkıyorum diye) ama aklımdan silemiyorum..hepsi aklımda.. gözüm açık… gerçekçiyim.. zaman zaman da acımasız bir anne gibiyim kendime.. o sert dili de değiştiriyorum,yumuşatıyorum yavaş yavaş.. artık aşk yok sevgi var.. kendimi seviyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?