ne güzel canım ya senin erken olmuş uyanman..kendini seviyorsun işte..zaten kendini sevenleri ve dikkat edenleri yazarken şimdiki seni düşündümNe guzel yazmissin canim gercekten bi uyanma hali olmadan insan farkina varamiyor. bende esimle evlendikten sonra kendi boyumla ayni kiloya gelince uyandim. bi sabah kalktim ve selulitlerimi gordum, oysa hep ordaydilar. 105 cmlik popom kalin bacaklarim hep benimleydiler. ben 158 boya 58 kiloyken oturup biseyler atistirirken, esim film izlerken eliptik bisiklet kullaniyordu ve bi arkadas esimin benden genc gorundugunu soyledi.
Soklardaydim hep minyon olan yasindan kucuk gosteren biriydim. Sonra farkina vardim esim beni her turlu seviyordu ve kendimi birakmistim :/
son durum
popo 91 cm ve kilo:50 kg
simsims cim seninle tanistim burda ve gozumu acan yazilarini okudum. iyiki varsin, iyiki yaziyorsun :-* sen daha once cok guzel kilo verdin hemde ikindi araogunundeki enfes lezzetlerle :) seni ve yazilarini cok ozlemisim, cenem dustu
Bu duygular sanki benim duygularım gibi kelimesi kelimesi önce foto cektirmeyi bıraktım ki çok severdim . Sonra dışarı çıkmayı eşim evden dışarı çıkalım dediğinde bile eve ve kanepeme dizilere kenetlenmistim kimse ayıramiyordu dün 2 saat bisiklete bindim ve bacaklarım çok agriyor sebebi benim bir anlık vazgecmisligimbu günlüge ilk başladıgım zamanlar geliyor aklıma şimdi yeniden diyete başlayınca.. nasıl başlamıştım?? neler yaşamıştım??veeeeee esas hiç aklımdan çıkmayan "nasıl oldu da ben 78 KİLO olmuştum??? nasıl oluyorda görmüyordum kendimi??" o zamanlar fotograf çektirmiyordum zaten çok çirkin çıkıyorum diye.. işin ilginç yanı aynada ise çok rahatsız olmuyordum kendimden.. hani aşık olursunuz da büyülenirsiniz gözünüz bir şey görmez yaaa aynen öyleydim ben.. görmüyordum,görmek istemiyordum aynen bir sevgilinin aşık olunca sevgilisinin kötü huylarını görmezden gelmesi gibi.. ta ki aşk bitinceye kadar sürdü bu geçici körlük.. bunun süresi kişiye göre değişiyor bence..benim 78 kiloda bitti aşkım.. görüyorum ki bazısının 55 kiloda bitiyor bazısının ise 125 kiloda.. bu tamamen gözünüzü ne zaman açmak istediginizle ve kendinizi ne kadar çok sevdiginizle alakalı.. şöyle düşünüyorum kendini çok seven zaten kendine bakıyor..kendine karşı gerçekçi ve dürüst oluyor.. herşeyi görüyor.. önlemini alıyor.. birazcık kilo alsa hemen dikkat ediyor ve veriyor.. ne kadar az seviyorsak kendimizi o kadar uzun sürüyor aşk ve sonra bir anda bir bakıyoruz ki ne sevgi kalmış ne de aşk.. sadece nefret başlıyor.. hayata küsüyoruz.. depresyona giriyoruz.. hatta ve hatta kıyafetlerimiz olmuyor diye dışarı bile çıkmak istemiyoruz.. bunların hepsini yaşadım ben.. benim aşkım 78 kiloda bitti.. eşimle problemlerim başlamasıyla uyandım ben.. bir de hep o sildigim fotografları bir türlü aklımdan çıkaramamla.. siliyordum ama hep aklımdaydılar hayatı boyunca diyet yapmış ve çocuklugu bile diyetle geçmiş biri olarak başladım araştırmaya.. bir sürü kitap okudum bu konuda.. nette sayfalarca yazı.. bloglar vs.. ve nihayetinde "mevsimlerden roma" da durdum, bi kaldım öylece.. aslında bir sene önce keşfetmiştim mevsimlerden romayı.. "ne saçma kek, börek, bisküvi ile diyet mi olur?" deyip geçip gittigim o sayfalarda bu sefer her kelimesi her cümlesiyle günlerim aylarım geçmeye başladı.. okudukça kendimi buldum buldukça kilo verdim.. tabii sonra kilo verince ben gene kendime aşık oldum iyi mi? herkes "ooo süper vermişsin, çok güzelsin" vs vs iltifatlar etmeye başladılar..tabiki ben de iyice bi havaya girdim.. bu halime alıştım ve sevdim.. hani kendimi sevmeliydim yaaa.. işte seviyordum kendimi.. güzeldim,eski kıyafetlerim olmaya başlamıştı.. zayıflamıştım.. ama unuttugum birşey vardı..kendimi sevmiyor aslında yine kör aşık olmuştum hala vermem gereken en az 10 kilo vardı.. durup yerleşme zamanı degil,mola verip devam etme zamanıydı.. işte bunu anlamada yaklaşık 1 yıl sürdü.. şimdi gene görüyorum herşeyi.. kollarımda ki löp löp yagları,oturdugumda göbegimin katlarını,zaman zaman bacaklarımın birbirine sürtünmesinden olan yaraları.. bunları yazlıkta oldugum için mi görüyorum diye düşündüm sonra ama yok degil.. ondan degil.. geçen sene de burdaydım.. geçen sene de mayo giydim.. ee peki ne olmuştu?? diyorum ya aşk bitti.. yerini nefret almadan sevgiye dönüşüyor şimdi.. yine fotograflarımı siliyorum çogunlukla(tabi daha az ama siliyorum şişko çıkıyorum diye) ama aklımdan silemiyorum..hepsi aklımda.. gözüm açık… gerçekçiyim.. zaman zaman da acımasız bir anne gibiyim kendime.. o sert dili de değiştiriyorum,yumuşatıyorum yavaş yavaş.. artık aşk yok sevgi var.. kendimi seviyorum
teşekkür ederim canımBencede hayata tek bir noktadan bakmak sıkıcı oluyor fotolar bile insana moral oluyor tek bir noktada takılı kalmiyoruz teşekür ederim seni çok uzun zaman bekledik
Evet buraya başlamamın nedenleri sims ve Firuze tanımadan Sevdiğim bağlandığım arkadaslar girmediğim günler bike acaba sims ve Firuze döngümü diye meraktan girdiğim günler çok oldu seni görünce çok sevindim eşinin durumunu merak ettim ne oldu cajımEvet canım artık sık gorusucez ben sırf sana teşekkür etmek için üye olmuştum kk ya. Şimdi de her kkya girişimde senin sayfalarına bakıyorum resimli paylaşımlar mükemmel....
canım benim..o ilk mesajı dün gibi hatırlıyorum..teşekkür ederim canım
eşim hala evde :) işsiz takılıyoEvet buraya başlamamın nedenleri sims ve Firuze tanımadan Sevdiğim bağlandığım arkadaslar girmediğim günler bike acaba sims ve Firuze döngümü diye meraktan girdiğim günler çok oldu seni görünce çok sevindim eşinin durumunu merak ettim ne oldu cajım
Evet buraya başlamamın nedenleri sims ve Firuze tanımadan Sevdiğim bağlandığım arkadaslar girmediğim günler bike acaba sims ve Firuze döngümü diye meraktan girdiğim günler çok oldu seni görünce çok sevindim eşinin durumunu merak ettim ne oldu cajım
canım yemegi dışarda yedik..içinde ezilmiş kabak, peynir ve dereotu vardı.. öyle bir meze yapmışlar.güzeldiKabak ezme nasıl yapılıyor. Ezme tarifleri varsa kabulüm çok severim
bak sana sevdigim bi tarif vereyim o zaman.. belki ben de akşama yaparım bunu.. kabagı soyup rendeliyorsun tavada az yag ile veya su ile pişiriyorsun.pişerken ince kıyılmış dereotunu da ekliyorsun kabaklar pembeleşinceye kadar pişiriyorsun.sogumaya bırakıp ayrı bir kapta yogurt,dövülmüş sarımsak ve cevizi karıştırıp sonrada sogumuş kabaklarıda karıştırıp afiyetle yiyorsunArtık salata yemekten çok sıkıldım değişik birseyler arıyorum bu hafta Meksika fasulyeli salata yapacağım lor peynirle
bu günlüge ilk başladıgım zamanlar geliyor aklıma şimdi yeniden diyete başlayınca.. nasıl başlamıştım?? neler yaşamıştım??veeeeee esas hiç aklımdan çıkmayan "nasıl oldu da ben 78 KİLO olmuştum??? nasıl oluyorda görmüyordum kendimi??" o zamanlar fotograf çektirmiyordum zaten çok çirkin çıkıyorum diye.. işin ilginç yanı aynada ise çok rahatsız olmuyordum kendimden.. hani aşık olursunuz da büyülenirsiniz gözünüz bir şey görmez yaaa aynen öyleydim ben.. görmüyordum,görmek istemiyordum aynen bir sevgilinin aşık olunca sevgilisinin kötü huylarını görmezden gelmesi gibi.. ta ki aşk bitinceye kadar sürdü bu geçici körlük.. bunun süresi kişiye göre değişiyor bence..benim 78 kiloda bitti aşkım.. görüyorum ki bazısının 55 kiloda bitiyor bazısının ise 125 kiloda.. bu tamamen gözünüzü ne zaman açmak istediginizle ve kendinizi ne kadar çok sevdiginizle alakalı.. şöyle düşünüyorum kendini çok seven zaten kendine bakıyor..kendine karşı gerçekçi ve dürüst oluyor.. herşeyi görüyor.. önlemini alıyor.. birazcık kilo alsa hemen dikkat ediyor ve veriyor.. ne kadar az seviyorsak kendimizi o kadar uzun sürüyor aşk ve sonra bir anda bir bakıyoruz ki ne sevgi kalmış ne de aşk.. sadece nefret başlıyor.. hayata küsüyoruz.. depresyona giriyoruz.. hatta ve hatta kıyafetlerimiz olmuyor diye dışarı bile çıkmak istemiyoruz.. bunların hepsini yaşadım ben.. benim aşkım 78 kiloda bitti.. eşimle problemlerim başlamasıyla uyandım ben.. bir de hep o sildigim fotografları bir türlü aklımdan çıkaramamla.. siliyordum ama hep aklımdaydılar hayatı boyunca diyet yapmış ve çocuklugu bile diyetle geçmiş biri olarak başladım araştırmaya.. bir sürü kitap okudum bu konuda.. nette sayfalarca yazı.. bloglar vs.. ve nihayetinde "mevsimlerden roma" da durdum, bi kaldım öylece.. aslında bir sene önce keşfetmiştim mevsimlerden romayı.. "ne saçma kek, börek, bisküvi ile diyet mi olur?" deyip geçip gittigim o sayfalarda bu sefer her kelimesi her cümlesiyle günlerim aylarım geçmeye başladı.. okudukça kendimi buldum buldukça kilo verdim.. tabii sonra kilo verince ben gene kendime aşık oldum iyi mi? herkes "ooo süper vermişsin, çok güzelsin" vs vs iltifatlar etmeye başladılar..tabiki ben de iyice bi havaya girdim.. bu halime alıştım ve sevdim.. hani kendimi sevmeliydim yaaa.. işte seviyordum kendimi.. güzeldim,eski kıyafetlerim olmaya başlamıştı.. zayıflamıştım.. ama unuttugum birşey vardı..kendimi sevmiyor aslında yine kör aşık olmuştum hala vermem gereken en az 10 kilo vardı.. durup yerleşme zamanı degil,mola verip devam etme zamanıydı.. işte bunu anlamada yaklaşık 1 yıl sürdü.. şimdi gene görüyorum herşeyi.. kollarımda ki löp löp yagları,oturdugumda göbegimin katlarını,zaman zaman bacaklarımın birbirine sürtünmesinden olan yaraları.. bunları yazlıkta oldugum için mi görüyorum diye düşündüm sonra ama yok degil.. ondan degil.. geçen sene de burdaydım.. geçen sene de mayo giydim.. ee peki ne olmuştu?? diyorum ya aşk bitti.. yerini nefret almadan sevgiye dönüşüyor şimdi.. yine fotograflarımı siliyorum çogunlukla(tabi daha az ama siliyorum şişko çıkıyorum diye) ama aklımdan silemiyorum..hepsi aklımda.. gözüm açık… gerçekçiyim.. zaman zaman da acımasız bir anne gibiyim kendime.. o sert dili de değiştiriyorum,yumuşatıyorum yavaş yavaş.. artık aşk yok sevgi var.. kendimi seviyorum
canım benim teşekkür ederimCanım benim ne güzel anlatmışsın.Önemli olan uyanabilmen.Ben senin topiğin sayesinde düzenli yapamasamda spora başladım.Ama spor yaptığım zaman senin topiğine zevkle yazıyorum. İyi ki varsın ve kendine olan sevginin daha da artmasını diliyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?