- Konu Sahibi minikgelin
-
- #31.221
eşim gelene kadar buraya bir bakayım dedim. azıcık yazılanları okudum, tek tek selam vermiyorum diye gücenmeyin hepiniz aklımdasınız!
ben eşimin bu temizlik konusunda ikna olacağına inanıyorum. şimdi biraz bol keseden konuşuyor gibi. benim daha önce bahsetmiştim bir de ms hastalığım var. çok şükür hamilelikte bir sıkıntım olmadı, inşallah sonrasında da olmaz ama gebeliğin son 3 ayı ve doğum vs. de ms atağını tetikleyebilecek şeyler. ms için yorulmayacaksın, stres yapmayacaksın gibi neredeyse imkansız olan tedbirler alman lazım. e ben şu anda zaten hemen yoruluyorum, stres yapmamak elimden gelmiyor Allah hepinize nasip etsin, hamileliğini öğrendiğin andan itibaren endişelenmeye başlıyorsun, artık bencillik bir kenara gidiyor emanet bir yavrunun iyiliği için sürekli diken üstündesin. Eşim kendisi de zaten bazen değil kadın almamak, her hafta, ya d agündelik gelecek birini alsak mı acaba der dururdu. Sanırım bu aralar tamirciler vs. gibi çalışanlardan yana şansımız yaver gitmediğinden, bir de benim de kadın ayarlamak için çok uğraşıp bir türlü denk gelmemesinden falan o da sinir oldu. Ben şimdi çok kafaya takmıyorum işte biraz daha doğuma yakın zamanda kendisi ile konuşurum, hastalığımı da hatırlatırsam o da kesin hak verir bana. kendim yaparım dese bile iştnen yorgun gelecek, ne kadar yapabilir. kendisini de yormasını istemiyorum bunu da söylerim pek tabi. anlayışsız biri değil sonuçta hak vereceğinden eminim. ama tabi erkek milleti sürpriz yaparsa bilemem
evet ruhsar dediğin gibi bir nevresim değiştirmek bile o kadar zor bir iş oluyormuş ki anlatamam. kendim yapıyorum yavaş yavaş aman Allah'ım yarım saate falan anca :)))
erken doğum riskin mi var? benim daha belirgin hiç sancım bile olmadı. bebişim akıllı akıllı bekliyor. çok şükür kanama vs gibi bir sıkıntım da yok. inşallah biz tamamlarız bu 40 hafta ya da 39 haftayı diyorum. Sen de mümkün mertebe tedirgin olmamaya çalış. korktukça tersine gidiyor. ben çok dikkat edeyim dediğim zamanlar iyice sıkıntı yaşıyorum hemen. inşallah doktor randevunuz da güzel geçer. bu sefer benimki yüzünü göstermedi. zaten çok merak içindeyim. rüyamdakinin aynısı gibi bir bebeğim olacak mı acaba? :)
sdtive, sabır göstermeyince kendimi yıpratıyorum sadece. bazen annemle konuşuyorum, sonra pişman oluyorum. çünkü anlık hislerimle söylediklerimden ben etkilenmiyorum ama annem belki de damadına kızıyor. bugün bu konuda da dua etmeye başladım. çenemi tutmalıyım diye. çünkü eşimle bir süre sonra anlaşamadığımız noktaları çözebiliyoruz, ikimiz de sakinleşiyoruz ya da karşıdakinin haklı olduğu noktaları görebiliyoruz vs. ama anneler babalar unutmuyor. bak evladıma zamanında şunu yapmıştı diye kafalarında tutuyorlar... ben de 2 sene oldu evleneli bunu bir türlü oturtamadım. eşimin bu konuda bana kızdığından eminim. adamın baştan beri benden en büyük isteği sorunlarımızı kendi içimizde halletmek idi. ama ben her seferinde bunu yapmıyorum. bugün şöyle bir düşündüm de anneme yansıttığım çoğu problem hiç yansıtmasaydım da çözülmüş. gereksiz yere konuşup sinirleniyorum elime bir o kar oluyor. gerçi annem yaş olgunluğu ile tavsiyelerde bulunuyor tabi ama yine de sonradan vicdanım huzursuz oluyor. sanırım evlilikte yavaş yavaş olgunlaşıyor, ben de tabii.
kendi evimde kalma konusunda ben de senin gibi düşünüyorum bebeğin alışması açısından ama konuştuğum arkadaşlar da şimdiki aklım olsa annemde kalırdım diyor :) durumlar ne gösterir bilemiyorum şimdiden. bakalım ne olacak?
herkese iyi akşamlar!