- 13 Mart 2016
- 3.897
- 8.660
- 78
- Konu Sahibi Sonbaharmasali
-
- #41
Ilk hatasi oldugunu bilmiyoruz ki. Ben sahsen ilk oldugunu hic sanmiyorum.Öyle de hani bazı insan her haltı yer de hiç yakalanmaz ya , kurnazlıktan değil de şans mı denir, Allah da unutmuş öylelerini, o yolda gittikleri için bu dünyada bişey olmaz onlara,
Ama bazı insanda hep düzgün Yaşar da ilk hata da yakalanır böyle rezil olur, Allah uyarıyı
Anında yapar, adam baya baya rezil olmuş, eğer bu dediğim tarz bi adamsa bi daha aldatmak şöyle dursun, eline klavyeyi bile alamaz bence.
Bilmiyorum ben böyle durumlarda hep hemen boşanın derim de bu konuda diyemedim, psikolojik destek alsınlar da ona göre karar versin konu sahibi
Ona ben de söylüyorum, boşanmayı senim istemen gerekiyor diyorum. Çevre önemli değil sen hayatımda olmadıktan sonra, sensiz bir hayat düşünemiyorum diyor. Keşke kenara çekilseydi. En azından benim işimi kolaylaştırırdı.Rezillik ya...
Her gün yeni şeyler okuyoruz burda ama bu bir insanın düşebileceği en feci durum.
Aile falan seyretmiş.
Hadi diyelim.siz affetiniz eşiniz hangi yüzle sizin yüzünüze bakacak, aileniz ile bir araya gelebilecek.
Yok yani bu affedilecek bir durum değil, gerçekten değil.
Affedilmeyi hakketmiyor.
Arkadaşlar yazmış siz yapsaydınız aynı şeyi kim bilir ne kıyametler kopardı... kıyameti bırakın belki de cinayete kurban giderdiniz.
Boşanmak tan başka bir çözüm bulamıyorum. Aslında eşiniz bile boşanmayı istemeli ve ortadan kaybolmayı zira bu rezil görüntüler 40 yıl konuşulur ve unutulmaz.
Ayh çok feci bir durum.
Allah kolay versin.
Düşünüyorum da unutamam, çok zor.Görüntüler ortaya çıkmasaydı eşiniz bu tarz şeylere devam ederdi muhtemelen.
Bu yaptığı normal bir davranış şekli değil, bir nevi sapkınlık.
Benim nazarımda affedilir yanı yok.
Siz unutubilecek misiniz bu yaşananları?
Ilk hatasi oldugunu bilmiyoruz ki. Ben sahsen ilk oldugunu hic sanmiyorum.
Bütün erkekler eline fırsat geçsin aldatır. Aldatmayan erkeğin ya parası yoktur, ya interneti, ya işi çoktur, ya aşırı utangaçtır Veya düşük testestoren hormonuna sahiptir.Merhaba kk üyeleri
Evliliğimde bir yılımı doldurmak üzereyim. Eşimle yaklaşık 5 yıllık bir beraberliğimiz var. Beni evliliğe ikna edebilen ve kendisini sevdiren taraf oydu. Eşim güzel kalpli, anlayışlı, sevecen ve çevrem tarafından da sevilip sayılan bir insandı. Beni benim onu sevdiğimden daha çok severdi ve bana çok düşkündü.
İş dolayısıyla geçici bir süreliğine eşimle ayrı şehirlerde yaşıyoruz. İki hafta öncesine kadar her şey yolundaydı ya da ben öyle zannediyordum. Eşim bir chat sitesinden bir kadınla görüntülü görüşmüş ve uygunsuz şeyler yaşanmış. Karşıdaki kişi şantaj yapmak istemiş. Eşim savcılığa gideceğini söyleyince eşimin görüntüsünü sosyal medyada paylaşmış. Ben, ailem ve çevremden bazı kişiler olayı bu şekilde öğrendik. Eşim çok pişman oldu. Belki bir hafta boyunca ağladı. Sadece o kişiyle görüştüğünü, öncesi olmadığını, neden yaptığını ve nasıl yaptığını hala anlayamadığını söylüyor. Kendisini affedemiyor ve bensiz de yaşayamayacağını söylüyor. Yuvam için mücadele edeceğim, zamanında seni kazanmak için elimden geleni yaptım, şimdi de yapacağım diyor. Ben ise ilk günlerde zor durumda olduğu için ona yardımcı olma zorunluluğu hissettim ve onu sakinleştirme yoluna gittim. Aynı zamanda bir şok içerisindeydim. Çok güvendiğim eşime hala inanamıyordum. O biraz sakinleşince bu sefer kendime döndüm. Duygularım belirginleşmeye başladı. Kızgınlık, öfke ve soğuma hissetmeye başladım.
Ailem de çok üzüldü. Eşimin pişmanlığını görünce bana bu olaydan ötürü ayrılmak olmaz, şimdiye kadar hiç bir hatasını ne sen ne de biz gördük, fırsat vermelisin diyorlar. Yarın bir gün sen de hataya düşebilirsin ne olacağımız belli değil diyorlar. Ben ise artık eskisi gibi olamayacağımızı düşünüyorum. Duygularım çok karmaşık olduğu için zaman istedim ama beklentiye de girmemesi gerektiğini, ondan soğuduğumu söyledim.
Çok huzursuzum, hala inanmak istemiyorum, yeni bir güne uyanmak istemiyorum, eskiden güven duyduğum eşimi istiyorum. Ama artık o yok.
Dertleşmek istedim ve sanırım aldığım kararla ilgili yorumlarınıza ihtiyacım var. Aynı zamanda benzer durum yaşayanların bu süreci nasıl geçirdiklerini merak ediyorum.
Teşekkür ederim şimdiden...
Merhaba kk üyeleri
Evliliğimde bir yılımı doldurmak üzereyim. Eşimle yaklaşık 5 yıllık bir beraberliğimiz var. Beni evliliğe ikna edebilen ve kendisini sevdiren taraf oydu. Eşim güzel kalpli, anlayışlı, sevecen ve çevrem tarafından da sevilip sayılan bir insandı. Beni benim onu sevdiğimden daha çok severdi ve bana çok düşkündü.
İş dolayısıyla geçici bir süreliğine eşimle ayrı şehirlerde yaşıyoruz. İki hafta öncesine kadar her şey yolundaydı ya da ben öyle zannediyordum. Eşim bir chat sitesinden bir kadınla görüntülü görüşmüş ve uygunsuz şeyler yaşanmış. Karşıdaki kişi şantaj yapmak istemiş. Eşim savcılığa gideceğini söyleyince eşimin görüntüsünü sosyal medyada paylaşmış. Ben, ailem ve çevremden bazı kişiler olayı bu şekilde öğrendik. Eşim çok pişman oldu. Belki bir hafta boyunca ağladı. Sadece o kişiyle görüştüğünü, öncesi olmadığını, neden yaptığını ve nasıl yaptığını hala anlayamadığını söylüyor. Kendisini affedemiyor ve bensiz de yaşayamayacağını söylüyor. Yuvam için mücadele edeceğim, zamanında seni kazanmak için elimden geleni yaptım, şimdi de yapacağım diyor. Ben ise ilk günlerde zor durumda olduğu için ona yardımcı olma zorunluluğu hissettim ve onu sakinleştirme yoluna gittim. Aynı zamanda bir şok içerisindeydim. Çok güvendiğim eşime hala inanamıyordum. O biraz sakinleşince bu sefer kendime döndüm. Duygularım belirginleşmeye başladı. Kızgınlık, öfke ve soğuma hissetmeye başladım.
Ailem de çok üzüldü. Eşimin pişmanlığını görünce bana bu olaydan ötürü ayrılmak olmaz, şimdiye kadar hiç bir hatasını ne sen ne de biz gördük, fırsat vermelisin diyorlar. Yarın bir gün sen de hataya düşebilirsin ne olacağımız belli değil diyorlar. Ben ise artık eskisi gibi olamayacağımızı düşünüyorum. Duygularım çok karmaşık olduğu için zaman istedim ama beklentiye de girmemesi gerektiğini, ondan soğuduğumu söyledim.
Çok huzursuzum, hala inanmak istemiyorum, yeni bir güne uyanmak istemiyorum, eskiden güven duyduğum eşimi istiyorum. Ama artık o yok.
Dertleşmek istedim ve sanırım aldığım kararla ilgili yorumlarınıza ihtiyacım var. Aynı zamanda benzer durum yaşayanların bu süreci nasıl geçirdiklerini merak ediyorum.
Teşekkür ederim şimdiden...
Duygularım çok karışık o yüzden zaman istedim. Eşimle olan fotoğraflarımıza dahi bakmak istemiyorum. İyi yönlerini hatırlamam olayın çok yeni olması ve hala yakıştıramamamdan kaynaklı olabilir. Mevcut durumu düşününce de bir an önce arkama bakmadan uzaklaşmak istiyorum. Artık eskisi gibi olamayacağımızı biliyorum. Destek almaya ihtiyacım var sanırım kendimi tartabilmem için.Sevgili konu sahibimiz. Eşinin güzel, iyi taraflarını yazıp sürekli onları aklına getiriyorsun. Belli ki bu evliliği sürdüreceksin. Ama eşin bu işi yaptığı için değil yakalandığı için, ortaya döküldüğü için perişan. Bence bu da aklının bir köşesinde dursun. Ailenin tutumu da çok yanlış. Sana boşan diyemem. Ben olsam boşanırdım derim.
Olaydan sonra saklamak adına yalanları da oldu. Güven diye bir şey kalmadı bende. Eskiden olsa en ufak bir şüphe dahi duymazdım söylediği her hangi bir şeye...zor gününde güvenemeyeceğin biriymiş demek ki eşin
evliliğini uzun süre ayrı şehirlerde sürdürmüş biriyim ben de
ve güvenin ne kadar önemli olduğunu biliyorum bu süreçte
eşin güvenini boşa çıkarmış.
ben eskisi gibi olamazdım
ayrılmak istersen haklısın
Duygularım çok karışık o yüzden zaman istedim. Eşimle olan fotoğraflarımıza dahi bakmak istemiyorum. İyi yönlerini hatırlamam olayın çok yeni olması ve hala yakıştıramamamdan kaynaklı olabilir. Mevcut durumu düşününce de bir an önce arkama bakmadan uzaklaşmak istiyorum. Artık eskisi gibi olamayacağımızı biliyorum. Destek almaya ihtiyacım var sanırım kendimi tartabilmem için.
Daha yakın bir sürede yanına gitme ihtimalim vardı ama o benim yanıma gelmek istediği için bekleyelim dedi. Bu derece zorlandığını söyleseydi giderdim yanına. Bu yaz bir araya gelecektik. Ayrı kaldığımız süre boyunca 14 saatlik bir mesafeden ayda iki kez geliyordu yanıma. Arayı açmadık da aslında.Çok garip bir olay olmuş geçmiş olsunbaşıma gelse ne yapardım diye düşündüm. Ben ayrı yaşanan evliliklere coook cok karşıyım. Bu durum tabii ki eşinizin bu yanlışını açıklamaz, yapacak olan kişi siz icerde uyurken bile yapar. Ama yine de ayri yaşamanın evliliğin mantığına ters olduğunu düşünüyorum.
Burda sizin psikolojiniz kadar esinizin psikolojisi de önemli çünkü olay ikinizin arasında kalmamış. Kendi affetmezse, ailenizle ve sizinle eskisi gibi olamazsa, siz onu affetseniz bile suçluluk psikolojisi onu yiyip bitirecektir. Bence birlikte bir iliski terapistine gitmelisiniz. Ikiniz de profesyonel bir gözün görmesine muhtacsiniz su an
Teşekkür ederim yorumlarınız ve yardımlarınız için.Gerçekten çok naifsiniz, ne kadar hanımefendi olduğunuz belli. Lütfen sonuc ne olursa olsun psikolojik destek alın.
İçimden bir ses boşanma konusunda ne kadar hızlı hareket edersen rahat edeceksin diyor. Çünkü şu an yaşadığım süreç çok can yakıcı. Ama mantığım önce zaman verip duygularının farkına varmalısın diyor.Allah yardimciniz olsun.Cok zor bir durum.Cok naifsiniz ne kadar kirildiginiz mesajlarinizda belli oluyor.
Affedilecek bir sey de degil....
Travma gibi resmen .Psikolojik destek alip zaman verin kendinize bana kalirsa.
Bosanmali mi bosanmamali onu oteleyerek sonra karar veririsiniz.
Su anki ruh halinizle istemediginiz karar alip pisman olabilirsiniz.
Dogru tabi bir an once gecsin ister insan .Siz yine de uzman destegi alin bana kalirsa daha kolay atlatabilirsiniz.İçimden bir ses boşanma konusunda ne kadar hızlı hareket edersen rahat edeceksin diyor. Çünkü şu an yaşadığım süreç çok can yakıcı. Ama mantığım önce zaman verip duygularının farkına varmalısın diyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?